Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

24 februari 2014

Heston's Kaassaus (met K, idd)

Heston Blumenthal (van 'The Fat Duck') is "in search of perfection". En deelt dat gelukkig met de rest van ons in het BBC programma met dezelfde naam. En in "How to cook like Heston":


23 februari 2014

Nicko's chocoladecake met rode peper(s)

Chocochili willen ze. Of eigenlijk wil ze, want 'he' houdt niet zo van chocoladecake. 'Ze' wel. En omdat zij het nu nog steeds warm krijgt bij de herinnering aan een nogal heftige chocoladetaart met rode peper die ik ergens in 2012 maakte (én vooral omdat zij het voor het zeggen heeft), oefen ik op een 'hete chocoladetaart'. Nou zou ik natuurlijk het exemplaar van twee jaar geleden kunnen herhalen. Maar aangezien ik laatst op een interessant recept voor smeuïge chocoladecake (met ook cacao, oploskoffie en karnemelk) stuitte, maak ik díe. De maker, Nicko, noemt het "the definition of food porn".


(wat moet ik me eigenlijk precies voorstellen bij 'food porn'?!)

Het is een gek recept dat begint met het smelten van (pure) choco- lade, boter en oploskoffie. Daar moet dan wat water doorheen, wat vreemd genoeg (met de hydrofiele chocola) geen klonterig papje geeft zoals ik had verwacht. Het lukt op de video en het lukt mij ook.
Vervolgens worden eieren met karnemelk losgeklopt. Daar gaat dan het chocolademengsel doorheen. En tenslotte bloem, cacao, basterd-en kristalsuiker. Ik ga mijn Wilton 'heart cake set' weer uittesten; kijken of zo'n harttaart (nog) beter lukt als de vorm ordentelijk gevuld is. Dus ik maak drie keer de hoeveelheid deeg (en uiteraard vul ik de vormen nu té vol - dus dat levert me een uurtje ovenschoonmaken op...) Chips. Ik heb alleen niet 3x85g cacaopoeder. Sterker nog, ik heb in totaal maar 83g cacao, nou ja, jammer dan. Voor de suiker neem ik 1/3 bruine basterd, 1/3 kris- talsuiker en 1/3 geraspte palmsuiker. Want die laatst ligt maar in mijn kast te liggen en ik vind dat palmsuiker een extra dimensie aan smaak toevoegt. Door het deeg gaat daarbij vanille-extract, fleur de sel, drie (!) fijngehakte rode pepertjes (zonder zaadjes) en 1tl (Piramide) cayennepeper. Zo. Als dat niet chocochili wordt, weet ik het ook niet meer.

Afgezien van de onfijne deeglekkage in de oven, lukken de taarten wonderwel. Het zijn stevige cakes die op elkaar een taart maken van 11cm hoog. Voor de hartvorm in het midden gebruik ik (2x) Rudolph's witte chocolade botercrème, want die is zeer goed van smaak en behoudt goed zijn vorm. Het maanzaadhart was immers enigszins ingestort halverwege en daarmee ging het essentiële hart verloren. Over de 'crumb coating' komt bruine rolfondant (twee pakjes à 200g €1,49, Jumbo) die ik eerst even in zijn verpakking op de verwarming leg, zodat het makkelijk uit te rollen is.

Op naar het werk. Waar mijn fortuinlijke vrijdagcollega's zich aan de taart mogen laven, in ruil voor hun recensies. De taart blijkt dit keer beter te snijden, in die zin dat het witte hart in elke punt beter tot zijn recht komt. De cake zelf oogt wat droog, maar is dat niet. De cake is wel erg kruimelig, maar dat heeft meer te maken met het feit dat ik boven andere dingen aan het doen was op het moment dat de cakes eigenlijk uit de oven hadden gemoeten (en het me meer dan een wenselijk aantal minuten na het verstrijken van de baktijd pas te binnen schoot dat ik richting keuken moet). Mijn collega's vinden de chocoladecake helemaal goed en ook absoluut niet te droog. Alleen misschien iets te massief, maar verder goed van textuur en héérlijk. Het probleem met deze Wilton hartvorm blíjft de verdeling van botercrème, maar gelukkig smaakt deze vulling zachtsmeltend, fluwelig naar niet te zoete witte chocola. Alleen.... waar is alle rode peper heen? Drie (drie!) rode pepers zijn volledig verdwenen tijdens het bakken. Al wat resteert is een (hele hele) lichte tinteling op de lippen. Potdikkie. Nou moet ik nóg een keer een chocoladetaart bakken. Dát is balen ;))

Steek daar maar eens 'n stokje voor!

Omdat mijn trein naar Arnhem vertraging had, kocht ik op UCS thee to go bij de AH to go. Welgeteld 'acht' kopjes (lees: eigenlijk één, maar ik heb zeven roerstaafjes extra meegenomen; foei). Ik heb zo het idee dat deze grappige dunhouten stokjes nog handig gaan zijn bij toekomstige bakbezigheden, al weet ik nog niet hoe. Een stokje is 16,5cm lang, inclusief het cirkelvormig uiteinde (met doorsnede 1,5cm). Ik zou er bijvoorbeeld een thermometer op kunnen tekenen en het stokje in een hete chocochilicake kunnen stoppen.. :)

22 februari 2014

Oreo smoothie

Toetje! Toetje! Of twéé toetjes, dat is helemáál mooi. Behalve een vanillecakeje met witte-chocolade-botercrème, verschijnt er een oreo smoothie op tafel. En voor het vage idee van 'gezond' is de smoothie verrijkt met banaan en aardbei. Mooie rode aardbeien die ook best als decoratie kunnen gelden. De smoothie wordt niet gemaakt van ijs, maar van yoghurt. Dat scheelt weer (enigszins) in de fitness-afdeling..



Recept
Doe 140g (½cup) Arla vanille-yoghurt met 125ml (½cup) melk, 1 (kleine) banaan, 2 aardbeien, ½tl kaneel, ¼tl nootmuskaat en 8 Oreo koekjes in een blender en vermeng op hoge snelheid tot een luchtige smoothie. Schraap de crèmevulling tussen twee Oreo's uit, verkruimel de chocoladekoekjes (in een vijzel bijvoorbeeld) en verdeel de kruimels over de (2) glazen met smoothie.

Ik gebruik, bij gebrek aan een blender, mijn oude vertrouwde fijne staafmixer, maar heb het idee dat de smoothie daar minder luchtig mee wordt. Wat verder de pret niet drukt. Deze 'vloeibare koekjes drank' is heerlijk, vooral met dat kruim bovenop. Súper! Maar iets minder banaan (en iets minder melk) had best gemogen. Voor een dikkere drank met (nog) meer koekjessmaak. Oe, oe, oe, misschien met gemalen amandelen erdoor?
En ik heb maar meteen ook Punselie's gekocht, want 'stroopwafel smoothie' klinkt mij bijna nóg beter in de oren!!

17 februari 2014

Een roosje m'n roosje

Ik heb nu de juiste tip: Wilton 2D. En dat slaat dan op de correcte spuittip (of spuitmond), omdat je anders dus mooi geen rozen kunt spuiten (van meringue bijvoorbeeld). En rozen spuiten is wat het moet zijn; voor op de inmiddels infameuze bruidstaart die ik voor mijn broer ga maken eind april :) en :o

En dan probeer ik meteen maar de witte chocolade botercrème van Rudolph uit (Rudolph's Bakery: 'rode bessen cupcakes met witte chocolade'), want zo'n 'botercrème' van alleen roomboter en poedersuiker vind ik te karig en niet smakelijk genoeg voor een delicieuze bruidstaart. Déze blijkt te lijken op de botercrème van Holtkamp, waarbij een (uiteraard) zelfgemaakte banketbakkers- room wordt verrijkt met een karrenvracht zachte roomboter. Rudolph voegt er nog gesmolten chocola aan toe. En dan heb je fluwelig zachte crème met een verfijnde textuur die de op het internet vaak gebruikte botercrème van alleen boter en suiker (en soms roomkaas) simpel en bij verre overtreft!

De rozen gaan bovenop verse chocoladecakejes. En in een (gratis) gebaksdoosje (van de Jumbo - op te vragen bij de bakkersafdeling in de winkel) vormen zij aldus het verjaardagscadeau voor een goede vriendin die niets hoefde te hebben. Met de nieuwe Quest Psychologie, waar toepasselijk "Hoe ouder, hoe leuker - het beste deel van je leven komt nog" op de voorkant staat.

15 februari 2014

I ♥ citroenmaanzaad

Mijn Wilton 'Heart Cake Pan Set' is binnen! Online besteld voor €17,90 bij TastyDecorations.nl; waar ze trouwens ook héél veel andere bakbe'nodig'dheden verkopen, voor overigens helemaal geen hoge prijs. Zoals bijvoorbeeld hele prettige kleurstoffen (RD ProGel Concentrated Colour). Al moet je soms een paar dagen wachten op je bestelling, want het jonge bedrijf heeft niet àlles op voorraad (maar je wordt vriendelijk op de hoogte gehouden van de voortgang).
En laat ik ook maar meteen aan het bakken slaan, zodat ik op het moment sûpreme (over ruim twee maanden) precies weet waar ik op moet letten. Er is een nieuwe bakvorm én een recept om uit te proberen, want ik wil bij mandaat van het bruidspaar voor de top van hun bruidstaart een 'lemon poppyseed' cake maken. Waarvoor ik de Languages of Love Wedding Cake van TGBBO4's Kimberley als inspiratie gebruik:

Het cakedeeg wordt anders bereid dan te doen gebruikelijk. In plaats van boter met suiker luchtig kloppen en daar vervolgens eieren en bloem doorheen mixen, moet ik de eieren met suiker tot schuim kloppen en daar dan gesmolten boter en bloem doorheen vouwen. En hoewel ik anderhalf keer zoveel deeg maak, is het krap aan genoeg voor de beide Wilton hartvormen. In de oven rijst het nog wel, maar uit de vorm zijn de cakes eigenlijk net te dun om de hartvulling te ondersteunen. Deze cake is wel lekker snel gaar (20 minuutjes op 180°C).

De hartvulling is een snelle botercrème van 200g boter, 200g roomkaas, 250g poedersuiker en 150g maanzaad (dat is drie keer zoveel als in het recept, maar ik vind dat het best maanzaderiger mag). De taart (met paarse marsepein bedekt) lijkt in niks op het plaatje van de verpakking, maar we zullen morgen op het werk zien of 'ie een beetje gelukt is.. Het rode lint is trouwens een laatste (nogal ongeplande) toevoeging, omdat 's avonds tegen bedtijd een taart met marsepein bekleden niet het beste in mijn fijne-motoriek naar boven brengt en ik de kreukels wel een beetje wil verstoppen.

Tadááá. Hart in cake! De combinatie van de lekker frisse citroen en knapperig maanzaad is werkelijk zeer geslaagd. Niet voor niks een (weinig gekende) Britse klassieker. De zoete vulling heeft wel een (nog meer) zurige cake nodig. Rolfondant in plaats van marsepein zou volgens mij te zoet zijn. De rijke botersmaak van de cake is érg goed. Alleen de maanzaadcrème moet een beetje over de happen verdeeld worden om tegelijk cake en crème in de mond te krijgen, maar het geheel is smeuïg en ronduit heerlijk.

Het is alleen wél zo dat de geanticipeerde maanzaadproblematiek inderdaad optreedt. We zitten 's middags nog maanzaadjes tussen de tanden uit te peuteren. Wat mijn broertje waarschijnlijk minder wenselijk zal vinden voor zijn bruidsfoto's (maar ik daarentegen wel weer héél grappig vind; misschien als er "van die kaasprikkers" bij geserveerd worden?!). De hele taart wordt in één dag door mijn collega's verorberd, want "wij houden van taart". Fitnessen doen we later wel weer.

09 februari 2014

Slim & Fijn

Vrijdag eindvandeweek propavond. Zaterdag balansdag. Of zoiets. In ieder geval wilde ik de nieuwe pasta wel eens uitproberen waar mijn (vrouwelijke) collega's het steeds over hebben. Een gluten-, suiker-en vetvrije 'pasta', gemaakt van een plantaardige vezel. Met 21kcal per honderd gram. En bij de Jumbo (A12 afslag 12) ligt zo'n pakje: 200g €2,95. Dure pasta, vind ik, maar dat ga ik natuurlijk uiteindelijk besparen op medische kosten ;) Weet je wat, dan mag het nog wel een tandje extra en eet ik er ook geen vlees bij:

Nepspaghetti met nepgehakt (Quorn haché). Maar wel met échte Gruyère, want nepkáás? Nee, dát gaat te ver!! De saus is een pure sugo (tomaten)saus met ui, spinazie, gerookt paprikapoeder en gemalen peper. En over alles gaat een scheutje héle goede olijfolie. Dus mijn diner smaakt vooral naar olijfolie en kaas. De 'spaghetti' is net voorbij al dente, maar smaakt best wel naar spaghetti soort van. Dat het 'gehakt' mycoproteïne is, proef je niet. Ìk heb een prima en gezonde maaltijd. Maar Italianen zullen zich rotlachen.

08 februari 2014

Hampie Homemade

'Hampie' dat klinkt mij als 'hamper' in de oren, behalve dan dat hamper een mand is en hampie alleen iets met een mand te maken heeft als het om een picknick gaat en de hampie in de hamper zit ;) Een picknick, buiten althans, zit er voorlopig niet in. Al was het maar omdat het februari is en het (alweer) regent (in plaats van sneeuwt, omdat het niet koud genoeg is). Maar een zondagse indoor picknick, dát kan wel. Bij voorkeur voor de tv, ook wel be- kend als 'thuisbioscoop' (22x28cm).

De pie [spreek uit: paai] wordt gemaakt naar een recept uit Yvette van Boven's Homemade. Ik werd eraan herinnerd toen ik door de Libelle bij mijn moeder bladerde, maar het boek zelf heb ik thuis. Toevallig ook van mijn moeder (en vader), maar dan als cadeau voor mijn verjaardag.
Ik maak eerst de vulling van (½om½)gehakt, uitgebakken Ierse bacon, worstvlees, tabasco en verse salie. Maar dat is gewoon een kwestie van alles in een grote kom door elkaar mengen. Het deeg is een andere kwestie, want ik ken deze variant nog niet: melk met boter verwarmen tot de boter gesmolten is en daar dan veel bloem doorheen roeren tot het geheel een stevige bal vormt. En dit laten rusten en uitrollen. Het begint al met een te kleine steelpan (note to self voor de volgende keer!). En natuurlijk ging het nooit echt gebeuren dat zo'n grote hoeveelheid bloem wonderbaarlijk alle- maal door dat beetje vocht opgenomen wordt. Nog warm kneden tot een samenhangend deeg lukt ook niet. Maar desondanks laat het deeg zich wel heerlijk uitrollen en blijkt het prettig elastisch en van prima textuur. Het gaat ook soepel de vorm in ook. Het deeg is alleen niet een tweede keer uit te rollen: meteen goed doen, dus!

