Slagerij van der Zon

Zomaar zijn we op een zaterdag in Leiden. Omdat we daar allebei láng niet zijn geweest, het best zonnig is en we zin hebben in een leuke dag elders. Leiden blijkt een gelukkige gok, want alleen al de zaterdagmarkt van Leiden is er één om érg blij van te worden. Vanaf de V&D staat de gracht (Nieuwe Rijn) vol kramen uitgestald en overal is ook genoeg te proeven. Er zijn ongeveer dertig groente-en fruitkramen, ik tel bijna tien kramen met olijven en Oriëntaalse specialiteiten en ook het deel met verse vis is al een bezoek aan de markt waard. Waarlijk één van de beste (zaterdag)markten die ik ken (van 8.00 tot 17.00u). "Maar wat van Leiden echt een interessante winkelstad maakt, zijn de speciaal- zaken die (vaak) in kleine straatjes en steegjes te vinden zijn." Onze ontdekking van de dag is Slagerij van der Zon (Haarlemmerstraat 78); een familieslagerij anno 1945.

De eerste aandacht wordt getrokken door de buitenkraam waar warme worstenbroodjes worden verkocht. Die zien er zó appetijtelijk uit, dat we onder de mooie rooie luifel door naar binnen lopen om daar eens rond te kijken. Direct worden we welkom geheten door de slager zelf, die een heuse onemanshow opvoert voor zijn publiek. We zijn zeker niet de enigen in de winkel, maar er wordt hier hard doorgewerkt en we zijn snel aan de beurt.

Op de achtergrond gaat de vleesverwerking gewoon door. Je krijgt een heerlijk kijkje in de keuken. Via de website blijkt het goed mogelijk een bestelling te plaatsen (die je kunt komen ophalen in de winkel of die desgewenst thuis, op kantoor, op het kinderdagverblijf (omgeving Leiden) wordt bezorgd). Verder staat het assortiment (incl de prijzen) online; plus een aantal handige recepten voor vleesgerechten, zoals fijn draadjesvlees.

Onze aandacht wordt direct getrokken door de droge worsten. We gaan uiteindelijk naar huis met chorizo, mosterdworst, een viertal saucijzen, een verse rookworst en een stuk smeuïge grillworst (die door de slager in plakken wordt gesneden, omdat die bedoeld is voor 'onderweg', lees: voor de eerste tien minuten vanaf dat we buiten de slagerij staan).

Er zijn genoeg superlatieven te bedenken, maar laat ik het zeggen in de eigen woorden van Van der Zon: "Door onze ambachtelijke werkwijze (het verwerken van hele varkens en hele runderen), kunnen wij elke week 5 à 6 varkens en 1 à 2 koeien in de winkel verwerken. Want zo wordt het grootste deel van onze producten door onszelf gemaakt. Door de jarenlange samenwerking met bestaande veeboeren in de omgeving weten zij precies wat onze wensen en eisen zijn met betrekking tot de kwaliteit van het vlees. De slagerij ademt tot op de dag van vandaag een ambachtelijke, authentieke sfeer uit. Het vlees wordt voor de ogen van de klant aan het hakblok gesneden en de originele weegschalen zijn nog in gebruik."

Pipoos

Voor de verjaardagstaart van dit jaar (één van de :), ben ik op zoek naar allerlei onvindbare spullen. Zoals een ballonhouder; zo'n plastic (hol) stokje met een soort trechtervormig vasthouddingetje. Verder moet ik verf hebben om zonder primer of andere gedoe in één schudbeweging een plastic fles van binnen te verven. Mijn lokale verfwinkel (ja, die heb ik inderdaad) raadt aan om naar Pipoos te gaan. Ach ja, natuurlijk. De hobbyhandig winkel waar je de benodigdheden kunt kopen voor meer hobby's dan ik verzinnen kan.

Sowieso vind ik hier het gewenste ballonstokje. En ja, ook (acryl) verf (à €2,35) in de juiste schenkstroopkleur. Maar ik was even vergeten dat Pipoos ook een afdeling 'taart en cupcakes' heeft. Waar diverse kleuren marsepein en fondant worden verkocht. En levensmiddelenkleurstof, kleurpennen, smaakmakers, koekstekers, musketzaad en bakmixen. Maar ook taartkartons, bakgereedschap, cellofaanzakjes en boards. En zie ik daar een bruidspaar (stel, je bent zo gek om zelf een bruidstaart te maken....)

Nee, het is hier niet zo goedkoop. Voor fondant kun je beter even langs de Xenos. Maar als je écht iets zoekt, is het wel fijn om te weten dat je bij Pipoos ook voor een flink assortiment terecht kunt. Moet je alleen even langs de breigarens en het scrapbookingpapier. En als je dat écht niet wil; je kunt ook online bestellen.. Ieder z'n hobby!

Pooja Samaan Factory

Ik heb het perfecte verjaardagscadeau bedacht voor een goede vriend die niet van koken houdt maar wél van lekker eten. Maar daarvoor heb ik éénpersoons wegwerpbakjes nodig. Want ik houd namelijk wel van koken; sterker nog, ik ben er dol op. En ik ga zijn diepvries volstouwen met fijne diners en soepen - enkel nog op te warmen (lasagne, chili con carne, stoofvlees, geroosterde gele paprika-en tomatensoep). Maar dat moet dan natuurlijk in kant-en-klare bakjes. En om nou 'mijn goede Tupperware' op te offeren... (nee, hoor, ik zou het absoluut en zéker terugkrijgen, maar ik voel me nu bijna echt een catering en bij catering horen nou eenmaal cateringschaaltjes). Een mens zou naar de Makro kunnen gaan, maar ik weet een beter adres:

Op de ASW (amsterdamsestraatweg) op nummer 262 weet ik 'Pooja Samaan Factory' te zitten, die alleen al door zijn kleurige aankleding enorm opvalt in het straatbeeld. De winkel is van Indiaas allooij en geurt (een beetje te) sterk naar wierook. Bollywood muziek weerklinkt door de speakers en eigenlijk is de sfeer binnen van een ongekende gezelligheid. Dat laatste komt ook doordat de lange (diepe) winkel tot de nok toe gevuld is met bakjes, schaaltjes, containers, plastic servies, bekertjes, prikkertjes en ander makkelijk keukengerei. Of te wel: "het beste adres voor al uw Indiase feestversieringen".

En hier vind ik precies wat ik zoek. Mooie grote (goudkleurige) schalen (met decoratief reliëf) waar koekjes en cakes op te presenteren zijn (à €1,00). Plastic soepbakjes met deksel die hittebestendig zijn en dus zó de magnetron in kunnen (à €1,00). Kleinere (en grotere) ovenschalen van dik aluminium met handig kartonnen deksel (€0,30 p.st. maar ik krijg €0,10 p.st. korting). En ondertussen heb ik een zeer interessant gesprek met de uitbater, die ook van koken houdt en een zelfde soort actie als ik heeft uitgevoerd voor een vriend met een nierprobleem.

Mehmet Groente&Fruit

In winkelgebied Hilligersberg-Schiebroek (R'dam) zitten twee goede groentewinkels. Maar deze op Rododendronplein 4A, waar de immer vrolijke Mehmet de scepter zwaait, is ook nog eens een feestje om inkopen te gaan doen. Er wordt meestal wel iets lekkers in je mond gestopt (een gedroogde vijg met walnoot bijvoorbeeld). Welke andere verkoper zegt ooit: "Hoe kan ik je helpen? Praat met me." En dankzij Mehmet's goede contacten met het notenbarmeneertje zijn ook hier versgebrande noten te verkrijgen. Bovendien is hij eerlijk en zegt hij bijvoorbeeld dat die pitanha's nergens naar smaken. Met meteen daar achteraan: "Kijk, als je écht iets lekkers wilt proeven dan moet je dit hebben." Een man die houdt van mensen. En eten.

Route Duitsland: Schokogalerie

En dan loop je dus zomaar door Berlijn. Omdat het kan (en omdat je ouders hun huwelijksjubileum vieren met een midweek vakantie voor het hele gezin). Terwijl we rond de Hackescher Höfe onze tijd prettig spenderen, stuurt een goede vriend een berichtje dat we ook écht naar "die chocoladewinkel" moeten gaan. Na enig zoekwerk (van zijn kant) blijkt het te gaan om Schokogalerie. En laat die nou in de buurt zitten (Große Hamburger Straße 35, Berlin). Tja, dan stappen we er op af ook:

Het blijkt een winkel te zijn (één ruimte, vele stellingkasten) met "ein erlesenes Sortiment feinster Schokoladenkreationen"; een onvervalste chocoladerepenspecialiteitenwinkel dus. Niet goedkoop, maar wel vol pareltjes die ik nog nooit ergens anders heb gezien. Zoals een reep witte chocola met maanzaad (die ik meeneem voor W.), melk met kaneel, en een reep puur met in port gemarineerde, gekonfijte olijven (wat de flip? díe neem ik mee voor mezelf). Verder chocola uit verschillende landen, van verschillende merken en in verschillende percentages cacaogehalte.

Een feestje om hier verlekkerd rond te kijken. Zelfs als je maar één reep koopt (of geeneen), heb je nog het gevoel in een Willy Wonka wereld te zijn binnengestapt. Je gaat vanzelf hopen op de gouden wikkel... Maar zoals de opa uit het boek ook al zei: "zelfs zonder wikkel, is de chocola de moeite waard".

Route Nederland: Pure Markt!

Met een volle portemonnee heen. En met een volle boodschappentas terug. Of tenminste, had ik maar mijn fijne boodschappentas (lees: mandje) meegenomen, want ik ging (te) zwaar bepakt en gezakt weer weg. Portemonnee leeg, inderdaad, maar dat was alleen maar omdat je nergens in de buurt geld kon opnemen... anders had ik waarschijnlijk nog wel meer voorraad aangelegd. @Pure Markt

Voor wie ooit wel eens in (Zuid)Frankrijk is geweest en heimwee heeft. Of voor wie op culinaire strooptocht wil (zonder nou een hele provincie door te moeten). En sowieso voor iedereen die van lekker eten houdt, zeker als het artisanale streekproducten betreft, van het verrukkelijke soort. Puur eten. Met liefde gemaakt en gevonden; verkocht door de producenten zelf. Niet alleen kunnen zij je (gepassioneerd) informeren over de ingrediënten, hun herkomst en het gehele productieproces; zij enthousiasmeren. En dat maakt de sfeer heel bijzonder. Hier wordt een soort van eetfeestje gevierd! Inclusief vele proeverijen (en drinkerijen). Ook voor diegenen die geen gluten mogen. Zoals de cocosballs (5 voor €5) die vers uit de oven komen.

De Pure Markt werd anno 2008 te Amsterdam geboren, als een klein onderdeel van de zondagsmarkt in de Dapperstraat. Van lieverlee werd de Pure Markt wat hij nu is: een reizende ambachtelijke zondagsmarkt die in ieder geval elke tweede zondag van de maand (m.u.v. november, januari, februari en maart) van 11-18u neerstrijkt in het Amstelpark (of het Beatrixpark). En verder is de Pure Markt op locatie te vinden: waar en wanneer, zie website.

We gingen om eindelijk eens de ciders (en ongefilterde appelazijn) van Het Ciderhuis in te slaan. En stuitten daarbij op oesters; de olijfolie van Finca Forata (€6,95 per 750ml); de potten honing van Hortensius (bv phaeceliahoning en eucalyptushoning €6 à 450g; koolzaadhoning met gemalen amandel €5 300g); meerdere kramen met worst (en pistou en gerookte knoflook en rillettes en confit de canard); en kaasjes. Zoals heuse Blaarkop (biologische roodschimmel uit de Gelderse vallei, 100g €1).

Bij de kraam van Fudgepartners vind ik anijstjoepkes (10 voor €3,50). En slechts met heel veel moeite kan ik de heerlijke pata negra van de Spaanse Schuur weerstaan. Maar ik koop wel een stukje geitenkaas met gerookte paprikakorst. Er is hertenvlees. En Hongaarse zuurwaren. Er wordt aloë vera verkocht. Maar de grootste klapper van vandaag is een vol kistje (met tien verschillende) pompoenen voor €6! Samen met het kippetje dat vers van de grill komt (€15 voor een hele maïskip; niet zo fantastisch als de Gentse zondagsmarkt kip, maar toch ook erg lekker), is pompoen uit de oven thuis ons diner. En dan kunnen we geen pap meer zeggen. GENOTEN!

(update 07-12-2014)
De streekmarkt die elke eerste zondag van de maand op de Mariaplaats te Utrecht wordt gehouden, heeft verdacht veel weg van deze Pure Markt. Met enkele van dezelfde deelnemers ook (cocosballs!)

Route Nederland: Land en Boschzigt

Land en Boschzigt is de oudste biologisch-dynamische tuinderij van ons land. Op slechts een half uurtje van Utrecht (met de auto althans), verscholen tussen de bossen, worden hier sinds 1947 verschillende groenten, fruit en kruiden geteeld. Aanpalend aan een Hilversumse villawijk liggen de uitgestrekte gronden van L&B. Op het smalle zandpad, net niet breed genoeg voor twee auto's (zeker niet de Gooische 4x4 vehikels), is het even zoeken naar een parkeerplek. De eerste is vol, maar even rechtdoor blijkt nog een tweede gelegenheid om de auto achter te laten. Ik loop langs de mestvaalt, waar bovenop een enorme plant met gele courgettes welig tiert. Daarachter liggen de (zelfpluk)velden. Het is zaterdag en het is druk.

De tuinderij draait om groenten, bloemen, boomgaard, winkel, serre, kas, terras en dat alles omzoomd door een singel van oude bomen. Het is hier uiterst sfeervol. En als je het leuk vindt; L&B zoekt altijd vrijwilligers om een biologisch handje mee te helpen: "speciale vaardigheden zijn niet nodig, alleen een zekere mate van waterdichtheid". In het restaurant (de oude kas) is één keer per maand een zaterdagavonddiner, waarvoor gereserveerd dient te worden. Het menu staat vast en je wordt voor €39,95 vier gangen lang gefêteerd. Maar los daarvan kun je van maart tot Kerst (woe tm zo 10-17u) terecht in de Serre voor koffie, thee, taart en lunch (pizza uit de houtoven op reservering).

Het grindterras van de Serre wordt geflankeerd door appelbomen met rijpend fruit. Wat een heerlijkheid om hier rond te struinen. Maar goed, daar kwam ik niet voor. Ik kom winkelen (het is niet voor niks 't Gooij, toch?!). De uitgebreide natuurvoedingswinkel (di tm za 9-17u) is gevestigd in de sfeervolle tuinschuur. De grote trekpleisters zijn de vers van het land geoogste groenten. En ook zonnebloemen, want die zijn schijnbaar in seizoen. Buiten staan palletbakken met verse kruiden. Die zijn ook te koop (de prijs is onduidelijk, maar ik betaal €0,75 voor een klein bosje citroen- melisse en een tiental takjes van twee soorten tijm); je hoeft alleen even een schaar te vragen bij de kassa.

De landwinkel heeft hetzelfde uitgebreide assortiment als een goed gesorteerde andere natuurvoedingswinkel. Je kunt hier voor alle boodschappen terecht (binnen het genre 'bio-dynamisch' dan): pasta's, oliën, specerijen, granen, noten, thee, snoep, reiniging, brood, eieren, wijn, frisdrank en 35 soorten kaas. Ik ben verrukt over de aanwezigheid van fenegriekkaas, zowel koe als geit. In de diepvries wildvlees (en zalm). Verder zie ik cranberryproducten van Terschelling (gedroogde bessen en sap, thee, jam, compôte) en potten van de Heerlijkheid Mariënwaerdt (die kom ik overal tegen; misschien moet ik daar ook eens naartoe).

Ik koop ongelooflijke komkommers van L&B land (€1,25 per stuk), die tot de langste en kromste behoren die ik ooit heb gezien. Maar ze zijn heerlijk, smaakvol en knapperig, zoals ik al meteen ontdek in de auto terug. Verder ga ik weg met kaasjes en suikermaïs (in blad). Omdat de boer himself (of zo kwam hij op mij over) zei dat hij érg blij was met de suikermaïs dit jaar. En nee, ik vroeg niet waarom. Tevens koop ik ook de kleinste en duurste bloemkool ooit (€2,95), maar ik eet zo'n ding rauw en eigenlijk is het belachelijk dat ik goedkope maar bespoten bloemkool bij de buurtsuper haal. Buiten de winkel word ik aangenaam verrast door de zandbak en driewielertjes voor de kleintjes. Te klein voor mij, helaas, maar het is hier desondanks genieten. En mocht je door willen 'oogsten'... als je twintig minuutjes doorrijdt (wel de goede kant op), ben je zo bij de Lindenhoff, waar je je zuurverdiende geld verder op kunt maken aan heerlijkheden!

Kookpunt

Het is dinsdag 24 december 2013 (of tenminste, dat was het) en ik moet doodgewoon werken. Hoe onpraktisch is dat? Zóveel te doen (zelfopgelegd) en daar komt dan allemaal helemaal niks van omdat de plicht roept. Zucht. Maar de baas is wel zo schappelijk geweest om het middagprogramma af te schaffen en vanaf 13.00u ben ik een vrij mens. Nou werk ik in Rotterdam en ter compensatie had ik bedacht dat ik me dan wel fijn volledig bij Kookpunt (Noordplein 29-41, R'dam) mocht laten gaan, gewapend met pinpas en stevige kooplust. Woehoe!! Zelfzorg is helemaal zo vervelend nog niet.

En met navigatie op de smartphone hoef ik niet eens iets voor te bereiden. Ik word feitelijk ter plaatse afgeleverd :) En het regent, hard, dus ik ren naar binnen. Om direct met stomheid geslagen te staan. Hemel. Dit pand is vol afgeladen met potten, pannen en keukengereedschap. De kookboeken alleen al vormen een eigen afdeling, die overigens niet misselijk is. En ik doe hier een aantal zéér interessante vondsten, zoals de Nederlandse vertaling van Adriano Zumbo (€22,50). Score! Ik dacht dat dit boek alleen in Australië te koop was. Ben nú al gelukkig (of ik er ooit iets uit ga maken, is een ander verhaal; ik zie het voorlopig als prentenboek).

Onderweg naar de bakafdeling kom ik langs de 'barbecuehoek' en de overweldigende 'Le Creuset stellage'. Pannen van het bekende merk in elke vorm en kleur. Beheers jezelf, vrouw, je hebt al zoiets thuis. Kookpunt imponeert dus. Het aanbod is er absoluut naar. Alle merken keukenmaterieel zijn hier te vinden, wat een groot pluspunt is en meteen ook het grootste minpunt. Want het lijkt wel alsof er alleen merken te koop zijn en met kleingeld kom je hier niet ver.

Zoals verwacht raak ik euforisch door de vele bakvormen (van Fat Daddio's, Silikomart, Nordicware, en Gobel), al dan niet met losse bodem. Je kunt het zo gek niet bedenken of het ligt hier te koop: koekstekers (ook als 'nylon cutter' sets), taartdozen (vanaf €1,50 per stuk - de banketbakker om de hoek is goedkoper), kleurstoffen, maatbekers van glas (Pyrex) of plastic, spuittips (ook in een setje met 26 verschillende; €34,95), plus alles wat je maar nodig kan hebben voor diverse bakprojecten. Smeltchocolade, lollystokjes, tubes Wilton icing (ook in rood/wit gestreept), bakringen, folie en allerhande hebbedingetjes. Ik vind natuurlijk dat ik een heleboel nodig heb, in ieder geval de Zeeuwse knopvorm en de CakeWich, maar het meeste laat ik wijs liggen. Alleen over de Silikomart 'Kit Cookie Choc' twijfel ik héél lang, omdat je daarmee zelf scholiertjes met kerstmisdeco kunt maken. Maar ik doe niet aan kerst dit jaar; dus mag ik ook niet hypocriet aan de kerstkoekjes gaan. Totale on- kosten: €88. Valt nog mee, vind ik.

Route Nederland: Visafslag Hollands Noorden

Wieringen, "het geheime waddeneiland" (zoals de eilanders - niet te verwarren met de wieringers - zelf zeggen); daar kom je normaal gesproken niet. Tenzij een goede vriend van je daar toevallig werkt ("kicking and screaming") en dan dus weet heeft van de ZeeVerse Vismarkt die elke zaterdag van april t/m december in Den Oever gehouden wordt (voor de goede orde: dat is waar de Afsluitdijk ontspringt). En dat wil je dan wel meemaken; dus sta je vroeg(!) op om tegen 9.00u in Noord Noord-Holland te zijn. Omdat de vis rechtstreeks van de vissersboten komt. De visafslag, die overigens geen veiling is, adverteert ook in het Duits: "jeden Samstag frische Fisch". Maar is Duitsland niet een beetje erg ver weg? Sterker nog, Engeland is bijna dichterbij. Maar dat terzijde.

De visafslag is simpel gevonden en er is ruim parkeergelegenheid zowel voor als achter de enorme loods. Het eerste wat echt opvalt, naast de vele boten, zijn de twee rookkasten naast de ingang waar juist rekken met gerookte poon uit gehaald worden (6 voor €5). Bij de eerste kraam wil je natuurlijk ei-gen-lijk de nog warmdampende gerookte paling kopen, maar aangezien deze bedreigde diersoort alleen voor €18 per pond ingepakt wordt...

We lopen langs de grote bak met vers ijsschaafsel (waar kopers die slim hun eigen koelbox hebben meegenomen, gratis ijs uit mogen scheppen) en krijgen spontaan gekookte kokkels aangeboden om te proeven. De grote (en, ehh, enige) viskraam heeft een aanbod verse vis om u tegen te zeggen. Oesters (€1 per stuk), kabeljauw, tongschar, zeeduivel (€9,90/kg), zeebaars (€12,50/kg), dorade, garnalen en langoustines. Voorbij de viskraam worden vissen (met een indrukwekkende machine) op letterlijk spetterende wijze ont- veld. En kunnen bestellingen worden afgehaald (die online via het bestelformulier zijn geplaatst).

En dat was het wel zo'n beetje. Er worden ook nog wijnen verkocht, er is een groentekraam (met stapels verse boerenkool ervoor op de grond) en een bakker die speltcake, glutenvrij brood en verse oliebollen heeft liggen. Kom je om vis te kopen, dan ben je op het goede adres. Als je komt om te kijken, heb je het na een halfuurtje wel gezien. Wij vertrekken met gerookte rode poon op zak. Die een beetje te zout smaakt, maar verder een zacht subtiele vis blijkt met wit en donkerrood gemêleerd 'vlees'. Dat het staartje er nog aan zit is bijna te vis voor deze koploze poon. En na de poonlunch op de dijk, maak je er maar een culinaire strooptocht van: de Slijterij van Tante Pietje, wieringenjodenkoeken en óp naar Hippolytushoef.

Route Nederland: Hippolytushoef

In de oostelijke kop van Noord-Holland Noord ligt het pittoreske Hippolytushoef. Wát een naam voor een dorp; kan het nog meer paard (ja, dat kan: hippolytuspaardenhoef ;). Maar anders dan paard, vind je hier goed eten. Vooral op zaterdag, als er markt is (twee kramen maar liefst). Bij de kaaskraam wordt bijvoorbeeld heerlijke oude geitenkaas verkocht. Van een gesneden stuk kaas mag je het gewicht raden; en als je het tot op de gram nauwkeurig goed hebt, krijg je het gratis mee!

Maar we zijn hier naar toe gestuurd vanuit Den Oever, omdat er "bij de kaaswinkel op de hoek" (meer aanwijzingen krijgen we niet; en blijken ook niet nodig) Wierings bier zou worden verkocht. Dat blijkt helaas niet zo, bij gebrek aan verkoop. Maar goede kazen en andere delicatessen worden bij Bocado (Hoofdstraat 41) fijn wél verkocht. Zoals mooie (olijf)oliën, worsten, pasta's, versgebrande noten, Wieringer vikingolie en vacuümverpakte proefstukjes kaas à €0,75 (drie voor €2). In de vitrine zijn zachte (blauw)schimmels, (leccina)olijven en (paddenstoelen)tapenades te vinden.

Ik schaf voor de overcomplete picknick zo'n saltuffo aan (à €4,95): een salamibolletje met zomertruffel, omhuld met fijngeraspte Par- mezaanse kaas. Een heerlijk kwaliteitsworstje van goed afgekruid vlees met sappige vetstukjes en lekkere griebeltjes pittige kaas. Proef ik die zomertruffel? Nou, misschien dat ik een erg licht aards accent ontwaar in de verte? Maar die zwarte stukjes zie ik zitten. Ik zie überhaupt dit soort eten zitten!

Lindenhoff

Door een simpel roquefortworstje op een terrassige hapjesplank, kwam ik gisteren terecht in één van mijn tegenwoordig schaarse 'culinaire strooptochten'. A2 afslag 3 richting Abcoude en na de éénautotegelijkbrug in het centrum, rechtsaf de Molenweg op. Dan langs de Vecht tot aan de linkerkant Rijksstraatweg nummer 21 opdoemt. Hek door, oprit door bomen omzoomd, over het erf en tenslotte achter de Marché parkeren. Waar het opeens druk blijkt. Ik ben bij Lindenhoff.

Lindenhoff is een familiebedrijf, dat momenteel door de vierde generatie bestierd wordt. Op de boerderij lopen 260 Gasconne runderen, 160 Tarrasconaise schapen, 140 Baambrugse varkens; paarden en kippen. Die ik overigens niet zie. Wél spot ik een heuse (hooiloze) hooimijt, een blauwe lucht met ook schapenwolkjes en een loods vol versproducten met één ding gemeen: "authentieke smaak".

De gegoede burgers van Amsterdam verdrukken zich om de verse berlotti bonen en rode bosuien. En er is inderdaad goed lekkers te vinden. Bij de ingang een open koelkast met (duur) zachtfruit. Er staan diverse stellages met kisten groente en fruit (gele en ronde courgettes; diverse pruimen; verse knoflook; mooie aardappelen; knollen van citroenen; snijbiet en watniet) en er is zelfs een rek met oliën, verse hazelnoten en (o.a. cranberry) azijn. Links aan de wand wijnen, enkele kookboeken, chocolades (uit Laren), koffie en thee (met een uitgestreken gezicht antwoordt het kassameisje op mijn verbaasde vraag, dat de pakjes Løv Organic Thee à 20 zakjes inderdaad €9,95 per pakje kosten, WTF!) en Hollandse cider. Maar de wáre trekpleisters zijn de koelkamers met kazen (achterin) en vlees (rechts). Op de groene knop drukken en je kunt naar binnen.

Holy cow (letterlijk ;) Dát is nog eens vlees! Uiteraard staat men er dik voor in de rij. Naast de kotelletten van lam en rund, hammen en ribstukken, liggen vleeswaren, spek, patés en worsten (bv. van Brandt&Levie). Twee lange slingers roquefortworst gaan in 'mijn' rieten boodschappenmand (€9,85; €33,40/kg) plus een gekookte Baambrugse bigworst (van Robert) à €2,50. En ik hap natuurlijk stukjes worst weg, want die liggen voor de proef op een schaaltje. Héérlijk!

De fijne proeverijtjes gaan in de kaaskamer stug door. Elke ware kaasliefhebber zal hier een kleine hartverzakking krijgen. Wat een keuze en wat een bijzondere kazen. Wit-, blauw-en roodschimmels. Harde kazen. Brokkelkazen. En vele schapen-en geitenkaasjes. Uit Nederland (er is messenklever! €29/kg, en Nederlandse cheddar, €23,41/kg: een bijzondere kaas met een aanvankelijk zachte smaak die daarna zouter en vervolgens uitgesproken pittig is, bijna bran- dend) en natuurlijk uit Frankrijk en Italië (Provolone Mandarone 26/28 mesi, €39,95/kg). En voor bijna elke kaas staat een klein bakje met stukjes voor de proef. Walhalla!

Naast kaas is er ook verse room, buffelmozzarella, (Franse) crème fraîche, (Engelse) double cream en (Geurnsey) boter in papieren rol (€5,99/250g). Het glazen potje 'petit pot de pistache' met wit plastic wipdeksel herbergt een groen pistachepuddinkje (€2,40) en is er ook in de smaken praline en karamel.

Maar bij de kassa is het pas écht slikken! Het kleine zakje gebrande pecannoten met chocolade dat ik mezelf als verwennerij had toe- gestaan, blijk ik voor €7,09 te hebben gekocht (rechtsonderaan op de foto). Wát?! Hadden ze deze niet even in het vak kunnen prijzen. Het schoolbordje met €49,95 per kilo verraadt dit namelijk niet. Ik ben genept. Ook omdat de ene citroen €1,94 aanslaat en de zes kleine komkommertjes pas in ruil voor €4 mee mogen. Pinnen en vergeten. Maar ik voel me wel een beetje genomen. Blablablabla "authentieke smaak" helemaal mee eens, maar die hele over-de-prijs-doen-wij-niet-moeilijk-dus-moet-jij-t-ook-niet-doen-houding is er wel over. De andere bezoekers, type grachtengordel, doen ook net alsof hun neus bloedt, maar bij deze. Een gewaarschuwd mens telt voor twee: neem geld mee, en een boodschappenlijstje.

Over twee weken (14.09.2013) is er open "fine food farm" dag. En de website heeft ook een webwinkel (bestellingen vanaf €45, maar met vijf zakjes chocolade en wat worst ben je daar al aan, haha).

(update 16.08.2014)

Ja, ik ben verrukt van de kazen en worst op de Lindenhoff. En ja, het groentemeneertje weet alles van wat er aan groenten (en fruit) te koop ligt. Maar als het kassameisje doodleuk €8,50 rekent voor 120g paarse sperziebonen, ben ik er wel weer even klaar mee. Pas wanneer ik er iets van zeg ("dat is volgens mij de kiloprijs"), krijg ik geld terug. Schijnbaar vindt zij het normaal, bijna negen euro voor een paar boontjes. Sjonge. Maar goed, ik heb mijn kaasjes; ik ben ermee weg.

Landmarkt

"Landmarkt is een overdekte marktplaats met lekker en goed eten voor iedereen". De loods waar 'vers' direct van de boer, tuinder, slager, visboer en bakker wordt verkocht, is gelegen in Noord te Amsterdam (Schellingwouderdijk 339, open ma tm za 9-20u, zo 12-18u). "Zo van het land, zo uit de zee, zo uit de wei en zo uit de oven bij ons op de markt". Het klinkt allemaal veelbelovend en ik stel me er heel wat bij voor, dus het lijkt mij een bezoekje waard. Dus rijdt mijn auto door het pittoreske groen van Schellingwoude, een zelfstandige gemeente tot 1857 (zie ik daar een heuse reiger? hoe landelijk) om te parkeren naast de rijkelijk uitgestalde planten.

In augustus 2012, krapjes iets meer dan een jaar na opening, ging Landmarkt failliet. Om diezelfde nacht overgenomen te worden door Fleura Holding, waardoor de winkel geen dag gesloten is geweest. Het faillisement van de boerenmarkt zou grotendeels hebben gelegen aan de tweede vestiging in Apeldoorn. In deze stad zou men niet klaar zijn geweest voor het algehele concept de consument terug in contact te brengen met echt voedsel, zegt Het Parool. Want in Amsterdam, mijn favoriete locatie voor culinaire strooptochten, is 'écht voedsel' niet te verkrijgen?

Groentespecialist André zou producten direct van boeren uit de omgeving selecteren. Op smaak ("en niet op uiterlijk"). Daardoor zegt Landmarkt "het mooiste (het ging niet om uiterlijk, toch?!), sappigste, beste en meest verse groente en fruit" te hebben. Volop aangeprezen met oneliners als "direct van 't land, zo op de markt" en "verser dus lekkerder". Daar zijn wat mij betreft wel een aantal kanttekeningen bij te plaatsen (want onrijp maar heel vers geplukt kan heel erg niet-lekker zijn; en daarbij snap ik niet goed waarom ze doen alsof er in heel het land geen markt te vinden is waar niet dezelfde principes voor gelden), maar oké; het assortiment lijkt goed: roodlof, paarse wortelen, prachtige artisjokken, verse knof- look en glanzende aubergines.

Nou wil de tegenwoordige verwende consument natuurlijk wel een beetje compleet assortiment, met exoten als ananas, meloen en mango; en je gaat mij niet zeggen dat die allemaal van lokale telers afkomstig zijn. Maar de oplettende kijker had al opgemerkt dat de Landmarkt niet biologisch pretendeert te zijn en stiekem louter implicéért zijn producten lokaal te betrekken, dus "direct van het land - een paar dagen onderweg uit Spanje - en zo op de markt" mag in de breedste zin van het begrip worden opgevat. En dat is dan deels onze eigen schuld. Maar dit is héél kritisch, hoor. Ik ben wel degelijk gecharmeerd van de kok die met boodschappenmand- je groenten van de markt plukt voor kokerijen in het restaurant ('De Proeverij' kookt van de markt, menukaart).

Er worden ook 'gewone boodschappen' verkocht. Naast de preten- tieuze theemixen en "smaakmakers voor de bewuste eter" (zoals wilde olijfolie 0,25l €5,89) liggen Peynenburg koeken en potten Calvé pindakaas. Een nogal opmerkelijke mengeling, maar anders zullen ze de loods wel niet vol gekregen hebben. De visafdeling is gelardeerd met prachtig uitgestalde verse vissen, zelfs kreeft. En we mogen snoepen van heerlijk gamba's in knoflookolie! Dat ze hier "gerookte makreel" verkopen "met de smaak van paling" laat ik maar even voor wat het is, want mijn oog ontdekt de reden dat ik hier nog wel eens terug zou komen: de vele kaasjes. Een uitgebreid assortiment export (Irish cheddar met Porter, Franse kazen, kaas met truffel, Etivaz, geitenblauwschimmel) en Nederlandse kazen (geitfenegriek, Texelse schapenkaas, Smaaq, koningsroem, ouwe brokkel): mjam. Naast de mozzarella ligt buffelyoghurt! Jammer alleen dat ook hier geen lange pijnboompitten worden verkocht. En als ik heel grondig de etiketten lees, zie ik bijvoorbeeld twaalf verschillende E-nummers tussen de ingrediënten van de gerookte kipfilet.

Résumé: de Landmarkt is een leuk uurtje uit en de ware foodie kan zich hier prima verlekkeren. Sommige producten zijn écht heel mooi (bv. echte Noordhollandse boeren roomboter) maar daar betaal je dan meestal ook wel voor (die boter uit Warmerdam? 500g €5,85). Voor een uitgebreid dinerfeest (zoals kerstmis) is deze loods een aanrader, en verder blijft een frequent bezoek waarschijnlijk vooral interessant voor de enthousiaste vis-en kaaseter. De kosten aan de kassa worden niet echt inzichtelijk weergegeven, dus het is een gevalletje pinnen-en-vergeten, maar voor diegene die iets goed te maken heeft: bij de uitgang staan de mooiste, grote rozen die ik ooit heb gezien (€6,50-€10 per bos)!