Een hartige hap was vereist voor een intensieve fietsdag afgelopen weekend. Gelukkig heb ik hiervoor mijn dikke receptenmap klaar liggen en dit keer werd er een kazige cake uit de voorraadkast getoverd.Een hoeveelheid geraspte kaas werd losgeroerd in een mengsel van 1,5dl mosterdolie, lijnzaad-en olijfolie. Waarna er eieren aan toe werden gevoegd, gezeefde bloem en bakpoeder. Door dit beslag ging fijngesneden verse basilicum en rauwe stukjes bosui. Lekker vet deegje dus, maar hé; boter is ook vet (alleen smaakt de crème van boter met suiker beter dan de mix van olie met kaas). Het recept vraagt om lange plakken geblancheerde courgette en winterpeen, maar ik besloot om geschilde gekookte witte asperges omwikkeld met geblancheerde courgette in de vorm te leggen (éérst een laagje deeg in de vorm). En die wortel liet ik maar helemaal achterwege; ik had al geschilde bospeen in de picknicktas en daar wou ik het dan ook bij laten. We zijn tenslotte geen konijnen...
Het beslag zag er uit als een lekker stevige mousse, maar (zoals gezegd) vettig, en het bleek als klei in de vorm te smeren. Voor mijn gevoel van 'gezond' was een overdaad aan groente- toevoeging vereist, maar die lag voor handen! Feitelijk kun je toevoegen wat je wil (ruim op die koelkast), maar ik ben nogal verguld met mijn idee van omwikkelde asperges: het ziet er sjiek uit, de zachte romige asperges bieden een goede tegenhanger aan de stevige cake met kaas en iedereen heeft het gevoel dat die twee ons groente per dag daadwerkelijk haalbaar is (want is het dat wel altijd?) Tijdens het bakken bubbelt het schijnbare teveel aan olie schuimend boven de vorm uit (ik heb zelfs de cake af staan gieten), maar enig afdeppen met keukenpapier na de bak volstaat. Deze hartige hap is op zijn best na dik een dag rusten.
Het beslag zag er uit als een lekker stevige mousse, maar (zoals gezegd) vettig, en het bleek als klei in de vorm te smeren. Voor mijn gevoel van 'gezond' was een overdaad aan groente- toevoeging vereist, maar die lag voor handen! Feitelijk kun je toevoegen wat je wil (ruim op die koelkast), maar ik ben nogal verguld met mijn idee van omwikkelde asperges: het ziet er sjiek uit, de zachte romige asperges bieden een goede tegenhanger aan de stevige cake met kaas en iedereen heeft het gevoel dat die twee ons groente per dag daadwerkelijk haalbaar is (want is het dat wel altijd?) Tijdens het bakken bubbelt het schijnbare teveel aan olie schuimend boven de vorm uit (ik heb zelfs de cake af staan gieten), maar enig afdeppen met keukenpapier na de bak volstaat. Deze hartige hap is op zijn best na dik een dag rusten.
Voor onderweg had ik de cake (thuis) al in dikke plakken gesneden; anders moet je weer met een mesje gaan slepen en god weet wat dáár allemaal fout mee kan gaan. Hét moment om de 'cake' te eten is als je er hélémaal doorheen zit, geen zin meer hebt en troostvoedsel nodig hebt. Needless to say: machtig. En móói!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten