De moderne mens kookt uit pakjes (en zakjes). En ik geef het grif toe; ik heb me er ook schuldig aan gemaakt, vroeger in veelvoud, en heel soms nu nog. En dat terwijl onze supermarkten en lokale toko's gevuld zijn met het meest uiteenlopende assortiment fruit en groenten sinds jaar en dag. Verse kruiden zijn (in Utrecht ten- minste) op elke straathoek te verkrijgen (voor minder dan het kost om je auto even voor de deur te parkeren), alle soorten vlees (kip, varken, rund, schaap, geit, paard, kalkoen, konijn en 'wild') liggen stilzwijgend te wachten op gretige klanten en een diversiteit aan aromaten is te koop om alles af te maken. Waarom sta ik dan met dat pak 'marokkaanse couscous' bij de kassa? Omdat ik uit vooral nostalgie denk te weten dat dit lekker is. En het is zo makkelijk: gehakt rullen, zak Provençaalse wokgroente (ook van de Albert Heijn) erdoor en verder de aanwijzingen op het pak volgen. Drie stappen slechts van aankoop tot aanblik. Knorr kan er nog een puntje aan zuigen.
Elke rechtgeaarde Turk kan je zo al zeggen dat kokend water over couscous gieten niet echt couscous maakt. Maar dat is hoe zichzelf respecterende multicul(t)i Nederlanders het 'kennen' en zij weten dan ook niet beter. En natuurlijk is het gehakte/groente mengsel lekker; er zit een stevige partij fabriekskruiden doorheen, ínclusief het vermaarde E621 (id est vetsin, ons stiekem onderhands door snuggere fabrikanten aangesmeerd als 'smaakversterker') - waar De Keuringsdienst Van Waarde anno 2007 een uitzending aan be- steedde die er niet om loog. Waarom eet ik dit? Omdat het lekker is, maar wanneer is 'lekker' zo doorslaggevend geworden? Ik zit hier een bedacht gerecht te eten, volledig opgepimpt met een keur aan toevoegingen waardoor het helemaal niks meer te maken heeft met het traditionele gerecht uit Marokko. Schijnbaar zijn mijn smaakpapillen veranderd, of in ieder geval mijn hersenspinsels die deze smaakpapillen aansturen. Terug naar decennia geleden, toen ik twee was en luid verkondigde "selluf doen". Ik moet eens beter naar mezelf luisteren..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten