Cajeta

Dulce de leche. Intrigerend spul. Onder andere te koop bij de Jumbo, maar schijnbaar ook eenvoudig zelf te maken (zoals hier beschreven staat, met enkele tips en trucs). En aangezien ik de laatste tijd helemaal ben vóór het Zelfmaken, lijkt mij dit een mooie nieuwe opdracht. Maar dan uiteraard: authentiek. Met geitenmelk dus:

De bereidingswijze bestaat uit niet veel meer dan vijf delen (geiten)melk op een heel zacht vuurtje inkoken met 1 deel (riet)suiker. De melk eerst op laten komen, er dan een theelepeltje bakpoeder doorheen roeren (bruist!! blijf roeren!) en vervolgens dik twee-en-een-half uur wachten, tot de melksiroop is ingekookt tot een vloeibare karamel. Let er wel voor op dat het goedje niet té stroperig wordt, want de afkoelende cajeta dikt nog verder in. En voor je het weet is het niet meer smeerbaar (wat uiteraard niet zo'n groot probleem is, want met een beetje lepelen krijg je het potje ook wel leeg).


Een halve liter geitenmelk levert een potje cajeta van ca. 150 gram. En het spul is zonder twijfel VERRUKKELIJK. Het smaakt echt héél erg naar Werther's Echte, maar dan met een ondefinieerbaar prettig bijsmaakje. Bovendien wéét je dat er geen nare hoeveelheden zout in zitten, want je hebt het zelf gemaakt... Mjam mjam mjam.

Update medio juli 2008: de cajeta is niet meer. Het laatste versuikerde restje in de pot is beschimmeld en wit uitgeslagen. Eeuwig houdbaar is het dus níet!