Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

29 april 2008

Het Grote Moelleux Onderzoek, deel 2

De versie van Chris en Alex Tanner beviel, ookal was deze moelleux enigszins machtig (tja, wat verwacht je ook van zoveel chocolade met boter en eieren?) Eens kijken wat Gordon Ramsay ervan zou bakken:

Het opvallende aan dit recept ten opzichte van het vorige, is dat er bijna voor de helft minder aan chocola, boter en eieren in zit, op bijna net zoveel bloem. De bereiding vergt een soortgelijke inspanning (eieren met suiker tot een lichtgele crème kloppen en hier de gesmolten chocolade en dito boter doorheen spatelen). Ik was er dit keer echter wél behoorlijk op gebrand de cakejes niet te snel uit de oven te halen en ik gebruikte ook geen twee kopjes, maar zes (kleinere) siliconen muffinvormpjes. Id est; een meer handelbare portie.

Zoals wel vaker, blijkt ook nu de versie van Gordon onklopbaar. Het beslag is dikker, steviger en maakt verrukkelijke moelleuxs. Mjam, mjam, mjam. (Het deeg is alleen niet zo geschikt om compleet gare chocoladecakejes mee te bakken, want dan zijn ze nèt te droog.) Zéér geschikt voor ware chocoholics!!

Exki

Het Belgische Exki wordt in 2001 opgericht door drie jonge ondernemers, in een tijd dat 'snel eten' nog synoniem zou staan voor 'slecht eten'. Na twee succesvolle restaurants in Brussel, wordt de kwalitatieve snelformule ("natural fresh and ready") uitgebreid naar Antwerpen, Wallonië, Italië, Parijs, Luxemburg,... En sinds kort is er ook een vestiging te vinden in Gent (St Michielshelling 2, tegen de Korenmarkt aan). Waar onder andere de taarten van Françoise worden verkocht (witte kwark op speculoosbodem!!) en ruim belegde broodjes te bekomen zijn. Vegetarische salades, warme soep, sapjes en dranken liggen in de vitrine. Een gemiddeld broodje gaat over de toonbank voor €3,50, maar je betaalt meer als je het ter plekke in het restaurant op wil eten (zo'n 20% meer). En ik moet zeggen dat HotSpot, er recht tegenover in PostPlaza, geduchte competitie is als het op lekkere broodjes aankomt!

Route België: beste toko in Kortrijk

Rahman, Zwevegemsestraat 48, Kortrijk (met een tweede filiaal (?) dichtbij op de Pluimstraat, nr. 1723). Grote specialiteit lijkt het schier oneindige assortiment (gedroogde) kruiden. De straat zelf heeft ook nogal een reputatie, overigens.

28 april 2008

Gelukzaligheid op zondag

Beetgare (Vlaamse) witte asperges met een half kippetje van de markt. Daarbij 'pu' van aardappelen met pompoen (en een bosuitje).

Route Nederland: terras op een boot

Daar waar de Oude en Nieuwe Rijn samenstromen in hartje Leiden, is in een aantal historische kelders Annie's Verjaardag gevestigd. Je kan hier terecht voor een diner, maar de wáre publiekstrekker is uiteraard het grote terras aan en óp het water! Met uiteraard (?) gelegenheid voor het aanleggen van boten.

La Place

Deze V&D in Leiden (Aalmarkt 22) is in ieder geval een héél stuk mooier dan het naoorlogse gebouw waar dit warenhuis in Nijmegen in huist. Maar goed, als je binnen bent zie je daar een stuk minder van. Hoewel...
Loop direct langs alle mode en andere lopende zaken naar de bovenste verdieping. Van waaraf een práchtig uitzicht over de binnenstad van Leiden (bij mooi weer is het bovendien het buitenbalkon open). Architect J.A. van der Laan heeft zijn best gedaan met o.a. ramen en opgang, want de LaPlace hier is een pareltje. En ook het restaurant zelf kan wat mij betreft door de beugel. Een vers, dik belegd broodje; een schaal fruit, ter plekke geschild; een salade; de topper 'Zwitserse room' en uiteraard gewoon koffie of thee zijn allemaal voor het hongerige oog uitgestald en in diverse prijsklassen verkrijgbaar (S, M, L). Ik ben nog niet vaak teleurgesteld uit een LaPlace weg gegaan.

27 april 2008

DB: Cheesecake pops

April is voorbij gevlógen en nu het de 27e is geworden, mag ik mijn creatie van deze maand posten. En dan heb ik het natuurlijk over de Daring Bakers, de groep ijverige thuisbakkers die inmiddels bestaat uit bijna 1.000 (!) leden wereldwijd. En dat is ook het leukste; dat -op globale schaal- zoveel mensen zich allemaal toeleggen op hetzelfde recept. Met steeds héél verschillende resultaten...

April has flown by and since it is now already the 27th, I am allowed to post this month's creation. I am talking of course about the Daring Bakers; an active group of diligent home bakers that currently is coming up to almost a 1000 members (!), world wide. And thát is also the BEST part; so many people who -globally- apply themselves to the same monthly recipe. With véry different results every time...

Deze maand was het de bedoeling van Deborah en Elle om cheese- cake lolly's te maken, met een coating van chocolade. Oké (zei zij met gepaste scepsis): roomkaas- taartlolly's?! Meteen maar mee beginnen dan, want de restjes Philadelphia en Monchou die ik nog in de koelkast heb liggen, zijn uiterlijk houdbaar tot 4 april en het is natuurlijk té toevallig dat ik die ingrediënten maar in de koeling heb liggen terwijl het de hoofd- bestanddelen zijn van de nieuwe 'missie'.
Ik heb in totaal 300g roomkaas en moet daarvoor het originele recept door vier delen. Da's niet erg, want ik wíl helemaal geen 40 (!) room- kaastaartlolly's maken van 1,2kg roomkaas; het idee van een stuk of tien stukjes taart op een stokje met gesmolten chocolade bedekken en met taartdecoratie versieren, bevalt mij veel beter (lui? of gewoon praktisch?)

This month we're making 'cheesecake pops' (come again?!) and I'd better start right away, before the leftover cream cheese in the fridge spoils. There is 300 grams in total and this means splitting the original recipe in four. Which suits me just fine for I clearly don't have the stamina to create 40 (!) pops out of 1,2kg of cream cheese. I like the idea of making about ten pieces a whole lot more (lazy? of merely practical?)
Check out the recipe at the sites of our DB hosts Deborah or Elle.

Recept
Meng in een grote schaal 300g roomkaas met 100g fijne kristalsuiker, 15g bloem en een snufje zout tot een gladde massa. Mix op lage snelheid en voeg één voor één 2 eieren en 1 eierdooier toe tot alles goed vermengd is. Roer ½tl vanille-essence en 60ml slagroom door het beslag (en evt. nog ½tl bakpoeder). Doe het beslag over in een ingevette taartvorm en plaats deze in een grotere ovenschaal waarin een bodem gekookt water (tot ongeveer halverwege de taartvorm). Bak de kaastaart 35 tot 45 minuten in een voorverwarmde oven van 165°C tot de bovenkant goudbruin is en de taart stevig aanvoelt. Laat de taart in de vorm afkoelen, nadat ze uit het waterbad is verwijderd. Wikkel het geheel in plasticfolie en laat minstens 3 uur (maar liever nog een hele nacht) in de koelkast rusten tot het gebak door en door koud is.

Uit de kaastaart worden vormpjes gesneden of bolletjes geschept, ter grootte van een walnoot (ik opteer voor kubusjes). Deze worden zo goed mogelijk zo compleet mogelijk met gesmolten chocolade bedekt (kliederwerkje) en naar eigen inzicht versierd. Ik gebruik drie soorten chocolade en drie kleuren zilverparels. En dan natuurlijk nog op een stokje steken; anders zijn het geen lolly's...

Het zal aan míj liggen, maar ik ben niet wég van dit recept. De hele taart smaakt naar gebakken roomkaas: best lekker, daar niet van, maar gewéldig: nee. En ik vind ook niet dat de combinatie met chocolade daar iets aan toevoegt (hoewel, gezien de enthousiaste reacties van andere DB'ers, ik waarschijnlijk alleen sta in deze mening). Ik moet héél eerlijk zeggen dat ik van een DB recept toch net iets meer verwacht. Maar misschien ligt de uitdaging deze maand wel in het knutselproces van het decoreren. En het is bovendien uitdagend om plaatjes te schieten (B: trekken) van de fotogenieke lolly's:

I know it's not custom to speak negatively about a DB recipe and though I'm sure this month's hosts put a lot of effort into the whole thing, I múst say that my initial enthusiasm has diminished a bit with these odd lollypops. The cheesecake tasted almost like simply baked cream cheese to me and I didn't think covering it with melted chocolate lifted the taste to a higher level. So although it was okay, it wasn't gréat either (and I guess I'm spoiled in that way; I did expect a little more of a DB recipe). However: the whole process was still great fun in an 'arts&crafts' sort of way. And the bést part was taking the pictures, for the pops are véry photogenic!

26 april 2008

Wist je dat...

... de eerste wortelen paars waren, en níet oranje?
... aardbeien de enige alledaagse vruchten zijn, waarbij de zaadjes aan de buítenkant zitten in plaats van ín de vrucht?
... sla alleen vérs verkocht wordt; en nooit ingevroren, gekookt, in blik, of op wat voor andere manier dan ook verwerkt?
... honing het enige eetbare produkt is dat niet bederft?
... koffie de wereldwijd meest herkende geur is?
... amandelen familie zijn van de perzik?

Gevulde sweetbites

Een gevulde picknickmand moet in mijn ogen bestaan uit diverse kleine gerechtjes van 'divers pluimage', die goed los van elkaar kunnen worden gegeten, koud óók lekker zijn en het liefst elkaar complementeren. Groente is daarbij een must!
Dus in een hoekje van de koelbox is altijd nog wel een plekje te vinden om kleine paprikaatjes weg te stoppen (bv. 'Sweetbites', o.a. te koop bij de AH €1,99 per vijf). Zijn zoet genoeg om rauw te eten en gezond genoeg om nog te vullen met geitensmeerkaas.
Met schijfjes komkommer.

Pittige scholrolletjes

Voor de picknick van vandaag heb ik ook deze gevulde schol- rolletjes gemaakt:

Nou is schol sowieso terug in de winkel, na een korte visstop in verband met de paartijd. Schol is stevige vis en dus perfect om op te rollen (maar niet zo perfect om een prikkertje doorheen te steken; ík krijg dat ding niet door het velletje heen zonder alle wortelvulling eruit te duwen, dus ik heb ze gegaard zonder prikkertje). Het bijzondere aan dit recept is de pittige vulling van wortelmousse. En pittig is géén understatement, want de cayennepeper in combinatie met een groen pepertje, gemalen koriander en karwij (die twee laatste in plaats van komijn), paprika-en gemberpoeder, citroensap én een uitje maken van de zoete worteltjes een prikkelend geheel. Zó zelfs, dat ik een scheutje ahornsiroop aan het mengsel toevoeg. De hele mix wordt gepureerd en hiermee worden in de lengte gehalveerde scholfilets bestreken (die ook nog eens met zout en peper afgekruid worden: píttig). Garen in een ovenschaal met een bodempje sherry.

Waar smaken ze naar? Nou, het valt nog mee met de 'vissigheid', omdat de wortelvulling zo heerlijk pittig is. En dan níet op een help-ik-brand-mijn-mond-manier (want daar houd ik niet van)! De cayennepeper is, denk ik, onmisbaar in het geheel en combineert uitstekend met het citroenzuur en de andere kruiden. De schol heerlijk zacht.

Kippensticks

Mijn vriend gaat vandaag meedoen aan de Comrads Beach Run in Knokke, een sponsorloop voor het goede doel. Dat betekent voor hèm 5km joggen op zánd. En dat betekent voor míj een picknick voorbereiden. Want hoewel er een bbq gepland staat aan het eind van de dag, zijn we al vanaf 9.00u op pad. En bovendien wordt het prachtig weer vandaag.
Er is dus vocht nodig en daarvoor heb ik twee 0,5l pakjes yoghurtdrink en flesjes water in de diepvries liggen. Die fungeren als koelelementen én als dorslessers. Verder sugarsnaps (rauw, groen, zoetig, supergezond), worteltjes, volkoren eierkoeken en een restje bananenbrood (plus gevulde mini paprikaatjes en gevulde scholrolletjes). Én geroosterde kippenbrochetjes:

Hoewel ze verrukkelijk smaken (ook koud), zijn deze brochettes ongelooflijk snel en eenvoudig klaar te maken. Ingrediënten: (voorgekruide saté) kipfilet in stukjes, sesamzaadjes en (kant-en-klare) teriyakisaus. In het AH Kies&Kook schap vond ik prima saus. De kipfilet aan stokjes rijgen, roosteren op een hete grill(pan) of in een warme koekenpan met weinig vetstof, bestrooien met geroosterde sesamzaadjes en dippen in saus.

25 april 2008

Het Grote Moelleux Onderzoek, deel 1

Poging één dus, in de categorie "ik ga eens compleet moeilijk doen voor het dessert". 'Moeulleux au chocolat' is een Franse klassieker en is feitelijk een nèt niet gaar chocoladecakeje. Daar waar het normaliter van belang is dat je cake precies gaar uit de oven komt, moet dit machtige gevalletje dus nèt niet gaar zijn. Zodat de nog vloeibare chocoladevulling bij doorsnijden uit het cakeje stroomt:

Ik gebruik voor deze eerste try-out het recept van de broertjes Tanner (Chris, bekend van 'ReadySteadyCook' en Alex; zij schreven het boek "Chocolade, de grote passie - van truffels tot tiramisu"). Wat zoveel betekent als chocolade met boter smelten en dit met zelfrijzend bakmeel en cacaopoeder door eier- suikercrème roeren. Ik heb alleen geen kleine quichevormpjes, dus ik gebruik gewone (beboterde) koffiekopjes. Wat op zich prima werkt, ware het niet dat ik in 'ze-moeten-niet-te-gaar-worden- paniek' de cakejes zelfs iets te vroeg uit de oven haal (na tien minuten) en ze van binnen dan te vloeibaar zijn om in hun geheel uit de vorm te glijden. Wat voor de smaak niets uitmaakt: machtig, smeuïg, púre chocolade (inderdaad; een halfje was ook genoeg geweest)!

Netkok

Ontdekt op het net: de reggaekeuken van John Bull: hier! Meneer Stier bakt onder andere 'curry goat' (met geitenvlees, dus) en Jamaicaanse 'jerk'. En nee, géén ondertiteling!

Aula-kwaliteit wordt duur betaald

Je zou het niet zeggen aan de luifel, maar Aula is een tot bijna-supermarkt uitgegroeide delicatessenwinkel annex traiteur, waar de zogenaamde sjieke elite komt voor zijn kant-en-klaar- maaltijden en overprijsde aankopen. Waar anders koop je een (weliswaar eetrijpe) mango voor €2,60?! Een bloemkool (overmatig verpakt op een plastic schaaltje en omwikkeld met plasticfolie) gaat over de toonbank voor €2,75 en een stukje dadelbrood kost bijna €4,00 per punt(je). Oké, je krijgt wel kwaliteit voor dat geld en het is bovendien 'plezant' om door de zaak te snuffelen. Aula is nog het best te vergelijken met een 'foodcourt', zoals je die veel in bijvoorbeeld Londen vindt. Ik ken iemand die van ver naar Gent kwam rijden, enkel en alleen om bij Aula verrassingsbroden te bestellen voor een receptie (even dacht ik dat zo'n brood gevuld met 25 tot 40 sandwiches of mini-broodjes een koopje was tegen €15,00 per stuk, maar blijkt uit de folder dat élke sandwich óók nog eens een additionele €1,00 kost...)
Het mag dan zo zijn dat bij Aula "kwaliteit, hygiëne en netheid" hoog in het vaandel staan, maar aan het milieu hebben ze een broertje dood (al dat verpakkingsmateriaal; niet normaal meer) en voor de minderbedeelde burger doen ze het ook niet. Gebruiken dus als uitje (voedsel- museum), of om inspiratie op te doen. Zéker niet gaan lunchen aan de nieuwe open-keukenbar! Het dadelbrood waar ik zo benieuwd naar was, bestaat trouwens gewoon uit samengeperste dadels (en niet eens de Madjoul superdadels) met walnoten...

Aula, Voldersstraat 24, Gent

Boerengeitensmeerkaas

Ik had het eigenlijk niet eens door, totdat ik thuis het potje openmaakte: geitensmeerkaas. Oei. Want ik houd hélemáál niet van Slankie en aanverwante smeersels... Maar dit is anders; dit is eigenlijk best lekker. Misschien durf ik toe te geven dat het zelfs wel écht lekker is. Het smaakt dan ook helemaal niet naar dat artificiële kaasspreadspul van genoemde fabrikant. Deze boeren- geitensmeerkaas (48+) smaakt naar zachte romige jonge geitenkaas, maar dan nèt even anders!
(€2,99 bij de C1000, Veerhoeklaan 5a, Oostburg, NL)

24 april 2008

Bananenbrood

Ik heb zin in bananenbrood. En ik ga er één maken, ook!
Dit keer geen gedoe met kookboeken en receptenmappen doorbladeren, ik tik gewoon 'bananenbrood' in op de site van SOS Piet (Huysentruyt) en sla aan het mixen. Van 125g boter (en ik besluit net als 'Piet' Alpro Soja te gebruiken) met 125g bruine basterdsuiker ('Piet' zegt witte suiker te gebruiken, maar dàt doe ik niet, want ik wil een donker brood) meng ik een crème. Daarbij één ei roeren. In een tweede schaal worden drie bananen (is wel geen 500g, zoals 'Piet' zegt, maar ik heb niet meer bananen) geprakt en daar moet dan 250g zelfrijzend bakmeel met 1el bicarbonaat (dubbelkoolzure soda) bij. Niet dat dat laatste echt goed met elkaar mengt, maar 'Piet' heet niet voor niets 'SOS', toch?! De twee mengsels door elkaar roeren en 50 minuutjes bakken in een voorverwarmde oven.

Resultaat: een zéér luchtige cake die vers uit de oven een beetje bloemig smaakt, maar sterk naar banaan ruikt. Op de tweede dag is het bloemige smaakje nagenoeg verdwenen en ruikt de cake nog altijd stérk naar banaan. Ik vind 'm goed (mijn lief zegt dat het te luchtig is).

23 april 2008

Geitenbrie gespot

Geitenbrie (ziet er uit als 'gewone' brie, maar smaakt nèt anders), te koop bij Bio Natuurvoedingswinkel tAvontuur (Burgstraat 137, Gent).

20 april 2008

Peeters stopt ermee

Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat ook Kaas (&Sokken) Peeters zijn deuren gaat sluiten. Nog vóór de zomervakantie. Na Bloch verdwijnt er dan wéér een familiebedrijf uit de Gentse binnenstad, dit keer echter bij gebrek aan geïnteresseerden voor overname (voor je het weet houdt ook de retrobehangwinkel op te bestaan; nou dàn zou ik pas écht gaan huilen!)

16 april 2008

De Appelier

Vooral als je (na je werk) snel maar tóch gezond wilt eten, rep je je best naar natuur- eethuis De Appelier (te vinden op de Citadellaan 47 te Gent). Enkel geopend doordeweeks (feestdagen uitgezonderd) van 11.30 tot 14.00u en van 17.30 tot 20.30u.
In dit no-nonsense restaurant kun je soep bekomen (0,5 of 1,0l); een rauwkostschotel, spaghetti of een seizoensalade. Maar meest bekend is De Appelier om zijn dagschotels: ze hebben er per openingssessie altijd maar één, maar het is een bord vól met diverse vegetarische gerechtjes, met daarbij rijst, quinoa of een ander granenprodukt; kiemgroente; rauwkost en warme groenten in saus. Én altijd een halve groenteburger. Hoe dit toch steeds weer interessant blijft? De acht koks van De Appelier koken elk op hun eigen unieke wijze van seizoensgebonden verse streekprodukten steeds een ander bord bij elkaar en bovendien kost deze dagschotel in het restaurant maar een tientje. Een tientje! Voor zo'n bord vol:

Je kan natuurlijk (voor een kleine meerprijs op de menukaart) in het restaurant plaatsnemen, àls het niet al volgeboekt zit. Daar geniet je dan ook van bijvoorbeeld een kannetje thee (€1,50!!). Maar de gerechten zijn nóg goedkoper als je ze afhaalt om thuis op te eten (bv. gewone dagschotel €8,00). En heb je je eigen ver- pakking meegenomen, dan krijg je korting!
Hoe bio (I'm loving it).

15 april 2008

Hartige picknickcake

Een hartige hap was vereist voor een intensieve fietsdag afgelopen weekend. Gelukkig heb ik hiervoor mijn dikke receptenmap klaar liggen en dit keer werd er een kazige cake uit de voorraadkast getoverd.
Een hoeveelheid geraspte kaas werd losgeroerd in een mengsel van 1,5dl mosterdolie, lijnzaad-en olijfolie. Waarna er eieren aan toe werden gevoegd, gezeefde bloem en bakpoeder. Door dit beslag ging fijngesneden verse basilicum en rauwe stukjes bosui. Lekker vet deegje dus, maar hé; boter is ook vet (alleen smaakt de crème van boter met suiker beter dan de mix van olie met kaas). Het recept vraagt om lange plakken geblancheerde courgette en winterpeen, maar ik besloot om geschilde gekookte witte asperges omwikkeld met geblancheerde courgette in de vorm te leggen (éérst een laagje deeg in de vorm). En die wortel liet ik maar helemaal achterwege; ik had al geschilde bospeen in de picknicktas en daar wou ik het dan ook bij laten. We zijn tenslotte geen konijnen...

Het beslag zag er uit als een lekker stevige mousse, maar (zoals gezegd) vettig, en het bleek als klei in de vorm te smeren. Voor mijn gevoel van 'gezond' was een overdaad aan groente- toevoeging vereist, maar die lag voor handen! Feitelijk kun je toevoegen wat je wil (ruim op die koelkast), maar ik ben nogal verguld met mijn idee van omwikkelde asperges: het ziet er sjiek uit, de zachte romige asperges bieden een goede tegenhanger aan de stevige cake met kaas en iedereen heeft het gevoel dat die twee ons groente per dag daadwerkelijk haalbaar is (want is het dat wel altijd?) Tijdens het bakken bubbelt het schijnbare teveel aan olie schuimend boven de vorm uit (ik heb zelfs de cake af staan gieten), maar enig afdeppen met keukenpapier na de bak volstaat. Deze hartige hap is op zijn best na dik een dag rusten.

Voor onderweg had ik de cake (thuis) al in dikke plakken gesneden; anders moet je weer met een mesje gaan slepen en god weet wat dáár allemaal fout mee kan gaan. Hét moment om de 'cake' te eten is als je er hélémaal doorheen zit, geen zin meer hebt en troostvoedsel nodig hebt. Needless to say: machtig. En móói!!

14 april 2008

Kerselaar

Afgelopen zaterdag niet briljant, maar tóch goed gegeten bij de Kerselaar (Kerzelare 127), net buiten Oudenaarde (richting Brakel, op de weg waaraan even verderop brouwerij Roman). De zaak was afgeladen vol gereserveerd, maar de maître cq. eigenaresse (in paars mouwloos topje!) kon voor ons drieën nog een tafeltje vrijmaken.
Hét grootste pluspunt van dit restaurant is de mogelijkheid om lang te tafelen door met z'n allen een 'menu' te kiezen (want per tafel worden geen verschillende menu's geser- veerd). Het suggestiemenu à €40,- bestaat uit zes gangen (aperitief, vis, spoom, vlees, dessert, koffie); het seizoen- menu biedt zeven gangen voor €47,- (aperitief, vis, vis, spoom, vlees, dessert, koffie); en als je er helemaal voor wil gaan kun je voor €59,- een degustatiemenu nemen (aperitief, amuse, voorgerecht, vis, vis, spoom, vlees, dessert, koffie).
Wij kozen voor de gulden middenweg. Sommige gerechtjes waren veelbelovend, andere stelden een beetje teleur. Lekkerst vond ik de hammousse vooraf, de perensorbet en de espressobavarois. De bediening was, afgezien dus van een maître met ontblote oksels, uiterst vriendelijk en correct. En ook héél belangrijk: niet met de broekriem los vertrokken; een goed op elkaar afgesteld menu.

Tetriskoekjes

Iemand heeft uitgevogeld hoe je zo'n PlayDoh kleidoordrukmachine kunt gebruiken om van koekjesdeeg 'pixels' te maken, zodat bijvoorbeeld deze tetriskoekjes kunnen worden samen- gesteld (hier).

12 april 2008

Energierepen én lipgloss

Na een intensieve ochtend nascholing, begeef ik me zometeen (met de lunch voor morgen) richting Vlaamse Ardennen. Voor een weekendje fietsen met lief en schoonmoeder. Zondag staat een tocht van 35km op het programma... dus stevig voer moet er mee. Geen probleem. Ik maak zélf energierepen voor onderweg en sla een dubbele slag, want ik ontdoe in één klap de kasten van restjes.

In een koekenpan wordt kokosvet met (een beetje!) pindakaas gesmolten, waarna honing, geraspte palmsuiker en basterdsuiker in het vet worden opgelost. In totaal is er zo'n 350g zoet nodig en ik lepel daarvoor een potje honing leeg, druk de laatste kandij- siroop uit het flesje, schep de onderste helft uit een pot dadelsiroop en vul aan met een restje palm-en basterdsuiker. Het zal wel zijn dat dit 'energie' gaat opleveren...

Door de vettige suikerbrij roer ik havermout, Zonnatura noten-en vruchtenmuesli, kokosrasp, zonnebloempitten, pompoenpitten, stukjes gedroogde abrikoos en sesamzaadjes. Feitelijk al wat zadig, notig en granig is kan in de pan! Ik laat me bedotten door het schijnbaar droge uiterlijk van het mengsel en denk er goed aan te doen nog wat kokosvet toe te voegen (uiteraard was dat niet nodig en mijn energierepen zijn dan ook een tikkeltje aan de 'tevens handig als Labello' kant!). De hele brij wordt lekker compact in een vierkante vorm, bekleed met bakpapier, gedrukt en staat daarna een nachtje in de koelkast hard te worden. Met een scherp mes snijd ik de brok aan repen en stop die samen met een hartige picknickcake (recept volgt), flesjes water, snappels, hardgekookte eieren en geschilde bospeen in een rugzak. De repen zijn wél lekker (en vast lang houdbaar)!

(update 13-04-2008)
Deze repen zijn GOED! Na een dag vond ik ze trouwens nóg lekkerder en ik heb er probleemloos de fietstocht op kunnen rijden.

11 april 2008

Cajeta

Dulce de leche. Intrigerend spul. Onder andere te koop bij de Jumbo, maar schijnbaar ook eenvoudig zelf te maken (zoals hier beschreven staat, met enkele tips en trucs). En aangezien ik de laatste tijd helemaal ben vóór het Zelfmaken, lijkt mij dit een mooie nieuwe opdracht. Maar dan uiteraard: authentiek. Met geitenmelk dus:

De bereidingswijze bestaat uit niet veel meer dan vijf delen (geiten)melk op een heel zacht vuurtje inkoken met 1 deel (riet)suiker. De melk eerst op laten komen, er dan een theelepeltje bakpoeder doorheen roeren (bruist!! blijf roeren!) en vervolgens dik twee-en-een-half uur wachten, tot de melksiroop is ingekookt tot een vloeibare karamel. Let er wel voor op dat het goedje niet té stroperig wordt, want de afkoelende cajeta dikt nog verder in. En voor je het weet is het niet meer smeerbaar (wat uiteraard niet zo'n groot probleem is, want met een beetje lepelen krijg je het potje ook wel leeg).


Een halve liter geitenmelk levert een potje cajeta van ca. 150 gram. En het spul is zonder twijfel VERRUKKELIJK. Het smaakt echt héél erg naar Werther's Echte, maar dan met een ondefinieerbaar prettig bijsmaakje. Bovendien wéét je dat er geen nare hoeveelheden zout in zitten, want je hebt het zelf gemaakt... Mjam mjam mjam.

Update medio juli 2008: de cajeta is niet meer. Het laatste versuikerde restje in de pot is beschimmeld en wit uitgeslagen. Eeuwig houdbaar is het dus níet!