Een slimme meid is op haar buitenlandreis voorbereid. Dûh. Want als er een tochtje naar Tallinn op de agenda staat, dan moet je wel al weten waar daar de grootste supermarkt zit. En dan ben ik heus in Estland, ik bedoel ESTLAND! en ik ga naar een (b)Estse hyper- market; joechei!! (officieel zeg je natuurlijk estische - maar met de 'b' van bEst combineert dat minder leuk)
De hypermarkt heet Rimi (dagelijks geopend van 8 tot 22u) en zit in Estland's grootste winkelcentrum Ülemiste (Suur-Sòjamäe 4, Tallinn), anno 2004. Goed bereikbaar met de bus, maar nog beter met een taxi. En geen zorgen; voor de terugtocht staan er enkele taxi's op de parkeerplaats klaar (€5,80 heen, €12,90 terug; afgezet much?).
In Estland betaal je met de euro. En die euro is hier een daalder waard. Zeker voor zij die roken, want sloffen sigaretten gaan nog voor oost-europese prijzen over de toonbank. Maar vooral is dit een zeer moderne supermarkt, waar het uitgebreide assortiment opvallend veel overeenkomsten met die van onze eigen grotere boodschappenwalhalla's vertoont, maar dan met een fijne Estische twist. De afdeling brood&gebak voert Estische bakspecialiteiten en op de versafdeling veel regionale worsten en kazen, zoals de mij tot dan toe onbekende hertensalami.
Maar helaas blijkt in deze Estse hüpermarket de voertaal wel een onoverkomelijk obstakel; de meeste producten zijn onherkenbaar ondergedompeld in onbegrijpelijk Estische productinformatie. Al wordt 'berenvlees in blik' zelfs door mij nog wel herkend aan het veelzeggende plaatje. Zelfs zonder enig begrip van Russisch ziet iedereen dat in dit land weinig, als in géén, dropjes zijn. Wel een eclectisch aanbod chocolade, koeken en overig snoepspul. En ik heb het dit keer keurig gevraagd bij binnenkomst: ik krijg geen toestemming tot fotograferen. Maar de aanwezige bewaking faalt opzichtig. Misschien dat de bewaakmeneertjes alleen letten op alcoholjatters en niet op enthousiaste boodschaptoeristen?
Meest opvallende aankoop is een kwarkvanillekaas blok waar ik buiten al direct in hap, want honger. Het smaakt prima, maar geeft wel een natte knoeiboel. Gedroogde rozenknopjes heb ik eveneens weten te scoren, in het theevak. In verband met vliegreis heb ik (helaas) mijn impulsaankopen moeten bedwingen, maar mijn ogen uitgekeken heb ik wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten