Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

24 maart 2015

Mokka Dessert (de luxe!)

Via Ingress ben ik in contact gekomen met een viertal wijkbewoners die dit (verslavende!) spel ook spelen. Hartstikke leuk, want samen linken en fielden we de hele buurt en stad aan elkaar. Hoewel Ingress ook heel goed solitair te spelen is. Maar we vragen elkaar wel eens om hulp of houden elkaar op de hoogte van de blauwe tegenstanders. En wat wij ook doen is elkaar feliciteren als iemand een hoger level heeft weten te bereiken. Hoewel het tussen mij en clearestview nek aan nek was wie het eerst L12 zou halen. Ik verloor (met een halve dag) en dus maakte ik vanavond het dessert voor zijn overwinningsdiner. En omdat ik hem dan op z'n minst met mijn toetje moest weten af te troeven, haalde ik alles uit de kast met het 'mocha dream dessert' van HowToCookThat:



Dit (d)roomdessert van An Reardon bestaat uit drie lagen heerlijkheid (die afzonderlijk inderdaad ook stuk voor stuk verrukkelijk smaken en dus eveneens los van elkaar kunnen worden gemaakt): een knisperige melkchocoladebodem; een luchtige amandelbiscuit ('daquoise'); en een romige koffiecremè,tja,pudding (die ik vanaf nu 'cremeux' zal noemen zoals zij ook doet) met daarop toefjes gezoete mascarpone en stijlvolle zelfgemaakte chocoladedecoratie. In de video van mevrouw Reardon tel ik zo'n vijftien desserts. En omdat ik er maar vijf nodig heb, halveer ik de hoeveelheden die zij voorschrijft (gelukkig maar, want ik blijk méér dan genoeg te hebben). De video maakt heel duidelijk hoe het dessert moet worden bereid.

Voor de onderste laag roer ik 50g verkruimelde crêpes dentelles (die ik voor deze gelegenheid 'even' snel zelf bak, in plaats van er eindeloos in de winkel naar te zoeken) door 130g gesmolten (Milka) melkchocolade. Dit wordt uitgestreken op een siliconen bakmat (silpat®) om fijn in de koelkast op te stijven.
De amandelbiscuit is een eitje :) met de nieuwe Kitchenaid die mijn M. me voor mijn verjaardag gaf. Over de gebakken en afgekoelde biscuit giet ik vervolgens de koffiecremeux en dát blijkt zo'n ontzettend lekker goedje dat ik het recept ervan even voor mezelf moet onthouden (voor later):

Recept koffiecremeux
Hak 150g pure chocolade en 100g melkchocolade in grove stukken en doe dit in een grote kom. Hang een zeef boven de kom. 
Verwarm 300ml slagroom in een steelpan tot het net aan de kook is geweest. Haal de steelpan van het vuur, roer 2tl oploskoffie door de slagroom en laat op kamertemperatuur afkoelen. Roer circa 35 fijne kristalsuiker door 4 eierdooiers en roer dit met een garde los tot de suiker en dooiers goed vermengd zijn. Giet al kloppend de slagroom bij het dooiermengsel en giet dit dan terug in de pan. Verwarm de eierroom tot 186°F (86°C; of tot het mengsel dikker wordt en de bodem van de pan net bedekt als deze schuin wordt gehouden). Giet de hete room door de zeef over de chocolade en roer beide door elkaar tot een glanzend homogeen mengsel. Giet de koffiecremeux dan in de gewenste vorm(en) en laat in de koelkast opstijven.

En omdat het doel 'aftroeven' is, maak ik ook de overdetop decoratie. Ik temper chocolade, strijk dit uit over repen acetaat (bij Kookpunt), steek rondjes en kleinere rondjes en plak mokkaboontjes (gechocolateerde 'koffiebonen') vast die ik eerst met lusterdust goud heb geborsteld. En ja, je leest het goed. Ik heb chocolade getemperd. En mijn Australische mentrix legt in een andere video uit wat dat is en hoe dat precies moet:



Alleen. De knapperige chocoladebodem is dus niet getemperd. En nu ga ik me serieus afvragen of die dan niet onwenselijk vroegtijdig zal gaan smelten. Na enig wikken en wegen besluit ik mijn dessert op een koekbodem te bevestigen. Dus in dezelfde vorm bak ik een boterkoek. Het was achteraf niet echt nodig, maar de extra laag was wel extra sjiek. En clearestview blijkt een koekfanaat te zijn, dus dat was een gelukkig toeval.

Ik gooi hoge ogen. Wat ook bijna niet anders kan. Want dit dessert is één grote verrukking. Het begint er al mee dat het er prachtig uitziet. "Als je had gezegd dat je het bij de banketbakker had gekocht, had ik het ook geloofd. Om eerlijk te zijn, geloof ik dat eerder dan dat je het zelf hebt gemaakt," zegt profijt. Hij heeft gelijk. Ik heb het zelf ook als ik naar de 'gebakjes' kijk. WAUW! Bovendien zijn ze erg érg lekker. De koekbodem is op zich wat droog en hard, maar in combinatie met de zeer knapperige chocoladelaag (hoe blijven die crêpes dentelles toch dagenlang zo krokant?!) en de luchtige amandelbiscuit klopt het weer. De verfijnde koffiecremeux is vingerlikkendlicious met de kleine toefjes mascarpone romigheid om het helemaal af te maken. Dat mascarpone een kaas is gemaakt van slagroom, verklaart het extraatje. Qua toetjes heb ik gewonnen. En we besluiten dan en daar om snel het volgende level te halen. Zodat we een reprise kunnen doen met z'n allen!

23 maart 2015

Rudolph's Boterkoek

De gelegenheid doet zich voor om weer een boterkoek te bakken. Dat deed ik al vaker. Maar omdat ik eigenlijk nooit zo'n smeuïge koek uit de oven tevoorschijn wist te toveren als dat in de winkels ligt, gebruik ik een ander recept. In een zoektocht naar hét precies goede recept dus. En nee, natuurlijk ga ik geen kant-en-klaar mix gebruiken. "Zélf doen!" Dit recept komt uit Rudolph's Bakery:

Het is - op het eerste oog - niet moeilijk om een boterkoek te bakken. Het lijkt 'gewoon' een kwestie van goede (room!)boter mengen met bloem en suiker en eieren in de juiste verhouding. Maar toch, maar toch, de kleine details en finesses maken of breken het eindresultaat. En ook nu weer kom ik niet op overweldigend succes uit.

Ik heb ten eerste al de fout gemaakt om (enthousiast over mijn nieuwe Kitchenaid) de boter lekker op te kloppen. Er zit dus te veel lucht in het deeg en daardoor rijst de koek in de oven meer dan wenselijk (of de be- doeling) is. Verder oogt de koek na de aangegeven baktijd niet gaar en dus laat ik hem in de oven. Waardoor de boterkoek natuurlijk wéér te hard is. Retrospectief is dat dus het probleem van al mijn boterkoeken. Misschien dat hét recept helemaal niet bestaat. Alleen dé werkwijze. Zoals eerder uit de oven halen.
Maar natuurlijk is de koek wél lekker. En met een stijlvolle decoratie van walnoten, karamel en crêpes dentelles durf ik de koek met goed fatsoen best cadeau te doen aan zij die zo goed als afgestudeerd is en van snacken houdt. Ook omdat ik weet dat het placebo effect altijd al +37% is.

Prikkels

Ooit was Fujisan de enige plek in Nijmegen waar verse sushi verkregen kon worden. Dat was voordat de all-you-can-eat sushirestaurants (de één goed, de ander matig) als paddestoelen uit de grond schoten. In Arnhem ging je naar de steengoede Matsuzaka op de Steenstraat en in de Waalstad streek je neer bij de familie Wong in de LangeHezelstraat. En daar was ik vandaag, Meetan, als vanouds. De laatste keer hier was een tijd geleden en de enige positieve veranderingen sindsdien zijn het aardige bedienmeisje en de fijne zitplekken (aan het raam). Voor de rest, moet ik met enige pijn in het hart zeggen, ben ik er van overtuigd dat ik hier niet meer terugkom. Die futomaki bestond uit belachelijk meer rijst dan groente, de edamame was om te huilen zo verlept, de plakjes zalm op de nigiri sake waren doorschijnend dun en de wakame had een rare zoetige smaak. We aten netjes de bestelling op, gaven als bedankje voor voorbije diensten een ruime fooi en liepen hongerig terug richting Plein'44. Misschien was een soepje precies wat we nodig hadden, dachten we toen we langs 'IJssalon Prikkels' (Houtstraat 75, Nijmegen) liepen.

Nou ja, niet alleen ijssalon natuurlijk. Hoewel de schepijsbakken door de open vitrine wel bij eerste oogopslag het meest opvallend zijn vanaf de straat. Prikkels is ook een koffiecorner en soepbar; in willekeurige volgorde. En er is ruime keuze. Soep (€4,95) is er met extra brood, tapenade, roomkaas en fruit (€8,45); of met brood en boter (€5,75). Een grote soep kost €1,50 meer. Of je kunt kiezen voor een proeverij van drie soepen met brood (€9,95). Toen wij binnenslipten waren ze al bezig om op te ruimen voor sluitingstijd, maar over onze soepgoesting werd absoluut niet moeilijk gedaan. We mochten ongestoord blijven zitten tot wij klaar waren.

Ik at een héél erg lekkere zoete aardappel courgette soep (met zalm en dille). En Meetan werd verblijd door appel pastinaaksoep (met peer en blauwschimmel). Maar we hadden ook kunnen gaan voor: soto ajam; Nimweegse waterzooi; tomatensoep; curry kokos; mosterdsoep met spekjes of pompoensoep. Op de website van Prikkels staat te lezen dat hun keuken te klein is geworden; en dat ze daarom ruimte huren in De Smeltkroes in de oude Honigfabriek. Bij de productie gaat een deel van de soepen in literpot die je bij Prikkels kunt kopen. Voor thuis. Of als je wél soep wilt, maar bij Prikkels liever een salade bestelt.

22 maart 2015

Crêpes Dentelles

Dunne wafelkoekjes die 'crêpes dentelles' worden genoemd en waarvan het recept, volgens Byron Talbott (chefkok, vader en youtuber), niet op internet te vinden zou zijn (wat natuurlijk niet helemaal waar is; google het maar eens :) Zoals de naam al doet vermoeden, zijn de fijne crêpes dentelles een Frans koekje, van oorsprong uit Bretagne wel te verstaan. Een andere naam is 'paillets feuilletines' en ze worden in de winkel ook wel verkocht als 'gavottes' (de Quimper). Lekker krokant in ieder geval, gemaakt van een verrijkt (boter)deeg en dan superdun gebakken en mooi opgerold.



Recept
Plaats een bakplaat (ondersteboven) in het midden van de oven en verwarm de oven voor op 180°C.
Roer met een garde 115g roomboter op kamertemperatuur met een mespunt zout en 100g (fijne) kristalsuiker crèmig. Roer eerst 65g bloem en dan 1 eiwit toe door het botermengsel tot een homogene pasta ontstaat. Smeer met een spatel gelijkmatig (zeer) dunne lagen deeg naast elkaar op een siliconen bakmat (Silpat®). Leg de bakmat op de bakplaat in de hete oven en bak ca. 4 minuten tot de koekjes goudbruin zijn. Rol op met behulp van een cilindervorm, direct uit de oven. Serveer (gevuld met slagroom).

Enkele minuutjes in de oven is (natuurlijk) al genoeg. En,oh, trouwens, flinterdun uitsmeren van het deeg geeft koeklapjes die dan weer té dun zijn om op te rollen. Vers uit de oven zijn de crêpes loeiheet maar ze koelen snel af tot een krokant koekje en stel dat je een daadwerkelijk rolletje wil, dan moet je snel! zijn. En een beetje door de warmte heen bikkelen.
Het koekje heeft de textuur van een dunner kniepertje maar dan nóg knapperiger. De volle pure botersmaak zorgt ervoor dat het koekje bijna naar (Zeeuwse) boterbabbelaars smaakt. Belangrijk dus om écht goede boter te gebruiken. Ik kan alleen niet voorkomen dat mijn crêpes dentelles vocht (uit de lucht) opnemen en iets minder krokant zijn (een half uurtje na bakken). Meteen in een trommel doen waarschijnlijk.

Kwam-kwammer

Vroeger (vroegûh, anno 2000/2001) had de AH in het huismerk verse-sappen-assortiment een heerlijk sap van komkommers en peterselie met een beetje appel. Je weet wel, in zo'n glazen fles, uit de koeling. Dat komkommersap was lange tijd mijn favoriet. Tot 'ie opeens verdwenen was, mopper mopper (die periode geldt ook als de opkomst van Pain de Boulogne, AH kaasbroodjes en de toen nog verkrijgbare palingsalade, mjam, van Johma)

Dus toen ik deze 'limited edition' CoolBest zag staan (met komkommer limoen munt) wilde ik die uiteraard meteen uitproberen. Niet geheel als verrassing bestaat deze dorstlesser (per 100ml 43kcal 9,5g suikers) vooral uit appelsap. Ja, hij is fris. Maar het meeste fris komt helaas niet van frisse komkommer maar van zurigheid. En ik weet heus wel dat er "limoen" op staat en dat limoen zuur is, maar dat 'natuurlijk aroma' zou ook heel goed extra citroenzuur kunnen zijn. Maar goed, dat krijg je er dan van als je het niet gewoon zelf even maakt..

14 maart 2015

Magische repen

Deze ultieme zoete verleiding had ik eigenlijk voor hij-die-noch-gluten-noch-lactose-mag willen maken. Maar vlak voordat ik wilde beginnen aan de keukenlijke bereiding ervan, bedacht ik me (nog net op tijd) dat 'gecondenseerde melk' natuurlijk óók lactose bevat. Potverdorie. En je weet hoe dat gaat, wanneer je eenmaal iets in je hoofd hebt gehaald. In plaats van het vergeten, verzin je gewoon een andere gelegenheid om het plan tóch doorgang te laten hebben. Tenminste, zo werkt dat bij mij dan. Dus maakte ik de 'magic cookie bars' gewoon voor mijn eigen verjaring.



Klop 2 eieren (L) met 400g suiker los. Roer dit met 500g pindakaas tot een homogene massa. Verdeel dit mengsel over de bodem van een met bakpapier beklede ovenschaal. Bak deze koek 8 tot 10 minuten in een voorverwarmde oven van 175°C. Laat wat afkoelen. 
Verdeel 200g grofgehakte pure en 250g grofgehakte melkchocolade (of chocolade 'chips', bv bakingrediënt Jumbo) plus 100g grofgehakte (pecan-of wal)noten, 100g lichtbruin geroosterd amandelschaafsel en 75g (grove) kokosrasp over de pindakaasbodem. Open een blik (397g) gecondenseerde melk en giet de hele inhoud erover uit. Bak deze reep circa 30 minuten in de nog hete oven, tot de kokosnootrasp lichtbruin kleurt. Laat volledig afkoelen en snijd in blokjes.

Overigens is het 'over de vorm verdelen' van het pindakaasmengsel een onhachlijke plakklus. Maar voor de rest is dit een erg simpel recept. De gecondenseerde melk bakt tot een soort toffee-achtige zachte karamel die eenmaal afgekoeld wel zijn vorm behoudt en toch snijdbaar is (met een scherp mes). De bodem smaakt erg lekker naar pindakaas maar is niet krokant. Een machtig hapje, uiteraard, maar je hapt een soort bountysnickersnuts in één.

Een dag of wat later zie ik bij een Aziatische toko  (tegenover Tivoli Vredenburg) 'sweetened condensed coconut milk'. Dát zou deze reep dus wel lactosevrij hebben gemaakt. Hè, wat jammer dat ik daar nu te laat achter kom. Ik koop meteen vast een paar blikjes voor de volgende keer. En vraag me af of je zo'n blikje gecondenseerde kokosmelk ook kan inkoken tot dulce de cocoleche?!

13 maart 2015

Pancake Cake (pannenkoekentaart)

Al een hele tijd weet ik dat ik deze geweldig indrukwekkende taart wil maken. En zoals gebruikelijk vormt mijn verjaardagstraktatie op het werk de perfecte gelegenheid om met een werkelijk belachelijke taart aan te komen zetten (die mijn collegae doet uitroepen dat ze "geen brood mee hadden moeten nemen"):



Een pannenkoekentaart met een erboven 'zwevende' schenkstroopfles. En dat het dan een taart is zonder ook maar één pannenkoek er in. Het is namelijk geen pannenkoektaart! Hoe leuk!! Daarvoor heb ik dus in ieder geval een ballonstokje nodig. Een fles schenkstroop heb ik al leeg laten lopen. Maar anders dan de Amerikaanse Hershey's stroop zit onze schenkstroop in een doorzichtige fles. Dus je kunt zien dat de fles leeg is. Op zich zou dat nog wel kunnen omdat alle 'stroop' zogenaamd over de taart is uitgelopen, maar ik besluit de binnenkant te willen verven. Ik kom al snel bij Pipoos terecht waar ik alles vind wat ik nodig heb (ze verkopen ook fondant). Met acrylverf in de juiste schenkstroopkleur weet ik (primerloos) de fles te kleuren. Alleen stevig ijzerdraad voor in het ballonstokje hebben ze niet meer, maar daarvoor kan ik bij Pijper op de Oudegracht terecht. Bij Xenos koop ik relatief zachte (lees: erg makkelijk te bewerken) 'ready to roll' icing met chocolade smaak. In precies de juiste pannenkoek crèmekleur. Want wit zou te wit zijn:

Maar eerst dus een héle lekkere cake bakken. Ik kan natuurlijk wel een gewone (vanille)cake maken, maar daar zie ik eerlijk gezegd bepaald geen uitdaging in (en ik maak het mezelf schijnbaar graag moeilijk). Als ik nou de hoeveelheid beslag voor de pindakaascupcakes verdubbel en dan de pannenkoektaart maak van twee lagen chocoladecake met daar tussen één laag pindakaascake?! Dát lijkt me dus wel wat. En daarvoor maak ik dan deze mississippi mud cake:



Recept chocolade'mud'cake
Smelt 230g boter en 170g grofgehakte pure chocolade au-bain-marie. Vermeng 400g suiker met 2 eieren (L), 1 el(!) vanille-extract en 60ml bourbon (of 'by default': Frangelico hazelnootlikeur) in een grote kom met elkaar. Roer er 400ml sterke koffie doorheen. Meng de gesmolten chocoladeboter erdoor. Zeef dan 30g cacaopoeder, 260g bloem, 1½tl dubbelkoolzure soda en ½tl zout boven het mengsel en vermeng alles tot een homogeen beslag. Giet dit in een ingevette (spring)vorm en bak de cake 55 tot 70 minuten in een voorverwarmde oven van 180°C (of tot een erin gestoken satéprikker er schoon weer uit komt).

Het chocoladecakebeslag ziet er uit als gesmolten chocolade maar dan nóg dunner. De cake zelf wordt supersmeuïg maar zakt uit de oven wel in. Het is daarom wel wat moeilijker om de cake netjes doormidden te snijden in twee lagen. Maar wát een lekkere taart is dit!! Oké, volgende stap.
Het ballonstokje moet ik met botercrème ondersteboven in het midden van een groot bord plakken (groter dan de cake zelf natuurlijk). Oh ja. Ik moet ook nog botercrème maken. De beste botercrème die ik ken is een vrij bewerkelijke variant waarbij banketbakkersroom met boter en gesmolten chocolade wordt verrijkt maar daar heb ik nu dus even geen tijd voor. Vele medebakkers kloppen boter luchtig met poedersuiker maar dat vind ik dan weer té simpel. Ik ga een crème maken waarbij chocoladeganache (chocola gesmolten in hete room) wordt opgeklopt. Want dat schijnt te kunnen...


Ik verwarm 125ml slagroom tot dit net aan de kook is en hak intussen 200g witte chocolade fijn. De warme room over de chocolade gieten en even laten staan zodat de chocolade kan smelten. Dan door elkaar roeren tot een glanzende homogene massa en vervolgens weer af laten koelen. En dan opkloppen.

Oh mjammie! Deze witte chocolade room is verrukkelijk! Alleen het klopt niet echt (echt niet!) op. Ook niet als ik de kom in een bak koud water zet en ook niet als ik de electrische mixer op de hoogste stand zet en lang klop ("oh please, please, word alstublieft géén boter! ik wil niet opnieuw beginnen"). Maar kijk nou. Minuten nadat ik het maar heb opgegeven en gestopt ben met opkloppen, blijkt de massa dikker en dikker te worden. Zelfs dikker dan de bedoeling was, maar ik verklaar de 'crème' werkbaar en begin met stapelen van chocolade-pindakaas-chocoladecake met botercrème ertussen en er helemaal omheen.

Nu hoef ik 'alleen nog maar' (véél) strengetjes fondant te rollen, deze te pletten en (echt maar) aan één kant met verdunde kleurstof (oker met wat bruin) te kleuren om streng voor streng rondom de taart te leggen. Alsof het op elkaar gestapelde pannenkoeken zijn. Bovenop komt een ronde lap fondant die ook bruin gekleurd is. Zachte fudge karamels om het ballonstokje draperen en dikke fudgestroop (gesmolten karamels vermengd met schenkstroop) over de 'pannenkoeken' uitgieten. Daar ben ik in totaal dik drie uur mee bezig. En natuurlijk lijkt het er even weer op dat ik niet genoeg fondant ga hebben (wáárom voer ik dit soort projecten altijd de avond van te voren uit zodat ik voor mezelf altijd dezelfde 'oh nee ik heb niet genoeg' stress creëer?!)

Ik moet met de auto naar het werk. Er is geen enkele manier waarop ik deze pannenkoekenstapel met fles de trein in krijg (lees: wil nemen). Ik breng eerst mijn spullen en de (óók fantastische) cheetah cheesecake naar binnen. En vraag of ze zo de voordeur voor mij open willen doen als ik met 'taart twee' aan zal komen lopen. Mijn collegae kennen mij natuurlijk en staan al voor het raam. Maar wie verwacht er nou een taart als dít?! Nog voordat ik zit staan de vele foto's al op hun facebook pagina's. Fijn als je je eigen grenzen weet te verleggen. En de taart is (zonder de dikke laag suikerfondant; die leg ik fijn aan de kant) ook nog eens écht heel erg lekker. Chocola met pinda: helemaal niets mis mee! Hiermee kan ik wel een 'pannenkoekenrestaurant' beginnen.... (uhmmm).

Cheetah Cheesecake

Mijn derde verjaardagstraktatie is een cheesecake. Vooral omdat een goede cheesecake zo goed als onweerstaanbaar is (voor M.). En dan kan ik wel heel moeilijk gaan zitten doen met het maken van een overdetop uitziende feestcreatietaart (zoals deze), maar ik kan ook gewoon een héle lekkere (relatief simpele) taart maken. Op YouTube vind ik een interessant (nieuw) recept voor een gebakken cheesecake waarbij op geniale wijze een blikje gecondenseerde melk wordt ingezet. Feitelijk twee keer: één keer als gecondenseerde melk en één keer als dulce de leche..



Recept
Verkruimel 2 rollen Oreo koekjes (met crème en al) door de koekjes in een stevige plastic (Ziploc) zak met bijvoorbeeld een deegroller kapot te slaan. Vermeng de koekkruimels met 130g gesmolten boter. Verdeel het mengsel over een met bakpapier beklede (spring)vorm en bak de koekbodem 5 minuten voor in een oven van 175°C.
Klop 450g roomkaas (MonChou) zacht en luchtig. Mix hier gedurende 2 à 3 minuten 1 blikje (397g) gecondenseerde melk doorheen. Voeg één voor één 3 eieren toe en klop tussendoor (op hoge snelheid). Breng het roomkaasmengsel (eventueel) op smaak met 1tl vanille-extract plus de zest en het sap van 1 (biologische) citroen. Verdeel het mengsel over de koekbodem en bak de cheesecake ongeveer 35 tot 40 minuten in de hete oven.



(vervolg recept)
Klop 1 blikje (400g) dulce de leche met 300ml crème fraîche los. Schep 4 eetlepels van dit mengsel in een apart bakje en kleur dit bruin. Schep nogmaals 4 eetlepels van het mengsel in een apart bakje en kleur dit vervolgens zwart (met levensmiddelenkleurstof). Verdeel de rest over de gebakken cheesecake en strijk de bovenkant glad. Doe het bruine en zwarte mengsel elk in een apart (Ziploc) zakje, knip een klein puntje af en spuit een luipaardpatroon bovenop de taart. Bak de cheesecake nog 10 minuten. Laat in de vorm op een rooster afkoelen.

Jeetje. Kijk nou! En dat was niet eens moeilijk. Het recept is redelijk rechttoe rechtaan. En zo'n luipaardprint is veel makkelijker te maken dan je zou denken. Feitelijk is het niet meer dan zwarte hoefijzers in verschillende grootte spuiten en deze vullen met bruin. En met andere kleuren (oranje en bruin; alleen zwart) kun je net zo eenvoudig andere dierenprints maken (respectievelijk giraf of zebra). En door de dulce de leche bovenlaag scheurt de cheesecake niet open, ook al wordt 'ie niet in een warmwaterbad gebakken.

OMG!! De oreokoekjesbodem en de roomkaasvulling en de heerlijke zachte, romige dulce de leche karamellaag zijn zóó verrukkelijk dat ik de aan de springvormrand vastplakkende taartresten in een bakje schraap om morgen als toetje te kunnen eten. Deze taart is werkelijk geváárlijk lekker. En wat zie 'ie er goed uit!!

Dulce de leche!! Voor zij die het weten, zijn die woorden al genoeg. En anders zeg ik: máken! Deze cheesecake is een absolute (shows)tópper!

12 maart 2015

Rudolph's Bakery

Van mijn ouders kreeg ik voor mijn verjaardag het bakboek (2013) van Rudolph van Veen "zoals gezien op tv bij 24Kitchen". Ik heb een tiende druk te pakken. En net zoals in zijn bakprogramma op tv, is Rudolph ook in dit boek een beetje, tja, zweverig. Huppelblij, zeg maar. Want zo opent hij al met "moge het plezier te proeven zijn". En op bijna elke pagina schemert door dat meneer van Veen zijn hele positieve ziel en zaligheid erin stopt. Er zijn er die hem daar om irritant vinden. Maar ik vind het wel bewonderenswaardig om onaflatend Nederland te blijven enthousiasmeren. Zijn (zes pagina's tellende) verhaal van 'hoe het zo gekomen is' is ontwapenend eerlijk. Leuk ook, Rudolph's foto's van vroeger. Ik herken hem niet met zijn eigen haarkleur ;) Op de meer recente foto's staat altijd een breedlachende Rudolph, in witte buis, met het bekende geblondeerde haar. De gedichtjes die hier en daar tussen de recepten staan, hoeven van mij niet zo, maar aan de andere kant is het ook wel weer eens wat anders. Alsof dit Rudolph's persoonlijke kookschrift is. Speciaal voor mij samengesteld.

Nou zijn alle recepten al in het programma gemaakt en dus staan de recepten (met video) op de website van 24Kitchen. Maar dit (mooie) plaatjesboek is een toch een zeer goede aanvulling op mijn repertoire. Dankzij de inhoudsopgave voorin en het register achterin zoekt het toch net iets makkelijker dan door alle video's ploegen. Bijna als vanzelf word je het boek 'in getrokken' en blijf je door de recepten bladeren. De moeilijkheidsgraad varieert (weinig) van * tot ** met een enkele *** en als ik het goed heb staan de baksels die Rudolph met gasten maakte er niet (allemaal) in. Het boek biedt een kijkje achter de schermen en is een zeer geslaagd verzamelwerk geworden met verleidelijke recepten (satétaart!)

De sinaasappel-en groenteroostaart die ik in het boek terugvind, heb ik al eens gemaakt. Op bol.com lees ik dat 'Rudolph's Bakery' het eerste Nederlandse tv-programma is waarin bakken centraal staat. Jee; dat is toch wat! En aangezien dit programma nog steeds gaande is, zal er waarschijnlijk wel een vervolg op dit eerste bakboek verschijnen. Dit is echt het soort van boek om in de keuken te laten slingeren, omdat erin kijken je zal inspireren om aan het bakken te slaan. Zonde om in de kast weg te zetten. En wat ik nou écht heel attent van Rudolph vindt? Het boek bevat twéé bladleggers (een blauwe en een gouden)!

Rubik's Cube Cake

Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa-rig! En dus zoek ik met veel voorpret de taarten uit die ik mijn collegae dit jaar wil trakteren. Nou heb ik twee banen en véél collegae dus maak ik traditiegetrouw vier taarten (voor elk werk twee). Maar één van die vier taarten is al maanden bekend: ik wil een (mijn eigen) grensverleggende Rubik's Cube taart maken. Eigenlijk vooral om te kijken of me dat lukt.



De inspiratie (uit bovenstaande video) is zowel van binnen als buiten geblokt en dát vind ik wel bijzonder geinig. Alleen is deze te klein. Dus ik probeer ambitieus of mij dit ook lukt maar dan een slagje groter. Ik had bedacht gekleurde cakes te bakken en daar dan negen even grote repen uit te snijden. Maar mijn hoeveelheid deeg blijkt ontoereikend daarvoor. Feitelijk omdat ik in de voorbereiding op wiskundig vlak de luie 'ik zie wel' route had gekozen ;)

Eigenlijk ben ik al blij dat ik drie (bijna even grote en bijna even hoge) vierkante cakes heb weten te bakken. Deze worden per stuk besmeerd met botercrème en ingepakt in zwarte fondant (ook de onderkant). Met botercrème plak ik er twee recht op elkaar. En de derde komt gedraaid daar weer bovenop. Ik ben heel tevreden dat ik niet één rechte toren heb maar dat de drie lagen van elkaar gescheiden zijn. Dat maakt het idee dat deze 'Rubik's Cube' draaibaar is, tot een bijna-werkelijkheid.

Gelukkig blijk ik in het bezit van een koeksteker met precies het juiste formaat. Want ik was al enthousiast begonnen met (groen, wit, rood, geel, blauw en oranje) fondant uitrollen en evengrote hokjes afmeten en uitsnijden; maar dat is een hels karwei. Het simpelweg uitsteken gaat een stuk vlotter. En dan hoef ik alleen nog maar (met een klein beetje water) de gekleurde blokjes op het zwart te plakken in een door mij gekozen patroon. Dit is daarmee overigens de enige keer óóit dat het me gelukt is een Rubik's Cube te krijgen zoals ik hem wou. Want met een echte Rubik's Cube kan ik (zoals de meesten) niet veel..

Het decoreren van cake tot taart neemt in totaal zo'n drie uur in beslag. Mijn enige probleem met fondant is namelijk, dat ik altijd meer nodig heb dan er in huis is. De 1,5kg zwarte fondant blijkt net net (krap aan) genoeg. Maar de eerdere vraag 'of het me gaat lukken', kan ik in ieder geval volmondig met "ja" beantwoorden. Ziet: de eetbare Rubik's Cube!

De Rubik's Berg is genoeg voor twee volle dagen volgegeten collegae.

11 maart 2015

Red velvet cheesecake brownies

Omdat het mijn verjaardag is vandaag, mag ik zeggen wat we dineren. Want dat is hoe het is. Vroeger zou het spaghetti met gehaktballetjes in kerriesaus zijn geweest. En tegenwoordig (zeer zeer) waarschijnlijk sushi. Maar omdat de hele familie speciaal voor mij naar Utrecht komt, inclusief hoogzwangere schoonzus, vind ik dat ik ook iets speciaals voor hen moet doen. En dus eten we uitgebreid (groente)gourmet. Fijn lang tafelen (helemaal omdat de stoppen maar blijven doorslaan met mijn oude gourmetstel op het schijnbare kapotte verlengsnoer, maar dat werd mooi opgelost met een ander snoer). Leuk, gezellig en erg lekker. Maarrrr... geen diner bij mij thuis zonder dessert. Dûh. Ik moet dus iets maken wat zó verleidelijk is dat het toch nog gegeten zal worden na een uitgebreide gourmettage. Zoiets als red velvet brownies met cheesecake swirls. Dat klínkt alleen al verleidelijk:



Het duurt maar een klein half uurtje om dit deeg te maken. Ik vind het wel een beetje jammer dat er geen gesmolten chocola door het beslag gaat, want cacao is níet hetzelfde als cacao+chocola. Maar misschien zou het dan té zwaar worden. Net zoals in de video besluit ik ook mijn gebakken brownielap (eerst goed af laten koelen) in mooie vormen uit te steken. Maar de vissen (maart - vissen) die ik daarvoor op het oog had, zijn te gedetailleerd. En eigenlijk gaat dat uitsteken sowieso niet lukken, want a. de koek is te gewoon te hoog (dik) en b. ik ga alleen maar de overblijfsels zitten proppen. Dus ik steek zes 'postzegels', voor ieder eentje, en de rest snijd ik in kleine rechthoekjes.

Oh yeah! Deze heerlijke en smeuïge cacaocakejes met frisse roomkaas topping gaan erin als koek! Ik heb zelfs te weinig. Maar vooruitdenkend (ik ken mijn peeps wel een beetje) krijgt iedereen 'een folie' met nog zes kleine stukjes mee naar huis. En alles wat dan nog over is, stop ik in een bakje zodat M. dat morgen meeneemt naar zijn werk (waar het nog voor de lunch allemaal verdwenen was in de magen van zijn collega's).

09 maart 2015

Pipoos

Voor de verjaardagstaart van dit jaar (één van de :), ben ik op zoek naar allerlei onvindbare spullen. Zoals een ballonhouder; zo'n plastic (hol) stokje met een soort trechtervormig vasthouddingetje. Verder moet ik verf hebben om zonder primer of andere gedoe in één schudbeweging een plastic fles van binnen te verven. Mijn lokale verfwinkel (ja, die heb ik inderdaad) raadt aan om naar Pipoos te gaan. Ach ja, natuurlijk. De hobbyhandig winkel waar je de benodigdheden kunt kopen voor meer hobby's dan ik verzinnen kan.

Sowieso vind ik hier het gewenste ballonstokje. En ja, ook (acryl) verf (à €2,35) in de juiste schenkstroopkleur. Maar ik was even vergeten dat Pipoos ook een afdeling 'taart en cupcakes' heeft. Waar diverse kleuren marsepein en fondant worden verkocht. En levensmiddelenkleurstof, kleurpennen, smaakmakers, koekstekers, musketzaad en bakmixen. Maar ook taartkartons, bakgereedschap, cellofaanzakjes en boards. En zie ik daar een bruidspaar (stel, je bent zo gek om zelf een bruidstaart te maken....)

Nee, het is hier niet zo goedkoop. Voor fondant kun je beter even langs de Xenos. Maar als je écht iets zoekt, is het wel fijn om te weten dat je bij Pipoos ook voor een flink assortiment terecht kunt. Moet je alleen even langs de breigarens en het scrapbookingpapier. En als je dat écht niet wil; je kunt ook online bestellen.. Ieder z'n hobby!

07 maart 2015

Pindahavermoutkoekjes (GV)

Voor het jarige jobje kan ik niet alleen maar hartelijk met hartigheid aankomen. De man moet ook iets zoets. Want ik ken hem goed genoeg om te weten dat de dagelijkse (pure) chocolade verleiding slecht kan worden weerstaan. Maar omdat hij noch lactose noch gluten verdraagt, moet ik wel even struinen naar het juiste recept. Dat lekker is, mij geen bakken met werk oplevert en vrij probleemloos door hem verteerd kan worden. Uiteindelijk worden het deze pinda-havermout koekjes die met een beetje havermoutmeel makkelijk zat te maken zijn. Nou kost havermoutmeel (400g) €2,69 (Jumbo bv) maar ik lees op internet dat je het zelf kunt maken, feitelijk door havermout (500g €0,89) fijn te malen in een blender. Nee, ik krijg het niet zo fijn gemalen als in de fabriek maar ik bespaar wel bijna twee euro!

Recept
Maal 220g havermout zo fijn mogelijk en voeg hier 1½tl baking soda (natriumbicarbonaat) en een mespunt zout aan toe. Meng in een kom 200g pindakaas met 1tl vanille-extract, 110g honing (of ahornsiroop) en 80g appelmoes. Kneed hier de havermout doorheen en vorm deeg kleine balletjes. Druk deze op een met bakpapier beklede bakplaat plat (met een geolied glad oppervlak zoals de onderkant van een glas) en bak de koekjes ca. 10 minuten in het midden van een voorverwarmde oven op 175°C gaar. Laat afkoelen op een rooster. Smelt ondertussen 100g pure chocolade met 2tl kokosolie. Dip de afgekoelde koekjes in de chocolade en garneer eventueel met fijngehakte (zoute) pinda's.

NB gebruik geen bakpoeder want dit bevat tarwebloem en dus gluten

Mijn koekjes moeten naast gluten-ook lactosevrij zijn en dus gebruik ik Maître Mathis rijstmelk chocotablet dat (bijna echt) smaakt naar melk- chocolade maar geen melkbestanddelen bevat. Maar pure chocolade had ook gekund.
Het is handig dat dit deeg geen gluten bevat, want dan hoeft het ook niet te rusten. De grove structuur zorgt ervoor dat het deeg er een beetje uitziet als falafeldeeg. Maar zo smaakt het zeker niet. Dit zijn lekker taaie havermout pindakoekjes die het inderdaad goed blijken te doen als andersomtraktatie.

GV en LV lasagne

"Er is er één jarig, hoera hoera, en hij eet alles alleen glutenvrij. Dus kook ik voor hem veel lasagne, ja ja, en er mag ook geen lactose bij. Hij leve lang hoera hoera. Hij leve la-ang hoera hoera" En hij leve vooral lang dankzij voedzame groenterijke maaltijden die bij wijze van ultiem verjaardagscadeau, van mijn vriezer recht zijn vriezer in gaan. Deze kan hij er naar eigen goesting uit halen op drukke werkdagen. Want deze kant-en-klare éénpersoonslasagnes hoeven (ontdooid) alleen nog een half uurtje de oven in.

Voor de lasagne heb ik de juiste (wegwerp)schaaltjes gekocht. Ik maak een killing goede ragù van goed vlees, wortel, bleekselder, tomaten en rode wijn (en toch ook maar véél verse kruiden maar dus geen melk). Ik heb glutenvrije lasagnebladen in huis (die liggen tegenwoordig in elke supermarkt, maar zéker bij Jumbo). Verder blijkt dat harde kaas lactosevrij is, dus ik rasp een groot stuk pittige parmezaanse. En dan heb ik alleen nog gluten-en lactosevrije béchamelsaus nodig. Ehm....

Ik maak doorgaans een kaassaus met behulp van een roux. Maar dat is én melk én bloem, dus dat kan niet. Ergens heb ik gelezen dat maïzena bloem kan vervangen, dus ik maak impulsief een 'roux' met kokosolie, maïzena en (houdbare) lactosevrije melk (AH). Tja. Dat werkt dus níet! Gelukkig lees ik op de achterkant van de verpakking dat er wél een saus verkregen kan worden door melk te koken en daar een maïzenapapje aan toe te voegen. Je hebt niet veel maïzena nodig om de melk goed te binden. En er wordt nog ruim (diezelfde lactosevrije) kaas doorheen gesmolten dus dat maakt de saus ook nog dikker. Lekker alles in de bakjes stapelen, deksel erop en klaar.