Tijd voor weer een primeur: soufflé. Het door velen verguisde (vanwege de bereiding) maar door menigeen geliefde (om effect en smaak) 'dessert', maar dit keer in een hartig jasje. Op basis van wortelpuree, waarvoor gaar gekookte wortelstukjes met de staaf- mixer bewerkt worden. Door de puree een (klein) klontje boter, wat groentebouillon en dan een eierdooier, zachte geitenkaas en geraspte Prima Donna.In dit huis geen ramekins aanwezig en omdat mijn partner het wel goed vindt met alle bak'benodigdheden' in de kast, voel ik enige schroom om de zoveelste partij bakjes aan te schaffen. Ik probeer het daarom in een kopje en moet retrospectief zeggen dat een smal, hoog exemplaar beter werkt dan een laag, diep. De mengsels de hete oven in.
Maar hóe weet je of een soufflé gaar is als je ovendeur niet voor- tijdig open mag doen? Ik gok op een iets langere baktijd, voor de zekerheid, maar moet opletten dat door de hoge temperatuur de bovenkant niet nèt iets té 'goudbruin' wordt. Over de soufflés hoort een beetje (!) lavendelsiroop, waarvoor gelijke delen suiker en water verwarmd worden met een lepeltje gedroogde lavendel- knopjes. Voor mijn twee soufflétjes heb ik maar ¾tl van de siroop nodig, want het stroopje gaat snel overheersen. Sowieso een beetje heftig gerechtje (lees: machtig), waarin de kaassmaak raar genoeg bijna is weggevallen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten