Onder het mom 'Wie goed doet, goed ontmoet' toog ik met een doos vól cakejes naar diegenen die werktechnisch goed waren geweest voor mij; als bedankje. Nou vallen bedankjes altijd het beste als ze onverwachts zijn, maar wat mij betreft vallen ze nóg beter indien smakelijk.
Gedroogde lavendel hebben we nog in de kast liggen en aangezien die léég moeten (máánden ben ik daar nou al mee bezig; waarom lùkt dat niet?! ...), worden er lavendelmuffins gebakken. Maar ik hekel het woord 'muffin' voor alles wat in een éénpersoons cakepapiertje zit en dus bak ik 'lavendelcakejes', ookal ziet dat woord er elke keer weer incorrect uit (níet phonetisch uitspreken!)Bijna 2dl melk word met een flinke lepel gedroogde lavendelknopjes aan de kook gebracht en dit mag daarna een hele tijd staan trekken. Het cakebeslag, met aan het botersuiker- eiermengsel toegevoegde bloem én lavendelmelk, lijkt bijzonder veel op dat van de súpercake.
Uit de oven worden de cakejes bedekt met een glazuur van gezeefde poedersuiker en lavendelsiroop, waarna gegarneerd met gedroogde lavendel. Wát
een opvallend verschil in 'opkomst' trouwens; of je de cakevormpjes met deeg zo op de bakplaat zet (r) óf in de holletjes van een onder- steunende muffinvorm zet (l).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten