Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

14 mei 2015

Proeverij 717 te Vreeswijk

Nieuwegein oogt behoorlijk troosteloos. Het is een aaneenschakeling van nieuwbouw met een weinig inspirerende uitstraling. Maar het in 1971 'door Nieuwegein geannexeerde Vreeswijk' daarentegen, is een lust voor het oog. De geschiedenis van dit voormalige dorp aan de Lek gaat terug tot de 9e eeuw, waarbij Vreeswijk vanaf de 14e eeuw ging fungeren als voorhaven van Utrecht. Toen werd ook de (eerst houten) sluis gebouwd in de Vaartsche Rijn, die later deze vaart met de Lek zou verbinden, maar toen de verbinding naar de Rijn herstelde.

Na WOII werd besloten Vreeswijk met Jutphaas samen te voegen tot de nieuwe groeikern 'Nieuwegein' (en ja, er bestond al een Oudegein). De wijk Vreeswijk biedt een beschermd dorpsgezicht, waar een wandeling over de dijk of langs sluizencomplex, fort en vestingwerken een prettig tijdverdrijf is. En de hongerige mens kan daarna kiezen uit één van de vele etablissementen die hier gevestigd zijn: een Chinees restaurant, een pizzeria, Zott, een pannenkoekrestaurant, een Turkse specialiteiten en grillroom of bijvoorbeeld Proeverij 717. Waarna je bij Luigi's in de rij kunt staan voor een klein (of groter) ijsje (€1,10 per bol).

Deze proeverij is gevestigd in de Oude Sint-Jan, voormalige pastorie waarna zalencentrum waarna restaurant. Het concept is eenvoudig: voor €24,50 p.p. (kinderen tot 10jr €10) kun je gedurende 2,5 uur onbeperkt gerechten van de menukaart proeven. Je mag één gerecht tegelijk bestellen; de keuken is geopend van 17.00-21.30u. De keuze is groot, de frietjes zijn knapperig en bruin, maar vooral: het interieur van dit monumentale pand is al even indrukwekkend als het historische buiten.

01 mei 2015

Matcha (T) crème brûlée

Mogelijk heb ik in een eerder stadium wel eens uitgeroepen dat "het ruikt naar gras en smaakt naar struik", maar wist ik in mijn koppig kinderlijke onschuld toen veel. Ik heb wel even aan de smaak moeten wennen.. Maar groene thee is één van mijn favoriete dorstlessers; als niet dé favoriete. En sinds ik in Japan ook matcha heb ontdekt, vind ik ijs, koekjes, cakes met groene thee ook niet te versmaden. Dus vandaag als toetje een Frans-Japanse fusion: romige pudding van groene thee met een knapperig suikerlaagje.



Recept 
Vermeng 100ml slagroom en 80ml melk in een steelpan. Zeef hier ½el matcha boven en roer zo goed mogelijk door elkaar. Breng dit op een middelhoog vuur tegen de kook aan. Roer ondertussen 2 eierdooiers los met 2el suiker. Giet al roerend eerst een beetje en dan alle hete room bij de dooiers. Giet het mengsel terug in de pan en verwarm al roerend tot het dikker begint te worden. Verdeel de pudding over vier porseleinen schaaltjes (ramequins) en plaats deze 20-25 minuten in een heetwaterbad in een voorverwarmde oven van 150°C. Laat uit de oven afkoelen tot kamertemperatuur en koel de puddings een uur in de koelkast.
Verdeel (riet)suiker over de puddings en karameliseer dit met een crème brûlée brander (of desnoods een warmeluchtpistool). Serveer.

De matcha pudding wordt gemaakt door een paar erg simpele stappen te volgen. Het moeilijkste is eigenlijk nog om goede matcha te vinden.
Bij het puddingmengsel lik ik mijn vingers al verrukt af. En voor het uiteindelijke resultaat geldt hetzelfde: oooooh, mjam mjam! Zo romig en smaakvol. Héérlijk!! Saillant detail dat ik geen suiker in huis heb voor de knapperige karamellaag. En ik bedoel; ik ben een bakster, dus ik heb werkelijk álles aan bakonzin in huis. Maar dus geen suiker. Wel drie soorten basterdsuiker, (zelfgemaakte) vanillesuiker, ahornsuiker, fijne kristalsuiker en oerzoet. Maar geen normale suiker. Dus in de dagen voorafgaand aan dit toetje, neem ik bij diverse gelegenheden de onaangebroken suikerzakjes mee die ik bij mijn kopje thee geserveerd krijg. En misschien dat ik bij de Kiosk op het perron ook een zakje of twee heb meegebietst (tip: bij starbucks hebben ze rietsuikerzakjes).