Kiesmedailles (aka nijntjekoekjes)

Maandagavond vergadering. Ik werk thuis vandaag en zal dus na mijn diner afreizen naar Amsterdam voor werkoverleg. Maar tegen half vier krijg ik de kriebels. De 'keukenkriebels' welteverstaan en ik besluit daar en dan dat collega's die zo betrokken zijn om des avonds naar hun werk te gaan om te vergaderen over de prangende zaken ten behoeve van continuïteit en ontwikkeling, wel een kleine beloning verdienen. Wat voor mij dus een perfect excuus is om iets te bakken, want natuurlijk vormen mijn keukenkriebels de reden voor de beloning die ik heb bedacht. Koekjes zullen het worden; "ik kies koekjes". Kiezenkoekjes :)

Als uitgangspunt neem ik het concept (en óók het recept) van Jemma Wilson's hartkoekjes. Zij maakt fijn suikerdeeg, deelt dat vervolgens in drieën, kleurt twee delen roze en rood en steekt hartjes uit die zij vervolgens in elkaar alterneert. Dat idee kan uiteraard met nog meer dan drie kleuren én met nog meer dan twee vormen in elkaar, maar voor nu houd ik me even aan het basisconcept. Maar ik neem andere vormen.

Recept

Klop 125g zachte ongezouten boter met 160g kristalsuiker in ongeveer 5 minuten crèmig en zeer luchtig. Klop gedurende 2 minuten 1 ei (L) en 1tl vanille-extract door het botermengsel. Zeef er 240g patentbloem boven en vouw dit er doorheen. Als je het deeg te veel kneedt, worden de koekjes (agv de gluten) taai. Weeg de hoeveelheid deeg en deel dit door drie. Vermeng twee delen deeg elk met een andere kleur (gebruik handschoenen), maar kneed niet te lang. Rol elke kleur deeg uit tot een lap van gelijke dikte (5mm) en steek koekjes uit het deeg. Leg deze op een met bakpapier beklede bakplaat en steek kleinere koekjes uit de koekjes. Mix&Match. Bak de koekjes in een voorverwarmde oven van 175°C 10 (tot 12) minuten maar bak ze niet te bruin. Laat afkoelen op een rooster.

Deze hoeveelheid deeg geeft ruim 35 koekjes met een diameter van 7cm. Het deeg smaakte al erg lekker en het knapperige koekje is een prima suikerkoekje. Maar het leukste is: de variaties zijn natuurlijk eindeloos. Meerdere kleuren van verschillende vormen in (of naast) elkaar in één koekje. En omdat het recept zelf best makkelijk is kun je helemaal los qua creativiteit. Hoewel ik onbedoeld schijnbaar ben los gegaan...

Want nadat ik mijn schaal met kiezenkoekjes op de vergadertafel neer heb gezet, komt direct de uitroep "ah, nijntje koekjes". Nijntje? Huh?! Ja, ja, inderdaad. Mijn kiezen zijn Nijntjes. Het is schijnbaar maar net op welke manier je beroepsgedeformeerd bent!