Joepie 'whoopie' gebitjes

Op mijn vrije maandag mag ik naar mijn werk. Dat doe ik uiteraard niet zomaar (want een vrije dag noemt men niet voor niets 'vrij'). We zullen worden gevisiteerd door de ons overkoepelende organisatie die zal beoordelen of we voldoen aan de kwaliteitseisen. Om mijn (1,5 uur durende) flitsende presentatie extra soepel te laten verlopen, heb ik de hulp nodig van een derde. En deze collega bleek vorige week zonder morren bereid om die hulp te verlenen. En dus leid ik mezelf even af van powerpoint door een klein bedankje te bakken! En ik kan fijn mijn prachtige blauwe Kitchenaid gebruiken!!

Recept (whoopie pies)

Klop 90g zachte (ongezouten) roomboter zeer licht en luchtig met 75g suiker. Voeg al kloppend 1 ei (L) toe tot alles goed vermengd is. Zeef 135g bloem, ½tl bakpoeder, ½tl zout en 50g aardappelzetmeel boven het mengsel en vermeng (op lage snelheid) tot het nèt 'bij elkaar komt'. Roer ½tl vanille-extract en ½tl roze kleurstof door 30g karnemelk en meng dit door het deeg. Doe het geheel over in een spuitzak (met een ronde spuitmond of knip de tip eraf) en spuit gelijke(!) ronde hoopjes van ca. 3cm doorsnede op een met bakpapier beklede bakplaat. Hoe gelijker de 'whoopies' worden opgespoten, hoe gelijker ze zullen zijn en hoe beter ze op elkaar zullen passen. Bak de whoopies 12 minuten in een voorverwarmde oven van 170°C.

Klop 125g boter luchtig. Smelt al roerend 150g (mini)marshmallows met 3tl melk in een steelpan, laat tot kamertemperatuur afkoelen en mix dit door de luchtige boter. Spuit (of besmeer) de helft van alle whoopies met deze botercrème, sandwich dit met een andere whoopie en maak tanden aan de voorkant...

In het origineel worden de tanden gemaakt van mini marshmallows. Maar die kon ik niet vinden. Wel grote marshmallows (die ik op maat heb geknipt) en manna plofrijst (waar ik de witte uit heb geselecteerd). Maar ik besluit (tijdtechnisch) te gaan voor kant-en-klare snoeptanden ('zachte gebitjes' Hema €1,00).

Nou moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat het 's avonds al wat later werd toen mijn botercrème geklopt was. En toen was de crème te zacht op om te spuiten (ik geef het warme juniweer de schuld). Ik moest ook nog iets anders doen, dus ik heb de botercrème in de koelkast gezet en ben dat andere ding gaan doen. Maar toen ik terugkwam was de crème weer te koud. En deze marshmallowbotercrème bleek niet alleen hard maar ook elastisch. Er zat niets anders op dan de boel weer "even te verwarmen", maar zoals dat dan gaat, verwarmde ik het "net even te veel". En dus begon het spel weer van voren af aan. Mijn tip zou dan ook zijn om de gesmolten marshmallows écht goed af te laten koelen alvorens door de boter te mengen. En de botercrème daarna metéén te gebruiken.

De marshmallow botercrème is van het smeltende type (hoewel bij dit warme weer alle botercrème smelt, natuurlijk). Dus de gebitten worden zo veel mogelijk koel bewaard. Een half uurtje voor serveren uit de koelkast halen blijkt prima. Wat zien ze er toch geweldig leuk uit!! De roze 'whoopies' houden het midden tussen een cake en een koekje: van binnen zacht kruimig en luchtig met een stevigere textuur dan cake en een verharde buitenkant die net niet krokant is. Samen met de zoete zachte botercrème die romig tussen de whoopies gevangen zit, een heerlijk hapje. Dat de tanden van zurig snoep zijn, bevalt mij wel. Nog meer marshmallows zou mij te zoet zijn geweest. Het is alleen dat deze tanden een heel andere textuur hebben, met gelatine, dus dat hapt wat minder makkelijk weg. Voor de helpende handen die minder van zoet houden, schik ik de gebitjes op een schaal met chocolade dulce de leche koekjes. En bedankt!

Het valt me nu trouwens pas op dat de tanden helemaal niet kloppen...

Paarse Paaseieren

Dit is té leuk om niet te doen. En omdat zíjn familie op visite komt (en het bijna Pasen is, blablabla, lente, eieren) mag het beetje meer zijn. Bij het standaard kopje koffie mag een koekje (of twee) geserveerd worden. Maar ik zou mezelf niet zijn, als ik dat standaard zou doen. Al is koffie hier sowieso niet in huis. Dus bij de ruime selectie theëen of het kopje oploswienermelange serveer ik 'een gekookt eitje'. En wijselijk bied ik schoonbroertje de eerste aan. Die pakt zonder blikken of blozen een ei uit de eierdoos. En dus volgen stiefschoonvader, schoonmoeder en schoontante. "Waar is dit gat voor" vragen ze nog, waarna al snel blijkt dat ín het ei een perfect paarsgroen cakeje zit. Hihihi!

Om het mezelf makkelijk te maken gebruik ik voor de verandering eens een cakemix (Honig blijkt beter dan Koopmans of huismerk AH). Veel sneller heb je dan een cakebeslag dat heel ermee door kan. De helft van het beslag kleuren we paars en de andere helft groen. Want M. en ik maken de cakejes samen!

Er komen vier mensen op bezoek. Plus wij twee maakt zes. Omdat het wel even een werkje is een gat onderin elk ei te prikken (kan best wat groter) en het ei leeg te schudden (lamme! arm!). De eieren worden goed uit-en afgespoeld en mogen even weken in heet water. Er is geen tijd om de eierschalen aan de lucht te drogen. Maar zo gebruik ik mijn föhn ook weer eens ;) Een klein (!) scheutje zonnebloemolie in elk ei moet ervoor zorgen dat de schaal niet aan het cakeje plakt (en ook de uitgebakken cake niet aan de schaal). Met behulp van twee spuitzakjes verdelen we het cakebeslag over de schalen; hij spuit groen, ik paars. En bakken maar.

Het gekleurde cakeje is qua smaak niets bijzonders (voor erg verwende eters zoals wij). Maar het grote wow-effect komt natuurlijk dan ook van de bijzondere verpakking. Vooral door het cakeje te serveren alsof het een daadwerkelijk gewoon ei is, in een eierdoos (of in een eierdopje), maakt de verrassing compleet. En het formaat bevalt me ook; niet zo'n cupcake met een belachelijk hoge toef botercrème; maar gewoon een klein cakeje. Wat is Pasen opeens weer leuk!

Pancake Cake (pannenkoekentaart)

Al een hele tijd weet ik dat ik deze geweldig indrukwekkende taart wil maken. En zoals gebruikelijk vormt mijn verjaardagstraktatie op het werk de perfecte gelegenheid om met een werkelijk belachelijke taart aan te komen zetten (die mijn collegae doet uitroepen dat ze "geen brood mee hadden moeten nemen"):

Een pannenkoekentaart met een erboven 'zwevende' schenkstroopfles. En dat het dan een taart is zonder ook maar één pannenkoek er in. Het is namelijk geen pannenkoektaart! Hoe leuk!! Daarvoor heb ik dus in ieder geval een ballonstokje nodig. Een fles schenkstroop heb ik al leeg laten lopen. Maar anders dan de Amerikaanse Hershey's stroop zit onze schenkstroop in een doorzichtige fles. Dus je kunt zien dat de fles leeg is. Op zich zou dat nog wel kunnen omdat alle 'stroop' zogenaamd over de taart is uitgelopen, maar ik besluit de binnenkant te willen verven. Ik kom al snel bij Pipoos terecht waar ik alles vind wat ik nodig heb (ze verkopen ook fondant). Met acrylverf in de juiste schenkstroopkleur weet ik (primerloos) de fles te kleuren. Alleen stevig ijzerdraad voor in het ballonstokje hebben ze niet meer, maar daarvoor kan ik bij Pijper op de Oudegracht terecht. Bij Xenos koop ik relatief zachte (lees: erg makkelijk te bewerken) 'ready to roll' icing met chocolade smaak. In precies de juiste pannenkoek crèmekleur. Want wit zou te wit zijn:

Maar eerst dus een héle lekkere cake bakken. Ik kan natuurlijk wel een gewone (vanille)cake maken, maar daar zie ik eerlijk gezegd bepaald geen uitdaging in (en ik maak het mezelf schijnbaar graag moeilijk). Als ik nou de hoeveelheid beslag voor de pindakaascupcakes verdubbel en dan de pannenkoektaart maak van twee lagen chocoladecake met daar tussen één laag pindakaascake?! Dát lijkt me dus wel wat. En daarvoor maak ik dan deze mississippi mud cake:

Recept chocolade'mud'cake

Smelt 230g boter en 170g grofgehakte pure chocolade au-bain-marie. Vermeng 400g suiker met 2 eieren (L), 1 el(!) vanille-extract en 60ml bourbon (of 'by default': Frangelico hazelnootlikeur) in een grote kom met elkaar. Roer er 400ml sterke koffie doorheen. Meng de gesmolten chocoladeboter erdoor. Zeef dan 30g cacaopoeder, 260g bloem, 1½tl dubbelkoolzure soda en ½tl zout boven het mengsel en vermeng alles tot een homogeen beslag. Giet dit in een ingevette (spring)vorm en bak de cake 55 tot 70 minuten in een voorverwarmde oven van 180°C (of tot een erin gestoken satéprikker er schoon weer uit komt).

Het chocoladecakebeslag ziet er uit als gesmolten chocolade maar dan nóg dunner. De cake zelf wordt supersmeuïg maar zakt uit de oven wel in. Het is daarom wel wat moeilijker om de cake netjes doormidden te snijden in twee lagen. Maar wát een lekkere taart is dit!! Oké, volgende stap.

Het ballonstokje moet ik met botercrème ondersteboven in het midden van een groot bord plakken (groter dan de cake zelf natuurlijk). Oh ja. Ik moet ook nog botercrème maken. De beste botercrème die ik ken is een vrij bewerkelijke variant waarbij banketbakkersroom met boter en gesmolten chocolade wordt verrijkt maar daar heb ik nu dus even geen tijd voor. Vele medebakkers kloppen boter luchtig met poedersuiker maar dat vind ik dan weer té simpel. Ik ga een crème maken waarbij chocoladeganache (chocola gesmolten in hete room) wordt opgeklopt. Want dat schijnt te kunnen...

Ik verwarm 125ml slagroom tot dit net aan de kook is en hak intussen 200g witte chocolade fijn. De warme room over de chocolade gieten en even laten staan zodat de chocolade kan smelten. Dan door elkaar roeren tot een glanzende homogene massa en vervolgens weer af laten koelen. En dan opkloppen.

Oh mjammie! Deze witte chocolade room is verrukkelijk! Alleen het klopt niet echt (echt niet!) op. Ook niet als ik de kom in een bak koud water zet en ook niet als ik de electrische mixer op de hoogste stand zet en lang klop ("oh please, please, word alstublieft géén boter! ik wil niet opnieuw beginnen"). Maar kijk nou. Minuten nadat ik het maar heb opgegeven en gestopt ben met opkloppen, blijkt de massa dikker en dikker te worden. Zelfs dikker dan de bedoeling was, maar ik verklaar de 'crème' werkbaar en begin met stapelen van chocolade-pindakaas-chocoladecake met botercrème ertussen en er helemaal omheen.

Nu hoef ik 'alleen nog maar' (véél) strengetjes fondant te rollen, deze te pletten en (echt maar) aan één kant met verdunde kleurstof (oker met wat bruin) te kleuren om streng voor streng rondom de taart te leggen. Alsof het op elkaar gestapelde pannenkoeken zijn. Bovenop komt een ronde lap fondant die ook bruin gekleurd is. Zachte fudge karamels om het ballonstokje draperen en dikke fudgestroop (gesmolten karamels vermengd met schenkstroop) over de 'pannenkoeken' uitgieten. Daar ben ik in totaal dik drie uur mee bezig. En natuurlijk lijkt het er even weer op dat ik niet genoeg fondant ga hebben (wáárom voer ik dit soort projecten altijd de avond van te voren uit zodat ik voor mezelf altijd dezelfde 'oh nee ik heb niet genoeg' stress creëer?!)

Ik moet met de auto naar het werk. Er is geen enkele manier waarop ik deze pannenkoekenstapel met fles de trein in krijg (lees: wil nemen). Ik breng eerst mijn spullen en de (óók fantastische) cheetah cheesecake naar binnen. En vraag of ze zo de voordeur voor mij open willen doen als ik met 'taart twee' aan zal komen lopen. Mijn collegae kennen mij natuurlijk en staan al voor het raam. Maar wie verwacht er nou een taart als dít?! Nog voordat ik zit staan de vele foto's al op hun facebook pagina's. Fijn als je je eigen grenzen weet te verleggen. En de taart is (zonder de dikke laag suikerfondant; die leg ik fijn aan de kant) ook nog eens écht heel erg lekker. Chocola met pinda: helemaal niets mis mee! Hiermee kan ik wel een 'pannenkoekenrestaurant' beginnen.... (uhmmm).

Kerstballen (cake pops)

Gisteren was de laatste vergadering (AV) van het jaar en die sluiten we traditiegetrouw af met een door ons allen gemaakt kerstbuffet. Feitelijk is het zelfs zo dat de werkelijke vergadertijd gehalveerd wordt, zodat we langer kunnen tafelen en kletsen. Iedereen neemt iets lekkers mee en dus hebben we een overdaad aan hapjes om ons aan te laven. Vorig jaar kwam ik aanzetten met red velvet cupcakes en croûte. En omdat ik daar weer verzoeken voor kreeg, moest ik even creatief aan de slag. Want ik ben mijn lieve collega's graag ter harte, maar twee keer hetzelfde; dat kan niet, vind ik!

Nou had ik van de BBQ taart (de wát?! nou, de dit!) nog red velvet cake over (en netjes in de diepvries bewaard). De cake, verkruimeld en ver- mengd met roomkaas (of frosting uit een import blik) tot een werkbare cake'klei', vormde ik tot ballen. Die gingen de diepvries in tot ze lekker stevig (maar niet helemaal bevroren) waren. Om vervolgens te worden gedipt in gesmolten 'candy melts'. Overigens houd ik sindsdien niet van deze candy melts. Het is het waar dat je het niet, zoals chocola, hoeft te temperen. En dat het tóch mooi hard glimmend stolt. Maar het duurt een eeuwigheid (zonder magnetron iig) voordat het spul gesmolten is. En daarna wordt het veel te snel hard (om netjes te kunnen decoreren). Dus ik moest een paar ballen weggooien (lees: in mijn mond stoppen). Maar nadat ik mijn overdreven perfectionisme iets (iets! niet veel....) had laten varen, hield ik uiteindelijk toch nog elf goeie over.

De karakteristieke houder die een kerstbal bovenop heeft (waardoor je ze überhaupt kunt ophangen) werd gemaakt van een stukje dropveter in een 'mini reese's pieces' (1 zakje "met meer dan genoeg voor vijftien kerstballen", €2,99 Jamin of andere winkel met import, bv. America Today, Delicatessen Jac Bostelaar te Utrecht, of dat ene winkel in de Mariastraat te Utrecht). Dat was even priegelen met een satéprikkertje (waarbij een paar chocoladecupjes sneuvelden), maar dat ding maakte de kerstbal uiteindelijk wel hélemaal af! Wanneer je de kerstballen groot genoeg hebt gemaakt, zou je ook een rolo (eventueel gewikkeld in goud/zilver folie) kunnen gebruiken:

De toplaag is zoet suikerig en breekt lekker knapperig tussen de tanden doormidden. Daaronder zit de smeuïge rode cake verstopt. Het cupje chocola gevuld met pindacrème is een kleine bonus. Natuurlijk smaakt de drop er voor geen kanten bij, maar dat dient dan ook met name een esthetisch doel.

Goed idee om de kerstballen te serveren op een dennentak.

KitKat KerstBos

Een kleine traktatie die makkelijk te maken is en gróót effect sorteert:

Nou zijn de 'family size kitkats' niet te vinden hier, dus moet ik het met de 'gewone' doen. En daarvan breken de topjes inderdaad makkelijk af, bij doorsnijden in één beweging. Uit tien kitkats (bij AH, €3,40) weet ik uiteindelijk vijf grote en zes klein boompjes over te houden. Maar dan moet ik wel zagend snijden. Omdat ik nu een hartgrondige hekel heb (gekregen) aan 'candy melts' (aangezien deze au-bain-marie na een half uur nòg niet volledig gesmolten zijn en daarna juist véél te snel stollen), smelt ik witte chocolade en meng ik daar groene kleurstof doorheen. In een Ziploc zakje, puntje eraf gesneden, en dan maar over mijn kitkat bomen heenknoeien. Snel allerlei suikerstrooisels erop en laten drogen. De bomen plak ik op een rolo 'boomstam'. Waarna het hele bos op een kartonnen bord wordt geplakt (met gesmolten chocolade).

Vergeleken met de video zijn de belangrijkste tips volgens mij: op de juiste manier snijden; goed gesmolten chocola (zodat de kerstballen ook op de zijkanten komen); en even een stapje meer doen om de juiste versieringen te vinden. Zo vind ik mijn sterpieken achteraf te klein (en te wit).

Achteraf zat ik te bedenken dat ik ook nog 'eetbare lijm' (tylose) had kunnen gebruiken om meer kokossneeuw op de bomen zelf te krijgen (en de lelijkere snijranden weg te werken), maar nu ziet het er ook al erg schattig uit. De kerstmannetjes (AH) maken het af. En zo simpel te maken, dat het bijna beschamend is hoeveel complimenten je er voor krijgt!

Koekjes-Kerstboom

Oh oh oh (in plaats van 'ho ho ho'); ik heb dringend afleiding nodig. En daar waar normale mensen een avondje banken achter de tv verkiezen, opteer ik voor de keuken. Ik ga een kerstboom maken!

Dus ik maak een kerstboom van koekjes. Vooral omdat ik bij de Albert Heijn (voor €4,99 met ook nog €2 bonuskorting) een serie sterstekers in verschillende grootte vond. Dus toen was het makkelijk (kerstgroen!) koekjesdeeg maken en veel sterren uitsteken. Ik 'steek' al het deeg op en heb alle sterren dubbel, driedubbel, vierdubbel. Dat maakt niet uit; het mag een hoge toren worden.

Recept

Klop 225g boter op kamertemperatuur met 150g poedersuiker tot een romige crème. Roer 1 ei (M) in een apart kommetje met 2tl amandel- of vanille-extract los (en in dit geval 1tl groene levensmiddelkleurstof in gelvorm, bv Americolor of 'gewoon dat spul wat bij Xenos wordt verkocht'). Voeg het ei aan het botermengsel toe en vermeng tot het volledig is opgenomen. Voeg 320g bloem met een snuf zout toe, en meng tot het deeg bij elkaar begint te komen. Vorm het deeg tot een ronde schijf en laat deze verpakt in plasticfolie zo'n 30 minuten in de koelkast rusten. Rol het deeg uit op een bebloemd werkvlak en steek koekjes. Bak de koekjes op een met bakpapier beklede bakplaat in het midden van een voorverwarmde oven op 180°C circa 8 minuten tot de randen net beginnen te kleuren. Laat op een rooster afkoelen.

Dit koekjesrecept gebruikte ik al eerder voor coole kiezenkoekjes. Voor deze kerstboomkoekjes voegde ik tegelijk met de bloem ook nog 2tl gemalen gember, 1tl kaneel, ¾tl steranijs-en ½tl kruidnagelpoeder toe. Het zijn kerstkoekjes immers!

Nou was er eigenlijk niks mis met het idee om de groene sterkoekjes op elkaar te plakken (met gesmolten chocolade). Maar terwijl ik daarvoor de boodschappen deed, zag ik 'Lange Nekken' (Verkade Kids&Co) in het koekjesschap. En twee van die 'nekken' tegen elkaar geplakt (ook weer met gesmolten chocolade) leken mij de perfecte boomstam voor een koekjeskerstboom. Dus ging ik moeilijk doen met ronde gaten uit de koekjes steken. Allemaal erg onnodig, want uiteindelijk zag je niet veel van die hele boomstam. En omdat een aantal koekjes braken, had ik er ook niet genoeg. Dus moesten de laatste sterren rechtop op de stapel. Bijna had ik het ding toen weggegooid, maar gelukkig zag het er na versieren met 'kerstballen' (chocolade lentilles groen rood zilver, 175g €2,69 Jumbo), 'slingers' (Haribo Brazil zuur in groen blauw en geel) en 'een piek' (in een metalen stervorm gesmolten Schuttelaar roomboterwafeltjes, zie video hierboven) toch wel weer erg geinig uit.

Een klein chocolade Kerstmannetje mocht niet ontbreken natuurlijk (of twee of drie). Plus mini LED lampjes als 'kerstverlichting'. En sneeuw van kokosrasp. Ik had de boom op een zilver kartonnen bordje geplakt, zodat 'ie veilig meekon naar het werk (zonder te sneuvelen onderweg). Collega's deden zelfs de lampen uit, zodat de koekjesboom in al zijn sereniteit de personeelsruimte met kerstlicht kon vullen ;) Misschien volgend jaar nog een keer maar dan met een kerststalletje van koek erbij?! Haha.

Wat leuk dat ik twee dagen later nog een whatsapp kreeg van een lieve collega die zei "nog even te willen laten weten onder de indruk te zijn van mijn spectaculaire boom" (ysc). En mogelijk heb ik twee anderen aangezet tot het maken van óók zo'n boom thuis. Leuk idee! Tip: laat die boomstam maar gewoon zitten ;)

BBQ Taart

Hij is jarig en gaat dat groots vieren met zijn traditionele, jaarlijkse barbecue. En ik ga daar dan zijn twintig beste vrienden (met aanhang) allemaal in één klap tegelijk ontmoeten. Van wie ik er precies een en een half al ken. Ik heb dringend een bliksemafleider nodig en ik dacht aan zoiets:

Artisan Cake Company by Michelle Honeman

Dat moet haalbaar zijn. Toch? Uhmmm... Nou, ik weet in ieder geval al hoe ik 'hamburgers' moet maken. Dus bak ik een brownie (uit een pak). Daar hoef ik alleen maar burgers uit te steken (met mijn ringsteker van 7cm), die ik daarna met een satéstokje en zwarte levensmiddelenkleur- stof bewerk. De resterende brownie wordt verkruimeld, met roomkaas vermengd en bekleed met marsepein. Beetje verven (rood, bruin en zwart) en levensechte worstjes zijn geboren. Na lang wikken en wegen kies ik chocoladekaramels als shaslicks. Waar ik zelf (van witte fondant en een zwarte 'edible marker') champignons bij maak. Een dun reepje gekonfijte zoete aardappel doet dienst als paprika.

Houtskool heb ik ook al uitgedokterd. Aangezien (gedroogde) pruimen helemaal op kooltjes lijken. Op een zacht bedje van gele, oranje en rode marsepein zijn de pruimen (afgestoft met poedersuiker) nauwelijks van roodgloeiende briquetten te onderscheiden. En wie wist dat maanzaad het perfecte barbecue as is?

De taart is red velvet cake (recept keer drie; dat is een soeppan beslag, gebakken in drie keer een grote vierkante springvorm) met daartussen witte chocolade botercrème. De bovenkant uitgehold en bekleed met grijze fondant (Xenos €2,99 500g). Voor de barbecue zelf kies ik groen. Voor de zekerheid steek ik stokjes (satéprikkers) in de grijze fondant voor extra stevigheid van het rooster. Want dat ding moet natuurlijk niet doormidden buigen. Helaas net even misgerekend qua afmetingen, maar goed. De handvaten van de barbecue blijven stevig op hun plaats ook door satéprikkers (die dwars door de taart heen worden gestoken). Handiger was het geweest als ik (ongekookte) spaghetti in plaats van satéprikkers had gebruikt...

Voor de totale over-de-top maak ik nog geeloranje karamel (zo). Die als puntige vlammen tussen het barbecuerooster omhoog komt. Aangezien de brownie al klaar was en ik de avond tevoren de cakes heb gebakken, is iets eerder opstaan genoeg om de hele BBQ om 15u af te hebben. Net op tijd voor het feestje. Ik moet wel met de bus, maar mijn taart komt heelhuids aan. Trots ben ik. En nu weet iedereen meteen dat ik taarten bak. Inderdaad de ideale bliksemafleider en een goede binnenkomer. Wil de echte barbecue nú opstaan?!

Berenpootkoekjes

(wat jammer dat chocola temperen toch moeilijker is dan gedacht)

Geweldige 'bear paw cookies' die gemaakt werden door de lekkere cashewnootkoekjes in gesmolten chocolade onder te dompelen en er per koekje vier klauwen van cashews aan te bevestigen (voordat de chocola hard is). Smaakt naar luxe chocoprince!! De chocolade overheerst natuurlijk wel enigszins over de subtiel nootachtige smaak van cashewnoten en het koekje zelf is eenmaal omhuld met chocolade niet zo knapperig meer. Maar mjam-mjam-mjam-mjam. Hadden berenpoten maar vijftien nagels in plaats van vier. Hoewel je dan feitelijk dus zonnebloemen kunt maken...