Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

14 september 2015

(Big) Lebowski

Vorig jaar begin september ging ik met een hele groep vrienden naar Zuid-"we-gaan-naar-de-hemel"-Frankrijk. We konden de pâté en de cider en de wijn en de worst en al het lekkers maar moeilijk loslaten bij terugkomst. En we kwamen na een kleine week dan ook alweer samen om op een terras te verzuchten hoe fijn het daar was geweest. En met de onfortuinlijke woorden "je moet deze app echt eens uitproberen" smeerde D. mij Ingress aan, waarna een hele nieuwe wereld voor mij openging..
In Utrecht is grand café Lebowski (Domplein 17) zo'n beetje het hart van Ingress Enlightened. Met vier tot zes portals 'in range' is het hier (vooral met meer dan zeven L8 spelers) goed toeven (en farmen). Zij die weten waar ik het over heb, weten dat portals binnen bereik een belangrijke meerwaarde zijn. Maar anders is Lebowski nog steeds een zeer goede plek om bij te komen.

Ten eerste is het interieur stijlvol. Met chesterfield banken (en stoelen), een jukebox, een heuse kanarie (levend) en een levensgrote giraf (niet-levend). Ten tweede wordt er bijna altijd goede muziek gedraaid; van jaren '80 rock tot jazz en golden oldies. Verder is er een uitgebreide kaart 'intoxicants': erg veel (speciale) bieren, gedistilleerd binnen-en buitenlands, maar ook bijvoorbeeld verse gemberthee en natuurlijk cassis). En ook de keuken is goed: diverse snacks en hapjes, goede sandwiches, soep ('bowl full of crab') acht verschillende hamburgers en interessante hoofdgerechten (o.a. spareribs).

Hun eigen motto "It's not just a bar, it's a way of life" is er een beetje over. Maar fijn is het hier zeker. Op de agenda staan regelmatig live theater of optredens. Er wordt elke derde woensdag van de maand een popquiz georganiseerd. En op vrijdag en zaterdag draait een dj fijne plaatjes. En oh ja; het is hier gróóót.
Dagelijks open vanaf 11.00u (za 10u) tot 1.00u (vrij,za 2u zo 0u).

Theekan, toekan, cancan, kaneel

Je hoeft echt geen appeltaart te bakken, om toch de heerlijke geur van versgebakken appeltaart door het hele huis heen te ruiken. Zet er een steelpannetje water met (twee) kaneelstokjes voor op, laat het even doorkoken en weer af koelen. De geur van kaneel houdt een paar dagen aan. Weg vieze luchtjes. En anders kook je het kaneelwater weer even.

12 september 2015

Slagerij van der Zon

Zomaar zijn we op een zaterdag in Leiden. Omdat we daar allebei láng niet zijn geweest, het best zonnig is en we zin hebben in een leuke dag elders. Leiden blijkt een gelukkige gok, want alleen al de zaterdagmarkt van Leiden is er één om érg blij van te worden. Vanaf de V&D staat de gracht (Nieuwe Rijn) vol kramen uitgestald en overal is ook genoeg te proeven. Er zijn ongeveer dertig groente-en fruitkramen, ik tel bijna tien kramen met olijven en Oriëntaalse specialiteiten en ook het deel met verse vis is al een bezoek aan de markt waard. Waarlijk één van de beste (zaterdag)markten die ik ken (van 8.00 tot 17.00u). "Maar wat van Leiden echt een interessante winkelstad maakt, zijn de speciaal- zaken die (vaak) in kleine straatjes en steegjes te vinden zijn." Onze ontdekking van de dag is Slagerij van der Zon (Haarlemmerstraat 78); een familieslagerij anno 1945.

De eerste aandacht wordt getrokken door de buitenkraam waar warme worstenbroodjes worden verkocht. Die zien er zó appetijtelijk uit, dat we onder de mooie rooie luifel door naar binnen lopen om daar eens rond te kijken. Direct worden we welkom geheten door de slager zelf, die een heuse onemanshow opvoert voor zijn publiek. We zijn zeker niet de enigen in de winkel, maar er wordt hier hard doorgewerkt en we zijn snel aan de beurt.
Op de achtergrond gaat de vleesverwerking gewoon door. Je krijgt een heerlijk kijkje in de keuken. Via de website blijkt het goed mogelijk een bestelling te plaatsen (die je kunt komen ophalen in de winkel of die desgewenst thuis, op kantoor, op het kinderdagverblijf (omgeving Leiden) wordt bezorgd). Verder staat het assortiment (incl de prijzen) online; plus een aantal handige recepten voor vleesgerechten, zoals fijn draadjesvlees.

Onze aandacht wordt direct getrokken door de droge worsten. We gaan uiteindelijk naar huis met chorizo, mosterdworst, een viertal saucijzen, een verse rookworst en een stuk smeuïge grillworst (die door de slager in plakken wordt gesneden, omdat die bedoeld is voor 'onderweg', lees: voor de eerste tien minuten vanaf dat we buiten de slagerij staan).
Er zijn genoeg superlatieven te bedenken, maar laat ik het zeggen in de eigen woorden van Van der Zon: "Door onze ambachtelijke werkwijze (het verwerken van hele varkens en hele runderen), kunnen wij elke week 5 à 6 varkens en 1 à 2 koeien in de winkel verwerken. Want zo wordt het grootste deel van onze producten door onszelf gemaakt. Door de jarenlange samenwerking met bestaande veeboeren in de omgeving weten zij precies wat onze wensen en eisen zijn met betrekking tot de kwaliteit van het vlees. De slagerij ademt tot op de dag van vandaag een ambachtelijke, authentieke sfeer uit. Het vlees wordt voor de ogen van de klant aan het hakblok gesneden en de originele weegschalen zijn nog in gebruik."

Fruitbedrijf Westeneng

Als je zelf geen tuin hebt - laat staan een boerderij - kun je ook verse oogst gaan kopen bij de (lokale) boer. Voor stadse Utrechters met een neus voor seizoensproducten (zoals ik), is het bijvoorbeeld slechts een klein ommetje om vanaf de Uithof over de smalle plattelandsweggetjes te toeren. Daar, op de grens van gemeente Zeist, De Bilt, Utrecht en Bunnik, vind je op de Tolakkerlaan (nummer 15) het fruitbedrijf van de familie Westeneng. Een echt familie(fruit)bedrijf waar nu de zesde generatie de boel bestiert.

In eigen boomgaard worden tien soorten appels, zes soorten peren en zes soorten pruimen geteeld. En logischerwijs zijn er (dus) ook eigen bijen. Bovendien komen hier de aardbeien 'van eigen bodem' (maar eigenlijk: uit eigen lucht).

De winkel is elke zaterdag geopend van 8.00 tot 17.00u. Hier koop je mooi seizoensfruit, fruitsappen, verse eieren (graag de dozen weer mee terug nemen) en er is ook een kleine selectie groenten. Met enig geluk word je geholpen door de meer dan capabele zoon des huizes, een jonge tiener die zich bij mij al direct onsterfelijk heeft gemaakt met de wijze uitspraak "perensap heb ik in de koeling staan".

06 september 2015

't Amsterdammertje

Van de raarste kanten krijg je soms goede tips. En dan bedoel ik niet die van je moeder: "ruim je kamer eens op" (of misschien die ook wel). Ik bedoel de tussen-neus-en-lippen-door opmerkingen van collega's die je aanraden eens bij 't Amsterdammertje (Rijksstraatweg 119) te gaan dineren. Nou kom ik niet zo vaak in Loenen a/d Vecht, maar op de één of andere manier is dit precies waar we belanden na een zondagmiddag in de Zwaluwhoeve (één keer, nooit meer).

Lovende woorden op de eigen website ("passie, eerlijk, gedreven en een snufje gekheid"). Een beetje schuchter stappen we naar binnen in onze wel heel nonchalante kledij (hij op teenslippers, ik op sneakers) met de vraag of we zo welkom zijn. De vriendelijke gastheer toont zijn eigen sneakers en lacht "natuurlijk". Langs de open keuken lopend worden we begroet "hallo, welkom" door de kokende brigade en we vinden een heerlijke stoel in het prachtige interieur (lunch di tm vrij 12-14u; diner di tm za 18-22u; driegangenmenu €40). Chefkok en eigenaar André Gerrits komt persoonlijk iedere gast een hand geven en begroeten. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. 'En passant' laat hij Spaanse olijven en een knapperig hapje op tafel achter. En we zijn om! Nog los van het diner dat meeslepend en verrukkelijk blijkt. We gaan helemaal los met het zes-gangen-verrassingsmenu (à €72,50) dat feitelijk uit liefst acht gangen inclusief amuses blijkt te bestaan :)

"De keuken van André Gerrits laat zich moeilijk in één woord vatten. Er wordt modern gekookt met de klassieke basis in het oog." Aangesloten bij Jeunes Restaurateurs d'Europe.

Voordat het verrassingsmenu van start gaat, wordt een assortiment (van een viertal) amuses gebracht: een gepocheerd ei in zijn eigen dop, met appelstroopschuim en kaviaar - zoetzure wortelrol met Thaise garnaal, geserveerd op een ijsbol (foto) - 'pizza lagere' met konfijte ui, ansjovis en zwarte olijf - en Antilliaanse 'trucki pan'. Het is al meteen één groot feestje (niet in de laatste plaats door het verrúkkelijke brood Van Menno, gebakken volgens de (Franse) regels der kunst "comme il faut").
De Noordzeekrab die volgt (met diverse bereidingen van komkommer en asperge) smaakt al even bijzonder. Terwijl mijn tafelgenoot M. zich vooral verbaast over het begeleidende Parmezaanse kaasijs ;)
We eten huisgerookte zalm op zacht spek met erwtenmousse. Kreeft met rode biet in vele uitvoeringen (dit blijkt M's favoriete gang, terwijl hij een paar dagen geleden thuis nog uitriep dat hij niet van biet houdt omdat het naar grond smaakt). Schol met couscous citroen munt en spinazie yoghurtschuim.
M: "ik ben meer dan aan het eten; ik ben echt aan het proeven" En zo is het ook; het is een culinaire verleiding pur sang die ons enthousiast en verrukt doet glimmen van genot.
Het heerlijke brood (dat geserveerd werd met 'vloeibaar goud' en échte roomboter; en trouwens werd aangevuld elke keer dat het (weer) op was "geen zorgen, wat overblijft is voor de vogeltjes") verdwijnt van tafel terwijl de kundige bediening de vele kruimels (we maken er een troep van, want we genieten) met een schuier verwijderd. Dan komt het hoofdgerecht: melkkoe in rode wijnsaus met huisgemaakte hollandaise en dragon. Mjam.

Het dessert (een lemon curd taartje met Italiaans schuim, cacaobonen en bramensorbet) wordt voorafgegaan door zijn eigen dessertamuse (kersengelei met champagnemousse en merengue).
WAUW! Dit was nog eens een belevenis. Nadenken over geld doet bijna afbreuk aan de ervaring, maar we rekenen een meer dan schappelijk bedrag af voor dermate hoogstaand culinair genot. Inclusief (twee keer witte) wijn, (drie flessen) water en acht gangen per persoon komen we in totaal op €164,40. Wat we ruim af-fooien, want we vinden het allebei makkelijk meer waard. Gaat dat beleven!

12 augustus 2015

Jasmijn&Ik Picknick

Een tweepersoons picknickbox (feitelijke doos) van übercool Aziatisch restaurant Jasmijn&Ik. Inclusief lepels, servetten, stokjes en schaaltjes €39,50. Nee, niet per persoon; in totaal. De picknick is een dag van te voren (online) te bestellen in een vlees/vis of een vegetarische variant. En van zichzelf is de gehele maaltijd lactose-en glutenvrij! Hoe goed is dát! Ik vind het zó'n briljant initiatief, dat ik eigenlijk alleen nog een zonnige nawerkse zomeravond nodig heb. En jawel, die dient zich aan. Het picknickkleed lag al klaar ;)

Ik hoef de picknick alleen maar op te halen bij Jasmijn&Ik op het door mij voorgestelde tijdstip. De wachttijd: 5 minuten. En dan ben ik weer weg, op de fiets op weg naar het park. De doos past prima onder mijn snelbinders. In het park tref ik M. op het picknickkleed.
De picknickdoos blijkt rijk gevuld met vier (twee grote, twee kleine) verrassingsdoosjes, twee bedekselde bakken en een halve liter flesje met een stengel erin. Plus bestek (twee grote lepels, twee lepeltjes, twee prikvorkjes, twee paar eetstokjes), servetten, twee grote 'bordjes', twee kleine 'bordjes' en twee bekertjes. Leuk hoor. Alsof je een cadeautje uitpakt.
We starten met de kokosgazpacho (koude zomersoep van kokos, met laos, chili, zoete meloenblokjes en fris komkommersap). En hebben dus elk een eigen bak! Álles aan de soep bevalt mij. De kokossmaak is niet te kokos. Het is verrukkelijk romig zonder zwaar te zijn. De meloen is fris en knapperig en het licht kruidige geeft een warme nasmaak. Heerlijk, heerlijk. Dat belooft wat!

Uit verrassingsdoos één vissen we auberginesalade met glasnoedels, gamba's, pinda, munt en koriander in een smaakvolle dressing van vissaus, knoflook, chili en limoen. Het is wel pittig, maar vooral ook weer érg lekker. Met veel groenten. Verrassingsdoos twee blijkt nóg beter: volkoren sushirijst met plakjes varkensvlees in stroperige gekaramelliseerde vissaus, gember en chili. Oh man, wat héérlijk!! Zoet, plakkerig, kruidig: anders. De citroengraslimonade (met citroen en ongeraffineerde palmsuiker) is minder citroenerig dan ik had gehoopt, maar gelukkig niet zo verschrikkelijk zoet. Het is alleen een beetje weinig vocht voor een hele maaltijd. Dus een volgende keer mag een eigen (liter)fles (koud) water mee.
En dan zijn er ook nog twee toetjes: een chocoladetaartje van pure chocolade en kokosolie met kokoskaramelsaus en lekker krokante spekkoekkruimels met pinda en kokos plús een verse fruitsalade in komkommer-Thaise basilicumsiroop. En daarna zit je echt wel vol genoeg hoor. Het was werkelijk genieten! Snel nog een keer doen, want na een werkdag kan ik zelf niet zo koken, hoor.
En nee, geen van de doosjes lekt.

11 augustus 2015

DIY grillworst

Doe-het-helemaal-zelf-pakket van de Hema, om leuk zelf thuis worst te grillen met de bijgeleverde "speciale bekende Hema kruidenmélange".

06 augustus 2015

Loft 88

De warme en zonovergoten avond na het werk doet bij mij de zin om achter het fornuis te gaan staan al snel omslaan naar grote lust om te tuintafelen. Mijn zielige excuus van een achtertuin leent zich daar niet voor, maar ik leer mijn stad steeds beter kennen en ik neem M. dus mee naar Loft 88 (Biltsestraatweg 88, Utrecht). Direct aan de N237 (richting Amersfoort) gelegen, met een parkeerterrein waar je de eerste drie uur gratis parkeert (daarna €0,005 per minuut; hihi). Loft 88 heeft directe buren (Star Lodge Hotel en Groenesteyn Manege), maar door het vele groen en de aanpalende bomen, merk je weinig van. Net als van de grote weg voor de deur overigens. Op het (bij zonnig weer) perfecte tuinterras is het heerlijk vertoeven. Hoewel ik dus beter had kunnen reserveren (030-2717752) want ik ben blijkbaar niet de enige met briljante ideeën... voor ons is er 'slechts' plek op een loungebank. Je kunt hier terecht voor lunch en diner; alle dagen geopend (behalve maandag) vanaf 12.00u.

Terwijl hij brood met dips weghapt (vier heerlijke verse 'Broodjes van Menno' met Lindenhoff boerenboter en tomatentapenade; €4,50), ga ik bikinitechnisch voor koolhydraatarmer. Hij kiest voor de Loftburger (gasconne beefburger geserveerd met friet en huisgemaakte mayonaise, €14,50), ik de (grote) gerookte makreelsalade met avocado en appel (€13,50). We hoeven, ondanks de drukte, niet lang op ons diner te wachten.

Mijn salade is afgeladen met gerookte vis. Maar ik verbaas me wel een beetje over het feit dat het verder alleen sla en stukjes avocado is. Net als ik besloten heb wat zout erbij te vragen, komt het meisje al naar mij toe om te zeggen dat ze van 'de keuken' de salade niet zo snel mee had mogen nemen. Aha. Ik geef mijn bord tijdelijk af. Mijn maaltijd komt gepimpt terug, nu mét de sud n' sol en de limoenmayonaise. Beter. En erg lekker. De beefburger wordt door M. "wat flauw" gevonden, maar hij is zo sappig dat hij eigenlijk alleen hier buiten netjes te eten is.

De dagelijks wisselende desserts worden door de bediening geserveerd vanaf het dessertplateau. Per stuk €5. Voor de kinderen en (vandaag) bewuste eters als ik, is er ook een raketje (€1,50).
Leuk hoor, hier. Na de maaltijd maken we een wandelingetje door de aangrenzende groenoase De Voorveldse Polder. Maar we hadden ook de doorgaande weg kunnen oversteken naar De Kromme Rijn of Park Bloeyendael. En zo tank je dus bij!

03 augustus 2015

Landgoed Heerdeberg Streekmarkt

"Iedere eerste zondag van de maand organiseert landgoed Heerdeberg een streekmarkt" Nou, niet íedere zondag, want in de wintermaanden (die ruim genomen van oktober tm maart lopen) is er geen markt. Dan kun je ook prima langskomen. Want Heerdeberg (Pater Kustersweg 20, Cadier en Keer) is een groene plek aan de rand van Maastricht, met een uitgestrekt (wandel)bos inclusief uitzicht over de Limburgse hoofdstad, een hertenpark en het landgoed heeft naast een café en boerenwinkel ook een eigen (goedgevulde) beeldentuin (in een oude mergelgroeve). En van april tot en met september is er dus ook een markt(je) op de eerste zondag van elke maand.

Lokale producten kunnen hier geproefd en gekocht worden. Voor echte Randstedelingen (Randstatters?) is het de reis niet waard, die hebben de heerlijkheid van de PureMarkt. En daar is de streekmarkt van Heerdeberg maar een slap aftreksel van; met zijn kraam of tien.

Maar toch wel leuk. Al is het maar vanwege de ('s middags gehouden) biggenrace. En vaak zal in de aangrenzende beeldentuin live muziek worden gespeeld. Bovendien - en dat is een héle belangrijke - serveert men hier verse vlaai. De markt is van 11-15u. Verder zijn er vier wandelingen én een kruidenwandeling die langs het landgoed komen.

01 augustus 2015

Townhouse Design Hotel

Geheel onverwacht maar niet tegen mijn zin word ik meegenomen naar Maastricht. De langgerekte namiddag borrel verpozen we op het terras van de oude Tapijnkazerne (grenzend aan stadspark en stadsmuur). De brasserie hier is sinds eind maart jl. geopend. En mocht je in de buurt zijn: ga hier dan de Flammkuche (met truffel) verorberen: werkelijk ver-ruk-kel-ijk! 

Daarna checken we in bij het hotel. Zodat we de verdere avond (met zonder spullen) door de binnenstad kunnen wandelen. En tot onze (maar vooral mijn) grote vreugde staat er een grote LeCreuset pan soep voor hongerige gasten klaar. Je mag een kopje pakken (of twee; daar doen ze ook niet moeilijk over). De soep vandaag is romige mosterd, zoals altijd van de hand van (traiteur) Saveurs. Dit hotel bevalt me wel. Ook al omdat er diverse gezelschapsspellen klaar voor gebruik liggen (en een paar 1000-stukjes-puzzles). Op de tafeltjes staan ('s avonds) doppinda's en bakjes borrelnoten. Op de bar staan waterkannen klaar waar je naar goesting van mag pakken. Het water is op verschillende manieren op smaak gebracht: met komkommer en verse munt; met citrusvruchten; en met kaneel en rode peper. Als dit 'bourgondisch' is, dan past Limburg mij als een handschoen ;)

Het ontbijt de volgende ochtend is goed. Wél bijzonder is het krijtbord dat ik naast de oven met versgebakken chocoladebroodjes ontwaar: "Don't forget to take your glass of bubbles here!" Hoe attent. En als je het trouwens nóg huiselijker wilt, kun je voor €3,50 een goudvis op je kamer krijgen. In een vissenkom, neem ik aan (natuurlijk). Leuk hier! Townhouse Design Hotel Maastricht (St.Maartenslaan 5). Next stay 10% discount, book your stay on www.townhousehotels.nl using code 'town'.

29 juni 2015

Joepie 'whoopie' gebitjes

Op mijn vrije maandag mag ik naar mijn werk. Dat doe ik uiteraard niet zomaar (want een vrije dag noemt men niet voor niets 'vrij'). We zullen worden gevisiteerd door de ons overkoepelende organisatie die zal beoordelen of we voldoen aan de kwaliteitseisen. Om mijn (1,5 uur durende) flitsende presentatie extra soepel te laten verlopen, heb ik de hulp nodig van een derde. En deze collega bleek vorige week zonder morren bereid om die hulp te verlenen. En dus leid ik mezelf even af van powerpoint door een klein bedankje te bakken! En ik kan fijn mijn prachtige blauwe Kitchenaid gebruiken!!



Recept (whoopie pies)
Klop 90g zachte (ongezouten) roomboter zeer licht en luchtig met 75g suiker. Voeg al kloppend 1 ei (L) toe tot alles goed vermengd is. Zeef 135g bloem, ½tl bakpoeder, ½tl zout en 50g aardappelzetmeel boven het mengsel en vermeng (op lage snelheid) tot het nèt 'bij elkaar komt'. Roer ½tl vanille-extract en ½tl roze kleurstof door 30g karnemelk en meng dit door het deeg. Doe het geheel over in een spuitzak (met een ronde spuitmond of knip de tip eraf) en spuit gelijke(!) ronde hoopjes van ca. 3cm doorsnede op een met bakpapier beklede bakplaat. Hoe gelijker de 'whoopies' worden opgespoten, hoe gelijker ze zullen zijn en hoe beter ze op elkaar zullen passen. Bak de whoopies 12 minuten in een voorverwarmde oven van 170°C.
Klop 125g boter luchtig. Smelt al roerend 150g (mini)marshmallows met 3tl melk in een steelpan, laat tot kamertemperatuur afkoelen en mix dit door de luchtige boter. Spuit (of besmeer) de helft van alle whoopies met deze botercrème, sandwich dit met een andere whoopie en maak tanden aan de voorkant...

In het origineel worden de tanden gemaakt van mini marshmallows. Maar die kon ik niet vinden. Wel grote marshmallows (die ik op maat heb geknipt) en manna plofrijst (waar ik de witte uit heb geselecteerd). Maar ik besluit (tijdtechnisch) te gaan voor kant-en-klare snoeptanden ('zachte gebitjes' Hema €1,00).
Nou moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat het 's avonds al wat later werd toen mijn botercrème geklopt was. En toen was de crème te zacht op om te spuiten (ik geef het warme juniweer de schuld). Ik moest ook nog iets anders doen, dus ik heb de botercrème in de koelkast gezet en ben dat andere ding gaan doen. Maar toen ik terugkwam was de crème weer te koud. En deze marshmallowbotercrème bleek niet alleen hard maar ook elastisch. Er zat niets anders op dan de boel weer "even te verwarmen", maar zoals dat dan gaat, verwarmde ik het "net even te veel". En dus begon het spel weer van voren af aan. Mijn tip zou dan ook zijn om de gesmolten marshmallows écht goed af te laten koelen alvorens door de boter te mengen. En de botercrème daarna metéén te gebruiken.

De marshmallow botercrème is van het smeltende type (hoewel bij dit warme weer alle botercrème smelt, natuurlijk). Dus de gebitten worden zo veel mogelijk koel bewaard. Een half uurtje voor serveren uit de koelkast halen blijkt prima. Wat zien ze er toch geweldig leuk uit!! De roze 'whoopies' houden het midden tussen een cake en een koekje: van binnen zacht kruimig en luchtig met een stevigere textuur dan cake en een verharde buitenkant die net niet krokant is. Samen met de zoete zachte botercrème die romig tussen de whoopies gevangen zit, een heerlijk hapje. Dat de tanden van zurig snoep zijn, bevalt mij wel. Nog meer marshmallows zou mij te zoet zijn geweest. Het is alleen dat deze tanden een heel andere textuur hebben, met gelatine, dus dat hapt wat minder makkelijk weg. Voor de helpende handen die minder van zoet houden, schik ik de gebitjes op een schaal met chocolade dulce de leche koekjes. En bedankt!
Het valt me nu trouwens pas op dat de tanden helemaal niet kloppen...

14 juni 2015

Douwe Egberts (door de jaren heen)

Douwe Egberts was de zoon van Egbert Douwes. En de naam staat voor ons synoniem aan koffie. Ikzelf woon onder de welriekende rook van de Douwe Egberts fabriek in Utrecht, maar de oorsprong ligt anno 1753 te Joure.

13 juni 2015

Geroosterde misobloemkool

Deze whole roasted cauliflower with ginger en sesame ziet er op de site van 'The Endless Meal' ongelooflijk goed uit. En het concept past prima in de door mij gewenste manier van eten: groenterijk en verrassend smaakvol. Nou weet ik al dat (in de oven) geroosterde bloemkool (zoals deze) van een heel andere orde is.

Recept
Meng 2el sesamolie (Chee Seng 100% pure sesame oil) met 1el olie (bijvoorbeeld druivenpitolie), 1el miso, 1el Chinese chili knoflook saus en 1tl fijngeraspte verse gember. Wrijf het mengsel gelijkmatig uit over een rauwe, goed gewassen bloemkool. Bak de bloemkool 45 tot 50 minuten in een voorverwarmde oven van 175°C. Garneer met in ringetjes gesneden bosui (en sesamzaadjes) en serveer.

De hoeveelheden blijken (net) genoeg voor een klein bloemkooltje. En die ziet er dan in níets uit zoals op de foto (maar ik ben natuurlijk ook geen voedselfotograaf, zoals het mevrouwtje van genoemde website ;)

Maar is wél heel erg lekker. Miso (Japanners wisten het natuurlijk al) is voor mij een welkome ontdekking!

Hema Happy Hour

Een uur voor sluitingstijd gaan sinds enige tijd bij Hema (Markt) de dagverse producten in de uitverkoop. Brood, gebak en vleeswaren met een 'happy hour' sticker koop je dan met 25% korting.

07 juni 2015

Bar Beton

De naam klinkt, tja, nogal kaal. Ik stel me er een verlaten fabriekspand bij voor. Met een quasi hippe, industriële look die feitelijk niets anders dan verval is. Hoe zouden ze op die naam gekomen zijn, 'Bar Beton'? Maar goed, het is aan de Adriaen van Ostadelaan (nummer 22), tussen Galgenwaard en het (chique) Wilhelminapark (te Utrecht). Dus het zal wel geen verlaten fabriekspand zijn. En inderdaad. Deze Bar Beton ('De Bank'; er is er ook één in het centrum) is alles behalve dat. Misschien daarom dat we zo blij verrast en verrukt zijn..

Maar prettig zitten is het hier, op de prachtige stoelen met het uiterlijk van onverkapt Deens design. Ze hebben daarin leuk gevarieerd: er zijn houten stoelen met groene skai en groene lederlook, met of zonder armleuningen en de hoge krukken zijn uit dezelfde serie. Fijne grote tafels. Wij weten er één aan het raam te bemachtigen (want verder zit iedereen buiten op de loungezetels). Aan de muur een leuke kaart van Utrecht (klik hier om binnen te kijken). Verder zie ik mooie koperen bollampen, een zithoekje met tv en koeienkleed, een zwart plafond op witte pilaren, veel (en goede) tijdschriften (Quest!) en daadwerkelijke kamerplanten zonder dat deze oubollig zijn. De bediening loopt met een vlinderstrikje. Wat is het leuk hier! En de thee die geserveerd wordt (€3,00-€3,25) is een verrukking.

Ik ga voor een lunchsalade van gegrilde groenten (klein €8,75, groot €13,75). Er wordt fantastisch brood bij geserveerd, van het superverse soort met een knapperige korst en zacht kruim. Het roombotertje is niet, zoals elders, keihard en koud, maar op kamertemperatuur en dus smeerbaar. Mijn tafelgenoot wordt getrakteerd op een Twaalfuurtje (€10,25) met een VanDobben kroket en een heerlijke makreelsalade. Ongelooflijk maar waar; er past nog een worteltaart (carrot cake XXL) in. Mjam; óók lekker! Ik kom hier graag nog eens terug. Fijn om te zitten en heel goed van eten (lunch vanaf 11.30u). Bij de volgende keer neem ik als diner waarschijnlijk de 'proeverij'.