Pindakersentaart met kardemom

Joepie: een taartenbakgelegenheid! Altijd leuk om te trakteren, maar wat ik nog véél leuker vind is het bakken! En ik heb (inmid- dels) genoeg kookboeken om door te bladeren, op zoek naar een geschikte taart. Liefst ook één waarmee ik in één klap de voorraadkasten wat opruim, want die lijken ook nooit leeg te raken...
Van de plank pak ik deze bak- encyclopedie. Uiteindelijk kies ik een abrikozen-amandeltaart met dien verstande dat mijn taart met gemalen pinda's in plaats van amandelpoeder wordt gebak- ken. En omdat abrikozen op pindafrangipane me niet ècht een geslaagde combi lijkt, gaat er een laag van kersenvlaaivulling overheen (want ook daarvan staat nog een blikje in de kast):

De taart bestaat uit een bodem van knapperig zanddeeg (die blind gebakken moet worden, hoewel dat niet in het recept staat!) met een vulling van frangipane op basis van pindameel. Door de vulling meng ik 2tl gemalen kardemom, voor een kruidige touch. Het blikje kersenvlaaivulling met aan- vullend nóg een uitgelekte pot kersen (op si- roop) erdoor, komt daar overheen. Decoratie van geschaafde witte chocolade en hostieblaadjes. Klaar.
Het blijkt een beetje een aparte taart te zijn geworden. Stevig en goed snijdbaar, maar wel bijzonder van smaak. De frangipanelaag bevalt míj uitstekend, hoewel er natuurlijk een reden voor is dat van oudsher de klassieker bestaat uit amándelfrangipane. De kersen zijn smeuïg en tillen het geheel naar een zoeter niveau. Niet slecht, maar ik weet niet helemaal zeker of iedereen dit zo'n succes vindt. Maar móói ziet het er wél uit!