Heerenkoekjes

Spelletjesavond op zaterdag. En aangezien ik geen goesting heb in de bijna clichématige bakken chips met bier of toastjes met wijn, zullen de versnaperingen bestaan uit koekjes met melk. Of thee, in mijn geval (want melk vind ik ècht niet lekker!) Want ik heb een kookboek met de perfècte koekjesrecepten (Koekje). Binnen een half uurtje, met de roomboter al op kamertemperatuur, heb ik de degen voor niet één maar twéé soorten koekjes klaar. Over het maïsdeeg voor strandkoekjes berichtte ik al. Het tweede deeg is voor luxe 'heerenkoekjes':

"Als het woord heeren in koekjes voorkomt, houdt dat in dat er sukade is gebruikt." Nou ben ik een groot fan van de gekonfijte cederappelschil, maar op internet valt er bitter weinig te vinden over heerenkoekjes of heerenkoek. We zullen Cees Holtkamp, toch niet de minste, maar op zijn woord geloven. De beste man stamt uit een lange familietraditie van (banket)bakkers, dus hij zal het wel weten. Sowieso is de naam al even nostalgisch sjiek als het uiterlijk van dit krokante boterkoekje.

Romig zacht snel-klaar-deeg van roomboter met basterdsuiker, vanillesuiker en zeeuwse bloem (en een beetje koud water). Na een uurtje in de koelkast is het deeg uit te rollen, uit te steken en af te bakken. De sukade komt enigszins uitgedroogd uit de oven, maar ná de oven de sukade op de koekjes plakken blijkt nog minder praktisch. Men is enthousiast over de koekjes en ze gaan er dan ook in als, tja, als koek. De afwisselende textuur van knapperige boterkoek met zacht fruit wordt gezien als een meerwaarde, ten- minste, voor diegenen die van sukade houden. Héél erg lekker!