Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

29 juni 2008

DB: Deens koffiebroodje met appelvulling (Danish braid)

Het is weer díe tijd van de maand en dan weet je wel waar ik het over heb: de bakuitdaging van Daring Bakers. Wat hosts Kelly en Ben voor ons in petto hadden voor juni? Zelf bladerdeeg maken! En hier dan een koffie- broodje van vlechten! Leuk dus. Toch? Het recept voor dit bladerdeeg van gistdeeg (o.a. hier) kwam dit keer van Sherry Yard's "The secrets of baking", een mij onbekend boek van een mij onbekende auteur. Maar aan de slag ging ik, natuurlijk, want je bent een 'uitgedaagde bakker' of je bent het niet... Ookal hadden we dit keer een heus YouTube filmpje om ons wegwijs te maken in het 'touren' van het bladerdeeg.

It's thát time of the month and you know what I'm talking about. We are challenged with making our own Danish pastry. OMG. Fun! Right? But here we go, for I am a 'challenged baker' am I not...
(scroll all the way down for the English version of this text)

Het deeg voor het bladerdeeg (=detrempe) bestond uit een goedgeknede mix van bloem, gist, melk, suiker, sinaasappelrasp, gemalen kardemomzaadjes, vanille, eieren, sinaasappelsap en zout. Na de aankoop van verse gist en eieren, kon ik aan de slag - dacht ik- maar dat bleek een grove misrekening want tot mijn grote verbazing was er feitelijk geen bloem in huis. Ongehoord, gezien mijn frequente bezigheden in de keuken, en ik had er dan ook totaal niet op gerekend. In de kast enkel nog volkorenmeel of zelfrijzend bakmeel. En duidelijk géén zin om weer naar de winkel te gaan. Dus volkorenkoffiebroodje zou het worden. Maar op de één of andere manier had ik daar RUIM meer van nodig dan de voorgeschreven 410 gram. Véél meer zelfs en dan nog geen samenhangend deeg. Langer gekneed en langer laten rusten in de koelkast, maar nadat ik er enthousiast boter (= beurrage) over had uitgesmeerd en begon aan mijn eerste 'origami' leek het rotdeeg al te gaan scheuren. Weer lang in de koeling, maar het mocht niet baten. Resultaat na uitrollen: een onbruikbare boterbal.

Chips (lees: shit). Uitgeschakeld. Of zou ik het wagen met zelfrijzend bakmeel? Er lag nog ongeveer 10 gram verse gist (30g gebruikt van een blokje van 42g) en een zakje droge gist slingerde ook nog wel ergens rond. Oké; hop. Opnieuw beginnen! Dus wéér de zwarte zaadjes uit zo'n 16 groene kardemompeulen peuteren (maar dit keer iets minder secuur aangaande de tussenliggende vliesjes) en hier in de vijzel poeder van malen (1,5tl). Dit met mijn eigen gistmengsel door een kopie van de eerder genoemde ingrediënten gekneed en nog eens gekneed. Geen sinecure, gistdeeg kneden. Vooral niet als je het daarna moet uitrollen tot een lap van 33x48cm (elastiek is er niks bij).
Over de lengte van tweederde van de deeglap beurrage verdelen en dan de lap in drieën vouwen, te beginnen met de boterloze kant. Een half uur in de koelkast laten rusten, maar gezien de vorige ervaring opteerde ik voor een stúk langer, zodat de boter absoluut niet zacht meer was. Opnieuw uitrollen tot een lap en de vouwprocedure herhalen (stiekem in vieren, zoals op het YouTube filmpje). Koelen, vouwen (3x), koelen, vouwen (3x). En dan een hele nacht in de koelkast. Nou, da's mooi, want het was uiteraard al weer veel te laat.

