Een vriend van mij heeft een jaloersmakende roadtrip door de USA gedaan. Met niet te verhullen afgunst hoor ik vanavond zijn verhalen aan over tochtjes naar de Walmart (ik! wil! ook! naar! een! Amerikaanse! supermarkt!!!) en avonturen op culinair vlak. Dat eerste moet hij op voorhand geweten hebben, want ik krijg een klein cadeautje op het terras waar we bijpraten. Een 80 pagina's tellend "Don't stop the cook - Island Recipes" kookboekje in klein handzaam (bijna dwarsliggers) formaat. Hoe attent; bedankt, W.
De vele receptjes zijn (quasi) klassiekers van de meer dan 7000 Caraïbische Eilanden tussen Florida en Venezuela, met steeds vermelding van oord van herkomst. Ik moet eerlijk toegeven dat ik van de meeste gerechten nog nooit heb gehoord (ducana; blaff; mahi-mahi; bébélé), maar de meeste ingrediënten lijken mij ook hier goed te vinden. Het gebezigde Engels is geen onoverkomelijk obstakel (als je tenminste 'cups' tot je beschikking hebt - wat ik heb).
Het is geen verrassing dat mijn aandacht vooral door de desserts getrokken wordt. Bovendien is het hier (nu) tropisch genoeg (vind ik) om je te laten verleiden door bijvoorbeeld 'tembleque', een gebonden kokosmelkdrank met kaneel en suiker. Ik ga er eens op mijn gemak doorheen bladeren (waarschijnlijk in de trein op weg naar mijn werk morgen) en me wanen in uitheemse oorden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten