Bee-O-Local: imkerhoning

Honing. Ik houd ervan. Ik rem ervoor. Altijd al.

En dan bedoel ik niet de honing uit de supermarkt (n pot zogenaamde "gemengde bloemenhoning uit EU en niet-EU landen"), maar het pure authentieke product van de imker. Vaak lastig te vinden. Want beperkt in oplage. Je moet je adresjes kennen. En dan nog: omdat honing een seizoensproduct is, wil de voorraad thuis nog wel eens slinken. Zeker omdat er hier feitelijk een pot honing per één à twee weken doorheen gaat. Trouwens, wat voor soort andere honing is er eigenlijk dan 'bloemen'honing?

Al vaker bedacht ik me, dat ik eens zou moeten bijhouden waar imker- honing door mij gevonden is. Inderdaad, een fijn lijstje. Misschien zou ik dan zelfs een soort Google map kunnen creëren zoals de handige Wildplukwijzer (ik ben fan). Maar gelukkig; zoiets bestaat al: Beeolocal "Koop pure honing bij een imker in de buurt". Het internet is toch een gewéldige uitvinding!

Deze imker staat er niet op, maar is er toch één om te onthouden: J. van Heerebeek, Bestseweg 4, Liempde (€4,50 per pot, vier soorten honing). Ik spotte de honingkraam vanaf de snelweg (A2) richting Maastricht en dacht "ik koop op de terugweg een paar potjes". Het navigatiesysteem stuurde mij toen nogal door een oerwoud van bossige weggetjes, eer ik op de desbetreffende ventweg zat. Het was inmiddels al avond en de kraam bleek leeg. Ik stapte uit, wilde aanbellen. Maar een blaffende springende herder belette mij om het hek te naderen. Gelukkig kwam de imker zelf naar buiten, gealarmeerd door zijn hond, en we wisselden van geld/honing. Een beetje een omweg, maar bij gelegenheid is dit zéker een aanrader: de honing is fantástisch.

De béste Brabantse worstenbroodjes komen uit Maastricht!

Sinds ik een Maastrichtse familie heb, heb ik de smakelijke geneugten van het verre zuiden mogen leren kennen en omarmen. De Flammkuchen van Tapijn Kazerne is favoriete snack en daarvoor maak ik een pitstop wanneer maar mogelijk. En ik heb dus sinds een aantal jaar een favoriete 'vla'bakker: Bakkerij Mathieu Hermans.

Hier sta je in de rij. En hier kom je soms (aan het eind van de dag) voor noppes, want de serie versgebakken Limburgse vlaaien gaan gewoon óp. En dat wil wat zeggen, want op zaterdag bijvoorbeeld is de speciale plankenkast over de hele achterwand van de bakkerij gevuld met vlaaien klein middel en groot in een overmaat aan smaken. Ze zijn wel duur (vergeleken met zo'n kartonnen gebakgeval uit de supermarkt). Ze zijn ook verrukkelijk. Niet te weerstaan. De 'krummele' (kruimel) met pudding koop ik hier gewoon niet, want die zou ik zó helemaal in mijn eentje opeten.
En alsof dat nog niet erg genoeg is... niet alleen de vlaaien zijn heerlijk. Ook de (mini)suikerbroodjes,  de roomboter en brioche broodjes en de - oh mijn god - worstenbroodjes. "Nostalgie is het sleutelwoord"

Ik heb in mijn eigen buurt nog niet zo'n bakker weten te vinden. Nee, ik zou er niet voor naar Maastricht verhuizen. Maar ja, ik rijd er wel voor om (openingstijden)
Ze bestaan (met groot succes) sinds 1936. Gaat dat zien!

Slagerij van der Zon

Zomaar zijn we op een zaterdag in Leiden. Omdat we daar allebei láng niet zijn geweest, het best zonnig is en we zin hebben in een leuke dag elders. Leiden blijkt een gelukkige gok, want alleen al de zaterdagmarkt van Leiden is er één om érg blij van te worden. Vanaf de V&D staat de gracht (Nieuwe Rijn) vol kramen uitgestald en overal is ook genoeg te proeven. Er zijn ongeveer dertig groente-en fruitkramen, ik tel bijna tien kramen met olijven en Oriëntaalse specialiteiten en ook het deel met verse vis is al een bezoek aan de markt waard. Waarlijk één van de beste (zaterdag)markten die ik ken (van 8.00 tot 17.00u). "Maar wat van Leiden echt een interessante winkelstad maakt, zijn de speciaal- zaken die (vaak) in kleine straatjes en steegjes te vinden zijn." Onze ontdekking van de dag is Slagerij van der Zon (Haarlemmerstraat 78); een familieslagerij anno 1945.

De eerste aandacht wordt getrokken door de buitenkraam waar warme worstenbroodjes worden verkocht. Die zien er zó appetijtelijk uit, dat we onder de mooie rooie luifel door naar binnen lopen om daar eens rond te kijken. Direct worden we welkom geheten door de slager zelf, die een heuse onemanshow opvoert voor zijn publiek. We zijn zeker niet de enigen in de winkel, maar er wordt hier hard doorgewerkt en we zijn snel aan de beurt.

Op de achtergrond gaat de vleesverwerking gewoon door. Je krijgt een heerlijk kijkje in de keuken. Via de website blijkt het goed mogelijk een bestelling te plaatsen (die je kunt komen ophalen in de winkel of die desgewenst thuis, op kantoor, op het kinderdagverblijf (omgeving Leiden) wordt bezorgd). Verder staat het assortiment (incl de prijzen) online; plus een aantal handige recepten voor vleesgerechten, zoals fijn draadjesvlees.

Onze aandacht wordt direct getrokken door de droge worsten. We gaan uiteindelijk naar huis met chorizo, mosterdworst, een viertal saucijzen, een verse rookworst en een stuk smeuïge grillworst (die door de slager in plakken wordt gesneden, omdat die bedoeld is voor 'onderweg', lees: voor de eerste tien minuten vanaf dat we buiten de slagerij staan).

Er zijn genoeg superlatieven te bedenken, maar laat ik het zeggen in de eigen woorden van Van der Zon: "Door onze ambachtelijke werkwijze (het verwerken van hele varkens en hele runderen), kunnen wij elke week 5 à 6 varkens en 1 à 2 koeien in de winkel verwerken. Want zo wordt het grootste deel van onze producten door onszelf gemaakt. Door de jarenlange samenwerking met bestaande veeboeren in de omgeving weten zij precies wat onze wensen en eisen zijn met betrekking tot de kwaliteit van het vlees. De slagerij ademt tot op de dag van vandaag een ambachtelijke, authentieke sfeer uit. Het vlees wordt voor de ogen van de klant aan het hakblok gesneden en de originele weegschalen zijn nog in gebruik."

Landgoed Heerdeberg Streekmarkt

"Iedere eerste zondag van de maand organiseert landgoed Heerdeberg een streekmarkt" Nou, niet íedere zondag, want in de wintermaanden (die ruim genomen van oktober tm maart lopen) is er geen markt. Dan kun je ook prima langskomen. Want Heerdeberg (Pater Kustersweg 20, Cadier en Keer) is een groene plek aan de rand van Maastricht, met een uitgestrekt (wandel)bos inclusief uitzicht over de Limburgse hoofdstad, een hertenpark en het landgoed heeft naast een café en boerenwinkel ook een eigen (goedgevulde) beeldentuin (in een oude mergelgroeve). En van april tot en met september is er dus ook een markt(je) op de eerste zondag van elke maand.

Lokale producten kunnen hier geproefd en gekocht worden. Voor echte Randstedelingen (Randstatters?) is het de reis niet waard, die hebben de heerlijkheid van de PureMarkt. En daar is de streekmarkt van Heerdeberg maar een slap aftreksel van; met zijn kraam of tien.

Maar toch wel leuk. Al is het maar vanwege de ('s middags gehouden) biggenrace. En vaak zal in de aangrenzende beeldentuin live muziek worden gespeeld. Bovendien - en dat is een héle belangrijke - serveert men hier verse vlaai. De markt is van 11-15u. Verder zijn er vier wandelingen én een kruidenwandeling die langs het landgoed komen.

Niet te verwarren met speculoos

Hasseltse speculaas is destijds geboren uit de berg restproducten die bleven liggen bij de vele jeneverstokerijen in deze leuke Vlaamse stad: verbrande suiker. Bakkers voegden hier bloem, specerijen en vetstof aan toe en zo ontstond deze koek. In de loop der jaren werden er steeds meer andere ingrediënten toegevoegd en dus kwamen er verschillende varianten. Dé echte Hasseltse speculaas is nog te vinden bij 'Hasselts speculaasatelier' dePaifve aan de Demerstraat nummer 47. Of zo zegt men. NB: speculaas is géén speculoos

De speculaas is van origine een rechthoekig stuk. Waar inmiddels op gevarieerd wordt met stukjes noot. Of stukjes chocolade (wit of melk). Maar misschien de beste variant is de ronde speculaas waarbij het deeg is opgerold met marsepein. Een 'zakje gemengd' met alle soorten koop je bij dePaifve voor €10 (serieus?!)

Deze Hasseltse speculaas is heel anders dan de speculaas(brokken) en (amandel)speculaasjes die in Nederland bekend zijn. Deze speculaas is dikker, bevat minder specerijen en is duidelijk droger. Om heel eerlijk te zijn, vind ikzelf hem stiekem niet zo heel erg bijzonder. En om nóg eerlijker te zijn, vind ik tien euro voor een zak koekjes belachelijk. Maar de stad houdt zelfs speculaasfeesten (én jeneverfeest) en dan moet je het toch op z'n minst geprobeerd hebben. Of probeer het zelf, met het authentieke recept...

Route Nederland: Pure Markt!

Met een volle portemonnee heen. En met een volle boodschappentas terug. Of tenminste, had ik maar mijn fijne boodschappentas (lees: mandje) meegenomen, want ik ging (te) zwaar bepakt en gezakt weer weg. Portemonnee leeg, inderdaad, maar dat was alleen maar omdat je nergens in de buurt geld kon opnemen... anders had ik waarschijnlijk nog wel meer voorraad aangelegd. @Pure Markt

Voor wie ooit wel eens in (Zuid)Frankrijk is geweest en heimwee heeft. Of voor wie op culinaire strooptocht wil (zonder nou een hele provincie door te moeten). En sowieso voor iedereen die van lekker eten houdt, zeker als het artisanale streekproducten betreft, van het verrukkelijke soort. Puur eten. Met liefde gemaakt en gevonden; verkocht door de producenten zelf. Niet alleen kunnen zij je (gepassioneerd) informeren over de ingrediënten, hun herkomst en het gehele productieproces; zij enthousiasmeren. En dat maakt de sfeer heel bijzonder. Hier wordt een soort van eetfeestje gevierd! Inclusief vele proeverijen (en drinkerijen). Ook voor diegenen die geen gluten mogen. Zoals de cocosballs (5 voor €5) die vers uit de oven komen.

De Pure Markt werd anno 2008 te Amsterdam geboren, als een klein onderdeel van de zondagsmarkt in de Dapperstraat. Van lieverlee werd de Pure Markt wat hij nu is: een reizende ambachtelijke zondagsmarkt die in ieder geval elke tweede zondag van de maand (m.u.v. november, januari, februari en maart) van 11-18u neerstrijkt in het Amstelpark (of het Beatrixpark). En verder is de Pure Markt op locatie te vinden: waar en wanneer, zie website.

We gingen om eindelijk eens de ciders (en ongefilterde appelazijn) van Het Ciderhuis in te slaan. En stuitten daarbij op oesters; de olijfolie van Finca Forata (€6,95 per 750ml); de potten honing van Hortensius (bv phaeceliahoning en eucalyptushoning €6 à 450g; koolzaadhoning met gemalen amandel €5 300g); meerdere kramen met worst (en pistou en gerookte knoflook en rillettes en confit de canard); en kaasjes. Zoals heuse Blaarkop (biologische roodschimmel uit de Gelderse vallei, 100g €1).

Bij de kraam van Fudgepartners vind ik anijstjoepkes (10 voor €3,50). En slechts met heel veel moeite kan ik de heerlijke pata negra van de Spaanse Schuur weerstaan. Maar ik koop wel een stukje geitenkaas met gerookte paprikakorst. Er is hertenvlees. En Hongaarse zuurwaren. Er wordt aloë vera verkocht. Maar de grootste klapper van vandaag is een vol kistje (met tien verschillende) pompoenen voor €6! Samen met het kippetje dat vers van de grill komt (€15 voor een hele maïskip; niet zo fantastisch als de Gentse zondagsmarkt kip, maar toch ook erg lekker), is pompoen uit de oven thuis ons diner. En dan kunnen we geen pap meer zeggen. GENOTEN!

(update 07-12-2014)
De streekmarkt die elke eerste zondag van de maand op de Mariaplaats te Utrecht wordt gehouden, heeft verdacht veel weg van deze Pure Markt. Met enkele van dezelfde deelnemers ook (cocosballs!)

Route (Zuid!)Frankrijk: streekmarkt

Van tevoren had D. mij nog opgebeld: "we gaan naar de hemel". Ik vond toen nog dat hij rijkelijk overdreef. Het was maar een vakantie. Maar wel in Zuid-Frankrijk en daar was ik nog nooit geweest. Eenmaal daar waande ik me in de hemel: aan de kassa van E.Leclercq stond ik eendenpâté in mijn mond te proppen. Ik dronk cider, wijn en sap; allemaal van lokale makelij. Het brood was goddelijk; ook dat van de supermarkt. Alles alles wat ik mijn mond stopte even heerlijk. Dus D. had gelijk. En één van de hoogtepunten was de avondmarkt (met lokale streekprodukten). Volgens mij in de zomermaanden doorheen heel (Zuid)Frankrijk. Het is meer een kwestie van uitvogelen waar en wanneer de markt is, dan óf er een markt is.

Op de markt waar wij op bezoek waren, stond onder andere Olivier Buisine (Place des Arcades 47, Monflanquin) met eaux de vie en apéritifs artisanaux. Bij hem kocht ik 'vin de noix'. We aten verse vleeswaren, inclusief foie gras. We propten worst, dronken wijn. Werden vermaakt door de plaatselijke volksdansgroep :) En er was een heuse honingverleiding. Naast diverse zelfgeslingerde honingen (bv. tournesol van plaatselijke zonnebloemvelden) verkocht de familie Auzeral (Pont du Casse) ook deze pâte à tartiner. Een dikke honing verrijkt met gemalen hazelnoten en cacao; naar een eigen creatie van Monsieur Auzeral. Verrukkelijk!! (en waarschijnlijk zelf thuis na te maken, ook al heb je hier geen verse hazelnoten).

Rabarcello

Rabarcello is een artisanale likeur, gemaakt van verse rabarber (te koop bij Gall&Gall en o.a.Vinotheek Besseling, Kanaalstraat 65 in Utrecht; €22,99 per fles van 50cl). Helemaal nieuw op de markt en gemaakt van speciaal geteelde rabarber, water, alcohol en suiker. "The luscious taste and fluorescent colour are the natural result of our secret recipe with this mythical ingredient" (moet dat nou in het Engels? jammer). De eerste geur is 'gewoon' die van alcohol. De smaak lijkt eerst zoet maar dan toch eerder zuur. Het vocht glijdt warm door de keel, waarna de alcohol (18%) brandend zijn weg naar beneden baant. En dan wordt inderdaad rabarber geproefd. Ja, bijzonder. Alleen, die naam. Deze "Dutch spirit" heeft weinig van doen met de troebele limoncello uit Italië. Toch? Mooie fles wel. En op de één of andere manier lijkt 'geserveerd met een takje verse tijm' mij een goed idee. Laat die 007 olijf maar zitten.

De Olmenhorst

Een collega heeft een appelboom. Niet in de eigen hoofdstedelijke achtertuin natuurlijk, maar een geadopteerde boom op landgoed De Olmenhorst (Lisserweg 481, Lisserbroek). Dat kost €23,75 per jaar, plus éénmalig €7,25 inschrijfkosten. Maar er blijken tevens plukdagen te zijn, wanneer enthousiaste appeleters zelf hun fruit mogen komen plukken. Op de website is tijdens de oogstperiode (september, oktober) een schema te vinden. Op zaterdagen loopt 'Jos het trekpaard' met de huifkar rondjes en er zou soms zelfs een heuse champagnelounge zijn. Score! Wij zijn vertrokken.

Maar wie had verwacht dat het zo druk zou zijn? Parkeren is al een hele heisa en er zijn vier heuse parkeervelden (P1-P4). Dat kost geld maar het parkeerbonnetje kan ingeleverd worden voor een consumptie. Het landgoed zelf is gróót! En huisvest onder andere een heuse chocolatier (Urban Cacao), een fotokamer (waar je je dierbare kroost op de foto kan laten zetten) en er staat een bakker speltbroden te verkopen. Het oogt aanvankelijk allemaal vreselijk verantwoord en weinig authentiek, met een flinke snuf commercie. Een ogenschijnlijke plek waar de pretentieuze Amsterdammers ecologisch komen doen, maar dan wel op een 'van alle gemakken voorziene' manier. Dat het stiekem toch met je schoenen in de modder is, blijkt in de boomgaard zelf. Had ik nog tòch maar mijn laarzen aangetrokken.

Wij zijn wat later in het seizoen. Alle plukperen zijn al weg, helaas. Van de verschillende appels hangen er alleen nog Topaz, Santana, Elstar en Jonagored aan de boom. Eerst kom je langs een kraampje waar de verschillende rassen te proeven zijn. En daarna word je keurig bewegwijzerd naar de appels van je plukkeuze. Alle appels worden ter plekke gewogen en rekenen voor €1,99 per kilo af. Het plukken is erg leuk, voor een beperkte duur. Want hoeveel appels heeft één mens nou nodig? Dus na een stuk of vijftien exemplaren af- gedraaid te hebben, is het plukken gedaan. Slenteren door de boomgaarden heeft natuurlijk ook zo zijn charme. En 'ze van De Olmenhorst' doen daar niet moeilijk over. Want het landgoed is sowieso tussen zonsopgang en -ondergang vrij toegankelijk voor publiek. Zelfs honden zijn welkom, mits aangelijnd. Er worden doorheen het jaar diverse activiteiten en interessante workshops georganiseerd. En er is natuurlijk een landgoedwinkel (open ma t/m vrij 10-18; za 9-17; zo (mrt t/m dec) 11-17). Waar producten van eigen makelij en overige natuurvoedingswinkelartikelen te koop zijn. Bovendien kun je hier een gevulde picknickmand of leuke knapzak aanschaffen om ergens mee te verpozen.

Naast mijn appels ga ik uiteindelijk weg met twee flessen perensap (€1,99 per literfles, exclusief €0,30 statiegeld), gerookte knoflook (per bol €2) en een pot 'Olmenhorst Boomgaard honing' (€4,99). Thuis zie ik pas dat deze honing geen appelbloesemhoning is, zoals ik eigenlijk vanuit gegaan was. Maar honing is honing is lekker. En inderdaad, A, op dat hele landgoed geen druppel cider te vinden. Daar moeten ze duidelijk nog aan wat aan doen!

Wieringer Jodenkoeken

Voor de visafslag waren we 's ochtends vroeg op pad gegaan, maar toen we 'uitgevist' waren, bleek er op en rond Wieringen nog meer interessants te halen. 

Zoals de 'Wieringer Jode(n)koeken', die bij Bakker Ben Idema (Den Oever) voor €3,50 per acht middelgrote; en even verderop bij Bakker Edwin Bellis (Hippolytushoef) ook in een zilverkleurig blik verkocht worden (of tien grote koeken in een zakje voor €4,95). Hoewel daarbij gezegd wordt dat beide bakkers hun eigen geheime recept gebruiken, want op ex-eiland Wieringen bestaat van nature natuurlijk competitie tussen oost en west. Hoewel 'hiepo' met de handen op de rug wint van 'noever' als het op kaas aankomt..

De naam van de Wieringer Jodenkoek komt alvast erg gejat over. Want hoeveel joden zouden er nou zijn geweest op dit voormalige eiland. En als ze het maar steeds weer over de Vikingen hebben die hier ooit waren, waarom heet de koek dan niet gewoon 'wieringer vikingkoek' ofzo? Zoals ze op Wieringen ook al de vikingolie en de vikingsigaar hebben. Wat trouwens geschiedkundig ook wel raar is, dat je eeuwen nadien jezelf verloochent door een streekproduct te vernoemen naar de moordende woestelingen die ooit je eiland kwamen plunderen.

De koek zelf is als speculaas, maar dan zonder die lekkere typische specerijensmaak. In mijn ogen heeft deze koek zelfs een beetje een ranzige boter nasmaak, hoewel de zoete suikerkorrels in sommige happen dit wel goedmaken. Mwâh. Misschien had ik me bij Bakker Bellis beter kunnen laten verleiden door (5 voor €5) 'trollenbollen, heksenkeutels of bofkonten'.

En dan nu de grote vraag. Zullen we even over de Afsluitdijk op en neer?!

Lindenhoff

Door een simpel roquefortworstje op een terrassige hapjesplank, kwam ik gisteren terecht in één van mijn tegenwoordig schaarse 'culinaire strooptochten'. A2 afslag 3 richting Abcoude en na de éénautotegelijkbrug in het centrum, rechtsaf de Molenweg op. Dan langs de Vecht tot aan de linkerkant Rijksstraatweg nummer 21 opdoemt. Hek door, oprit door bomen omzoomd, over het erf en tenslotte achter de Marché parkeren. Waar het opeens druk blijkt. Ik ben bij Lindenhoff.

Lindenhoff is een familiebedrijf, dat momenteel door de vierde generatie bestierd wordt. Op de boerderij lopen 260 Gasconne runderen, 160 Tarrasconaise schapen, 140 Baambrugse varkens; paarden en kippen. Die ik overigens niet zie. Wél spot ik een heuse (hooiloze) hooimijt, een blauwe lucht met ook schapenwolkjes en een loods vol versproducten met één ding gemeen: "authentieke smaak".

De gegoede burgers van Amsterdam verdrukken zich om de verse berlotti bonen en rode bosuien. En er is inderdaad goed lekkers te vinden. Bij de ingang een open koelkast met (duur) zachtfruit. Er staan diverse stellages met kisten groente en fruit (gele en ronde courgettes; diverse pruimen; verse knoflook; mooie aardappelen; knollen van citroenen; snijbiet en watniet) en er is zelfs een rek met oliën, verse hazelnoten en (o.a. cranberry) azijn. Links aan de wand wijnen, enkele kookboeken, chocolades (uit Laren), koffie en thee (met een uitgestreken gezicht antwoordt het kassameisje op mijn verbaasde vraag, dat de pakjes Løv Organic Thee à 20 zakjes inderdaad €9,95 per pakje kosten, WTF!) en Hollandse cider. Maar de wáre trekpleisters zijn de koelkamers met kazen (achterin) en vlees (rechts). Op de groene knop drukken en je kunt naar binnen.

Holy cow (letterlijk ;) Dát is nog eens vlees! Uiteraard staat men er dik voor in de rij. Naast de kotelletten van lam en rund, hammen en ribstukken, liggen vleeswaren, spek, patés en worsten (bv. van Brandt&Levie). Twee lange slingers roquefortworst gaan in 'mijn' rieten boodschappenmand (€9,85; €33,40/kg) plus een gekookte Baambrugse bigworst (van Robert) à €2,50. En ik hap natuurlijk stukjes worst weg, want die liggen voor de proef op een schaaltje. Héérlijk!

De fijne proeverijtjes gaan in de kaaskamer stug door. Elke ware kaasliefhebber zal hier een kleine hartverzakking krijgen. Wat een keuze en wat een bijzondere kazen. Wit-, blauw-en roodschimmels. Harde kazen. Brokkelkazen. En vele schapen-en geitenkaasjes. Uit Nederland (er is messenklever! €29/kg, en Nederlandse cheddar, €23,41/kg: een bijzondere kaas met een aanvankelijk zachte smaak die daarna zouter en vervolgens uitgesproken pittig is, bijna bran- dend) en natuurlijk uit Frankrijk en Italië (Provolone Mandarone 26/28 mesi, €39,95/kg). En voor bijna elke kaas staat een klein bakje met stukjes voor de proef. Walhalla!

Naast kaas is er ook verse room, buffelmozzarella, (Franse) crème fraîche, (Engelse) double cream en (Geurnsey) boter in papieren rol (€5,99/250g). Het glazen potje 'petit pot de pistache' met wit plastic wipdeksel herbergt een groen pistachepuddinkje (€2,40) en is er ook in de smaken praline en karamel.

Maar bij de kassa is het pas écht slikken! Het kleine zakje gebrande pecannoten met chocolade dat ik mezelf als verwennerij had toe- gestaan, blijk ik voor €7,09 te hebben gekocht (rechtsonderaan op de foto). Wát?! Hadden ze deze niet even in het vak kunnen prijzen. Het schoolbordje met €49,95 per kilo verraadt dit namelijk niet. Ik ben genept. Ook omdat de ene citroen €1,94 aanslaat en de zes kleine komkommertjes pas in ruil voor €4 mee mogen. Pinnen en vergeten. Maar ik voel me wel een beetje genomen. Blablablabla "authentieke smaak" helemaal mee eens, maar die hele over-de-prijs-doen-wij-niet-moeilijk-dus-moet-jij-t-ook-niet-doen-houding is er wel over. De andere bezoekers, type grachtengordel, doen ook net alsof hun neus bloedt, maar bij deze. Een gewaarschuwd mens telt voor twee: neem geld mee, en een boodschappenlijstje.

Over twee weken (14.09.2013) is er open "fine food farm" dag. En de website heeft ook een webwinkel (bestellingen vanaf €45, maar met vijf zakjes chocolade en wat worst ben je daar al aan, haha).

(update 16.08.2014)

Ja, ik ben verrukt van de kazen en worst op de Lindenhoff. En ja, het groentemeneertje weet alles van wat er aan groenten (en fruit) te koop ligt. Maar als het kassameisje doodleuk €8,50 rekent voor 120g paarse sperziebonen, ben ik er wel weer even klaar mee. Pas wanneer ik er iets van zeg ("dat is volgens mij de kiloprijs"), krijg ik geld terug. Schijnbaar vindt zij het normaal, bijna negen euro voor een paar boontjes. Sjonge. Maar goed, ik heb mijn kaasjes; ik ben ermee weg.

Saucisson 'roquefort'

Het is een willekeurige nazomerse vrijdagavond (lees: gisteren) aan de NDSM-werf, te bereiken met de (gratis) veerboot vanaf A'dam CS. Bij cultureel café Noorderlicht (met terras aan het IJ en later op de avond live band en kampvuur!) genieten mijn gezel- schap en ik van een antipasti plankje (€12,50) en de (te vele) rode wijn. De discutabele gesprekken zijn niet van de lucht, maar waar we het allemaal over eens zijn: dat worstje op de plank is góddelijk!

Ik moet meermaals navraag doen bij het personeel om uiteindelijk de herkomst ervan te achterhalen en door wijnmist heen weet ik het gelukkig te onthouden: saucisson roquefort van Lindenhoff (te Baambrugge). Alwaar de lange worstslierten ("slinger") gretig over de toonbank gaan voor €33,40/kg. Het is een droog worstje, maar zeer sappig van binnen. En terwijl je het opeet (hapslikweg prop) blíjf je kijken: wáár zit de roquefort? Er zijn alleen enkele donkere stipjes te zien, maar de smaak is óp en top verrukkelijk smeltende blauwschimmel. Hemels. Waarna je je afvraagt: is dit eigenlijk wel een worstje? Of is het een kaasje in vermomming? Briljant!!

Pieman (niet op z'n NLs uitspreken!)

Voor de 'pies' van Sven Brink staan "kwaliteit en exclusiviteit" hoog in het vaandel en zijn hartige taartjes zouden te vinden zijn op de markten van Schagen, Amstelveen, Haarlem en Amsterdam. En op vrijdag (13-21u) ook op de markt in hartje IJsselstein. Dat is wat dichter in de buurt en op een spaarzame vrije vrijdag (paradoxaal als dat klinkt) zet ik mijn auto weg in de naastgelegen P Overtoom om voor €4 (3 voor €10) een Pie African Boboti van dé Pieman te kopen.

Het idee voor een pieshop (een pies-hop?) werd gek genoeg in het Zuiden opgedaan, maar wel bij een Britse traiteur. De pieman: "Het geheim van een goede pie zit hem in de producten. Wij maken ons deeg met 100% roomboter en werken voor de vulling uitsluitend met biologische groenten en scharrelvlees. Momenteel werk ik aan een aantal pies bereid met wild, want pies volgen de seizoenen."

Ik ben zelf een beetje teleurgesteld, want de piekorst is 'gewoon' van bladerdeeg. Prachtig (machinaal) gestempeld, maar toch. Wel authentiek quasi sjiek eetpapier logo van de pieman er bovenop. De vulling bestaat voornamelijk uit rozijntjes, worteljulienne en fijn gekruid gehakt; en smaakt zoetig, met een beetje pit (in vooral de nasmaak) en érg lekker. Dit hartige taartje is zijn €4 meer dan waard en ik zal zeker nog eens een taartje kopen als ik ze ergens zie (ben ook benieuwd naar 'vega linzen') maar er echt helemaal voor omrijden? nee. Zo'n pie lijkt mij de perfect picknick versnapering, ware het niet dat ze warm het beste zijn; láng in de zon laten liggen dus ;)

Goudse siroopwafelen

"De echte Goudse Van Vliet Siroopwafelen worden al meer dan honderd jaar met vakmanschap gebakken, naar een oud geheim gebleven recept." En ze zijn te koop bij Gebackerij Van Den Berg (Lange Groenendaal 32, ma tm vrij 8.00-17.30u za 8.00-17.00u), 10 stuks voor €2,60.

"Smaakmakers sinds 1864." Want "toen stond Cor van den Berg met zijn brood-en banketbakkerij aan de wieg van het familiebedrijf. In 1989 kreeg de onderneming zijn huidige vorm door de overname van Van Vliet's Siroopwafels." Aha!

Naast verpakkingen van 10 of 15 stuks siroopwafelen, verkopen ze bij Van Den Berg ook wafels overtrokken met karamelchocolade (€3,55 per 4st.); siroopwafelliqueur (€2,95 per 40ml; €12,70 0,5l) en siroopwafeltruffels. Daarbij is het mogelijk bij een wafelenbak mee te kijken of, op afspraak, een siroopwafelworkshop te volgen. En voor de juiste prijs komt Van Den Berg op locatie siroopwafelen bakken. Ergo, de partycateraar en banketbakker weet het oneigen familierecept danig uit te buiten en is daar zeer succesvol mee. Ookal hebben ze dan een stevige concurrent in De Vlaam.

De siroopwafelen hebben het geblokte uiterlijk van elke doorsnee stroopwafel. En ze smáken ook als de meeste stroopwafels (kun je nagaan hoe goed de wafels uit de supermarkt zijn!); alleen is de koek zelf wat kruimeliger, de stroop wat dikker en ruimer aanwezig en de smaak wat meer kaneel (dat zit 'm in de vulling). Hij is lekker, maar eigenlijk heb ik 'm liever warm, van de markt bijvoorbeeld.

Ingrediënten: tarwebloem, margarine, suiker, ei, glucosestroop, E322, E500. Vulling (44%): glucosestroop, suiker, roomboter, ka- neel, zout, gemodificeerd zetmeel.

Route Nederland: Goudse specialiteitenroute

Gouda; ik heb je danig onderschat. Als bij schijnbaar toeval geraak in een weekend in de stad met de edelmetaalklank en hoewel ik er ooit gewerkt heb (nu alweer vier jaar geleden), zag ik de gemeente nooit eerder in al haar rijkdom zoals nu. De zaterdagavond wordt met vreugde gedineerd bij Proeven, maar het hoogtepunt vormt in retrospectie de 'Goudse specialiteitenroute' waarvan de folder bij de lokale VVV (De Goudse Waag, Markt 35) gratis te verkrijgen is. Gouda is een hele mooie stad met diverse gebouwen en details uit voorbije jaren en eeuwen, maar er zijn bovendien vele boetieks en eigenzinnige winkeltjes te vinden (legospeciaalzaak!). Én het blijkt de perfecte plek voor een culinaire stroop(haha)tocht:

Want stroop(/siroop)wafels verkopen ze hier bijna allemaal. Zoals de originele Kamphuisen siroopwafels bij van De Vlaam (Markt 69 - vreemd genoeg niet in bovenstaande folder opgenomen), maar bijvoorbeeld ook de meer kruidige wafels van Bakkerij Van Vliet of de "wafels met persoonlijke wensen" bij Bijbelshop Samma (oh?!?). Er worden verder stroopwafellikeur, -ijs en stroopwafeltruffels verkocht. En stroopwafelthee. En er is káás. Bijna overal; een ware veelheid aan kaas zelfs; met interessante regionale specialiteiten zoals oranje Landgoedkaas (€23,80/kg, Lange Tiendeweg 30) of Klaver Roemkaas (€13,90/kg). Bloemenwinkel "De Illusie" wil ook een graantje meepikken en verkoopt miniaturen van het Goudse stadhuis gemaakt van zeep, maar beter had ik op de naam gelet.