Dát is hoe ik rol... "taking care of business"!

Welnietwelnietwelnietwelnietwelnietwelnietwelnietwelnietwelniet Ik besluit uiteindelijk van wel. Ik hoor al mijn hele leven dat ik anders ben (heel vroeger zei men: 'raar'), wat ik inmiddels vol trots als 'authentiek' interpreteer. En laat ik dat woord maar (weer) eens bij de daad voegen (zei ik dood??), zoals ik tot anderhalf jaar gele- den zo fervent en zo briljant deed. Met hem. Toen het concept van over-de-top-gaan bijna een automatisme was, wat waarachtig tot de meest bijzondere momenten van mijn leven heeft geleid. Waar ik hem dankbaar voor ben. Bovendien had ik hem elk jaar voor zijn verjaardag een taart beloofd. En omdat ik mijn fijnedecomotoriek aan het oefenen ben, heb ik een bakproject nodig. Dus.

Helemaal hé(e)t op het internet nu, naar mijn bescheiden mening, is een gepersonaliseerde rolcake met ingebakken kleurenontwerp. Ik heb er zoveel YouTube filmpjes over gezien (zoek op "patterned roll cake"), dat ik de naar overtuiging neigende illusie heb, dat ik dat ook wel ga kunnen...

Het juiste recept decodeer ik uit 2 filmpjes van Nerdy Nummies: 'heartstone roll cake' en 'pikachu chocolate roll cake'. Met dank aan het internet om de verschrikkelijk onnauwkeurige 'cups' om te kunnen zetten naar ons metrische 'gram'systeem. Het blijft mij een raadsel waarom Amerikanen niet een weegschaal leren inzetten. Ik dacht dat les nummer één in patisserie 'precieze hoeveelheden' was!

Mijn ontwerp is een beetje aan de morbide kant voor een vrolijke verjaardagsviering, maar het is dan ook een aubade aan de Diva en de Caretaker die we ooit waren. Dus dat mag een wanstaltig kantje hebben!

Ik maak het decoratiebeslag. Ik verdeel dat over (6) kleine bakjes en breng elk op kleur (met RD ProGel Concentrated Colour Cream of Americolor). Wegwerkspuitzakken met losse spuitmond (nr.2) blijken te fungeren als hét middel om de kleuren netjes op het bak- papier aan te brengen. Tip nr.1 is te smal en raakt steeds verstopt; bij de 'stevige diepvrieszakken' scheurt de spuitmond er onderuit; de afgeknipte Ziploc zakjes blijken niet nauwkeurig genoeg en de Ziploc zakjes met spuitmond vertonen tijdens het opspuiten meer en meer haarscheurtjes die gaandeweg verder openbarsten. Eén (misschien twee) keer ruïneert een deeguitbarsting bijna al mijn noeste arbeid, wanneer een plastic zakje open knapt. Zucht. Uit de verpakking van tien verbruik ik uiteindelijk zes spuitzakken. Maar tóch is het erg leuk werk; dit 'schilderen met deeg'. Als tekenles voor thuisbakkers.

Volgens de instructies moet het decoratiedeeg (op de bakplaat!) dan de diepvries in. Zodat het niet met het biscuitdeeg zal mengen. Ehm. Oké. Maar dat past niet. Althans niet in míjn diepvries. Of toch, het past half: als ik de diepvrieslade eruit neem en de vriezer open laat staan. Zou het niet veel handiger zijn het patroon kort (enkele minuten) voor te bakken?!

Over het (laten we zeggen 'bevroren') decoratiedeeg komt het brui- ne chocoladebeslag. Wat ik bijna niet durf glad te strijken, want ik weet natuurlijk helemaal niet of dat met pijn en moeite opgespoten patroon eronder wel intact blijft. De bakplaat mag circa 7 minuten de hete oven in. Of 8. Of 9? Wannéér is dat ding gaar?? Het mag niet té gaar, want dan zal de cake scheuren bij oprollen. Maar ongaar kan natuurlijk ook niet. Dus ik gok maar wat. Had ik ook maar niet voor een pistool moeten kiezen, hè: 'russisch roulette'... Overigens is het allerleukste moment het afpellen van bakpapier: WAUW!

Goed. Dus de cake is klaar. Nou moet er nog wat in. Aangezien de rolcake met de post verstuurd zal worden, kan ik niet echt voor slagroom gaan. De vulling moet tegen een stootje en liefst ook nog tegen temperatuursverschillen kunnen. En bij chocolade passen.

Botercrème met nutella en frambozen (hè, ik had eigenlijk banaan moeten gebruiken). Minder suiker (200 ipv 250g) en meer nutella (200-250 ipv 150g) was achteraf beter geweest, maar zo is het ook lekker. Smeren en rollen. En chips: scheuren. Te dun? Toch te lang gebakken? Of omdat ik geen suikersiroopje heb aangebracht (of in- kepingen heb gesneden) aan de binnenzijde?

Nou heb ik het precies zo gedaan als mijn voorgangers en het leek zo veelbelovend, maar dan blijkt het eindresultaat getekend door kreukels in het bakpapier (dat ik met wat boter op de bakplaat had vastgeplakt - níet doen!); te snel afpellen van het bakpapier; en een te dunne laag biscuitdeeg. Maar nadat ik mijn eigen overmatige en onnodige perfectionisme heb losgelaten, kan ik alleen maar breed glimlachend naar die maffe 'taart' kijken. Hihihi. Hoe geinig is dát! Ik ben er in totaal bijna vier uur mee bezig geweest en het is een waar kunstwerk geworden.

Cool! Ookal heb ik geen idee hoe 'ie smaakt.. :) Nou nog voorzichtig inpakken (in een overdaad aan noppenfolie) en zorgen dat de cake daar aankomt waar het is; op de juiste 'scene of the crime'. Pief Paf: rolcake cadeau. Gefeliciteerd. "Een zoete verrassing op de verjaar- dagsstoep".