Paddestoelen'pattine' (het is geen paté, het is geen terrine)

Deze maand ben ik de georganiseerde gastvrouw van het fameuze Nederlandse FoodBlogEvent en voor deze soms zonovergoten en soms druilerige maartdagen heb ik als onderwerp gekozen voor een buffet. Een verjaarsdagsbuffet, welte- verstaan. Voor mij. En daarmee dus voor 'toute NL'.
Die verjaardag is inmiddels geweest en er stroomden ondertussen ook al een groot aantal inzendingen van andere culibloggers binnen. Dus het lijkt een waar feest te gaan worden met véél en lekker eten. Dus wat moet ik er zelf eigenlijk nog op zetten? Want om nou een vierde verjaardagstaart te bakken... (1, 2, 3). Misschien dat ik juist iets hartigs neerzet. Zoals een terrine met bijzondere paddestoelen en lekker véél kruiden:

Ik moet héél eerlijk zijn. Het is nogal een ingewikkeld recept. Het vereist enkele malen geconcentreerd doorlezen en dan maar stug beginnen, om deze terrine op tafel te krijgen. Door alle aanwijzin- gen op de letter te volgen, kom ik toch tot een héél goed resultaat. Maar om te beginnen verminder ik de hoeveelheden met 75% en zelfs dan houd ik nog genoeg over voor een plakje of vijftien. Vet spek echter wordt vervangen door plakken 'mager' spek. En helaas blijkt mijn 'terrine' niet snijdbaar...

... maar dit blijkt al snel geen enkel probleem, want het resultaat is 'n soort paddestoelenpaté (zonder lever) die zich smeuïg over een toastje laat verspreiden en de dag nadien nog voldoende smakelijk op een versgebakken broodje als brunch dient. Warm uit de oven lekker, maar ook koud prima te verteren. En bovendien ruikt deze 'pattine' heerlijk, wat ongetwijfeld sterk te maken heeft met de gró- te hoeveelheden toegevoegde aromaten: gember, foelie, knoflook, chilipoeder, basilicum, tijm, salie, kummel en paddestoelen. Geen alledaagse mix van kruiden en specerijen, maar vreemd genoeg werkt het wél. Behalve dus, dat er geen mooie plakken te snijden vallen. Maar als je druk bezig bent met je gasten, heb je daar toch verder geen oog meer voor...