In winkelgebied Hilligersberg-Schiebroek (R'dam) zitten twee goede groentewinkels. Maar deze op Rododendronplein 4A, waar de immer vrolijke Mehmet de scepter zwaait, is ook nog eens een feestje om inkopen te gaan doen. Er wordt meestal wel iets lekkers in je mond gestopt (een gedroogde vijg met walnoot bijvoorbeeld). Welke andere verkoper zegt ooit: "Hoe kan ik je helpen? Praat met me." En dankzij Mehmet's goede contacten met het notenbarmeneertje zijn ook hier versgebrande noten te verkrijgen. Bovendien is hij eerlijk en zegt hij bijvoorbeeld dat die pitanha's nergens naar smaken. Met meteen daar achteraan: "Kijk, als je écht iets lekkers wilt proeven dan moet je dit hebben." Een man die houdt van mensen. En eten.
31 december 2014
Pimentón de la Vera
Gerookte paprikapoeder van La Chinata (o.a. bij Dille&Kamille €2,95) is absoluut onvervangbaar door iets anders. Omdat het daadwerkelijk een gerookt (barbeque achtig) aroma afgeeft, met een vol pittigzoete paprikasmaak. Brengt in één klap een gerecht op smaak. Heerlijke aanrader!
30 december 2014
Sinaasappeltaartje (met sinaasappelbanketbakkersroom)
Oehoe. Nou heeft Rudolph (van Veen) toch wel iets heel interessants in elkaar gebakken (anno juni 2014); een sinaasappeltaart met een vulling van banketbakkersroom. Waarbij dat laatste niet is gemaakt met melk, zoals je zou verwachten, maar met sinaasappelsap. 'Gele room' indeed. Kan dat dan? Ja, schijnbaar. En eigenlijk wel logisch soort van: vocht is vocht. Wat slim dan. Ik móet het ook proberen...
Het suikerdeeg (pâte sucrée) is alvast goed uitrolbaar en lekker zoetig met een volle botersmaak. Met de halve hoeveelheid van dit deeg weet ik twee (kleine) springvormen (van 20cm) te bekleden. De rest gaat de diepvries in.
Recept
Meng 100g koude boter met 100g poedersuiker, 250g bloem, wat zout en 1 ei. En kneed dit tot een soepel suikerdeeg. Verpak het deeg (plat) in plasticfolie en laat een half uur in de koelkast rusten. Rol uit en be- kleed een ingevette bakvorm met het deeg.
Voor de sinaasappelbanketbakkersroom neem ik anderhalf keer de voorgeschreven hoeveelheid. En dan blijkt sinaasappelsap héél anders te koken dan melk. Daar waar melk langzaam opkomt en dan opeens overkookt (wat je met een alziend oog prima kan voorkomen), blijkt sinaasappelsap helemaal los te gaan bij hogere temperaturen. En als ik het deksel voor de pan tevoorschijn heb getoverd, zit mijn gasfornuis al helemaal onder. Grrr. Maar de 'gele room' laat zich verder eenvoudig in elkaar flansen en in de vorm is het dan: deeg / paneermeel / snappel- partjes / sinaasappelbanketbakkersroom.
Uit de oven is de taart (in het midden) een beetje 'wobbelig'. Maar dat stijft gelukkig bij afkoelen nog op. De gebakken pudding is meer een banketbakkersroom geworden; daarvoor was het toch meer een soort sinaasappelvla ;) De toefjes meringue schuim blijken (in esthetisch opzicht) nodig, omdat de sinaasappelvulling inzakt.
Maar de meringue bovenop de taart is vreemd genoeg overheersend, ook al geeft het tevens iets schuimigs luchtigs. Slagroom zou qua smaak beter zijn geweest; een paar toefjes slagroom dan. Van deze fruittaart is de deegbodem het lekkerst en dat is dan ook het recept om te bewaren (zie boven)! Tip van de dag is nog steeds dat je ook banketbakkersroom met een andere vloeistof kunt maken. De volgende keer dus even mijn creativiteit aan het werk zetten! Die paar pistachenootjes er bovenop geven ook nog wat smaak. Een op zich best lekkere taart, maar mij te fruit.
28 december 2014
Pijnboompittenoogst?
In een Duitse supermarkt kocht ik voor €1,99 deze Turkse dennenappel (Nutwork Hamburg). Ik zat me al af te vragen hoe ik die in godesnaam open moest krijgen, toen ik de tekst onder op de verpakking las: "Nach einigen Wochen an einem warmen Ort öffnet sich der Zapfen knisternd und verströmt den typischen Duft von Pinien. Die freigelegten Kerne (es können über 100 sein) sind eingehüllt in schwarzen Schalen. Die lassen sich mit einen Nußknacker leicht öffnen." Hmmm, interessant. Nog even wachten dus...
PS Mocht de appel zich na zes weken nog niet geopend hebben, was hem dan grondig met warm water en zet hem in de buurt van de cv.
Leche (melk)flan
Ti-ta-toetje! Melkpudding met karamel. Ik zou crème caramel kunnen maken, of crème catalana, of crème brûlée. Maar ik maak leche flan:
De benodigdheden volgens 'Nicko' zijn: 200g gecondenseerde melk (van Friesche Vlag; verrukkelijk spul!), vanille, 300ml evaporated milk (je kunt moeilijk doen bij een winkel met import uit Amerika; of je kunt gewoon koffiemelk bij Aldi kopen €0,55) en 3 eieren. Maar hé, dat is gek. In zijn video gebruikt hij opeens 4 eieren en 2 dooiers. En je ziet niet hoeveel vloeibaar hij erbij doet. En de website doet het niet, dus ik kan de hoeveelheden niet echt opzoeken. Ach soit, ik gok het erop met 1 blik gecondenseerde melk (397g), 1 pak koffiemelk (500ml), 4 eieren en 2 dooiers.
De karamel maken is verrassend onmoeilijk. Gewoon op (héél) laag vuur laten smelten en niet (niet!) in roeren. De karamel gaat in de bodem van de vorm en daarop komt de pudding. Ik gebruik geen "kitchen blow torch to get rid of any air bubbles", zoals Nicko tipt. Ik laat de luchtbellen gewoon lekker zitten. En heb er desondanks geen last van.
De melkpudding wordt au-bain-marie (in een heet water bad) in de oven gebakken. Een springvorm is daarom niet handig, anders zou er water in de pudding lekken. Nou heb ik nog pudding over. En omdat het pudding is, heeft mijn hoofd op de één of andere manier verzonnen dat ik mijn (plastic!) puddingvormpjes daarvoor kan gebruiken. Want die zijn afsluitbaar en dat is handig. Ja, lekker handig. Vooral omdat plastic vormpjes natuurlijk hartstikke smelten in de hete oven. Dûh.
Mijn 'leche flan' heeft de textuur van dikke omelet. De karamel is alom aanwezig wat een lekker zoete smaak geeft samen met de romige fijne vanille. Los van de textuur (toch te veel eieren dus...), smaakt het naar pannenkoeken met stroop. Waar niks mis mee is!
Kocosmetica
De 'pure coconut hand&nail cream' van Inecto (Action, €1,69) "bevat 100% pure kokosolie voor het verzorgen van ruwe droge handen". De draaidrop is minder handig, maar een beetje crème is al genoeg om de handen in te vetten. Trekt snel in, maakt de huid superzacht en ruikt (uiteraard) lekker naar kokos. Overigens hebben ze bij Action (en echte drogisterijen) een heel assortiment kokoscosmetica.
Geweldige noten
Pas op! Er is een nauwelijks te weerstane verleiding in het AH schap: noten (amandelen, hazelnoten, pecannoten, macademia's) of gedroogd fruit (cranberry's, peerstukjes, rozijnen) in chocolade. Respectievelijk €2,29 en €1,99 per 150 gram. De pecannoten en macademia's in melk- chocolade zijn mijn favoriet. Maar waar elders vind je amandelen of hazelnoten in melk, puur en wit! Mjam!!
27 december 2014
Jasmijn thee
De allerbeste jasmijnthee zou volgens insiders (lees: een man die ik er toevallig over uithoorde bij de Chinese toko) de jasmijnthee van 'Fujian Tea Import&Export co., ltd' zijn. In een geeloranje doosje met gouden letters en geen andere opsmuk dan een paar witte bloemen. De thee (20 zakjes) kost ongeveer €0,89.
Ausstechformen des Ampelmännchens
Gisteren gekregen tijdens ons grootse 'Sinterkerst' spektakel met de familie: Ampelmännchen koekstekers uit Berlijn. Waar ik héél blij mee ben. Omdat de verkeerslichtmannetjes zo'n leuk 'ostalgisch' begrip zijn. Omdat ik nu weer een excuus heb om koekjes te bakken. En omdat dat toch ècht zijn arm is...
25 december 2014
Kerstcake (met sterrenstapel)
Bij (Jac.) Bostelaar (Steenweg 21-23 te Utrecht) vond ik een schattig formaat Christmas Pudding en als KooKaDo voor mijn schoonfamilie besloot ik deze mooi op te tuigen. Met gouden sterren bijvoorbeeld.
De cake, uitgepakt, werd (weer) ingepakt in een dikke laag marsepein en daarna zwarte fondant. Dat zou ik zelf niet verzonnen hebben, zo'n dubbele suikerbekleding, maar het schijnt iets heel Engels te zijn. En de Christmas Pudding is natuurlijk érg Brits dus ik schik me. Witte fondant had ik niet (en het zou toch geen witte kerst worden), maar zwarte wel. Ook het taartkarton waar ik de cake op gezet had, kreeg een rand van fondant. En glittersuiker, maar die had ik misschien beter weg kunnen laten..
Een tweede plak fondant werd met eetbaar goudpoeder bepoederd (nog een heel gepruts om het echt mooi glad te krijgen; uiteindelijk lukte dat het best met een fondantstrijker - en dus niet met een kwastje, een mes, een stokje of mijn vingers). Daaruit stak ik sterren van divers formaat (al dan niet op een stokje geprikt - hoewel ik beter droge spaghetti had moeten nemen dan zou de fondant misschien wat minder gescheurd zijn). En die sterren plakte ik vanochtend (eerst met water maar daarna toch met tylose) op mijn zwarte 'hoed'.
Het kerstige taartje liet zich in een lege ovenschaal prima met de auto vervoeren. En zonder beschadigingen werd het aan schoon'memke' afgeleverd. Die verbaasd vroeg of ik dat dan zelf had gemaakt.... Ze kent me nog niet zo goed, natuurlijk :)
22 december 2014
Tiroler maanzaadtaart (met appel)
In een wilde opruimbui vond ik in mijn kast ook een heel klein boekje met specialiteiten uit de Tiroler keuken. Het zag er danig verouderd uit, zowel letterlijk als figuurlijk. En nadat ik het even doorgebladerd had, besloot ik dat het mijn huis moest verlaten. Maar niet nadat ik deze maanzaadtaart zou hebben gemaakt. Want maanzaad, dát vind ik heel erg lekker. En wie weet wat voor een klassieker het zou kunnen zijn, naar authentiek Oostenrijks recept:
Ik had (van de bruidstaart) nog zo'n 65g gemalen maanzaad liggen. En omdat bij de AH (XL) geen maanzaad te vinden was ("nou moe!"), heb ik dit dan maar met chiazaad aangevuld tot 75 gram. Dus bakte ik deze taart met gehalveerde hoeveelheden. Als extraatje vond ik geroosterde pijnboompitten wel geschikt, dus gingen er ook mooi in. Met cointreau in plaats van rum. En met grofgeraspte goudreinettes. Verder was het niet zo heel moeilijk: eieren splitsen en los van elkaar opkloppen. En dan voorzichtig mengen met elkaar en met een mengsel van appelrasp, citroensap, amandelmeel en maanzaad.
Het resultaat is een wat losmazige cake, bijna een biscuit. Ik ben denk ik wat te enthousiast geweest met het citroensap, want de cake is iets te nat naar mijn goesting. Maar je zou ook kunnen zeggen: lekker smeuïg ;) De combinatie van maanzaad met citroen blijkt wederom een héle goede te zijn (lemon poppyseed). Het glazuur van poedersuiker is een juiste tegenhanger van het zuur in de taart. En kijk nou, deze taart is van zichzelf gluten-en lactosevrij!! Dan denk ik dat ik 'm maar eens als verrassing naar Doesburg ga brengen...
21 december 2014
Haarlemse Cheesecake
Nee, natuurlijk kan (en wil) ik niet zonder toetje. Zelfs na een machtige Indische maaltijd (nasi goreng djawa met daging besengek), moet en zal (en kan) er nog wel een dessert'je' bij. Of laat ik het dan zo zeggen: feitelijk was de maaltijd het excuus om cheesecake te serveren. Het is namelijk dé favoriete taart van M. en aangezien ik vind dat ik nogal een bakker ben, heb ik hem een scala aan cheesecake beloofd. Doorheen de tijd uiteraard; niet allemaal in één weekend ;)
Deze cheesecake is het recept van Bakkerij Hartig&Zoet te Haarlem. De vulling van roomkaas (MonChou) met room (suiker, eieren en citroen) wordt gebakken in een bodem van pâte sucrée. In dit geval pâte sucrée met cassonade in plaats van gewone suiker.
Voor drie vormen (1x16,5cm en 2x12cm) heb ik meer dan genoeg aan één keer de hoeveelheid pâte sucrée uit het recept en tweederde keer de hoeveelheid roomkaasvulling. Ik neem deels MonChou (400g) en deels mascarpone (250g). Met nog een scheutje slagroom meer. En daarbij ook nog het sap van 1 citroen (die ik toch al heb lopen 'zesten' en hoe lang kun je zo'n ontblote citroen anders bewaren?!). De 'kaastaartjes' rijzen prachtig op in hun knapperige deegbodem en zakken bij afkoelen braaf naar benenden. Zonder te scheuren. Want ze zijn vrij langzaam gebakken op een lagere oventemperatuur (na een aanvankelijk flink hoge hittestoot om de eerste garing te starten).
En jawel! Hij is goed. Prachtig bruin gekleurd van boven en machtig smeuïg gevuld. Ik houd wel van die knapperige taartbodem (en -rand). Omdat ik zelfs (eenzesde) vulling over heb, is er genoeg voor nóg twee (best wel kleine) cheesecakejes. Die ik dan au-bain-marie bak op een bastognekruimelbodem (90g = 6½ bastognekoek met 35g gesmolten boter). Deze blijkt het lief NOG beter te bevallen. En hij is óók goed. Maar nog altijd niet zo fantastisch als Abbey's infamous cheesecake.
20 december 2014
Daging besengek
Het lief houdt van stamppot. Maar dat gaat me nèt even te ver. Want ik
heb kerstvakantie met een hoofdletter V en dus is er wel meer tijd nu om
te kokkerellen dan voor een stamppotje nodig is (hoewel voor al die
aardappels schillen ook behoorlijk wat tijd vereist is, maar dat is niet
wat ik bedoel met kokkerellen). Dus ik pak Lonny erbij...
... en stoof 'daging besengek' in elkaar. Van biologische runderlappen met ui, sambal, kurkuma (koenjit), sereh, kemirinoten, trasi, koriander en santen. Die laatste ga ik natuurlijk niet zelf zitten maken (hoewel Lonny uitgebreid beschrijft hoe je dat zou moeten aanpakken); ik trek santen met kokend water van een blok.
Mijn 'gekruide rundvleesstoof' doet het prima bij de nasi goreng djawa. Hoewel het niet mijn favoriete Indische stoof ooit is.
Nasi goreng djawa
Het lief houdt van stamppot. Maar dat gaat me nèt even te ver. Want ik heb kerstvakantie met een hoofdletter V en dus is er wel meer tijd nu om te kokkerellen dan voor een stamppotje nodig is (hoewel voor al die aardappels schillen ook behoorlijk wat tijd vereist is, maar dat is niet wat ik bedoel met kokkerellen). Dus ik pak Lonny erbij...
... en knal in ieder geval een 'nasi goreng djawa' in elkaar. Een heerlijke 'gebakken rijst' (want dat is wat nasi goreng betekent). In de wok wordt (rode) ui met knoflook gefruit. Samen met trasi, koriander, laos en nog sambal vormt het een soort boemboe waar (veel) kool en gekookte rijst doorheen geschept worden. Dan ketjap erbij, en verse selderij.
En samen met atjar, seroendeng en een spiegeleitje (of is dat meer een Chinees ding?) is er een prima maaltijd. Het fijne van zo'n nasi goreng maken, is dat er veel te veel is voor twee personen. Dus dat betekent lekker veel goeds voor de dag van morgen. Hoewel deze misschien niet zó goed was als mijn nasi goreng van 2010 (voor zover ik het me kan herinneren).
18 december 2014
Kerstballen (cake pops)
Gisteren was de laatste vergadering (AV) van het jaar en die sluiten we traditiegetrouw af met een door ons allen gemaakt kerstbuffet. Feitelijk is het zelfs zo dat de werkelijke vergadertijd gehalveerd wordt, zodat we langer kunnen tafelen en kletsen. Iedereen neemt iets lekkers mee en dus hebben we een overdaad aan hapjes om ons aan te laven. Vorig jaar kwam ik aanzetten met red velvet cupcakes en croûte. En omdat ik daar weer verzoeken voor kreeg, moest ik even creatief aan de slag. Want ik ben mijn lieve collega's graag ter harte, maar twee keer hetzelfde; dat kan niet, vind ik!
Nou had ik van de BBQ taart (de wát?! nou, de dit!) nog red velvet cake over (en netjes in de diepvries bewaard). De cake, verkruimeld en ver- mengd met roomkaas (of frosting uit een import blik) tot een werkbare cake'klei', vormde ik tot ballen. Die gingen de diepvries in tot ze lekker stevig (maar niet helemaal bevroren) waren. Om vervolgens te worden gedipt in gesmolten 'candy melts'. Overigens houd ik sindsdien niet van deze candy melts. Het is het waar dat je het niet, zoals chocola, hoeft te temperen. En dat het tóch mooi hard glimmend stolt. Maar het duurt een eeuwigheid (zonder magnetron iig) voordat het spul gesmolten is. En daarna wordt het veel te snel hard (om netjes te kunnen decoreren). Dus ik moest een paar ballen weggooien (lees: in mijn mond stoppen). Maar nadat ik mijn overdreven perfectionisme iets (iets! niet veel....) had laten varen, hield ik uiteindelijk toch nog elf goeie over.
De karakteristieke houder die een kerstbal bovenop heeft (waardoor je ze überhaupt kunt ophangen) werd gemaakt van een stukje dropveter in een 'mini reese's pieces' (1 zakje "met meer dan genoeg voor vijftien kerstballen", €2,99 Jamin of andere winkel met import, bv. America Today, Delicatessen Jac Bostelaar te Utrecht, of dat ene winkel in de Mariastraat te Utrecht). Dat was even priegelen met een satéprikkertje (waarbij een paar chocoladecupjes sneuvelden), maar dat ding maakte de kerstbal uiteindelijk wel hélemaal af! Wanneer je de kerstballen groot genoeg hebt gemaakt, zou je ook een rolo (eventueel gewikkeld in goud/zilver folie) kunnen gebruiken:
De toplaag is zoet suikerig en breekt lekker knapperig tussen de tanden doormidden. Daaronder zit de smeuïge rode cake verstopt. Het cupje chocola gevuld met pindacrème is een kleine bonus. Natuurlijk smaakt de drop er voor geen kanten bij, maar dat dient dan ook met name een esthetisch doel.
Goed idee om de kerstballen te serveren op een dennentak.
KitKat KerstBos
Een kleine traktatie die makkelijk te maken is en gróót effect sorteert:
Nou zijn de 'family size kitkats' niet te vinden hier, dus moet ik het met de 'gewone' doen. En daarvan breken de topjes inderdaad makkelijk af, bij doorsnijden in één beweging. Uit tien kitkats (bij AH, €3,40) weet ik uiteindelijk vijf grote en zes klein boompjes over te houden. Maar dan moet ik wel zagend snijden. Omdat ik nu een hartgrondige hekel heb (gekregen) aan 'candy melts' (aangezien deze au-bain-marie na een half uur nòg niet volledig gesmolten zijn en daarna juist véél te snel stollen), smelt ik witte chocolade en meng ik daar groene kleurstof doorheen. In een Ziploc zakje, puntje eraf gesneden, en dan maar over mijn kitkat bomen heenknoeien. Snel allerlei suikerstrooisels erop en laten drogen. De bomen plak ik op een rolo 'boomstam'. Waarna het hele bos op een kartonnen bord wordt geplakt (met gesmolten chocolade).
Vergeleken met de video zijn de belangrijkste tips volgens mij: op de juiste manier snijden; goed gesmolten chocola (zodat de kerstballen ook op de zijkanten komen); en even een stapje meer doen om de juiste versieringen te vinden. Zo vind ik mijn sterpieken achteraf te klein (en te wit).
Achteraf zat ik te bedenken dat ik ook nog 'eetbare lijm' (tylose) had
kunnen gebruiken om meer kokossneeuw op de bomen zelf te krijgen (en de
lelijkere snijranden weg te werken), maar nu ziet het er ook al erg schattig
uit. De kerstmannetjes (AH) maken het af. En zo simpel te maken, dat het bijna beschamend is hoeveel complimenten je er voor krijgt!
16 december 2014
Koekjes-Kerstboom
Oh oh oh (in plaats van 'ho ho ho'); ik heb dringend afleiding nodig. En daar waar normale mensen een avondje banken achter de tv verkiezen, opteer ik voor de keuken. Ik ga een kerstboom maken!
Dus ik maak een kerstboom van koekjes. Vooral omdat ik bij de Albert Heijn (voor €4,99 met ook nog €2 bonuskorting) een serie sterstekers in verschillende grootte vond. Dus toen was het makkelijk (kerstgroen!) koekjesdeeg maken en veel sterren uitsteken. Ik 'steek' al het deeg op en heb alle sterren dubbel, driedubbel, vierdubbel. Dat maakt niet uit; het mag een hoge toren worden.
Recept
Klop 225g boter op kamertemperatuur met 150g poedersuiker tot een romige crème. Roer 1 ei (M) in een apart kommetje met 2tl amandel- of vanille-extract los (en in dit geval 1tl groene levensmiddelkleurstof in gelvorm, bv Americolor of 'gewoon dat spul wat bij Xenos wordt verkocht'). Voeg het ei aan het botermengsel toe en vermeng tot het volledig is opgenomen. Voeg 320g bloem met een snuf zout toe, en meng tot het deeg bij elkaar begint te komen. Vorm het deeg tot een ronde schijf en laat deze verpakt in plasticfolie zo'n 30 minuten in de koelkast rusten. Rol het deeg uit op een bebloemd werkvlak en steek koekjes. Bak de koekjes op een met bakpapier beklede bakplaat in het midden van een voorverwarmde oven op 180°C circa 8 minuten tot de randen net beginnen te kleuren. Laat op een rooster afkoelen.
Dit koekjesrecept gebruikte ik al eerder voor coole kiezenkoekjes. Voor deze kerstboomkoekjes voegde ik tegelijk met de bloem ook nog 2tl gemalen gember, 1tl kaneel, ¾tl steranijs-en ½tl kruidnagelpoeder toe. Het zijn kerstkoekjes immers!
Nou was er eigenlijk niks mis met het idee om de groene sterkoekjes op elkaar te plakken (met gesmolten chocolade). Maar terwijl ik daarvoor de boodschappen deed, zag ik 'Lange Nekken' (Verkade Kids&Co) in het koekjesschap. En twee van die 'nekken' tegen elkaar geplakt (ook weer met gesmolten chocolade) leken mij de perfecte boomstam voor een koekjeskerstboom. Dus ging ik moeilijk doen met ronde gaten uit de koekjes steken. Allemaal erg onnodig, want uiteindelijk zag je niet veel van die hele boomstam. En omdat een aantal koekjes braken, had ik er ook niet genoeg. Dus moesten de laatste sterren rechtop op de stapel. Bijna had ik het ding toen weggegooid, maar gelukkig zag het er na versieren met 'kerstballen' (chocolade lentilles groen rood zilver, 175g €2,69 Jumbo), 'slingers' (Haribo Brazil zuur in groen blauw en geel) en 'een piek' (in een metalen stervorm gesmolten Schuttelaar roomboterwafeltjes, zie video hierboven) toch wel weer erg geinig uit.
Een klein chocolade Kerstmannetje mocht niet ontbreken natuurlijk (of twee of drie). Plus mini LED lampjes als 'kerstverlichting'. En sneeuw van kokosrasp. Ik had de boom op een zilver kartonnen bordje geplakt, zodat 'ie veilig meekon naar het werk (zonder te sneuvelen onderweg). Collega's deden zelfs de lampen uit, zodat de koekjesboom in al zijn sereniteit de personeelsruimte met kerstlicht kon vullen ;) Misschien volgend jaar nog een keer maar dan met een kerststalletje van koek erbij?! Haha.
Wat leuk dat ik twee dagen later nog een whatsapp kreeg van een lieve collega die zei "nog even te willen laten weten onder de indruk te zijn van mijn spectaculaire boom" (ysc). En mogelijk heb ik twee anderen aangezet tot het maken van óók zo'n boom thuis. Leuk idee! Tip: laat die boomstam maar gewoon zitten ;)
Hema chips met rookworstsmaak
Je eigen handelsmerk slim veranderen in een compleet nieuw eigen handelsmerk; dát noem ik nog eens geniaal. En Hema doet dit op briljante wijze door hun wereldvermaarde rookworst op een 'limited edition' zak chips te zetten "met rookworstsmaak". Een zak van 110g kost €0,50 (goedkoper dan een appel, maar daar hebben we het verder niet over).
Abonneren op:
Posts (Atom)