Tzatziki

Vele postwerk-sessies genoot ik met mijn bord op schoot van MasterChef Australië. Het is heel anders van opzet dan de Britse voorloper met dezelfde naam (minus het 'Australië'), maar evenzo vermakelijk. Een kwalitatief goed programma waarin amateurkoks in een veeleisende afvalrace strijden om de felbegeerde titel van 'masterchef' en de uitdagingen die zij daarin moeten aangaan, zijn geen peuleschil.

En soms, als de kandidaten even een uitpufpauze krijgen, geven de gerenommeerde docentchefs een 'masterclass'. George Calombaris bijvoorbeeld, maakte tzatziki, in mijn ogen op omslachtige wijze. Maar omdat het een authentiek recept betreft, ik nog een gezonde en lekkere dip nodig had voor het Oudjaarsbuffet én ik dan ook wel eens èchte tzatziki wilde maken, scheurde ik twee keer kaasdoek af en begon aan het raspen van twee geschilde komkommers:

Recept

Schil en rasp (grof) twee komkommers. Vermeng deze rasp met 1tl fijn keukenzout en laat 1 nacht in een stuk kaasdoek in een zeef uitlekken. Knijp zo veel mogelijk vocht uit de komkommerrasp. Laat 400ml hangop (AH) in een stuk kaasdoek in een zeef 1 nacht verder uitlekken.

Vermeng de volgende dag 3 eetlepels van de uitgelekte hangop met een half fijngeraspt teentje knoflook, een kwart fijngeraspte ui, de fijne zest van 1 (biologische) citroen, 1½-2tl honing, een mespunt chili-of wasabipoeder en de uitgelekte komkommerrasp. Voeg een handvol fijngehakte verse muntblaadjes toe en meng alles goed door elkaar met 4 tot 5el olijfolie extra vierge (bv. Carapelli firenze - Il Nobile).

Dus de AH hangop kan nog verder worden 'opgehangen' blijkbaar, tot een échte (dikke) hangop. En natuurlijk blijkt tzatziki méér dan alleen yoghurt met komkommer. Hoewel het aanvankelijk een beetje belachelijk is zóveel werk te verrichten voor een beetje dip, is het uiteindelijk juist al dat werk dat één plus één tot drie maakt! Want dit is meer dan yoghurt met komkommer; dit is fris, dik, romig en blijkbaar de beste groentendip. Absoluut niet waterig (wat wil je ook) en perfect van smaak in zichzelf. En hèt geheim? Hele héle goede olijfolie! Dit valt voor mij trouwens een beetje in de categorie gado gado: een overdaad aan groenten met fijne saus. Zoals kaasfondue m.i. tot datzelfde genre zou behoren.