Route Nimwegen: Duits-Lentse komkommersalade

Zomaar, terwijl het eigenlijk niet kon, heb ik mezelf onlangs een reisje naar Duitsland gepermitteerd. Of nou ja, ik was met pijn en moeite bij een vriendin geraakt die nogal redelijk dicht aan de Duitse grens woont en toen had ik bedacht dat de (pijn)grens nu toch al overschreden was en dat we dus ook best wel naar de Kaufland konden. Wat dírect een uiterst positief effect op mijn gemoed had, dus in dat opzicht zeker geen verkeerde beslissing. En de Kaufland in Kleve is mooi tot 22.00u open. Whoeptidoe!!

Het avontuur naar het buitenland leverde mij dit keer vooral een fles interessante perenazijn op (€ 1,99). De wittewijnazijn met pe- ren en kweeperen is volgens fabrikant Hengstenberg "unser Essig des Jahres", dus dat belooft wat!
Bovendien scoorde ik op de terugweg bij de Historische tuin in Lent (Griftdijk Noord 11, ma-vr 9-12, 14-17) een heuse wítte komkommer. Geen albino-geval, maar een terug op de grond gebracht 'eeuwen'oud Lentse specialiteit. Deze Lentse witte ligt voor een euro in de DIY-kraam aan de weg (naast de doosjes rode kriel(!)kersjes) en dergelijke bijzonderheden kan ik natuurlijk nauwelijks weerstaan, zéker niet wanneer ze liggen uitgestald in een wegkraam (of hoe heet zo'n ding)!

Ik besluit voor het FoodBlogEvent van deze maand (Edith vraagt om onze verhalen achter de vakantie-aankopen) een good-old-fashioned zoetzure komkommersalade te maken. Van 'Lentse witte' en Duitse perenazijn (met verder honing, dille, zilveruitjes en fijn sesamzaad; feitelijk zo simpel als een lepel of wat honing met een flinke scheut azijn en ruim dille te mengen tot zoetzure dressing om er vervolgens met de kaasschaaf dunne plakjes geschilde kom- kommer in te droppen; élke herniapatiënt kan het..).

Omdat het zulk 'zomers' weer is. En omdat ik dan kan zeggen dat ik weer 'gekookt' heb. Soort van.

In de herhaling: zalmceviche

Hoewel ik nog altijd niet terug in de keuken te vinden ben, omdat ik nog altijd niet lang kan staan; kan ik - voor het FoodBlogEvent van deze maand - wél een visje uit de hoge hoed toveren. Yannah van koken.blogspot.com heeft ieder gevraagd om in juli 'iets' te doen met zalm en dan verwijs ik dus graag naar één mijner creaties uit het recente verleden: zalmceviche. Een heerlijke, pure en snelle manier om verrukkelijke verse vis als zalm met een marinade van citroensap, olijfolie, vermouth, zout, suiker en venkelzaadjes te garen. Lekker zomers met frisse, romige citroenrisotto (waar ook best een scheutje vermouth of campari doorheen mag, ware het niet dat dit in combinatie met pijnstillers misschien nú niet zo'n heel goed idee is..).

Jamie's tomato salad 'mothership recipe'

Versgeplukte, prachtige veelsoortige tomaatjes uit de tuin (met een kleine aanvulling uit de toko) krijgen voor het Foodblogevent van de maand juni, zoals georganiseerd door Lizet van Mededelin- gen van Land en Tuinbouw, de Jamie Oliver behandeling. Omdat Jamie, in al zijn pretentie, begrijpt hoe je de volle smaak van zulke mooie tomaten optimaal tot z'n recht kan laten komen. Met niet al te veel poespas. Maar wél met een echte Jamie titel (link).

Recept
Snijd verse, grondig gewassen tomaten in grove stukken en ver- meng in een vergiet met 1 tot 1,5el grof zeezout en wat gemalen peper. Hussel zout en tomaten door elkaar en laat de vruchten 15 minuten dehydrateren (waardoor de smaak veel geconcentreer- der zal worden). Het meeste vocht laten weglopen.
De tomaatjes in een schaal vermengen met 1el (gedroogde) en fijngehakte oregano; naar eigen inzicht en smaak (3 delen) olijf- olie van goede kwaliteit (tot de tomaten een dunne oliecoating hebben) en (1 deel) balsamico-of rode wijnazijn; een fijngehakt rood chilipepertje (zaadlijsten verwijderd) en 1 teen geraspte knoflook. That's it!

Nou ja, dat is niet helemààl it; want behalve een lekkere tomaten- salade is dit óók een erg goede basis voor bijvoorbeeld pastasaus, tomatensalsa of andere illustere tomatengerechten, zoals Jamie's "death row meal"....

Foe yong hai

Klary (Koopmans) heeft voor het 22e FoodBlog Event een wel héél bijzonder thema gekozen. Na mijn extravagante buffet van vorige maand, komt het voor deze maand april pas écht op de creativiteit aan, aangezien Klary ons allen vraagt "iets uit niets" te koken. Een hoop gebakken lucht? Nee, natuurlijk niet. Nee. Of we met resten uit eigen diepvries en voorraadkast 'n smakelijke maaltijd kunnen bereiden (gelukkig is mijn keuken een ware supermarkt in zichzelf, dus geen probleem).

Iets (foe yong hai) uit
Niets: knoflook, uien, restje prei, 2 wortels, diepvrieserwten, blikje tomatenpuree, bouillonblokje, ketjap, zilveruitjes

Nou heeft bijna iedereen wel wat eieren in zijn keuken rondslinge- ren (niet te letterlijk, hopelijk) en met een restje groente hier en wat kruiden en specerijen daar, bak je daar in no time een Chinese omelet van. Officieel worden naar recept, ringetjes prei met wortel 'en julienne', een gesnipperd uitje en knoflook aangefruit, om met verse selderij en eventuele garnalen door losgeklopte eieren te worden gemengd (twee eieren per persoon). En hiervan worden in een hete koekenpan foe yong hais gebakken.

Het typische Chinese zoetzure sausje is eenvoudig met een lepeltje tomatenpuree, een scheutje bouillon, gember, wat citroensap en ketjap te maken (en voor wie zelfs dát niet in huis heeft: suiker met azijn, water en tomatenpuree/ketchup verwarmen). Uienringen en geblancheerde diepvrieserwten completeren de maaltijd...

... waar wij gelukkig geen droge witte rijst, maar zelfgemaakte nasi goreng bij eten. Maar dat laatste valt niet echt binnen het kader van dit evenement.

Lees hier over de overige culinaire bijdragen!

FoodBlogEvent maart 2010: verjaardagsbuffet (round-up)

Welkom, iedereen. Kom binnen. Het is feest. Ik vier mijn verjaar- dag en kwam in de gelukkige gelegenheid om 'toute Nederland' mee te laten koken voor het buffet. En er werd dan ook massaal gehoor gegeven door culibloggers aller landen aan mijn oproep om mij voor het FoodBlogEvent van deze maand te helpen. Dus pak een drankje en een bordje, en help jezelf:

Bij deze een kleine aubade aan een ieder die meekookte en bakte:

Culinette van Cornette's Culinaire Weblog pakte om te beginnen héle- maal uit met een heleboel handige tips voor de beginnende òf de zeer gestresste buffetter. Dus iedereen die wél gecharmeerd is van 't idee maar niet weet waar te beginnen...

Irene, net als ik óók in maart jarig, viert dit al jaren niet meer. Zij heeft geen eigen weblog, maar wil ons wel wijzen op de voor haar inspirerende site van Sparkling Ink, waar zij zelf regelmatig ideëen opdoet. Zoals deze polenta pizza, die op mijn buffettafel zeker niet zou misstaan!

Johanna, welbekend van De Keuken van Johanna, waar zij steevast traditionele heerlijk- heden uit tevoorschijn tovert, maakte slim muffins met kaas en pijnboompitten. Goed op een buffet, zowel warm als koud; maar de brakke dag daarna ook nog lekker bij een soepje.

Als er gasten over de vloer komen, is het voor mij persoonlijk heel moeilijk om me in te houden. Bij gróte voorkeur vallen mijn feest- vierders van de ene culinaire verbazing in de andere, onder het motto "Overdaad schaadt niet". Voor Yvon van Taste of Matisse geldt dat laatste niet zo, maar gelukkig lukt het zelfs haar meestal niet om de rem op het eigen enthousiasme te zetten. Maar liefst zes gerechten worden overwogen, vooraleer zij haar veelbelovende Surinaamse kipdrumsticks én Pekingkippannenkoekjes op tafel zet. Maar die volle kan Bloody Mary mag je óók best meenemen, hoor Yvon, geen probleem!

Mijn uitgebreide verjaardagsbuffet van deze maand, was voor Sil- ke van Silke's kookhoekje een goede gelegenheid om eindelijk alle recepten met ons te delen van haar overdadig goede Nieuw- jaarsmenu, waar frisse ananasmangosalade, zoetzure koolwortelsalade en Griekse pastasalade met geroosterde groenten goede sier maakten!

Jeroen van Rietje en Jeroen maakte óók een fijne salade, maar dan een hele grote Noord- amerikaanse klassieker: dé coleslaw! Volgens Jeroen tevens goed "als extra rauwkostdingetje bij een mooi stuk vlees".

Max (Ruijsbroek) tilde voor de gelegen- heid het concept 'gevulde eieren' naar een heel nieuw niveau en zette oeufs farcis aux anchois op tafel. Geen goed feest is compleet zonder, dus bedankt, Max!

De inzending van Klary Koopmans kon bij mij op gróót enthousiasme rekenen: pasteitjes met kip, port en oesterzwammen. En vooral omdat Klary haar eigen pasteideeg (mét roomkaas) kneedde en daarmee een prachtig alternatief leverde voor het al te makkelijke bladerdeeg. Op haar site geeft Klary nóg zes goede ideëen voor een buffettafel, maar de vrouw is dan ook dól op haar verjaardag en sleept er naar eigen zeggen elk jaar "minstens vier feestmomenten" uit. Carpe diem pur sang, mijns insziens.

De meiden van Excellent-eten.nl (Ivonne en Femke, de geïnspireerde gastvrouwen van vorige maand) sloegen eveneens aan het betere kneedwerk en knutselden deze schattige focaccia's in elkaar. Maar liefst drie varianten kwamen geurend en wel uit hun oven op mijn tafel!

Wie weet er wat een stromboli is? Tonia, van Watatenwijvandaag! Het betreft een heerlijk gevuld Italiaans brood, waar de vulling als bij een vulkaan, uitstroomt. Dat klinkt alsof er lekker veel kaas in zit, Tonia, en dat lusten we wel!

Een broodje, een drankje, wat salade. Een eitje. Ik lust eigen- lijk nog wel een worstje. Maar Christel (Daily Stuff and More) is wáy ahead of me! Zij heeft nl. pinchos moruno (gekruide kipspiesjes) meegenomen en zet daarnaast an(t)i(a) (pas)ti als bresaola en salami voor on- ze neuzen.

De bel gaat. Daar komt Karen van Bake my day binnen en gelukkig, gelukkig, met iets zoets in haar handen. Van die grote amandelspijscake van jou snijd ik stiekem alvast een plakje af, Karen, want die mini-krabquiches waar je het over had zijn vast allang op...

Jammer. Sietske van Zilte Zee stuurt geen fotootje mee van haar eigen kunstwerk: gestold verlangen van ei (maar wél dat van iemand anders). En ik ben het sowieso helemaal met je eens, Sietske, dat 'n ei een prách- tig, bijzonder product is (en met mij sowieso ook Max Ruijsbroek, zie boven).

Die heerlijke quinoasalade met avocado en feta is meegenomen door Maaike van Kessel en vormt wat mij betreft het perfecte hapje tussen brood en wijn door. Je ziet, Maaike, er zijn helemaal niet veel woorden nodig! Alleen veel lekkerbekken.

Ik vind Aranka's term 'hap-graai-en-snaai-buffet (Koken in de Buurt) een héle goede en die gaat ook zéker slaan op de buffettafel die deze maand overweldigend gevuld werd! En wat bij deze (op de valreep dan, maar dat maakt niet uit) dus ook niet meer ontbreekt, is jouw grote kom bagna cauda (knoflook/ansjovisdip uit de Piemonte). Als je er inderdaad "van blijft eten", zoals Aranka zegt, dan moeten we misschien nóg maar een kom bijmaken...

En dan krijg ik het schrijnende gevoel dat ik, met zoveel lek- kers, met mijn eigen 'pattine' van paddestoelen een beetje zal blijven zitten. Want die ziet er gewikkeld in plakken spek natuurlijk bij lange na niet zo appetijtelijk uit, als ik weet dat hij wél smaakt: volkruidig en luchtig smeuïg. Misschien met wat crackertjes erbij?

Jémienémie, wat een feest! En wát een ideëen. Waarvoor iedereen hartelijk dank. En voor wie echt niet van koken houdt, maar wél van verjaardagen vieren en eten; ten slotte nog onderstaande tip voor een zogenaamd saladebuffet, waarvoor je alleen maar bakjes, lepels en een eigen selectie ingrediënten hoeft neer te zetten, zodat elk zijn eigen salade kan samenstellen.

En daarmee is het april geworden. Het was een prachtige maand maart, met veel zon (eerste terras van het jaar is check) en veel regen (de boeren ook weer blij); maar vooral was het een (niet-meteorologische) wárme maand, omdat ik aangenaam verrast werd door de grote navolging die mijn buffetidee kreeg. Het FBE- stokje geef ik met plezier door aan Klary, die ons ongetwijfeld net zo warm zal willen ontvangen. Ik persoonlijk ben héél benieuwd wat de nieuwe uitdaging gaat zijn....

Paddestoelen'pattine' (het is geen paté, het is geen terrine)

Deze maand ben ik de georganiseerde gastvrouw van het fameuze Nederlandse FoodBlogEvent en voor deze soms zonovergoten en soms druilerige maartdagen heb ik als onderwerp gekozen voor een buffet. Een verjaarsdagsbuffet, welte- verstaan. Voor mij. En daarmee dus voor 'toute NL'.
Die verjaardag is inmiddels geweest en er stroomden ondertussen ook al een groot aantal inzendingen van andere culibloggers binnen. Dus het lijkt een waar feest te gaan worden met véél en lekker eten. Dus wat moet ik er zelf eigenlijk nog op zetten? Want om nou een vierde verjaardagstaart te bakken... (1, 2, 3). Misschien dat ik juist iets hartigs neerzet. Zoals een terrine met bijzondere paddestoelen en lekker véél kruiden:

Ik moet héél eerlijk zijn. Het is nogal een ingewikkeld recept. Het vereist enkele malen geconcentreerd doorlezen en dan maar stug beginnen, om deze terrine op tafel te krijgen. Door alle aanwijzin- gen op de letter te volgen, kom ik toch tot een héél goed resultaat. Maar om te beginnen verminder ik de hoeveelheden met 75% en zelfs dan houd ik nog genoeg over voor een plakje of vijftien. Vet spek echter wordt vervangen door plakken 'mager' spek. En helaas blijkt mijn 'terrine' niet snijdbaar...

... maar dit blijkt al snel geen enkel probleem, want het resultaat is 'n soort paddestoelenpaté (zonder lever) die zich smeuïg over een toastje laat verspreiden en de dag nadien nog voldoende smakelijk op een versgebakken broodje als brunch dient. Warm uit de oven lekker, maar ook koud prima te verteren. En bovendien ruikt deze 'pattine' heerlijk, wat ongetwijfeld sterk te maken heeft met de gró- te hoeveelheden toegevoegde aromaten: gember, foelie, knoflook, chilipoeder, basilicum, tijm, salie, kummel en paddestoelen. Geen alledaagse mix van kruiden en specerijen, maar vreemd genoeg werkt het wél. Behalve dus, dat er geen mooie plakken te snijden vallen. Maar als je druk bezig bent met je gasten, heb je daar toch verder geen oog meer voor...

FoodBlogEvent maart 2010:verjaardagsbuffet!

Het FoodBlogEvent (FBE) van februari (vegetarisch) is op briljante wijze georganiseerd door Ivonne en Femke van Excellent-eten.nl en zij geven voor maart zowaar het stokje door aan mij. Leuk! Dus nu ben ík schijnbaar de gastvrouw van een culinair evenement.... Nogal een promotie.

Het nieuwe FoodBlogEvent voor de maand maart:

Nou is maart de maand waarin ik verjaar en dat geeft steevast een hoop gerommel in de keuken hier. Hapjes maken, taarten bakken, bier koud zetten, genoeg wijn ontkurken en de hapjes klaarzetten. Wie zei dat overdaad schaadt?! Hoewel je op je verjaardag met al dat geregel trouwens nooit tijd lijkt te hebben om fijn met iedereen bij te praten. Dít jaar doe ik het dus hélemaal anders! En komt er een tafel langs de muur met hapjes: een BUFFET! Waar ruím voor het arriveren van de eerste gasten allerlei lekkers op gezet wordt, om daar de rest van de avond voor-de-pak te blijven liggen. Zodat ieder het zijne kan pakken. (Er is een rechaud, dus wárme hapjes kunnen óók). En het leek mij nou érg leuk als ik van jullie allemaal

een BUFFETGERECHT

mag verwachten voor op mijn gróte, nog lege tafel. Dus verzin en maak in deze aankomende maand maart een gerecht voor op mijn (virtuele) verjaardagsbuffet, zet de foto op je eigen weblog of stuur hem door naar mij. En dan kunnen we de 31e in samenvatting mijn verjaardag eens flink vieren. En heb ik hopelijk zelf ook eens tijd voor het feestje!

Hoe doe je mee aan het FoodBlogEvent?

Ten eerste: íedereen kan meedoen (graag zelfs)!

Verzin en maak een gerecht/hapje voor op de buffettafel. Plaats een foto van je creatie met het recept en een (korte) beschrijving op je blog en link naar dit bericht.

Plaats vervolgens een reactie onder dit bericht of reageer op de (naar bekende bloggers) verzonden email.

Zij die mee willen doen, maar geen (eigen) weblog hebben, gelieve een reactie op dit bericht achter te laten. Ik zal z.s.m. via email contact opnemen.

En datzelfde geldt voor diegenen die nog niet op de mailinglijst staan, maar daar wél op willen komen!

Stuur je buffetgerecht in vóór 30 maart 2010
(en dus alsjeblieft ook bloggen voor die datum)

Vorige thema's van het Nederlands FoodBlogEvent:
Februari 2010: Vegetarisch op Excellent-eten.nl
Januari 2010: Streekgerechten in Silkes Kookhoekje
December 2009: Lepel is voor Soep door Lekker Hapje
November 2009: Rock'n'Roll op Juuth.nl
Oktober 2009: Sabine kookt(e)! met Sugar & Spice
September 2009: Maaike kwam met ons in een Inmaakmania
Augustus 2009: vakantie
Juli 2009: Marjoke ordende Recepten voor een krappe beurs
Juni 2009: Gabriella was Creatief met aardappelen
Mei 2009: BBQ in de tuin van De Ruijsbroekjes
April 2009: Maaike van Kessel vierde Koninginnedag
Maart 2009: Koken met alcohol op Excellent-eten.nl
Februari 2009: "De culinaire reis naar het onbekende"
Januari 2009: Mr Ooijer blogt Familierecepten
December 2008: Cranberries uit De Keuken van Arden
November 2008: Pompoen in Edith's digitale keuken
Oktober 2008: Paddestoelen op Eetlog.nl
September 2008: Kruiden à la Bourgondie
Augustus 2008: Strand op Kokend Water
Juli 2008: Tour de France op eetlog.nl
Juni 2008: Picknicken met Bianca van Bourgondie

(update 31-03-2010)
Lees HIER hoe het feestje geweest is (round-up).

Glamorgan worstjes II

Nadat hier iedereen vorige maand voor een ingezonden streekge- recht door Silke werd beloond met een Antwerpse goodiebag (oh, waarom heb ik niet meegedaan? wat dom, wat dom! en ik ben nota bene groot fan van streekgerechten, óók mijn eigen Utrechtse... eh ...Gentse... eh...Nijmeegse... eh...welke streek telt eigenlijk?), heeft iedereen die mee wil doen deze maand de culinaire uitdaging een vega gerecht in te sturen naar de gelegenheidsgastvrouwen: Ivonne en Femke.

Nou hoef ík niet echt lang na te denken over mijn favoriete vegeta- rische gerecht: Glamorgan worstjes. Knapperige kaasbaksels met 'n kruidige korst en smeuïge vulling, die verrassend méér zijn dan gewoon gebakken kaas met paneerlaag uit de pan. Al is het maar omdat de kaas er niet vloeibaar uitloopt en dus ook niet zo over- heerst à la kaassoufflé. Er is echter wel een ander probleempje: ik heb er al over geblogd en uit principe doe ik dat dus niet nog een keer. Daarom dit keer een simpele verwijzing naar die eerste keer, vlak voor Kerstmis vorig jaar:

Glamorgan worstjes

Inmaakmania: groene tomaten

Onze (na)zomervakantie staat voor de deur, maar in de 'tuin' groeien nog volop tomaten. Superzonde als die over twee weken een beetje aan de plant hangen weg te kwijnen, maar wat moet je nou in vredes- naam met groene tomaten? Hugh heb ik er ooit chutney mee zien maken, maar in het kader van het foodblogevent, laat ik er míjn favoriete inmaakrecept op los en kook:

Pel 3 uien en snijd deze in ringetjes. Snijd de tomaten doormidden (prik in hèle kleine exemplaren een aantal gaatjes met een speld) en bestrooi de vruchten laagsgewijs met ca. 100g keukenzout. Laat de tomaten en uien zeker 2 uur dehydrateren.
Kook een siroop van 250ml appelazijn, (evt.) 50ml tomatenazijn, 400g suiker, 5tl kurkuma, 3tl gele mosterdzaadjes, 2tl bruine mosterdzaadjes, 1tl gemalen fenegriek en 'n handvol fijngesneden selderieblad. Laat een aantal minuten doorkoken. Spoel de uien en tomaten góed af en voeg toe aan de siroop. Het geheel mini- maal een nacht laten staan.
Kook de siroop mét vruchten op en laat 5 minuten doorkoken. Doe de tomaten over in gesteriliseerde (jam)potjes, vul af met hete siroop en sluit de potten hermetisch. Laat ondersteboven afkoelen (de inhoud trekt dan vacuüm).

Zoetzuur van groene (en gele) tomaten!
Ik kan je vast zeggen dat mijn aanvulling van winkelgekochte rijpe rode geen goede was; uiteraard kookten deze kapot. De groene to- maatjes echter blijken een feest op de tong: kleine smaakbommet- jes van zoet en zuur. De kleine exemplaren die ik niet had doorgesneden (maar 'geperforeerd') hebben een bittertje. Lekker! Deze inmaakactie werkt in ieder geval óók prima met courgettes!! De kurkuma geeft een aromatisch aards aroma (en een geel kleur- tje); de mosterdzaadjes en uienslierten zien er gewoon mooi uit (en geven diepte in smaak).

Mechouia

Toevallig was ik enthousiast geworden over een salade van gegrillde groenten uit het boek De man die alles at; zodat ik dan best wel weer eens mee kon doen aan het foodblogevent van mei, dat he- lemaal schijnt te draaien om het genot van de barbeknoei. Nooit eerder heb ik een eigen tuin gehad, maar aangezien de betonnen bak op het zuiden die we nu achter het huis hebben wel degelijk voor zoiets kan doorgaan, is er ook een grote metalen kist op pootjes waar je fikkie in kan stoken en waar dan een bijpassend rooster boven kan worden gehangen. Ik liet de pyromaan in mij los en streek een lucifer af om suffe aanmaakblokjes mee aan te steken. Tip: gebruik géén briquetten, want het duurt een ééuw voordat die dingen vlam vatten (om mij heen hoor ik geërgerde buren hun ramen sluiten, in een wanhopige poging om de immense rookwalm die van mijn barbeque afkomstig is, buiten te sluiten); neem ouderwets houts- kool!

Mechouia, oftewel salade tunisienne grillée, wordt omschreven als één van de simpelste Tunesische gerechten en tegelijkertijd één van de lekkerste. Soms gegarneerd met tonijn en eieren; soms tot moes gestampt en als dipsaus (cq. tapenade) gebruikt voor brood. Het bestaat er uit dat paprika's, rode ui, knoflook, rode peper en vleestomaten boven gloeiend houtskool worden geroos- terd tot ze zwartgeblakerd zijn (de heerlijke geur van gepofte ui en gegrillde paprika overstemt de stank van mijn gerookte kle- ren), waarna de groenten in 'n stevige plastic zak uitstomen om daarna te worden gepeld en in stukjes gesneden. Onder- tussen in een vijzel de verse knoflook met het karwijzaad, korianderzaad en grof zout fijnmalen en vermengen met het sap van een (eveneens geroosterde) limoen plus een flinke scheut extra vierge olijfolie. Alles lekker door elkaar husselen en serveren met (uiteraard) gestoomde couscous en een sappig stukje vlees. Wij aten er paardenkogelbiefstuk bij (ik zou zeggen met beleid gebakken op dezelfde nasmeulende bbq, maar dat is niet zo, want een grillpan op het gasfornuis leek mij voorspel- baarder en dus veiliger voor mijn dure stukje kwaliteitsprodukt; wat andere grill-durfals boven hun houtskoolvuur bereidden lees je hier).

De ultieme mechouia wordt mijns inziens gezeefd, waarna het opgevangen sap tot een stroperige dressing word ingekookt om daarna terug over de salade te gaan. Dat houdt namelijk een smaakverdubbeling in die de typische rooksmaak nóg beter doet uitkomen! Linzen zorgen voor nét dat beetje bite.

Gentse stoverij

In de categorie koken met alcohol (4 mrt): stoverij. Omdat ik in Gent heb gewoond 3,5 jaar en omdat ik met hart en ziel vind dat goede oude tradities in ere hersteld moeten worden door de nieuwe generatie (c'est moi):

Maandag: werken. Dinsdag: werken. Woensdag: werken. Donder- dag: werken. Vrijdag: werken. En dan op donderdagavond, net wanneer je merkt dat de totale uitputtingsslag van een fulltime werkweek je lichamelijke weerstand dusdanig heeft verzwakt dat één of ander agressief virus prematuur de controle over je neus heeft overgenomen, staat er een dinertje met vrienden voor vrij- dag op de agenda. Héél veelbelovend leuk, maar wat lonkt dat bed met zijn warme dikke dekbed... Ik snuif nog maar eens aan mijn huile gomenolée en besluit dat ik vlees ga moeten hebben. Met proteïnen enzo. En vet. Wat makkelijk te maken is, want het lief kookt al de hele week voor mij en voor het vrijdagavonddiner is het duídelijk mijn beurt! Stoofpot dan dus.
Voor de tv (zwak, zwak) snijd ik 1,4kg runderlappen in stukken. Ik vind geen pan groot genoeg voor deze enorme lading en bak in een braadpan én een koekenpan al het vlees rondom bruin aan. Grofgesneden uien, dito appel, verse peterselie, laurierblaadjes en (gedroogde) tijm erbij en afblussen met een pijpje Leffe (niertjes laat ik achterwege, want 1. eng orgaanvlees en 2. waar vind ik dat om 17.30u op mijn fietsje op weg van station naar huis?!) De hele lading overhevelen naar pan nummer één; vier sneden ontbijt- koek, waarvan één dik bestreken met grove mosterd, in de prut gemikt; het geheel aan de kook brengen en bijna twee uur laten sudderen. Uiteraard stort ik in, maar weet nog net mijn liefste zo ver te krijgen dat hij om 23.30u het vuur uitzet en het deksel op de pan plaatst; met dank aan de Nederlandse overkill aan voetbal op televisie.

De volgende dag (na het werk: zucht, steun) gaat flesje bier nummer twee bij de stoof en wordt de hele brij verwarmd en ingedikt. Waarbij met water aangemaakt aardappelzetmeel mij misschien uit de brand heeft geholpen in de categorie: wachten op indikken. Het bezoek arriveert, mijn lief haalt patat (en rasfriet) bij de cafetaria om de hoek (handgesneden, zelfgebakken frieten? nóoit van gehoord!) en we smullen van een vullende maaltijd met geblancheerde broccoli als groenvoer. Zacht smeuïg draadjes- vlees in kruidige biersaus met koekaccent. Altijd een aanrader!