Volgende dag appelvulling maken. Na de Opéra Cake van vorige maand en gezien het feit dat dit mijn tweede poging betrof, voelde ik me niet bijzonder creatief en volgde ik simpelweg het voorstel: stukjes appel met suiker, citroensap, kaneel en alle voor poging 1 én 2 leeggeschraapte vanillestokjes (en amandelschaafsel en, oh ja, amandelessence; stiekem toch creatief) sauteren in uitgebruisde boter. Vleugje gemberpoeder mag er ook nog wel bij. Dát is het leuke als je eenmaal aan het koken slaat; dat je van alles begint te verzinnen en gaat uitproberen. Geurige vulling, ruikt goed! De appel schep ik uit de pan en het achtergebleven vocht kook ik in tot een dikke (geconcentreerde) siroop, die over de appel gaat.
Het bladerdeeg (108 lagen! briljant! heb ík gemaakt!) uitrollen, voorzichtig, zodat het enigszins rechthoekig blijft, tot een lap van 35x50cm. Randjes netjes afsnijden, want toch weer uitpuilende boter en appelvulling over het midden verdelen. En dan leuk vlechten. Lang niet gedaan, sinds mijn haar is kortgeknipt...
Bestrijken met eigeel/melk (1:1) en laten rijzen op een warme plaats tot het in volume is verdubbeld. En afbakken in een voorverwarmde oven.

Net apfelstrudel. En zo smaakt het in eerste instantie ook, maar dan luchtig. De onderkant is opvallend goed doorbakken, wat bij bladerdeeg met een vochtige vulling nog wel eens wil mis gaan. De kick van dit 'broodje' is de gelaagdheid van smaken: deeg (niet echt als bladerdeeg uit de winkel, maar meer luchtig brood), appel, dan vanille en een duidelijke nasmaak van kardemom. De afgekoelde koffiekoek (inderdaad, de eerste hap had plaats vlak na komst uit de oven) smaakt zelfs ook nog meer naar sinaasappel. Dank voor een interessante uitdaging!!

I went off to buy fresh yeast and eggs only to come home to discover there was no flour. Who'd imagine that. I thought there was flour in our house áll the time. But no, only whole wheat and selfrising. And obviously no desire to return to the shops again. So whole wheat it is! But in one way or another I needed much more than the stated amount. Much múch more. And still no cohesion. The detrempe stayed in the fridge longer, but to no avail as I was left with one unworkable butter ball. Defeated.
Or should I try with selfrising flour? There was still some yeast left... Right. So, AGAIN, grinding sixteen cardamom pods, being a little less particular with the husks than before. Mixing all ingredients and kneading. Not an easy task with this yeasty stuff (a rubber band has nothing on thìs dough). I let the dough rest in the fridge a bit longer than half an hour. Didn't want to risk the big butter oozing out problem again. So folding, cooling, folding, cooling, letting rest overnight (which is good for it's already wáy past my bed time and no good can come of that).
I made the braid with the suggested apple filling. After the failed first attempt and considering all the work I put in last month, I wasn't feeling particularly creative. After sauté'ing the apples I cooked down the leftover juices and added this fragrant sirupy liquid to the filling. Smelling GOOD. (I must admit, I máy have added a little ginger, but mum's the word...) Then braiding. Such fun. I haven't braided in a while (since I cut my hair). And look at that puff pastry. 108 layers, which Í made! Cool!
From the oven emerges a wonderful golden brown 'apple strudel'. Very airy. And well baked, even on the bottom. The biggest kick in this sweet snack is the multiple layered taste. First just crunchy light dough, then -obviously- apple, cinnamon, some orange, and after swallowing a big hit of cardamom. Véry tasty. The completely cooled braid (and yes, the first bite was straight from the oven) tastes even more like orange. Such an interesting challenge! Thanks.

Zoveel mensen maakten broodjes; Lisa toonde zelfs precies hóe. Maar ik schijn één van de weinigen te zijn die de voorgestelde appelvulling heeft gebruikt. Iemand maakte zelfs zoete rode bonenpasta (hier), maar voor de overgebleven tweede helft deeg zit ík te denken aan een kaasvulling. Want bij het zien van alle andere 'broodjes' ben ik schijnbaar tòch weer creatief geworden...

28 juni 2008

Mijn eigen versie van een 'Christmas Pudding'

Iedereen hier heeft er eigenlijk wel eens van gehoord, maar bijna niemand at er ooit zelf een stuk van: Christmas Pudding. Ik maakte laatst weer een (kleinere) versie als dessert, maar die zag er niet zó spectaculair uit als deze van vier jaar geleden (met gechocola- teerde physalis), dus geen nieuw plaatje:

Officieel begint de traditiegetrouwe Engelsman (-vrouw) zéker vier, vijf weken vóór kerstmis met het deeg voor de 'pudding', en liefst nòg eerder, zodat alle smaken optimaal in kunnen trekken. Maar ik heb om heel eerlijk te zijn eigenlijk nooit begrepen of ze dan dat deeg laten trekken (met rauwe eieren en al) of dat de gare pudding staat te rijpen tot kerstmis (droog?). Ik begin dus zelf altijd een dag of drie van tevoren.

Op zich is er niets moeilijks aan: in een grote gróte kom worden alle ingrediënten met elkaar vermengd tot een dikke brij ontstaat (die trouwens dan nog nauwelijks te roeren is) en die mag dan vervolgens een tijdje op smaak komen. Voor de gekonfijte sinaasappel- en citroenschil kon ik altijd slagen in Duitsland, maar ik heb gemerkt dat sowieso bijna alle supermarkten behalve de nederlandse beter uitgerust met dergelijke bakprodukten. Reuzel bijvoorbeeld is heel normaal te koop in België, maar in Nederland bijna onvindbaar. Het lijkt soms wel of de Nederlanders niets meer zélf maken, maar alles kant-en-klaar willen kopen; maar dat terzijde.
Dàn heb je een góed afsluitbare hittebestendige trommel nodig, die bovendien in een pan met heet water gaat passen. De bodem, wanden en deksel van de trommel invetten met boter of reuzel en licht bestrooien met paneermeel. Het deeg hierin overdoen en de trommel goed dichtdoen. Liefst nog met touw omwikkelen (elastiek knapt kapot bij hitte) en in een grote pan of pot met zacht kokend water in ca. 4 uur gaar koken. Ik denk dat dit ook wel kan in de oven: de trommel dan in een ovenschaal zetten en deze voor driekwart vullen met gekookt water.
Eigenlijk is het garen van de pudding de grote truc; hierbij kan het meeste misgaan. Bij mij is al wel eens de trommel opengegaan tijdens het koken, zodat een deel van het deeg in het water stroomde (níet fijn). En ik heb het ook al wel eens gehad dat ik niet goed had opgelet of het water in de pan niet droogkookte en toen had de pudding aan de bovenkant een beetje een hard uitgedroogd randje. Maar los daarvan: het presenteren van een dergelijk indrukwekkend nagerecht is de adrenaline méér dan waard; en de smaak is verrukkelijk (ookal is de pudding élke keer weer anders).

Odour Stop

Gevonden in Denemarken en fávoriete toiletverfrisser tot nu toe door de heerlijke geur en het grote odeurverdrijf- effect: Airwick Sun Splash. Ook verkrijgbaar in Zweden en Finland....

27 juni 2008

Actimel

Wij, koopgrage consumenten, worden in de supermarkt overstelpt met produkten die als doel zeggen te hebben de interne mens te versterken. Allerhande rechtsdraaiende yoghurtjes met toegevoegde bacterieculturen en wat al niet meer. Nou is allang bewezen dat het nuttigen van dergelijke probiotische voeding misschien alleen op de (zeer) lange termijn enig effect heeft, omdat maag-en darmstelsel allang overbevolkt zijn door je eigen bacteriën en die laten zich nou eenmaal niet rap verdringen door een paar nieuwkomers. Veel effectiever is het om voedsel te eten dat de lichaamseigen probiotische bacteriën doet toenemen: artisjokken, uien, bananen, prei, etc.
Nou denk ik, door ervaring, níet zo over Actimel. Op de één of andere onverklaarbare wijze zorgt zo'n flesje 'drinkyoghurt' er voor dat het met mijn darmperistaltiek allemaal wat soepeler verloopt, wat resulteert in minder (maag)klachten en -krampen bij bv. te lang niet eten, te snel veel eten, te grote temperatuurs- verschillen. Er zijn zelfs mensen die beweren er minder aften door te krijgen. Placebo-effect? Misschien, maar dat maakt me dan niet uit. Wat ik wél naar vind is de overduidelijke marketingstrategie van Danone om nu Actimel ook voor kinderen aan te prijzen.

Route Nederland: Proef in Rotterdam

Je zou het niet vermoeden bij het zien van de achteringang van Proef, maar híer moet je wezen voor een stevig en lékker (uitgebreid) ontbijt of middageten. Mooi 'loft'achtig interieur en hoewel de tafeltjes een beetje krap op elkaar staan, is het hier prettig toeven. Afgezien van de grote overdaad aan expats en andere zakenlui.
De prijs is dan ook wat aan de hoge kant (pot thee €8,50 superdupersalade met boerenbrood €8,00 scone €2,75), maar de high tea ('aangeklede theetijdplank') is dan wel weer ruím gevuld (€16,50 p.p.) En datzelfde geldt eigenlijk voor de 'proefplank' (€10,50 p.p.) De ontwerpstudio van Proef Amsterdam is beschikbaar voor groepen.

26 juni 2008

Dirk van den Broek

Ondanks het feit dat er opvallend weinig biologische artikelen in het assortiment van "de Dirk" zitten, zijn er tóch een paar hele sterke pluspunten die een bezoek aan deze supermarkt prettig maken. Er is niet zoveel variëteit als bij bijvoorbeeld de Jumbo, maar in de schappen liggen méérdere budgetmerken voor hetzelfde produkt. Veel keus dus. Over het algemeen zijn sowieso de prijzen laag en je ziet hier dan ook relatief véél stickers met bedragen ónder €1,00 (bv. de klassieke Heinz glazen fles ketchup voor €0,79; en alle pasta's van Barilla voor €0,99 per pak, m.u.v. de groene tagliatelle)! Verder een uitgebreide groente&fruit-en zuivelafdeling (waar zelfs nog melk in zakken wordt verkocht - hihi) met gewoon heel goed spul. O ja, en kipgehakt, verkoopt Dirk ook; daar kan Appie nog een puntje aan zuigen.

Dirk van den Broek, Beukenhof 1, Goes
Vanaf de A58 Middelburg-Bergen op Zoom de A256 richting Goes nemen en dan de eerste afslag, Goes-Zuid. Linksaf slaan en rechtdoor rijden, over het spoor, tot de eerste rotonde. Hier naar rechts voor de Dirk en naar links voor de Agrimarkt.
En hier vind je de wekelijkse aanbiedingen en 'kanskoopjes'.

25 juni 2008

KLEUR!

La Grande Dame de fromage

Ik ben nogal een kaasfreak, en dan vooral een blauwschimmel of een beetje pittige oude (lees: oudeoude). Prima Donna is één van mijn gróte favorieten en ondanks de naam is het een oerhollands produkt. Met uitgerijpte kristallen in de brokkelige kaas. In de supermarkten van o.a. de AH ligt de 'maturo' (lekker) en soms de 'leggero', maar als ik 'm vind zou ik graag ook eens de 'forte' uitproberen.

23 juni 2008

Maaltijd nieuwe stijl?

Beetje vreemd avondeten van gekookte mihoen en creatief rul gebakken (vega) notengehakt van Joannesmolen, met zoete chili- saus. Daarbij geblancheerde preiringen (à la mama) en een topping van grofgehakte pistachenoten.

Solution pour instillation nasale

Snotverkouden waagde ik afgelopen weekend de afreis naar Orléans, een prachtige stad zo'n 125km ten zuiden van Parijs. En ik kreeg daar de gouden tip om mijn zielige loopneus te laven aan 'huile gomenolée', een produkt van 'laboratoire du gomenol' uit diezelfde Franse hoofdstad. Met een liefst zo hoog mogelijk percentage. De olie (!) is nog het best vergelijkbaar met vloeibare dampo en moet in elk neusgat gepipetteerd worden (lekker hard opsnuiven staat gelijk aan eucalyptusolie richting keel). Inderdaad een nogal onaangename bezigheid, maar vreemd genoeg geeft het wél direct lucht.

22 juni 2008

Nasi goreng 'uit een pakje'

Voorheen werd er voor een maaltijd met nasi goreng altijd een pakje Conimex 'Mix voor Nasi Speciaal' in huis gehaald. Altijd in combinatie met de pinda satésaus van SuziWan. Potje zelfgemaakte zoetzure courgette of Conimex atjar tjam- poer erbij, Conimex kroepoek Bali en beetje seroendeng; en (calorierijke) maaltijd was geboren. De nasi maak ik enkel met kipfilet en níet ook nog eens met spekjes. Bovendien vind ik de toevoeging van extra groenten een noodzaak.
Smakelijk, maar niet zo authentiek en met de vrije dagen die binnenkort legio zijn, zal daar wat mij betreft hier in huis eens verandering in komen. Er liggen namelijk twee recepten voor nasi goreng op de planken. Ben benieuwd...

20 juni 2008

Chuka wakame

Bitter (achterkant tong), zoet (tongpuntje), zuur (zijranden tong) en zout (vooraan tongzijkanten) zijn de gekende smaken. Plus de nieuwe vijfde: unami! Een Japans woord dat 'vlezig' of 'pikant' betekent en in het Nederlands omschreven zou kunnen worden als 'hartig'. Het bekendste voorbeeld is maggi (natriumglutamaat).
Ik geloof dat zeewieren ook onder deze vijfde noemer ingedeeld moeten worden en hoewel de meeste mensen al het zeewier afdoen als 'zeegras' (en dit vervolgens terzijde schuiven), ben ik een gróte fan van gemarineerde wakame met sesamzaadjes en (een héél klein beetje!) rode chilipepertjes. Alleen heb ik het door de jaren heen denk ik nog geen één keer correct uitgesproken. Misschien zit ik daarom wel zo graag aan de sushiband; dan hoef je het alleen maar te pakken...

Zeezout

In de mooie verpakking van Baleine zit op natuurlijke wijze gewonnen zeezout (emmertje zeewater scheppen, water laten verdampen, zout verpakken; maar dan in bulk). Het zout knispert tussen de tanden en lost snel op in vocht. Verkrijgbaar in grof en fijn.

19 juni 2008

Wàt is híer aan de hand?

De kookboeken van Tana Ramsay waren me al langer een doorn in het oog tijdens mijn tripjes naar de boekhandel, maar deze week kwam ik een vaag citaat tegen van Mr.Tana Ramsay (aka Gordon) in een oude TipCulinair:

Schrijft Gordon zelf onder pseudoniem van zijn vrouw of betreft het hier daadwerkelijk een louter marketingtechnisch hoog- standje? Ik denk dat laatste...

16 juni 2008

Honger hebben als een 'Wulf'

Wat doe je als welvarende ondernemer met een succesvolle bakkerij, wanneer het naburige huis te koop komt te staan? Schijnbaar laat je je grijze cellen eens éxtra hard werken en bedenk je hét idee voor een lucratieve (broodtoeristen)trekpleister: de drive-in. Voor brood en broodjes. En nee, géén gein! Écht!! Hartstikke avontuurlijk om doorheen te rijden, maar eigenlijk bedoeld voor de mens als lui wezen...

Bij de drive-in kun je terecht voor brood, gebak, koffiekoeken, belegde broodjes, pizza's en quiche. Van 18.00-23.00u, behalve op woensdag. De bakkerij zelf is open van (een schrikbarende) 5.00 tot 19.00u (ik hoop dat ze in ploegendienst werken...) en bovendien is er een broodautomaat die 24/24 7/7 toegankelijk is (enkel met Proton).
In de drive-in voor brood van bakkerij DeWulf (Adolf Baeyensstraat 133, SintAmandsberg) is het meestal lekker druk, hoewel je als de wiedeweerga geholpen wordt! Daarom bij deze alvast het bestelbord, zodat je niet met zes toeterende wachtenden achter je in paniek op 'boterkoek' drukt als je eigenlijk 'stokbrood' bedoelt. Hoewel dit trouwens wel een mooi excuus is voor thuis: "ja, sorry, ik had het verkeerde knopje gedrukt, dus is er enkel rijsttaart voor lunch..."

15 juni 2008

Route Nederland: Hulstener Java bier (e.a.)

Wanneer er zoveel voetbal op tv is en je woont in België, dan zal het er waarschijnlijk op neerkomen dat er een aantal Belgen gaan afkomen om 'de wedstrijd' mee te kijken. Met uiteraard oranje snacks, zoals dat dan hoort (zeer tot verbazing van onze gasten, die vonden dat er een foto van moest worden gemaakt - jongens, way ahead of ya). De voetbalvriendjes van mijn lief zaten dus bij ons op de bank en mijn vriend had verzonnen dat er voor die gelegenheid Néderlands bier moest zijn. Hij zou waarschijnlijk naar Amsterdam zijn gegaan om biertjes van Brouwerij 't IJ te kopen, enkel om te bewijzen dat ook Neder- landers (lees: Hollanders?!) bier kunnen brouwen - want daar zijn nogal eens verhitte discussies over...
Gelukkig was de afreis naar de hoofdstedelijke bierleverancier niet nodig, omdat Hulst praktisch 'om de hoek' ligt. En Hulst pronkt met zijn eigen brouwerij. Geheel terecht, overigens. Want wát waren, na de eerste slok, de woorden van verraste voetbal- kornuiten? "Dát is lekker bier!"
Stadsbrouwerij "De Halve Maan" (Abs- daalseweg 2, Hulst) brouwt sinds 1821 Hulstener Monnikenbier en vanaf 1908 Java. Later komen daar nog diverse andere bieren bij, met welklinkende namen als: Lazarus, Dobbele Java, Zondebok, Grof Geschut en Zeeuwsche Witte. Van 1968 tot 1989 is de brouwerij gesloten, maar gelukkig voor ons wordt tegenwoordig weer volop bier gemaakt (en 6 juli is er zelfs een speciaal bierfestival!).
Het bier van DeHalveMaan is bij lokale supermarkten te koop. Bv bij de AlbertHeijn (Overdamstraat 15, Hulst, en dus níet de AH in Terneuzen): een kratje Java kost €9,95 (statiegeld €3,90) en een kratje DobbeleJava gaat voor €10,95 (€1,90 statiegeld) langs de kassa. En ook de andere bieren liggen hier in het schap. Maar helaas, ik spreek met recht van een kratJE, want er zitten maar 12 flesjes in. Beetje aan de prijzige kant dus, maar er wordt uiteraard voor handwerkkwa- liteit betaald en zoals gezegd, het is het wáárd!

En als je dan tòch in Hulst bent (pittoresk mooi vestingstadje, overigens, met veel groen en weiland eromheen), moet je eigenlijk ook even langsgaan bij het HollandHuis en de verswinkel van Marlou Segers, beide in de hoofdwinkelstraat (=Gentsestraat). Bij mw. Segers is bijvoorbeeld een écht stuk authentieke sukade te vinden en het supermarktje van het HollandHuis is er nog zo één van de oude stempel, zoals je die in de jaren '80 op grotere campings langs de kust tegenkwam. Inclusief vriendelijke, oudere uitbater.




Kokosbrood van DeRit

Naast hagelslag, vruchtenhagel ("dames- ondergoed", zei mijn oma daar over), hazelnootpasta (wél duo penotti, maar nooit nutella) en appelstroop (lekker op kaas), kwam er vroeger soms ook kokosbrood het huis in, voor op brood. Van die roze (dus mooi) of van die gemêleerde. Als kind had ik een tijdje de nare gewoonte om (dik!) pasta tussen twee plakjes kokosbrood te smeren en dat als snack weg te happen. Lekkerrrr.
Onlangs ontdekte ik deze biologische honing-kokosbrood van DeRit Organics; die bevat een ongelooflijke 20% honing (dat is evenveel honing als kokos). En dàt proef je! Ook lekker.

14 juni 2008

Maxicenter Supermarkt

Hoewel de keten maar uit één filiaal bestaat, is deze ene Maxicenter te Amsterdam (Osderper Ban 90) een in oppervlak behoorlijk grote boodschappengelegenheid, waar je onder andere terecht kunt voor diverse aankopen voor de Turkse en Marokkaanse keuken, verse groente en fruit tegen schappelijke prijzen (bos verse munt €0,35; kolf suikermaïs mét volledige schutbladen €0,75 per stuk) en gekoelde zuivel, verse gist en microbieel stremsel. Tevens allerhande curiosa te vinden: auberginejam (€1,45), meiknolletjes in zoetzuur ('pickled turnips' €1,99), Ceren kruidenthee (bv. maté met salie, gember en kruidnagel). Leuke winkel!

13 juni 2008

Snijbonensoep met kiplimoenballetjes

Bij de kippenboer op de markt scoor ik kipgehakt. En samen met een zakje voorgesneden snijbonen zal dit mijn avondmaal moeten worden... Het voor de hand liggende kipgehaktballen met gekookte aardappelen en snijbonen wordt verworpen en ik waag mij aan zgn. kiplimoenballetjes.
Daarvoor met twee theelepeltjes 'balletjes' vormen van aangemaakt gehakt (bestaande uit kipgehakt, zest van 1 citroen en sap van ½ citroen, maïzena en scheut yoghurt) en deze in steelpannetje met kokend water gaar koken. Ondertussen wordt in een andere pan een gesnipperd uitje gefruit in een scheut lijnzaadolie, flinke lepel grove mosterd erdoor, groentebouillon- blokje erboven verkruimelen en afblussen met water. Gesneden snijbonen erbij en zachtjes laten koken tot de groente gaar is. Dan de staafmixer door de soep halen en afmaken met fijngesneden bosui. Kiplimoenballetjes erdoor. Klaar (kan ook met waterkers...)