Voor de visafslag waren we 's ochtends vroeg op pad gegaan, maar toen we 'uitgevist' waren, bleek er op en rond Wieringen nog meer interessants te halen.
Zoals de 'Wieringer Jode(n)koeken', die bij Bakker Ben Idema (Den Oever) voor €3,50 per acht middelgrote; en even verderop bij Bakker Edwin Bellis (Hippolytushoef) ook in een zilverkleurig blik verkocht worden (of tien grote koeken in een zakje voor €4,95). Hoewel daarbij gezegd wordt dat beide bakkers hun eigen geheime recept gebruiken, want op ex-eiland Wieringen bestaat van nature natuurlijk competitie tussen oost en west. Hoewel 'hiepo' met de handen op de rug wint van 'noever' als het op kaas aankomt..
De naam van de Wieringer Jodenkoek komt alvast erg gejat over. Want hoeveel joden zouden er nou zijn geweest op dit voormalige eiland. En als ze het maar steeds weer over de Vikingen hebben die hier ooit waren, waarom heet de koek dan niet gewoon 'wieringer vikingkoek' ofzo? Zoals ze op Wieringen ook al de vikingolie en de vikingsigaar hebben. Wat trouwens geschiedkundig ook wel raar is, dat je eeuwen nadien jezelf verloochent door een streekproduct te vernoemen naar de moordende woestelingen die ooit je eiland kwamen plunderen.
De koek zelf is als speculaas, maar dan zonder die lekkere typische specerijensmaak. In mijn ogen heeft deze koek zelfs een beetje een ranzige boter nasmaak, hoewel de zoete suikerkorrels in sommige happen dit wel goedmaken. Mwâh. Misschien had ik me bij Bakker Bellis beter kunnen laten verleiden door (5 voor €5) 'trollenbollen, heksenkeutels of bofkonten'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten