Mechouia

Toevallig was ik enthousiast geworden over een salade van gegrillde groenten uit het boek De man die alles at; zodat ik dan best wel weer eens mee kon doen aan het foodblogevent van mei, dat he- lemaal schijnt te draaien om het genot van de barbeknoei. Nooit eerder heb ik een eigen tuin gehad, maar aangezien de betonnen bak op het zuiden die we nu achter het huis hebben wel degelijk voor zoiets kan doorgaan, is er ook een grote metalen kist op pootjes waar je fikkie in kan stoken en waar dan een bijpassend rooster boven kan worden gehangen. Ik liet de pyromaan in mij los en streek een lucifer af om suffe aanmaakblokjes mee aan te steken. Tip: gebruik géén briquetten, want het duurt een ééuw voordat die dingen vlam vatten (om mij heen hoor ik geërgerde buren hun ramen sluiten, in een wanhopige poging om de immense rookwalm die van mijn barbeque afkomstig is, buiten te sluiten); neem ouderwets houts- kool!

Mechouia, oftewel salade tunisienne grillée, wordt omschreven als één van de simpelste Tunesische gerechten en tegelijkertijd één van de lekkerste. Soms gegarneerd met tonijn en eieren; soms tot moes gestampt en als dipsaus (cq. tapenade) gebruikt voor brood. Het bestaat er uit dat paprika's, rode ui, knoflook, rode peper en vleestomaten boven gloeiend houtskool worden geroos- terd tot ze zwartgeblakerd zijn (de heerlijke geur van gepofte ui en gegrillde paprika overstemt de stank van mijn gerookte kle- ren), waarna de groenten in 'n stevige plastic zak uitstomen om daarna te worden gepeld en in stukjes gesneden. Onder- tussen in een vijzel de verse knoflook met het karwijzaad, korianderzaad en grof zout fijnmalen en vermengen met het sap van een (eveneens geroosterde) limoen plus een flinke scheut extra vierge olijfolie. Alles lekker door elkaar husselen en serveren met (uiteraard) gestoomde couscous en een sappig stukje vlees. Wij aten er paardenkogelbiefstuk bij (ik zou zeggen met beleid gebakken op dezelfde nasmeulende bbq, maar dat is niet zo, want een grillpan op het gasfornuis leek mij voorspel- baarder en dus veiliger voor mijn dure stukje kwaliteitsprodukt; wat andere grill-durfals boven hun houtskoolvuur bereidden lees je hier).

De ultieme mechouia wordt mijns inziens gezeefd, waarna het opgevangen sap tot een stroperige dressing word ingekookt om daarna terug over de salade te gaan. Dat houdt namelijk een smaakverdubbeling in die de typische rooksmaak nóg beter doet uitkomen! Linzen zorgen voor nét dat beetje bite.