Voor een tandheelkundig evenement werd ik 'gesommeerd' te trakteren, soort van. En aangezien je een gegeven tandarts niet in de bek moet kijken (uhhhhh), had ik zoiets van "oké; dan kunnen jullie het uiteraard krijgen ook". Dus ik bedacht en schudde zó uit mijn mouw: de ultíeme traktatie met een sterk dentaal tintje...
Het werkelijk perfecte koekjesdeeg ('sugar cookie recipe') vond ik op Sweetsugarbelle (met daarbij een stap-voor-stap beschrijving, voor zover dat nog nodig is met zo'n makkelijk recept ;). Doordat er geen bakpoeder of andere rijsmiddelen aan het deeg worden toegevoegd, behouden de (uitgestoken) koekjes hun vorm. Het soepele deeg is makkelijk uit te rollen, ja, óók herhaaldelijk. En de smaak is verrukkelijk, niet in de laatste plaats door de toevoeging van amandelextract (in plaats van 'alleen maar' vanille), zodat de keuken zich vult met de geur van amaretti/-o bij het openen van de oven. Mmmmm.
En dan komt 'the fun part'. Want ik heb koekjesstekers in de vorm van een kies én in de vorm van een tang. Ik moet een beetje dikke koekjes hebben (5-6mm) zodat ze tegen een stootje kunnen. Op mijn (gekregen! goed cadeau!!) Silpat® bakmat bak ik ze bruin. De afgekoelde kiezen worden voorzien van (naturel marsepeinen) wortels en een witte (marsepeinen) kroon. Dat gaat doeltreffend en simpel door dezelfde koeksteker te gebruiken voor het uitgerolde marsepein. En omdat de koekjes niet zijn uitgelopen tijdens het bakproces, is de pasvorm zo goed als perfect. Overigens heb ik ontdekt, dat het uitrollen van marsepein (en fondant) beter gaat met behulp van maïzena dan met poedersuiker; maar dat als tip terzijde.
De (nieuwe) pizzaroller snijdt de decoratie veel makkelijker in één soepele beweging doormidden dan een mesje zou doen. Met een beetje royal icing plak ik de marsepein-delen op de koekjes. Hier en daar nog een beetje bijvormen met de vingers (op een vlakke ondergrond zodat ze niet breken) en dan kan ik aan de gang met de zak 'bloedtransfusie'. Hihi.
Enthousiast stuur ik de 'net klaar' foto door via Whatsapp. Waarna ik vooral het woord "eng" terugkrijg. De roodgekleurde royal icing (die de hele nacht heeft gedroogd) is ook wel bijzonder geslaagd als bloed. En mijn kiezenkoekjes krijgen helemaal een realistisch tintje als ik een dagelijks tafereel ensceneer met spiegel en sonde en anesthesie. "Bij een boom van een kerel net tien kiezen moeten verwijderen".
Maar los daarvan zijn ze héérlijk!! Lekkere koekjes met een rijke botersmaak en een krokant kruimige textuur. De subtiele geur van amandel die uit de koekjes opstijgt, complementeert de marsepein bovenop. Wat goed dat ik er geen (zoetzoeterzoetst) suikerfondant op heb gedaan. Het beetje bloed is zoet genoeg. 'Ze' van de foodies YouTubefilmpjes zouden ook eens marsepein moeten gebruiken in plaats van altijd maar weer die fondant en dikke laag icing.
De bruiner gebakken koekjes die langer in de oven hebben doorge- bracht, zijn trouwens iets beter (knapperiger) dan de lichtgouden varianten. Is het overbodig te vermelden dat ik totaal en volledig de blits maakte met deze versnaperingen?! Vooral omdat ik ze met steriele gaasjes en extractieformulieren serveerde. #inmijnnopjes