In de oven (200°C → 180°C → 160°C) gaat alles super. De korst komt mooi omhoog en kleurt prachtig bruin. Maar zo halverwege gaat het (vele) vleesvocht opborrelen en ik denk dat wel even via de ventilatiegaatjes af te kunnen gieten tussendoor. Waarbij de korsttaart uiteraard uit zijn vorm glijdt; nog net niet helemaal.. Het met vet geïmpregneerde deeg kleurt zwartig en droogt in de oven uit tot net te hard.

Maar verder: heerlijk héérlijk knapperig deeg. En ook de bodem is volbakken. De pie behoudt perfect zijn vorm en is (door de wat harde korst bovenop) niet zo makkelijk hap voor hap te snijden, tenzij met een écht scherp mes. En een lekker zoutige vleesvulling; helemaal goed voor het mannenbezoek dat hier met mij pie zit te eten ;) Het was niet makkelijk om de afkruiding van de vulling te gokken, maar 1 volle tl gemalen witte peper kan schijnbaar altijd. D: "Je kunt over de smaak en de structuur gaan uitweiden. Maar je kunt me er ook gewoon voor wakker maken!"

De aller-aller-aller-verzachtendste douchecrème

Het is nauwelijks onder nul (ik heb dit jaar nog niet één keer de autovoorruit hoeven krabben) en met de thermostaat op 15°C is het warm genoeg in huis. En tóch is mijn huid droger dan anders. Een ietsje droger dan. Maar wel nog altijd zacht, want ik gebruik Dove Purely Pampering. Dit werd in 2012 door Unilever op de markt gebracht en het betreft douchecrèmes die inderdaad meer crème dan wat anders zijn. Dik en bijna romig, met een heerlijke geur. Vooral 'sheaboter&vanille' en 'meiklokje&pistache' (wat ruikt die laatste toch ontzéttend lekker!!) verstoten daarbij Palmolive (naturals) douchemelk van de troon als favoriete onder-de-douche-reiniger.

03 februari 2014

Dát is hoe ik rol... "taking care of business"!

Welnietwelnietwelnietwelnietwelnietwelnietwelnietwelnietwelniet Ik besluit uiteindelijk van wel. Ik hoor al mijn hele leven dat ik anders ben (heel vroeger zei men: 'raar'), wat ik inmiddels vol trots als 'authentiek' interpreteer. En laat ik dat woord maar (weer) eens bij de daad voegen (zei ik dood??), zoals ik tot anderhalf jaar gele- den zo fervent en zo briljant deed. Met hem. Toen het concept van over-de-top-gaan bijna een automatisme was, wat waarachtig tot de meest bijzondere momenten van mijn leven heeft geleid. Waar ik hem dankbaar voor ben. Bovendien had ik hem elk jaar voor zijn verjaardag een taart beloofd. En omdat ik mijn fijnedecomotoriek aan het oefenen ben, heb ik een bakproject nodig. Dus.

Helemaal hé(e)t op het internet nu, naar mijn bescheiden mening, is een gepersonaliseerde rolcake met ingebakken kleurenontwerp. Ik heb er zoveel YouTube filmpjes over gezien (zoek op "patterned roll cake"), dat ik de naar overtuiging neigende illusie heb, dat ik dat ook wel ga kunnen...




Het juiste recept decodeer ik uit 2 filmpjes van Nerdy Nummies: 'heartstone roll cake' en 'pikachu chocolate roll cake'. Met dank aan het internet om de verschrikkelijk onnauwkeurige 'cups' om te kunnen zetten naar ons metrische 'gram'systeem. Het blijft mij een raadsel waarom Amerikanen niet een weegschaal leren inzetten. Ik dacht dat les nummer één in patisserie 'precieze hoeveelheden' was!

Mijn ontwerp is een beetje aan de morbide kant voor een vrolijke verjaardagsviering, maar het is dan ook een aubade aan de Diva en de Caretaker die we ooit waren. Dus dat mag een wanstaltig kantje hebben!
Ik maak het decoratiebeslag. Ik verdeel dat over (6) kleine bakjes en breng elk op kleur (met RD ProGel Concentrated Colour Cream of Americolor). Wegwerkspuitzakken met losse spuitmond (nr.2) blijken te fungeren als hét middel om de kleuren netjes op het bak- papier aan te brengen. Tip nr.1 is te smal en raakt steeds verstopt; bij de 'stevige diepvrieszakken' scheurt de spuitmond er onderuit; de afgeknipte Ziploc zakjes blijken niet nauwkeurig genoeg en de Ziploc zakjes met spuitmond vertonen tijdens het opspuiten meer en meer haarscheurtjes die gaandeweg verder openbarsten. Eén (misschien twee) keer ruïneert een deeguitbarsting bijna al mijn noeste arbeid, wanneer een plastic zakje open knapt. Zucht. Uit de verpakking van tien verbruik ik uiteindelijk zes spuitzakken. Maar tóch is het erg leuk werk; dit 'schilderen met deeg'. Als tekenles voor thuisbakkers.

Volgens de instructies moet het decoratiedeeg (op de bakplaat!) dan de diepvries in. Zodat het niet met het biscuitdeeg zal mengen. Ehm. Oké. Maar dat past niet. Althans niet in míjn diepvries. Of toch, het past half: als ik de diepvrieslade eruit neem en de vriezer open laat staan. Zou het niet veel handiger zijn het patroon kort (enkele minuten) voor te bakken?!
Over het (laten we zeggen 'bevroren') decoratiedeeg komt het brui- ne chocoladebeslag. Wat ik bijna niet durf glad te strijken, want ik weet natuurlijk helemaal niet of dat met pijn en moeite opgespoten patroon eronder wel intact blijft. De bakplaat mag circa 7 minuten de hete oven in. Of 8. Of 9? Wannéér is dat ding gaar?? Het mag niet té gaar, want dan zal de cake scheuren bij oprollen. Maar ongaar kan natuurlijk ook niet. Dus ik gok maar wat. Had ik ook maar niet voor een pistool moeten kiezen, hè: 'russisch roulette'... Overigens is het allerleukste moment het afpellen van bakpapier: WAUW!

Goed. Dus de cake is klaar. Nou moet er nog wat in. Aangezien de rolcake met de post verstuurd zal worden, kan ik niet echt voor slagroom gaan. De vulling moet tegen een stootje en liefst ook nog tegen temperatuursverschillen kunnen. En bij chocolade passen.

Botercrème met nutella en frambozen (hè, ik had eigenlijk banaan moeten gebruiken). Minder suiker (200 ipv 250g) en meer nutella (200-250 ipv 150g) was achteraf beter geweest, maar zo is het ook lekker. Smeren en rollen. En chips: scheuren. Te dun? Toch te lang gebakken? Of omdat ik geen suikersiroopje heb aangebracht (of in- kepingen heb gesneden) aan de binnenzijde?

Nou heb ik het precies zo gedaan als mijn voorgangers en het leek zo veelbelovend, maar dan blijkt het eindresultaat getekend door kreukels in het bakpapier (dat ik met wat boter op de bakplaat had vastgeplakt - níet doen!); te snel afpellen van het bakpapier; en een te dunne laag biscuitdeeg. Maar nadat ik mijn eigen overmatige en onnodige perfectionisme heb losgelaten, kan ik alleen maar breed glimlachend naar die maffe 'taart' kijken. Hihihi. Hoe geinig is dát! Ik ben er in totaal bijna vier uur mee bezig geweest en het is een waar kunstwerk geworden.

Cool! Ookal heb ik geen idee hoe 'ie smaakt.. :) Nou nog voorzichtig inpakken (in een overdaad aan noppenfolie) en zorgen dat de cake daar aankomt waar het is; op de juiste 'scene of the crime'. Pief Paf: rolcake cadeau. Gefeliciteerd. "Een zoete verrassing op de verjaar- dagsstoep".