Een weekendje Ardennen tussen feestdagen en feestdagen blijkt de perfecte afleiding. Mét op de terugweg een culinaire pitstop bij de Carrefour Planèt te Bierges. Whoeptidoo: Belgische supermarkt de luxe. Waar de displays gevuld zijn met delicatessen en er zelfs een meneertje klaarstaat om naar wens uitleg te geven over de diverse heerlijkheden. En zo kan het zomaar dat ik in een bizarre daad van complete overmoed met een fazant op zak de winkel weer verlaat. Ik bedoel: fazant. Hoe kun je zoiets laten liggen? En dan heb ik de overige keur aan gevogelte (hoevekip, braadhaantje, duif, kwartel, gans, kalkoen, etc, etc) nog links laten liggen.
Thuis doet de onontkoombare realiteit van zich spreken. Wát moet ik nou in godesnaam aanvangen met een heuse fazant? Dit gaat dus alleen maar zorgen voor een royaal mislukt eindejaarsdiner. Maar omdat dergelijk pessimisme en afwezigheid van zelfvertrouwen voor het nieuwe jaar niet tot mijn repertoire gaan behoren, besluit ik dan en daar dat internet mij gaat redden en dat heus wel op te zoeken is hoe je zo'n vogel correct klaarmaakt. Hoe moeilijk kan het zijn, immers. Aanbraden en garen, toch?
Zonder al te veel moeite kom ik al snel terecht op deze site met de 'Top 10 Fazant Recepten'. Met de inzendingen van (Britse) dames, wier jagende echtgenoten tijdens het jachtseizoen wekelijks met een aantal vogels thuiskomen. Ik besluit de basisregels van perfect roast pheasant te combineren met de appels/wijn van pheasant normandy en kom aldus tot de volgende werkwijze:
Recept
Verwarm de oven voor op 180°C.
Bestrooi de fazant royaal met peper en zout. Smelt 50g boter en een flinke scheut olijfolie in een smeedijzeren pan (Le Creuset, waar de fazant bij voorkeur precies in past) en braad de vogel rondom bruin aan. Verwijder de fazant uit de pan en bak 100g (vet) spek in het bakvet tot krokant. Vul de fazant met takken rozemarijn en een in plakken gesneden citroen. Snijd 4 (Kanzi) appels in kwarten, ontdoe van de klokhuizen en schil. Verwarm een scheut Calvados in een steelpannetje. Fruit 1 gesnipperde ui in (nieuwe) boter. Voeg de appelkwarten toe, met (bv) 2 volle tl 5spice, 1 volle tl gemberpoeder en 1tl kaneel en smoor zachtjes. Houd een vuurtje bij de kokende Calvados en flambeer (let op: afzuiger uit en enige afstand bewaren). Giet de Calvados bij de appelsmoor en plaats de fazant met de borst omhoog op zijn bedje van appelui. Bescherm de fazantborst tegen uitdrogen door deze met plakken (vet)spek af te dekken. Giet 25cl witte wijn (ik heb nog een flesje chardonnay) in de pan en plaats de pan mét deksel in het midden van de hete oven. De fazant is gaar als de borst een temperatuur van 63°C heeft bereikt (en/of de poten 80-82°C).
Geserveerd met gratin dauphinois (met dank aan een diepvries kant-en-klaar pak van het Carrefour huismerk; hoeft alleen nog maar in de oven) en geblancheerde spruitjes, blijkt de fazant een waardige afsluiting van 2013. Niet dat de vogel niet droog is, maar daar hebben we het niet over. Ik heb keurig 'gelardeerd'; meer kon ik niet doen, vind ik. En kijk: daadwerkelijk "projectielen van de jacht". Hahaha.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten