De schilder heeft mijn deurbel, die ik op de bovenverdieping niet hoorde, verbeterd. Soort van; nu hoor ik de bel boven net niet. In ruil waarvoor ik zelfgebakken koekjes had beloofd (ik grijp inder- daad elke gelegenheid aan!) en dus kies ik daarvoor de door Kees Raat bedachte 'gooise matrassen' uit het bijkans onfeilbare Koekje.
Want koekjes van ahornsiroop en kastanjemeel; die klinken goed. Ik heb alleen slechts 125g boter in huis, dus vul ik het tekort aan met zonnebloemolie. Ja, ik had natuurlijk veel beter de hoeveel- heden kunnen halveren, maar ik dacht foutief dat '1' het minimum voor een eierdooier was. Loskloppen en afwegen om tot 'een halve' te komen, was achteraf beter geweest. Want olie blijft natuurlijk vloeibaar en tovert de geknede massa om tot vochtig plakdeeg. Meer kastanjemeel toevoegen lost dit, blijkt, niet op ;) Maar goed.
De (te dikke?) deegschijfjes bakken in die korte tijd op tot krokante kruimelkoeken met een frisse limoen en een donkerzoete ahorn smaak. In de nasmaak iets van gepofte kastanjes; alleen jammer dat de onderkant zo snel aanbrandt (met bijbehorend ongewenst smaakaccent).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten