Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

31 oktober 2009

Pompoenbruscetta

Langs de kant van de weg stikt het de laatste tijd van de kalebassen en pompoenen. Vooral als je over een Nweg rijdt, zie je de oprit van een (over)ijverige amateurtuinder nogal eens vol liggen met die oranje (en groene en gele) reuzen. Die kalebassen interesseren me niet zo (lees: niet!), maar zo'n grote megapompoen wil ik best nog eens mee naar huis slepen. En dus prijkt er in onze keuken (op het krukje waarmee ik normaal in de bovenste kastjes kom) sinds enige tijd een oranje rakker van een kilo of - wat zal het zijn - zes.
Nou is het toevallig Halloween, maar de pompoen is dus vandaag aangesneden. Omdat we geen kelder hebben en 'ie vreselijk in de weg staat. En dus sta ik pompoensoep te koken (met fenegriek en nootmuskaat), terwijl stukken pompoen in de oven worden ge- roosterd voor het diner en ik pompoen schil voor een pompoen- bruscetta:

Recept
Schil 300g pompoen en snijd in blokjes. Kook de blokjes in circa 10 minuten met wat zout gaar en giet ze af. Pel 1 teentje knoflook. Pureer de afgekoelde pompoen (niet te) fijn met de knoflook, 50g geraspte Parmezaanse kaas, 50g geroosterde pijnboompitten en een scheut olijfolie. Roer 1el basilicumpesto erdoor en breng de spread op smaak met zout en peper.

Volgens mij ook héél geschikt als pastasaus.
HIER nog meer van mijn recepten met pompoen.

Uit de beschuitbakkerij van Kuipers

Achterhoekse kaneelbeschuit uit Winterswijk! Voor €1,89 bij de Super de Boer in Utrecht. Feitelijk zijn deze dubbelgebakken witte broodreepjes gortdroog, maar ze zijn óók luchtig en knapperig en dankzij het fijne suikerkaneellaagje stop je tóch steeds weer een nieuwe in je mond. Lekker om in de thee te soppen, maar in mijn herinnering zal deze beschuit eeuwig voortleven als typisch zie- kenvoer: in mijn slaapzakje (met palmbomenprint!) op de bank beneden tekenfilms kijken; het bijzettafeltje voor de gelegenheid verplaatst binnen handbereik, met daarop een glas appelsap en een bordje kaneelbeschuit. Tot op de dag van vandaag voel ik me spontaan licht in m'n hoofd worden wanneer ik appelsap drink...

Jasmijnparels

Ik heb Bloomingteas hier in de kast liggen, maar ik heb geen mooie glazen theepot en om de kunstige theebloemen nou in mijn airpot te mikken... da's ook weer zo zonde. Nou zag ik tijdens 'een rondje stad' met een vriendin, bij Simon Lévelt voor €2,95 een doosje jasmijnparels liggen (ca. 110 stuks) die ongetwijfeld hetzelfde uitvouweffect hebben als de theebloemen, maar per glas gedoseerd kunnen worden. De bolletjes ontvouwen zich op de bodem van het glas en geven een geurige jasmijnthee, met een licht bittere afdronk.
Alleen is mijn favoriete theeglas een pint-glas (pérfect formaat; vooral in de auto) en aangezien daar meer theebolletjes in moeten dan de voorgestelde zes, zou ik uit één doosje parels van bijna drie euro zo'n twaalf glazen thee kunnen halen. Tja, dat valt eigenlijk nog best mee: een kwartje per 0,4l thee!

De aller-aller-allerfijnste lippenbalsem

Blablabla "verwent de lippen met pure verzorging" blabla "beschermt de lippen tegen uitdroging, óók bij koud weer en droge lucht" blabla "bevat natuurlijke ingrediënten: waardevol melkextract en verzorgende honing". Labello kan het mooi vertellen en ook van de ingrediëntenlijst in scheikundige benamingen kan ík geen abc maken. Maar de geeloranje lippenstick ruikt lekker, is prettig vet, geeft een subtiel kleurtje en smaakt oké (bijna 80% belandt uiteindelijk in je maag?) Te koop in Duitsland.

29 oktober 2009

Struisvogelbier

Ik ben zelf niet zo'n bierdrinker, maar de bijzondere biertjes van de IJbrouwerij in Amsterdam zijn toch wel heel lekker: Natte (dubbel €1,56), Zatte (tripel €1,61), IJwit (€1,61) en natuurlijk Columbus (amber €1,77).

28 oktober 2009

DB: Macarons

Oh woehoe! Súperuitdaging van Ami S. (Baking without fear) deze maand voor de Daring Bakers: macarons. Ik ben dól op macarons en ik vraag me hard af of we die inderdaad zélf gaan kunnen maken Ik ga het alleszins met overgave proberen en ik weet ook alweer precies wat voor sóórt macaron het voor mij moet zijn: réglisse, oftewel dropmacarons, geïnspireerd op mijn favoriete macarons van mijn favoriete Parijse pâtisserie LaDûrée! Een uitdaging pur sang!

The 2009 October Daring Bakers’ challenge was brought to us by Ami S. She chose these macarons from Claudia Fleming’s The Last Course: The Desserts of Gramercy Tavern as the challenge recipe.

RECEPT (in pdf.)

Nou heb ik al eens eerder geprobeerd macarons te creëeren (koffie en limoen) en hoewel beide redelijk goed smaakten, was de vorm niet je-dát (en was al helemáál niet zoals zou moeten!) Maar dat is nauwelijks een schande te noemen, want Franse macarons zijn berucht vanwege de moeilijkheid ze te vervaardigen. En ook met dit recept lukt het me blijkbaar niet, hoewel het eindresul- taat precies goed taai-knaaierig-droog is; als een luchtig bitterkoekje dat van binnen nog nèt niet gaar is (zonder vloeibaar te zijn).
Onze host van deze maand zegt al heel váák macarons gemaakt te hebben en heeft de meest stabiele resultaten met dit recept. Ik zal op de één of andere manier toch iets niet helemaal gedaan hebben volgens het boekje, want mijn macarons hebben geen 'voetje' (en dit maakt een macaron tot een Macaron!)

I've made some macarons before but they never quite worked out. Shapewise that is. Very true, that French macarons are notorious for being difficult to master. Off course this attempt number three is no exception to the rule, though slightly better than attempts one and two. Luckily all of which were very eatable. I guess I have to keep on practising... Pretty soon I will need my own chickens!

De donkergrijze kleur van de dropmacarons krijg ik door enkele (uhm... negen!) Norit tabletten in de vijzel tot fijn poeder te verpulveren en dit met het amandelmeel door het eiwitschuim te scheppen. Mijn vulling bestaat uit droptoffees die au-bain-marie gesmolten zijn, waarna vermengd met wat slag- room. Dit is een lekkere plakkerige dropvulling die precíes naar droptoffee smaakt (uiteraard), maar alleen héél lang nodig heeft om weer op te stijven (héél lang!). Stapelen van de macarons kan dan ook feitelijk pas een paar uur na opspuiten van de vulling.

Inspired by these licorice macarons of La Dûrée, which I LOVE!! I boldly grinded some (nine!) Norit tablets (activated carbon). They turned my soft eggwhite peaks into a lucious dark grey foam. For the filling I melted some licorice toffees ("droptoffees") in a bit of cream. It took forever to harden again, but sure tasted nice (like licorice toffees...) A challenge indeed!

23 oktober 2009

Cruesli Ripoffilicious

Als je zo de foto ziet, denk je misschien nog dat dit een interessant nieuw product van Cruesli is: Delicious met gedroogde aardbeien en kleine amarettini. Dát mag best €2,99 kosten. Wat nou als ik zeg dat de inhoud van zo'n pak slechts 280 gram is? Voor die drie euro kun je óók een heel brood kopen, plús beleg! Ookal hebben ze van Cruesli tevens Delicious koffie/speculaas gemaakt...

22 oktober 2009

Hangop van geitenkarnemelk

Bij Estafette (Biltstraat 62-64), een héle prettige biowinkel waar je met een lach en een vriendelijk woord geholpen wordt, kocht ik van de week verse geitenkarnemelk (€1,65) van De Klompenhoeve. Ingrediënten: gekarnde gepasteuriseerde magere geitenmelk en zuursel. "Lekker pittig van smaak, maar toch mager. En een gezond alternatief voor mensen die geen koemelkeiwit kunnen verdragen." Zonde bijna, om zó weg te klokken. Misschien moet ik dan meteen maar eens proberen of je inderdaad van karnemelk hangop kunt maken. Geitenkarne- melkhangop dus in dit geval.

Mijn bron meldt dat je voor hangop van karnemelk de volgende stappen moet ondernemen: een theedoek nat maken onder de hete kraan en uitwringen; theedoek in een zeef uitspreiden en hier de karnemelk ingieten; de vier hoeken van de doek bij elkaar knopen en ophangen (bv boven de kraan). Nou, dat lijkt mij een beetje een geklieder; ik zet er lekker een bak onder en die gaat twee dagen de koelkast in (laat geen punten van de doek over de kom hangen, want dan lekt het vocht daarheen weg). Het resultaat na die lange tijd uitlekken is dikke (schepbare) zurige bijnakaas. Lekker (mét honing). Enige nadeel: van een halve liter geitenkarnemelk blijft nèt genoeg over voor vier personen en dan heeft iedereen maar één mager quenelletje.









Pindakersentaart met kardemom

Joepie: een taartenbakgelegenheid! Altijd leuk om te trakteren, maar wat ik nog véél leuker vind is het bakken! En ik heb (inmid- dels) genoeg kookboeken om door te bladeren, op zoek naar een geschikte taart. Liefst ook één waarmee ik in één klap de voorraadkasten wat opruim, want die lijken ook nooit leeg te raken...
Van de plank pak ik deze bak- encyclopedie. Uiteindelijk kies ik een abrikozen-amandeltaart met dien verstande dat mijn taart met gemalen pinda's in plaats van amandelpoeder wordt gebak- ken. En omdat abrikozen op pindafrangipane me niet ècht een geslaagde combi lijkt, gaat er een laag van kersenvlaaivulling overheen (want ook daarvan staat nog een blikje in de kast):

De taart bestaat uit een bodem van knapperig zanddeeg (die blind gebakken moet worden, hoewel dat niet in het recept staat!) met een vulling van frangipane op basis van pindameel. Door de vulling meng ik 2tl gemalen kardemom, voor een kruidige touch. Het blikje kersenvlaaivulling met aan- vullend nóg een uitgelekte pot kersen (op si- roop) erdoor, komt daar overheen. Decoratie van geschaafde witte chocolade en hostieblaadjes. Klaar.
Het blijkt een beetje een aparte taart te zijn geworden. Stevig en goed snijdbaar, maar wel bijzonder van smaak. De frangipanelaag bevalt míj uitstekend, hoewel er natuurlijk een reden voor is dat van oudsher de klassieker bestaat uit amándelfrangipane. De kersen zijn smeuïg en tillen het geheel naar een zoeter niveau. Niet slecht, maar ik weet niet helemaal zeker of iedereen dit zo'n succes vindt. Maar móói ziet het er wél uit!

21 oktober 2009

Kwarkbroodjes

Eén van mijn gróte favorieten is het quarkbrötchen van Bäckerie Derks, maar anders dan toen ik nog in Nijmegen woonde, heb ik daar hier in Utrecht geen toegang meer tot. En tenzij ik een uurtje wil omrijden (plus een uurtje terug) voor broodjes, moet ik het zelf maar eens proberen. Misschien dat het recept voor kwarkbrood- jes uit één mijner bakencyclopedieën (deze) wat is:

Plákdeeg!! Ik krijg sterk de indruk dat 500 gram bloem niet genoeg is, want hoe meer ik kneed hoe minder ik een homogeen deeg krijg en hoe meer mijn vingers aan elkaar zitten geplakt. Ik blíjf het aan- recht bestuiven en dat kan niet goed zijn... Verder gaat het redelijk van een leien dakje, tot ik mijn tanden zet in een vers warm kwark- broodje: te veel gist. In het, in het recept genoemde, "1 zakje gist" zaten bij mij 11 gram droge gistkorrels... ik vond al dat het zo lek- ker rees! Bovendien mogen de broodjes zoeter, maar verder wel voor herhaling vatbaar. Ik zie het als een eerste poging.

20 oktober 2009

Super de Boer

Gisteren kwam het nieuws dat de Super de Boer keten met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid door Jumbo zal worden overgenomen (lees). Dat betekent waarschijnlijk dat de Super- markten zoals die nu staan, gaan moeten worden omgebouwd naar de Jumbo-formule. Nou lijkt er op zich weinig mis met dit concept (dunkt mij); dus zal het een gemis zijn als Super de Boer 'verloren' gaat? Tijd voor een proef op de som.

Utrecht telt vijf Supers (en twee Jumbo's). Ik kies het filiaal op de Biltstraat (nr. 74) om eens een kijkje te nemen. Het betreft 'n op- vallend schone, overzichtelijke winkel waar groente en fruit van goede kwaliteit ligt te wachten op hongerige klanten (nog met bon- nenplakweegsysteem). Er staat een pers voor verse jus (nog nooit gezien in een supermarkt, maar is weer eens wat anders dan die geijkte koffiedrab) en een schepbar met (maar liefst vijf) verse salades. Kijk, een winkel met humor: "appeltje eitje" salade. Een man die eruitziet als de filiaalmanager staat zelf ook vakken te vullen.
In het vak valt het grote assortiment bioproducten op, en verder is er ruimte (gemaakt) voor streekproducten: duindoornbessen- wijn, Betuwse appelstroop met kaneel, gedroogde cranberry's van Terschelling, macademia-olie en Achterhoekse kaneelbeschuit. Ook internationalere artikelen (uit Groot-Brittanië, Verenigde Staten, Suriname, Polen en Turkije) zijn netjes vertegenwoordigd. In het versvak vijftien verschillende soorten vis; vanuit een oog- hoek zie ik halal chocolade in de aanbieding, maar het allergrootste pluspunt is de afdeling met vers brood. Ze verkopen hier notenvruchtenbollen!! De vaste (lokale!) versbrood- leverancier Painpadour (uit Amersfoort) lijkt ook aardig wat lekkers uit de mouw te kunnen schudden.

En over Super gesproken: in tegenstelling tot de AH wordt de korting hier wél direct op het kassadisplay getoond (zodat je niet neurotisch je bon hoeft na te kijken)! Feitelijk bevalt deze winkel me wel en ik denk zelfs dat ik er nog wel vaker voor om ga rijden. Nou ja, fietsen dan, want als de supermarkt zó biologisch denkt, kan ik natuurlijk niet achterblijven.

(Overigens zitten naast deze Super de Boer een ruimgesorteerde bioslagerij én een allercharmantste biologische eetwinkel!)

Dat zou Baukje nooit hebben gedaan

Schijnbaar valt er nog meer geld uit ons achteloze consumenten te persen met de hele Sinterklaas-merchandise, hoewel er toch dui- delijk op het pak speculaasmix vermeld staat dat je er óók kruid- noten mee kunt bakken.

19 oktober 2009

Rosa's Kitchen

Je hoopt altijd op een goed restaurant op loop-danwel fietsafstand van huis en aangezien de meeste beste adressen tòch uit het cen- trum liggen, ga je wel eens op expeditie. En zo gebeurt het dat we op vrijdagavond terecht komen bij Rosa's Kitchen (E.Meijsterlaan 32, Utrecht).

Een restaurantje met een gezellige huiskamersfeer (op mijn lief komt het té gelikt over) en stijlvolle inrichting (afgezien van de vele hartschilderijen). Hier zitten buurtbewoners alleen of met gezin te eten (Oog-in-Al-yuppen) en naar ware Utrechtse aard bestel je een aantal kleinere gerechtjes (à €8,75). Het heerlijke knapperige verse meergranenbroodje met aïoli is van het huis, zodat we niet met lege maag hoeven te bladeren in de menukaart. Vriendelijke maar niet persé hoffelijke bediening, met een naar míjn smaak te individualistische aanpak. Een perfect héte (!) thee daarentegen (dat tref je tegenwoordig maar zelden), stemt mij zielsgelukkig (€1,90).

Na de amuse (gevuld pepertje) komt voor mij een verrúkkelijke pastinaaksoep: vol, romig en goed op smaak. Lekkere gegrilde St.Jacobsschelp erbij: tóp! Zo één had ik feitelijk nog een keer kunnen laten komen, maar daar staat de gerookte eendenborst al; óók lekker. Aan de overkant wordt gesmuld van gevulde vijg en een kruidig wildstoofpotje.
Na de uitermate creatieve dinerkaart blijken de dessertopties een grote desillusie: appeltaartje, crème brûlée en kaasplankje. De ti- ramisu die we delen is elastisch (hûh??) en smaakt naar bavarois met koffie-aroma. Duídelijk een puntje aftrek. Door glazen wijn aan €4,75 per stuk blijkt de eindrekening nogal aan de hoge kant te zijn uitgevallen. Perfecte plek dus voor even snel een avondhapje, maar naar de nieuwe locatie voor uitgebreid tafelen zoek ik nog even verder.

Overigens blijkt de website van het restaurant niet te kloppen met de werkelijkheid; het digitale menu is níet geüpdatet en de vermel -de prijs moet ook €0,25 naar boven bijgesteld worden.

18 oktober 2009

Boterbiesjes

Er waren afgelopen week kinderen hier in huis en dan móeten er natuurlijk koekjes versierd worden! Geen probleem om daarvoor zelf even koekjes te bakken, want ik heb er helemaal hét juiste boek voor (deze). Al snel blijkt echter dat de boterbiesjes die ik voor de gelegenheid heb gekozen wél héle lekkere koekjes zijn, maar niet persé handig voor vingertjes van 4-en 6-jari- gen (het deeg is té lekker).

Het koekdeeg is snel gemaakt, maar moet een uurtje in de koelkast rusten. Dus maken we in de tussentijd nog maar een tweede deegje (voor honingkletskoppen), want een úúr wachten; dát is natuurlijk drie keer niks. Het deeg uitrollen doe voor de snel steeds even zelf en dan mogen de kinderen er koekjes uitsteken. Helaas dat dit deeg het na een keer of vier uitrollen laat afweten in samenhang; teveel bloem opgenomen, maar ja, hóe zorg je er ànders voor dat de ster- ren en letters niet aan het aanrecht blijven plakken? Eigenlijk zijn de boterige koekjes (in de winkel te koop als allerhande) ook nèt te chique voor de kinderkeuken. Meer iets voor tijdens het Tkransje van dames uit de gegoede burgerij.

Een onleesbare S

Slimme ingeving van de Hema, om Arabische (melk)chocolade- letters in het schap te zetten. Voor €2,95 koop je een 'S' of een 'M'. Handig, voor Mohammed die zijn schoen zet!

17 oktober 2009

De Bakencyclopedie

Welgeteld 475 pagina's vol smakelijke recepten van dingen die de oven in moeten (zonder al te veel geneuzel over kooktechnieken e.d.) Het begint al goed op de eerste honderdtien bladzijdes met taarten die je zó zou willen eten (de foto's zijn een beetje ouwelijk, maar er zijn wel heel véél plaatjes en bovendien zien de taarten er bijzonder kunstig uit): makronen- taart, Kaiserin-Friedrich-taart, Spaanse vanilletaart, Emdentaart, boomringentaart, mignontaart.
Verder recepten voor koekjes (zoals: stroophapjes en cashew- daalders met kardemom), petit-fours, roerdeeg (pindacake), kneeddeeg, biscuitdeeg (cognactaartjes, keizerskoek), gistdeeg, kwark-oliedeeg, kookdeeg, volkoren gebak (kersenmaïskoek, boekweittaart), brood, broodjes en hartig gebak. In dit bakboek enkele grote klassiekers, maar vooral héél veel aparte creaties die je zelf nóóit zou kunnen verzinnen (of in andere standaardwerken zou vinden). Bijna elk recept is voorzien van het bijbehorende plaatje. Écht een boek voor bakfanaten die soms inspiratie missen.

Vertaald uit het Duits, jaar van uitgifte 1995 (12e druk 2006).
(update 22-10-2009)
Zitten er foutjes in de recepten?

Cointreautaart (p.45)
Kwarkbroodjes (p.436)
Amandelnogataart (p.68)
Abrikozen-amandeltaart (wordt pindakersentaart) (p.14)
Mozarttaart (p.26-27)
Walnoottaart (p.32)

TIP: Proef de Winter

Érg toepasselijk in deze tijd van het jaar (het is net een krap maandje herfst en de meeste bladeren hangen nog aan de boom, maar het is koud als je je bed uit stapt en buiten heb ik-koukleum mijn handschoenen soms al aan), maar eigenlijk al een ouwetje van een jaar of drie geleden: "Proef de Winter" van wijlen culinair tijdschrift TIP. Aangezien ik zeer te spreken ben over a. het voormalige tijdschrift zelf (véél beter dan de gelikte vervanger 'Delicious') en b. de TIP boe- ken die ik al in de kast heb staan (deze), komt het niet eens in me op om dit boek níet te kopen. Bovendien zie ik het voor €2,50 (!) liggen op het boekenfestijn (maar is ook hier te koop).

Een boek boordevol echte najaarsgerechten zoals geurige soepen en ouderwets lekkere suddergerechten. Buitenlandse klassiekers met en zónder Nederlands tintje (pistachesoufflé; maanzaadspag- hetti; bread and spicepudding; stoofpeertjes) in zes handige hoofd- stukken (vooraf, snel, slow, feest, toe, tussendoor) die elk eindigen met een interview, plús adressen voor magisch lekkers. Geen boek voor grootse culinaire creaties of ware kookgenieën, maar wél een handig naslagwerk met enthousiasmerende foto's.

15 oktober 2009

De ene 'pepper' is de andere niet

De paprikaplant uit de tuin heeft dapper zijn best gedaan en had er een hele zomer voor nodig om uiteindelijk een negental groene paprikaatjes te produceren. Die hadden misschien nog wat groter kunnen groeien en ze waren misschien nog rood geworden, maar ik vond het wel mooi geweest; en ik had er duídelijk geen zin meer in om steeds met gietertjes water op en neer te lopen.

Retro reclame: Raider

13 oktober 2009

Zomer-en heidehoning

Honing. Dat is één van die dingen die ècht goed moeten zijn. Niet van die met suiker- water aangelengde rotzooi en óók niet een mengeling van verschillende soorten (hoe verleidelijk ook, koop níet de goedkopere budgetpot!) Omdat échte púre honing van zichzelf goddelijk lekker is. En dus moet je zo je adresjes hebben...
Je kan natuurlijk naar de supermarkt gaan voor dure merkhoning (Langnese), maar als je geluk hebt zie je soms zo'n zelfgeknutseld bordje langs de weg staan: "Honing te koop". Ik koop mijn honing (als ik in de gelegenheid ben)bij nummer 42 op de Zutphenseweg, tussen Laren en Almen. Voor €3 heb je een potje zomer- honing (fris) en voor 2 euro meer loop je weg met een pot verrukkelijke, kruidige heidehoning.

Wist je trouwens dat honing alléén door bijen gemaakt kan worden en níet door mensen. En dat honing níet vergaat of beschimmelt; het kristalliseert alleen. Au-bain-marie verwarmen lost dit laatste probleem overigens zó weer op!

Solruta

De nieuwe knäckebrød van Wasa, "Solruta" (€2,59), ziet er lekker dik en ongelooflijk luchtig uit. In een verpakking van 270g zitten 2x10 crackers, die inderdaad érg krokant en luchtig zijn maar ver- der gewoon naar granen smaken. Met 8% vezels (en wat er níet met grote letters opstaat: met 7,5% vet). In de smaken spelt (dinkel) of sesam. Lekker, maar wel een beetje duur. En of het nou écht zo veel smakelijker is dan die andere soorten knäckebrød?

Pickwick KruidenWellness

Pickwick heeft nieuwe thee in 't assortiment (€1,63 per pakje). En dat terwijl Neerlands groot- ste theemaker al aardig wat T varianten op de markt bracht. Maar naast FruitWellness is er nu dus ook KruidenWellness ("caffeïnevrij en 100% natuurlijk"), in drie verschillende variaties: munt, aloe vera & limoen; verveine, oranjebloesem & sinaasappel en brandnetel, citroengras & cranberry. En die laatste ben ik nu aan het uitproberen.
Deze thee is samengesteld uit groene rooibos (contradictio in ter- minis), bramenblad, citroengras, brandnetel, natuurlijke aroma's, appel, cranberry. Dus eigenlijk hebben we het over rooibosbraam- thee met citroengras, maar dàt terzijde. De kleur van de thee is die van helder goudbruin bier zonder schuim, en het smaakt heel licht naar citroen. Fris, maar niet echt met een uitgesproken smaak. Wat veel mensen waarschijnlijk júist aan zal spreken (maar míj persoonlijk wat minder).

08 oktober 2009

De aller-aller-allerfijnste vakantiesouvenirs

Nieuwe aanwinsten voor de keuken: Marokkaanse koekjesvormen. Van porselein en metaal. Nu kan ik zelf wafeltjes maken door koek- jesdeeg uit te rollen en hier mijn wafelvormpje in te duwen... eh.. handig?! Deze vier samen kostten bij bovenstaande kraam (Jemaa-el-Fna, Marrakech) 22MAD. Ík ben er blij mee!

Kookworkshop in Marrakech

Mijn lief had voor ons in Marrakech, nu alweer dik een week gele- den, een ééndaagse kookworkshop geregeld bij SoukCuisine. Wát een goed idee bleek dat; voor slechts €40 p.p. gingen we met een hele groep culitoeristen (min.2 - max.12) eerst met z'n allen zelf boodschappen doen in de souks (mét begeleiding), om de aanko- pen daarna op de patio van riad Chambres d'Amis naar aanwijzing te hakken en fijn te snijden. Met thee en water voor de pak; het was allemaal hartstikke goed verzorgd. En na afloop alles fijn opeten, natuurlijk!
De recepten die we kregen uitgereikt zijn authentieke Marokkaanse familierecepten en omvatten salades (salade met courgette; zoete wortelsalade; salade van gegrilde paprika; zaahlouk), briouates, tajines (met 'boulettes de sardines'; met kip en ingemaakte citroen) én ghribas. En het deeg voor die ghribas (koekjes) mocht ík kneden (hoewel ik het natuurlijk niet deed zoals het had gemoeten). De Marokkaanse keuken blijkt een tijdrovende te zijn [aubergines in de lengte om en om half schillen; in plakken snijden; plakje voor plakje frituren; de gefrituurde aubergine pureren en vermengen met ontvelde van zaadlijsten ontdane met kruiden ingekookte tomaten], maar ik heb er wel wat mee. Het voedsel spreekt mij meer aan dan bijvoorbeeld het Spaanse eten (aardappels, ei en ui).

Recept Ghribas
Zeef 500g bloem en 100g poedersuiker in een grote schaal. Voeg 2el sesamzaadjes, ¼tl fijn zout, 50g boter op kamertemperatuur, 3,5g bakpoeder en 2el oranjebloesemwater toe. Meng alle ingre- diënten door elkaar en voeg al knedend 375ml plantaardige olie toe, beetje bij beetje, tot een zacht en soepel, (enigszins) coherent deeg ontstaat. Rol kleine balletjes van het deeg (let er voor op niet te hard te drukken want dan vallen ze snel uit elkaar) en druk die tussen de handpalmen een beetje plat (terwijl je rolt). Leg de deeg- balletjes op de bolle kanten van een speciale bakplaat. Plaats de ghribas in een voorverwarmde oven (180°C) en bak in ca. 1 uur goudbruin en hard.