Wie wat ordent, die heeft wat (te doen op zondagmiddag). Bij het uitzoeken van de stapel kooktijdschriften - niet dat ik nog zo veel tijd heb om te koken tegenwoordig, klaag, klaag, maar plaatjes kijken kan altijd en overal - stuit ik op een interessant artikel:
Kroegbaas Bas Lubberhuizen en filmmaker Henk Raaff begonnen na een workshop hun eigen stokerij. Wat na acht jaar uitproberen en ervaring opdoen, heeft geresulteerd in een mooi assortiment eaux-de-vie die bij geselecteerde slijterijen verkrijgbaar zijn (zie Lubberhuizen&Raaff). Het duo kreeg erg lovende kritieken en ze werden
onderscheiden met de ‘Edelbrand des Jahres’ voor hun eau-de-vie van
kweepeer. Bovendien werden nog eens drie van hun destillaten - hulstbes,
appel en kornoelje - bekroond met twee zilveren en een gouden medaille. Bladerend door hun website, waarop interessante informatie aangaande het productieproces en de chemie achter een goede eau-de-vie, raak ik enthousiast. En zou ik best wel willen proeven. De enige slijter waar ik hiervoor in Utrecht terecht zou kunnen, zit letterlijk op loopafstand, maar niet op zondag. Gelukkig schenkt Brasserie Bresson ook destillaten van Lubberhuizen&Raaff en alsof het lot ermee speelt is hier op de eerste (en derde) zondag van de maand van 15.30 tot 18.30u een live jazz sessie aan de gang. En dat is vandaag, dus hop, op de fiets en richting Oudegracht 214 gepeddeld. Heb ik meteen mijn fitness gehad..
Mooi is het hier. Stemmig. Met een zeer goed jong jazzkwartet en professionele bediening in keurig zwart uniform en wit schort.
Op mijn vraag of er Lubberhuizen&Raaff wordt geschonken, mag ik proeven welke mijn voorkeur gaat hebben (per glas €7,50). En ik verkies Appel (Goudreinet) boven Peer (Conférènce-Doyenne du Comice) en Betuws Goud (appel, peer, bosbes). Maar om heel héél eerlijk te zijn, proef ik het verschil tussen de drie nog maar net. Ik heb schijnbaar een zeer onontwikkeld smaakpalet voor dit soort levenselixers.
"Het is niet de alcohol die een eau-de-vie interessant maakt maar het is wel de volmaakte drager - geest of 'spirit' - van de etherische stoffen die de smaak en geur van het fruit bepalen. Fruit bevat in wisselende samenstellingen minstens vierhonderd
verschillende inmiddels bekende smaak- en geurstoffen. De grootste uitdaging is om die etherische oliën en
andere smaak- en geurcomponenten over te halen en in de alcohol te
bewaren. Dat is het grote verschil met de kunstmatig smaakgegeven
alcohol die het grootste deel van de drankenmarkt uitmaakt." Ik zal wel een enorme beginner zijn, maar ik herken niet eens 'fruit' in dit borrelglaasje. Het is erg lekker, warm, tintelend en gloeit door mijn keel (zie mij een uurtje en één glaasje later, terug naar mijn fiets hihi'en), maar 'appel' en '400 etherische oliën', nee. Nog niet... En daar drink ik op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten