Groenteroostaart

Omdat broer en (schoon)zus een vorkje komen meeprikken, dook ik de keuken in om een passende avondmaaltijd op tafel te kunnen zetten. Bij voorkeur iets indrukwekkends, wat niet al te veel tijd zou kosten om in elkaar te zetten. Als een soort driegangen-effect in één gerecht, want een mens moet het zichzelf nou ook weer niet té moeilijk maken. Maar dat daarbij best grenzen mogen worden verlegd, staat voor mij buiten kijf. En gelukkig geeft Rudolph (van Veen) mij de juiste inspiratie met zijn groenteroostaart.

Dit 'deeg voor hartige taart' is sowieso een recept om te onthouden (instructievideo op de hierboven gelinkte website van 24Kitchen). Ik vermenig de hoeveelheden met 1,5 en heb (ruim) genoeg deeg voor twee grote (20cm) en twee kleine (15cm) hartige taartjes. Het is een prachtig soepel en lekker elastisch deeg dat zich plakkerig laat kneden, maar erg goed uit te rollen is en zonder scheuren net- jes de bakvorm bekleedt. Na het bakken is het deeg licht opgebold, prettig knapperig goudbruin (óók op de bodem) en erg lekker.

Recept

Klop 210g zachte boter en 200g roomkaas (Monchou) luchtig. Kneed dit met 430g bloem, 1½tl bakpoeder, 1 snuf zout, 7½tl koud water en 2el (appel)azijn tot een soepel deeg. Vorm het deeg tot een ronde schijf en laat deze, verpakt in plasticfolie, een uur in de koelkast rusten. Rol het deeg vervolgens uit op een be- bloemd werkvlak en bekleed er een ingevette (spring)vorm mee. Snijd het overtollige deeg van de rand weg en prik gaatjes in de bodem. De taart zal met vulling ca. 40 minuten moeten bakken in een voorverwarmde oven van 180 ºC.

Ik zou een regenboog groenteroostaart hebben overwogen (rood, oranje, geel, wit, groen, blauw, paars) als ik bijpassende groenten zou hebben gevonden in de kleuren rood en blauw. Maar ik was al behoorlijk in mijn nopjes met de gele en paarse wortelen (van toko Persepolis) en de gele courgette die ik bij 'de boer' had gescoord. Samen met een pastinaak en 'gewone' courgette en wortel was dat toch ook al een mooi kleurenschema.

Op de deegbodem een mengsel van Monchou roomkaas, dooiers en (veel) verse dragon (2x de hoeveelheid uit het originele recept) en daarna hoefde ik 'alleen maar' de groenterepen in roosvorm te schikken. En nee, ik heb geen mandoline; maar met een kaasschaaf ging het ook goed. Het enige wat ik jammer vind, is dat sommige repen daardoor hoger uit de vorm komen dan andere. De stroken groente zijn makkelijker te plaatsen  als je ze tussendoor met het roomkaasmengsel bestrijkt. Zodat ze aan elkaar plakken en niet steeds omvallen.

Zo hé. Dat is een mooi taartje. En het serveert idd indrukwekkend, zéér indrukwekkend zelfs. Na aansnijden valt het alleen allemaal een beetje uit elkaar; dat is jammer van het rooseffect maar maakt het prikken wel makkelijker. Maar je zou bijvoorbeeld ieder zijn eigen éénpersoonstaartje kunnen serveren. Het deeg is neutraal van smaak (en heeft volgens mijn smaakpapillen meer zout nodig - maar dat was natuurlijk zo opgelost). De verse dragon met prettige anijssmaak is erg lekker, maar op zich niet genoeg om volop smaak te geven. Méér kruiden dus. Of een volgende keer zou ik in plaats van Monchou waarschijnlijk Boursin gebruiken.

En het toetje was óók erg geslaagd!