Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

22 juli 2014

Kwarkkoekjes

De door Kees Raat bedachte 'kwarkkoekjes' in Koekje, zijn de zoete tegenhangers geworden van de pittige telor kecap (eieren) die als picknick meegingen naar het strand afgelopen weekend. De eerder gemaakte strandkoekjes hadden natuurlijk ook gekund, voor het dubieuze effect dat je niet weet of je nou daadwérkelijk zand in je mond hebt ;) Maar het woord 'kwark' en het appetijtelijke plaatje van een goudbruin bolrond koekje deden mij overstag gaan in de keuze voor deze niethartige versnapering.

De bijbehorende aardbeiensaus ging ik niet maken; dat geeft alleen maar geknoei in de tas. Ik heb nog even een kant-en-klaar flesje uit de supermarkt overwogen, maar één blik op de ingrediënten deed mij dat weer terugzetten.
De kwark mocht uitlekken tot een hangop. Wat ik altijd een beetje wonderlijk proces vind. Én een interessante aanblik in de koelkast, zo'n lekkend stuk kaasdoek. De kwark werd door opgeklopte eier- dooiers gespateld; met ook de toevoeging van (poeder)suiker (en vanille-extract). Waar vervolgens eiwitschuim en bloem doorheen gevouwen werden.

Eenmaal gebakken blijken de koekjes zachte mini cakejes die nog het meest naar eierkoeken smaken. Een beetje saai en een tikkie droog. Om eerlijk te zijn, niet een geweldig koekje. Maar met een vulling van chocoladeganache (en een dubbelgebakken topping van geraspte kaas) best oké. Vooral wanneer je legende maag en je 'sweet tooth' om een hapje roepen terwijl je al lezend op het zand ligt te verbranden.

De ganache is gemaakt met Tony Chocolonely Melk Koffie Krunch en dat vleugje koffie doet het 'm. Feitelijk overstemt de smeltende chocola dat hele bizarre kwark-maar-stiekem-eierkoekje. Meneer Raat had in ieder geval gelijk dat er een sausje bij de koekjes hoort. En dan ook echt een sausje, want de koekjes met kaas waren alsnog droog. Maar verder blijkt telkenmale dat de recepten van collega en banketbakmeester Cees Holtkamp (in hetzelfde boekje) koekjes opleveren die in één keer kloppen en dat 'die van Raat' vooral erg leuk bedacht zijn maar als recept duidelijk minder perfect.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten