Lang, lang geleden; toen ik nog tijd en een eigen leven had, was ik een trots lid van de wereldse
Daring Bakers. Feitelijk ben ik nog al- tijd precies dat, maar aangezien werk en de opleiding ál mijn uren opslokken ben ik een non-productieve DB'er. Eentje die niet bakt, dus. Tenminste niet volgens de regels der kunst. Maar h
oewel ik helaas elke maandelijkse uitdaging voorbij moet laten gaan, is er incidenteel tóch een mogelijkheid om een gebak te creëren. En aldus toverde ik een heuse red velvet cake tevoorschijn uit mijn keuken, aka Challenge Nummer Vier uit de Daring Bakers Reeks. In het kader 'beter laat dan nooit', zeg maar.
Recept
Verwarm de oven voor op 175°C. Zeef 450g cakemeel met 2tl bakpoeder en 3 volle el cacao. Klop 4 eieren met 600g suiker romig (tot geen korrels meer gevoeld kunnen worden)
en meng hier 3tl (honing)azijn en 7dl zonnebloemolie door. Voeg het meelmengsel in
gedeeltes al kloppend toe aan het beslag en roer hier langzaam 500ml karnemelk
doorheen. Voeg al kloppend 90ml rode levensmiddelenkleurstof en 2tl vanille-extract toe.
Verdeel het homogene deeg over drie
ingevette, met bakpapier beklede springvormen (28cm) en bak de cakes in het midden
van de oven 25-30 minuten. Druk zacht op de bovenkant; als de cake terug veert is
deze gaar.
Laat alle ingrediënten voor de topping
op kamertemperatuur komen. Vermeng 500g MonChou met 250g roomboter en laat boven een
zeer laag vuur enigszins smelten. Roer 250g (1 hele bus) poedersuiker en 1tl vanille-extract door het kaasmengsel en vermeng alles goed. Als het mengsel te dik wordt, wat melk
toevoegen.
Bestrijk de drie afgekoelde cakelagen
ruim met roomkaasglazuur. Stapel de cakes netjes op elkaar en bestrijk de
zijkant met glazuur. Strijk netjes glad. Laat de red velvet cake in de koelkast
opstijven en rusten. Garneer eventueel met halve walnoten of pecannoten.
Serveer.
Het resultaat is een indrukwekkend gevaarte van een taart. Het he- le ding past maar ternauwernood in de kartonnen taartdoos (die ik bij een banketbakker kocht, bodem en deksel voor €0,70). Pas bij aansnijden blijkt de aanvankelijke sneeuwwitte taart rood van bin- nen, wat voor de nietsvermoedende eters al een leuke verrassing is!
Eén hap en je weet het: dit is een supersmeuïg, héérlijk gebak met zacht kruim, een lichte cacaosmaak en verrukkelijke lagen van MonChou (dat laatste vooral als de taart op kamertemperatuur is). De halve walnoten samen met de knapperige suikerpareltjes geven in de mond wat contrast aan al die hemelse zachtheid. En de zeer verbaasde reacties zijn niet van de lucht als blijkt dat ik de taart zelf gebakken heb.. Een absolúte HIT!!
Ivonne: "Jij hebt een goede banketbakker in de buurt?"
Ik: "Ja. Bij mij thuis."