Zittend op de Graslei, met een warm voorjaarszonnetje op mijn bol en mijn neus in een boek, heb ik menigmaal in Gent mijn ogen opgeslagen richting het prachtige pand van de Belgaqueen. Eén keer en dus te weinig aten we in dit toprestaurant (met de bijzon- dere wc-deuren) en deze maaltijd staat in mijn geheugen gegrift als 'verrukkelijk'. Hoe ik aan onderstaand recept voor "Luikse ballen" à la het Brusselse filiaal van de Belgaqueen kom, ik zou het niet meer weten, maar in ieder geval is het er één voor voorin de recepten- klapper.
Eigenlijk is het gehaktmengsel redelijk rechttoe rechtaan gekruid met eieren, sjalot en peterselie (maar die laatste dan wel in legio!) Naar een tip van mijn moeder strooi ik royaal met zout en gemalen witte peper en, vooruit, ik tik er een extra dooiertje in. Voor de smeuïg.
Ooooh mag ik alsjeblieft bij jou komen eten? Ik ben zooo zielig! Hartstikke verkouden, koorts, gebied rond mijn neus één grote geteisterde rode zone... alsjeblieft?
BeantwoordenVerwijderen17 ballen kan ik toch ook nooit in m'n eentje op?!
BeantwoordenVerwijderen