Indrinkavond bij mij thuis dus, want we gaan uit dansen!
Natuurlijk, een mens kan gewoon kaasjes en toastjes gaan kopen en deze al dan niet netjes uitstallen, klaar. Maar dat is niet zo mijn stijl; ik duik liever zelf de keuken in. En alles aan dat proces vind ik leuk: door mijn kookboeken bladeren en een (of meer) recept(en) uitzoeken; boodschappen doen; snijden/hakken/bakken/koken; en opeten. Bij voorkeur maak ik bij gelegenheid iets wat ik nog niet eerder gemaakt heb, om te blijven leren zeg maar.
Ik ga de "smakkelijke smikkelsmullers" uit Roald's Griezelkookboek (deel 2) maken. Want frituren is niet mijn sterkste punt; dus daar is training in nodig. Het zijn gefrituurde kippengehaktballetjes met wilde rijst (heb ik; uit de Kaufland in Kleve), maïs, lente-ui, verse gember, kerriepoeder, knoflook en verse koriander. Klinkt goed. Alleen die maïs.. Maïs met koriander en gember? Maar het zal wel. Ik neem de helft aan hoeveelheden (want ik maak natuurlijk nog andere hapjes) en vorm het deeg. Maar dat blijkt niet echt (als in: écht niet!) tot balletjes te rollen. Het wordt een gevalletje van de met lepels gepakte grijphoopjes in hete olie laten vallen. Tijdens het frituurproces blijkt de maïs uit de balletjes te verdwijnen en het ruikt hier wel heel erg naar Vietnamese loempiakraam.
Zóveel gember, koriander en kerrie en nóg smaken de balletjes een beetje flauw. Waardoor de zoute sojasaus de perfecte dipper is. Op zich zijn de smikkelsmullers wel smaakvol (en ook belangrijk voor deze avond: glutenvrij!) maar het frituren van kipgehakt is volgens mij niet zo'n goed idee: dróóg! Misschien toch beter bakken dan frituren? Of anders eerst paneren?! En waarom zijn die van meneer Dahl zo mooi glanzend bruin (en de mijne niet)?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten