Of je worst lust? Enóf ik worst lust!

Wat de boer niet kent, eet hij niet. Maar wat als de boer het vroe- ger wél kende? Waarom eet hij het dan niet meer? Vroeger at de boer paardenvlees. In Utrecht alleen al waren er dertien paarden- slagers. Er was zelfs een paardenslagersbond. Nu is er nog maar eentje: paardenslagerij Van Beek op de Kanaalstraat (nr. 109). Een uniek stukje historie, maar vooral ook een zéér ambachtelijk sla- ger. Al meer dan zeventig jaar (sinds 1937) wordt dit familiebe- drijf draaiende gehouden, zelfs nadat er over het voortbestaan werd gespeculeerd; na de dood van W. van Beek. Maar zijn vrouw, dochter en zoon houden de zaak in bedrijf en wanneer ze open zijn (woe, do, vrij 8-18u; za 8-15) is het er meestal een komen en gaan van paardenvleesfans. Terecht.
Om te beginnen is de slagerij be- faamd om zijn gróte specialiteit: de gerookte paardenworst (€9,80 per kg). Je kiest een grote of een kleine, of koopt een halve worst; maar àl- tijd word je een plakje aangeboden. Om te proeven. Verder is er filet américain te koop (€1,45/100g), paardenhaas (€3,95/100g), tar- taar, schenkelvlees, hacheevlees en sucadelappen. Allemaal van wekelijks vers paardenvlees. Het assortiment varieert, omdat het aanbod van paarden varieert. Alleen het paardengehakt is niet puur (30% varken; €3,50/500g), maar wát sappig en mals is het. Hartstikke lekker. En wie kan een ossenworst van paardenvlees (€3,50) laten liggen? Vriendelijke mensen ook, daar niet van, maar wat mij vooral zal doen terugkomen, is het feit dat het om súpervers vlees gaat. Je wéét gewoon dat het hygiënisch is bereid. En omdat niet de hele winkel tjokvol spul ligt, ben je verzekerd van het beste dagaanbod. Moet je dan gaan discussiëren over het wel of niet eten van paard? Want je eet allang paard; het zit in fri- kandellen, kroketten, hamburgers, gehaktballen en overige vlees- snacks....