In de "Arts en Auto", het 'clubblad' van de VVAA, las ik een tijdje geleden hoe een zekere Merijn Tol lyrisch verklaarde aan quinoa verslaafd te zijn. En zij gaf er uiteraard ook een recept bij, want dat was feitelijk de reden dat ze überhaupt in het blad stond. Nou had ik quinoa hier ook in de kast liggen en omdat deze groenterijke versie met tomaten en geroosterde venkel me wel aansprak, at ik nog diezelfde avond genoemde quinoapilaf:
Een prima en gezonde maaltijd van smeuïge tomatenpulp met venkel (en groene paprika). Jammer dat de verfijnde smaak van quinoa een beetje wegvalt in een éénpansgerecht als dit. Hoewel het wel heel duidelijk wordt dat je quinoa hebt gegeten, als je het een paar uur later ongeschonden aan de andere kant weer gewoon terugziet..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten