DB: Opéra Cake

De uitdaging van deze meimaand was er nogal één! En bleek zowel in het máken als tijdens dit posten, een race tegen de klok. Fran, Lis, Shea en Ivonne (die laatste beschreef tevens het uitgebreide recept) waren de creatieve bedenkers van de uitdaging: een Opéra Cake. Maar anders dan de traditionele amandelcake met koffiesiroop en bittere chocolade mousse; zou het een lichte (zowel in smaak als kleur) variant moeten worden, opgedragen aan A taste of yellow, in het kader van de LiveSTRONG stichting door Lance Armstrong (ben je nog mee?) Helaas dus weer een taart en wéér met botercrème (niet mijn favoriete spul), maar met een enorme keuzevrijheid in smaak en kleur.

This DB May project challenged me in more ways than I anticipated for. The making of the cake, taking its picture(s) and now posting about it áll have had me pressed for time - and no, not eating it; that went down just fine. But I háve loved learning how to make an Opera Cake and am thankful for the hosts who concocted such an outrageous task (recipe).

Ik had het snel al helemaal bedacht met een joconde van gemalen pistachenoten (met misschien een tìkje groene levensmiddelen- kleurstof voor extra dramatisch effect), amandelsiroop, lichtgele botercrème op smaak gebracht met citroensap en -rasp, en ik hàd de bedoeling het geheel fraai af te werken met een glanzende toplaag van lavendelpaarse chocolade. Inderdaad: ik wilde de eetbare kleurstof eens royaal door mijn hand laten glijden, want wat moet je anders met al die kleurenpotjes in de kast?!
En ik had óók nog een prima gelegenheid: de samenkomst van mijn opleidingsgroepje (11p) voor een barbeque. Ik hoefde alleen maar om 18.00u in Lebbeke te zijn (waar?) en na een relaxte uitslaapochtend kon ik, na ontwaken van mijn vriend, lawaai gaan maken in de keuken (we zeggen een uur of half elf).

I my mind, mine was going to be a 'chartreuse' green pistacchio joconde flavoured with almond syrup and complemented with lemony yellow butter cream. Skipping the ganache off course wàsn't an option and for my glaze I pictured a beautiful light lavender purple shiny topping. Maybe a hint of food colouring here and there for some additional dramatic effect... And I had júst the occasion. The gathering of my fellow trainees (11p) for some presummer BBQing where me and my cake were expected at 6pm. So after my love finally arose from the bed I was all set to begin making noise ánd clutter in the kitchen.

Nou doe ik dingen nooit helemaal volgens de regels, zélfs dìt niet blijkbaar, en ik vond het dan ook nodig om víer in plaats van dríe jocondes te bakken. De hoeveelheid (pistachegroen) beslag was er naar en ik wilde méér laagjes! Gelukkig had ik twee evengrote bakvormen geïmproviseerd dus hoefde ik het bakproces maar één keer te herhalen. Resultaat was wel direct een keuken vol afkoelende cakelagen (die, even tussen haakjes, wél erg plakkerig waren en dus in retrospectie níet op het rooster van de uitgeschakelde cv konden afkoelen).
Nou hebben wij (lees: ik) een behoorlijk aantal mengkommen en -schalen in huis, maar ik heb ze allemaal bevuild tijdens dit bakproces. Voor amandelsiroop. Voor slagroomganache met witte chocolade (om letterlijk je vingers bij af te likken). Voor 'lavendel'glazuur. En voor de botercrème.

The dough for the joconde turned out pretty green which would later result in some "is that a... spinach?!... cake?" remarks. And in retrospect I should have known that the baked layers would be somewhat sticky, so trying to cool them on the rack of the kitchen radiator was nót a good idea (am still trying to clean it as it hardened). But I was not going to be bothered with such trivial issues. I was a 'Dáring Báker' and so I made joconde, syrup, buttercream, ganache and finally glaze. For which I needed every bowl in the house.
Although I am really having a difficult time trying to grasp the concept that is butter cream. Making it always gives me a sudden rush of panic for it never seems to come together, until suddenly (much later than you would expect it to) it does... I used a bit of lemon juice for the butter cream syrup, too, and flavoured the finished product with lemon zest ánd more lemon juice. Véry yummy! The white chocolate ganache was finger licking good and my 'lovely' lavender glaze came right out of a bottle that said 'violet' (which such have been 'fuchsia'):

Mag ik trouwens nogmaals herhalen dat ik het concept van botercrème gewoon niet vat! Dit was weliswaar een beter geslaagde versie dan die van maart, maar de paniek was er weer. Want het door elkaar mixen van de genoemde ingrediënten leidt lange tijd enkel tot een geschifte aanblik. Letterlijk. Alleen bij stug doormixen ontstaat op een gegeven moment het gewenste resultaat (maar dat gebeurt natuurlijk altijd láter dan je nog voor mogelijk houdt)! Ik had zelf het punt al bijna bereikt waarop ik opnieuw wilde beginnen met het hele botersmurrieproces... Maar niet nodig dus en dankzij eetbaar geel en de toevoeging van citroensap die ik mijzelf permitteerde, volgens de gelukkige eters het lekkerste deel van de uiteindelijke cake. Het 'lavendel' voor de toplaag haalde ik uit een potje 'violet'.
Resulaat: Hema-tompoes-roze:

Maar nog afgezien van deze gifroze felle kleur, was de narigheid van het telefoontje om 15.00u: waar ik bleef! Hûh? Ik had net lekker een kleine rustpauze ingelast, omdat de ganache nog te vloeibaar bleek en van een stapelcake was verre van sprake. Ik had al in Lebbeke moeten zijn! En dat bleek 45 minuten (auto)rijden van mijn huisdeur. Stress!! (Niet echt een goede basis voor de perfectionistische assemblage van een OpéraCake). Tussen douchen, omkleden en smeren door, is het fotograferen van mijn eindresultaat er een beetje bij ingeschoten, maar laat ik zeggen dat de eerste indruk een nogal roze was. En op de één of andere manier vreesden mijn mede-eters een spinazietaart...

But even more disturbing than this bright pink color was the unexpected telephone call at 15am: if I wasn't coming?! Say again? I had just put the ganache in the fridge for it was a bit runny and had allowed myself a little break. Turned out the BBQ didn't start at six... In between showering, layering cake (who said anything about working neatly when you're an hour and a half late - and counting), dressing myself up and cutting cake there just wasn't time to shoot pictures, but just let me say that the first impression is a pink one.

Maar lékker!! Geslaagde uitdaging! But good! Succesful challenge!!