Nu ik eindelijk weer in de keuken kan staan, kan ik daar bijna niet mee ophouden. Het is koken in de vierde versnelling (vooralsnog mag ik niet verder opschakelen) en met kraaiend plezier werk ik een stapel recepten weg die een tijdlang het daglicht niet mochten aanschouwen. En bovenaan mijn verlanglijstje staat 'n goede toet, want vanillevla uit een pak heb ik nooit gebliefd...
Dat cakebeslag met melk zo'n heerlijk luchtig resultaat geeft, dat wist ik eigenlijk al (van deze). En dat een dergelijk gebak binnen de kortste keren verorberd zou zijn, liet zich raden. Maar dat feitelijk ordinair cakebeslag simpelweg ook gestoomd kan worden, dát wist ik niet. Hoewel ik het in retrospectie stiekem toch eigenlijk wel had kunnen bedenken, maar ik was ervan overtuigd dat er in Engelse 'puddings' reuzel (suet) en allerhande andere vreemdsoortige vul- ling ging.
Nou zit er nog genoeg vulling in deze Duchess's pudding, hoor: rozijnen, bigarreaux, sukade en amandelen. Het is maar goed dat ik de puddingvorm (met deksel) stevig ingevet heb, want de cake komt niet zo makkelijk uit de vorm.
Ik vind het dessert warm erg lekker. Het simpele sausje van vla (losgeroerd met een lik crème fraîche en een scheut likeur; ik zei toch al dat ik vla zo uit een pak niet blief?!) is niet te vet en past qua smeuïgheid uitstekend bij de cake. Koud heeft de cake meer smaak, maar hij lijkt dan ook wat compacter. Het enige jammere is dat dit ei-gen-lijk geen pudding is, maar gewoon een gestoomde cake van traditioneel cakebeslag.
vla met creme fraiche mengen lijkt me een lekker idee. Die ga ik even onthouden.
BeantwoordenVerwijderen