Kazandibi

Dé uitdaging van het weekend, bedoeld als ultiem dessert ter ere van de komst van schoonmoeder: KAZANDIBI.

Al sinds onze reis naar Istanbul eind 2006, een 'ongoing' fascinatie, want geen recept te vinden. Laat staan 'the real thing'. En inderdaad, ik heb heel wat Turkse bakkers en winkels afgelopen (en dat zijn er hier in Gent toch heel wat), maar zonder succes.

Uiteindelijk in de bieb (oh ja, dat kan natuurlijk ook nog; ik was al helemaal op het internet ingesteld...) een Turks kookboek gevonden waar de geliefde 'kazandibi' in beschreven stond, dus na de inkoop van ingrediënten ging ik aan de slag.

Stap 1: kipfilet koken. Dat had ik gisteravond al gedaan. Kipfilet in draadjes trekken, hoe dunner hoe beter. Stap 2: melkpudding maken (zie recept hieronder) en dan het eeuwige wachten tot het geheel indikt. Schoonmoeder was allang met de trein op weg naar huis, eer het gewenste indikken een feit was. Stap 3: kipfiletreepjes door het melkmengsel roeren. En dan nog even van deze 'tavuk göğsü' echte kazandibi bakken.
Dat moet schijnbaar in een hete koekenpan. Een volle juslepel melk- pudding in de koekenpan scheppen en al bewegend de onderkant bruinen. Dan af laten koelen en oprollen. Eitje?!

Hoewel het eindresultaat romig, zoet en heerlijk (en vullend) was, kan ik toch niet echt zeggen dat mijn creaties ook maar enigszins lijken op de plaatjes. Misschien baart oefening kunst, maar omdat ik nou ook weer geen zin heb nóg regelmatiger in de sportschool te fitnessen, denk ik niet dat ik heel veel zal oefenen. Een verrukkelijke verleiding voor speciale gelegenheden, en dan neem ik het minimaal opgerolde effect maar voor lief:

De hoeveelheid kipfilet zou eventueel wel iets minder mogen... De kaneel maakt het áf.

Geinig grapje van het universum: nóg een recept voor 'kazandibi' gevonden. Deze variant vraagt een melkpudding te bereiden door 1,5l volle melk (geen slagroom?) met 150g suiker (weinig?!) in een steelpan te verwarmen. Vervolgens 4el aardappel(zet)meel en 9el (afgestreken) rijstmeel goed met 2dl water mengen en dit, al kloppend, door de melk mengen. Melk aan de kook brengen, vuur laag draaien en pudding een kwartier zachtjes laten koken (een kwartier maar?!) Kipfilet toevoegen, nog een halfuur laten pruttelen (ah, da's al driekwartier!) op heel zacht vuur. Af en toe omroeren. Pudding iets laten afkoelen en opstijven in koelkast. En dan het bakdebacle. Deze variant ga ik misschien ook ng wel eens proberen, maar het klinkt een beetje 'melerig'.