Zaterdag was het niet te harden; met een gevoelstemperatuur van 35 graden en een buikloop die bijna net zo hard ging, heb ik de dag rustig binnen doorgebracht. Maar zondag was het in alle opzichten aangenamer. Buiten af en aan bewolking met een windje, maar nog wel warm. Dus weer picknickweer. Of strandweer misschien zelfs, maar dat staat gelijk aan picknick (achtig iets). Omdat elk uitje in mijn boek bij voorkeur gelijk staat aan picknick. Ik kan nauwelijks iets fijnigers verzinnen dan therapeutisch kokkerellen en er dan (met koelbox of picknicktas) op uit trekken om ergens in 'de vrije natuur' gezamenlijk voedsel te nuttigen. Love it, love it, love it. En voor de warmte van het zonovergoten strand (tussen Schoorl en Groet) kies ik eieren voor mijn geld. Letterlijk dan. En koekjes.
Ik wil mijn herstellende lijf natuurlijk niet tarten, dus de receptuur mag lekker aan de gemakkelijke kant zijn. Maar dan wel uitermate smakelijk, wat mij dus doet bladeren door De authentiek Indische Keuken. De eieren kook ik in mijn elektrische eierkoker (aanrader!) en het sausje is snel gemaakt van gefruite ui, knoflook (een beetje trassi), een rode peper, wat additioneel sambal, ketjap manis en (vloeibare) goela djawa. Die deciliter water die ik volgens Lonny moet toevoegen, had ik beter weg kunnen laten. Dat zou langdurig inkoken hebben gescheeld..
Er passen precies zes eieren in een plastic bakje. En toegegeven: ze zien er werkelijk niet uit. Viesbruinig, van buiten én van binnen. De saus wordt niet zo heet (als in: pittig) gegeten als toen ze nog warm was. Het zijn vooral zoetpittige eieren met een uitgesproken ketjap smaak. Maar het is precies dát waar je behoefte aan hebt als je met een legende maag op het zand een boek ligt te lezen. Deze eitjes smaken veel meer 'kecap' dan de pindang telor kecap (2007) maar zijn misschien net iets minder geslaagd dan deze opor telor (van vorig jaar)
Het diner nuttigen M. en ik aan het imposante Klimduin in Schoorl. De onheuse berg zand, met aan de voet diverse etablissementen in kringvorm opgesteld, spreekt jong en oud tot de verbeelding en is zowel voor sporters als zandbakliefhebbers de perfecte uitdaging. Bijna heb ik de friet met mayonaise er al weer afgetraind. Waarmee we wel een ijsje hebben verdiend (van ijssalon Pinocchio)...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten