Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

02 april 2013

'Varkentjes in de modder' taart

Er is een overduidelijke internethype gaande over deze taart:
Deze 'varkentjes in de modder' taart werd nog niet zo lang geleden voor het eerst gezien op Facebook, en verspreidde zich aldus ras door het ganse land. Of de foto ervan dan. En je moet toegeven; hij is bijzonder leuk. Een 'ton' van KitKats (nu je het ziet, is het bijna een wonder dat je er zelf niet eerder op gekomen bent) gevuld met chocolademodder waar roze biggen in ronddobberen. Laat ik die maar eens trakteren op mijn werk in A'dam, naast de stralende citroentaart. Aan het recept, dat eenvoudig op Google te vinden is, voeg ik mijn eigen receptuur voor kick-ass chocoladebiscuit toe:

Tussen de beide gebakken chocoladebiscuits smeer ik één portie banketbakkersroom à la Holtkamp (recept), die ik dan weer à la Rudolph (van Veen) eerst op een met koud water omgespoeld metalen plaatje, luchtdicht afgedekt met plasticfolie, laat afkoelen. Ondertussen klei ik met de zondagse verjaarsvisite (lees: moeder, terwijl vader verlekkerd op de restjes marsepein aast) van twee pakjes roze amandelpers diverse varkensdelen. Wat direct leuke anekdotes oplevert over mijn opa, die schijnbaar nogal realistisch het geluid van een varken kon nadoen als hij zijn eigen biggen ging voeren. Opa zou ook goed varkens hebben kunnen tekenen en dit talent is dan overgegaan in zijn dochter, die bijzonder begaafd blijkt in het maken van marsepeinen varkenskoppen. Kijk, zo leer je nog eens wat..

De gestapelde biscuits worden langszij (dun) bestreken met Milka chocoladeganache (400g gehakte melkchocolade overgoten met 250ml net kokende room, even laten staan en dan doorroeren), waarna het grote KitKat-Plakken kan beginnen. Dat is een lastig klusje. De KitKats blijven (nog) niet genoeg plakken, dus vallen omstebeurt om. Gelukkig heb ik een decoratief maar stevig lint al klaarliggen want dat blijkt wel nodig. Als de rest van de ganache bijna is afgekoeld giet ik de hele pap in de 'ton' en plaats alle biggen erin. Hoewel er niemand was die mij had gezegd dat je van drie fivepacks KitKats dertien reepjes overhoudt... hellup! Snel in de afvalbak ermee, voordat ik die ook nog opeet.

Hemel, kijk nou hoe leuk! Ik ben zwáár in mijn nopjes!

Deze varkenstaart (varkensstaart? nee, varkenstaart!) steekt qua geinigheid met kop en schouders boven andere taarten uit. Én boven de doos, want het deksel past er echt niet op. Dat wordt weer een dagje met de auto naar het werk, al was het maar omdat de taart zwáár is...

Op mijn werk is de taart zonder enige twijfel absoluut de bom! Verrukte collegae met wél een smartphone (mijn eigen mobiel stamt nog uit 2005 ;) posten enthousiast foto's van mijn creatie op hun Facebookpagina, waarmee de cirkel overigens weer rond is, en krijgen binnen de kortste keren vele reacties. Tijdens de eerste koffiepauze mag ik de taart aansnijden, in puntjes van twee KitKats blijkt machtig genoeg...
De biscuit is kruimig, niet te zoet en niet te droog. Dan die smeuïge banketbakkersroom en de smeltende chocoladeganache (die een heerlijk plakkerige volle chocolade nasmaak geeft). Jemig, dit ding is ook nog eens héél erg lekker! Na het langzaam weghappen van de taart blijken de beide KitKats net 'too much'; ik kan ze in ieder geval niet meer op. En dan had ik zelf nog een stukje zònder veel marsepein!

De taartpunten laten zich onverwacht makkelijk aan het KitKat uiteinde oppakken. En de taart wordt verorberd. Enkele van mijn collega's willen de biggen redden en vinden het zielig ze op te eten ("vooral het kleintje"). Er is echter ook iemand die een varken aan een vork met lange stelen rijgt: "big aan het spit".

5 opmerkingen: