Het aller-aller-allerlekkerste brood

"Lekker brood verdient Bona" is een reclameslogan die ik me erg goed uit mijn jeugd herinner. Maar nu ik ouder en wijzer ben, zou ik op écht lekker brood van zijn never nooit niet margarine (of halvarine) smeren. Want "een volle smaak en een romige textuur" (site) maken daarvan nog geen roomboter. En dat is pas écht lekker. En (hoewel discutabel door de decennia heen) ook beter voor je. Maar voor zulke heerlijke romige, daadwerkelijk gekarnde hoeveboter heb je fantastisch vers brood nodig. En dankzij mijn collega in Arnhem weet ik waar ik dat in regio Zutphen haal:

Bij Driekant (Lange Hofstraat 23, Zutphen) wordt al 25 jaar met liefde voor kwalitatief hoogwaardige producten aandachtig gebakken. Er is bewust gekozen voor een biologische oorsprong. En daarbij staan een ambachtelijke werkwijze en (kleinschalig) sociaal ondernemen hoog in het vaandel. Er worden ingrediënten gebruikt die voor een groot deel op Nederlandse bodem zijn geteeld.

Ik ga uiteraard voor de pure eenvoud van een wereldbol (€3,95). Dat is een desembrood met speciale ingrediënten (tarwebloem, natuurdesem, groente-eiwit (van alfalfa), zonnebloempitten, roggebloem, rozemarijn, basilicum en oregano). Dit brood heeft "een licht groenig uiterlijk, een unieke barmhartige smaak en een hoge voedzaamheid". Héél lekker en kakelvers natuurlijk het allerlekkerst met een krokante korst en luchtig zacht kruim. Een beetje te dik roomboter eroverheen en hap.

Met hun wereldbol ondersteunt de Driekant het fantastische werk van de gerenommeerde en bekroonde internationale NGO The Hunger Project.

DM Balea douche - goed voor mij en beter voor het milieu

Iedereen die wel eens in Duitsland komt, heeft wel een winkel van DM gezien. Deze Duitse drogist, die dit jaar 50 jaar bestaat, is een heerlijk winkelparadijs waar je eenvoudig goede en goedkope vondsten doet. Hun kracht is een uitgebreid assortiment producten voor huis, huid en haar voor een betaalbare prijs. Zoals hun Balea huiswerk 'dusche':

Ten eerste is er al ruime keuze, zowel voor volwassenen als kinderen. Er zijn zelfs nog meer soorten dan deze tien waar ik een foto van heb gemaakt. En ik vind ze eigenlijk allemaal lekker ruiken "verwöhnendes Dufterlebnis". Bovendien is de fles 100% uit gerecycled materiaal vervaardigd.

En ook héél belangrijk: de inhoud is vrij van microplastics. Ik zal zelf niet snel snappen waarom het nodig is om hele kleine deeltjes plastic aan verzorgingsproducten toe te voegen, die vervolgens niet alleen ongewenst overal op de planeet terecht komen, maar ook in onze eigen bloedbaan. En wanneer gaan we nou eens ophouden met dat soort onzin. Met deze app (BTMB) kun je zelf een product controleren op de aanwezigheid van microplastics.

Oh en ten slotte, bijna het beste, zo'n fles Balea douche kost nu per stuk € 0,65. Ik zou zeggen: óp naar een DM en sla meteen (biologisch) thee, vochtige doekjes (níet door de wc spoelen), wasmiddel, shampoo (twee tot drie keer zo goedkoop als in Nederland), bakbenodigdheden en fluoride spoeling (ook hele goede voor kinderen) in.

Groentenstoof met linzen

Sinds een aantal weken is mijn favoriete 'go to' voor een snelle gezonde avondmaaltijd deze groenterijke stoof. Ik heb een prachtige blauwe gietijzeren braadpan (geëmailleerd aan de binnenkant) die ik er graag voor gebruik. Die van mij is ovaal, dus die past prima in de koelkast. 
Op de eerste dag dat ik de kinderen niet heb, maak ik een pan vol. Het snijden en hakken werkt bijna therapeutisch, en daarna doet het lage vuur onder de pan de rest. Niks geen roeren of in de gaten houden. En daarna heb ik na een drukke werkdag (of als lunch op een regeldag) een heerlijk bord vol eten dat in de magnetron snel (3 minuten) warm is. Zonder moeite, lijkt het wel.

Recept

asdf

Kokostaartkoek

Getooid met een recept van Carola ga ik met de twee puppies S. en J. aan de slag in de keuken. We gaan bakken, en dit keer eens geen koekjes, maar "een taart". En omdat het wel een beetje een alles-in-een-kom-en-mengen-maar taart moet zijn, blijf ik na een kleine online zoektocht hangen bij dit recept.

Recept

De oven voorverwarmen op 200 graden Celsius en een ronde springvorm van 20-22cm met bakpapier bekleden (en invetten). Meng 125g roomboter op kamertemperatuur met 250g fijne kristalsuiker, een zakje vanillesuiker, 2 eieren, 100g geraspte kokos, een snuf zout en 125g zelfrijzend bakmeel. Schep het mengsel in de springvorm en bak de kokoskoek in 25-30 minuten goudbruin in het midden van de hete oven.

Hij neigt tot inzakken. Op zich maakt dit niet uit wat betreft de smaak, maar het ziet er iets minder mooi uit. Laat de koek een paar uur afkoelen, anders valt hij uit elkaar. De boter is namelijk nog warm en moet kouder worden om steviger te zijn.

In het recept wordt erg aangedrongen op het maken van deze kokoskoek (of is het toch een kokostaart) en het is al direct na de eerste hap duidelijk waarom... dit smaakt naar boterkoek met kokosmakroon erop geplakt. De onderkant van de koek is smeuïg en boterig en romig en onweerstaanbaar. En de bovenkant is knapperig en luchtig en kokos. Maken! Maar let op; voor je het weet heb je een hele koek opgegeten. Dus goddank voor huisgenoten (huisgenootjes) die zo enthousiast mee happen.

Stamp kan prima met 26C

Zomerstamp: zakje aardappelpuree (pu) + gekookte zoete aardappelen + parmezaanse kaas (poeder). Daarbij sperziebonen.
Verder twee bakken soepballen, gebakken, met een toegevoegd gesnipperd uitje en een scheut ketjap. Ballen uit de pan, en jus maken (uit een zakje, Jumbo: 25g boter, 250ml water en roeren maar) waarna ballen er terug in. Drie bakken op tafel. Iedereen blij (vooral papa M).

Geen foto, geen tijd. Maar wél een goede tip voor een druk gezin met (kleine) kinderen.

1 voor €0,50 / 3 voor €1,00 / 5 voor €1,50

Bij de Hema (die in Utrecht Centrum althans) kun je voor een wel héél redelijke prijs fruit kopen. Goed idee!

Bee-O-Local: imkerhoning

Honing. Ik houd ervan. Ik rem ervoor. Altijd al.

En dan bedoel ik niet de honing uit de supermarkt (n pot zogenaamde "gemengde bloemenhoning uit EU en niet-EU landen"), maar het pure authentieke product van de imker. Vaak lastig te vinden. Want beperkt in oplage. Je moet je adresjes kennen. En dan nog: omdat honing een seizoensproduct is, wil de voorraad thuis nog wel eens slinken. Zeker omdat er hier feitelijk een pot honing per één à twee weken doorheen gaat. Trouwens, wat voor soort andere honing is er eigenlijk dan 'bloemen'honing?

Al vaker bedacht ik me, dat ik eens zou moeten bijhouden waar imker- honing door mij gevonden is. Inderdaad, een fijn lijstje. Misschien zou ik dan zelfs een soort Google map kunnen creëren zoals de handige Wildplukwijzer (ik ben fan). Maar gelukkig; zoiets bestaat al: Beeolocal "Koop pure honing bij een imker in de buurt". Het internet is toch een gewéldige uitvinding!

Deze imker staat er niet op, maar is er toch één om te onthouden: J. van Heerebeek, Bestseweg 4, Liempde (€4,50 per pot, vier soorten honing). Ik spotte de honingkraam vanaf de snelweg (A2) richting Maastricht en dacht "ik koop op de terugweg een paar potjes". Het navigatiesysteem stuurde mij toen nogal door een oerwoud van bossige weggetjes, eer ik op de desbetreffende ventweg zat. Het was inmiddels al avond en de kraam bleek leeg. Ik stapte uit, wilde aanbellen. Maar een blaffende springende herder belette mij om het hek te naderen. Gelukkig kwam de imker zelf naar buiten, gealarmeerd door zijn hond, en we wisselden van geld/honing. Een beetje een omweg, maar bij gelegenheid is dit zéker een aanrader: de honing is fantástisch.

De béste Brabantse worstenbroodjes komen uit Maastricht!

Sinds ik een Maastrichtse familie heb, heb ik de smakelijke geneugten van het verre zuiden mogen leren kennen en omarmen. De Flammkuchen van Tapijn Kazerne is favoriete snack en daarvoor maak ik een pitstop wanneer maar mogelijk. En ik heb dus sinds een aantal jaar een favoriete 'vla'bakker: Bakkerij Mathieu Hermans.

Hier sta je in de rij. En hier kom je soms (aan het eind van de dag) voor noppes, want de serie versgebakken Limburgse vlaaien gaan gewoon óp. En dat wil wat zeggen, want op zaterdag bijvoorbeeld is de speciale plankenkast over de hele achterwand van de bakkerij gevuld met vlaaien klein middel en groot in een overmaat aan smaken. Ze zijn wel duur (vergeleken met zo'n kartonnen gebakgeval uit de supermarkt). Ze zijn ook verrukkelijk. Niet te weerstaan. De 'krummele' (kruimel) met pudding koop ik hier gewoon niet, want die zou ik zó helemaal in mijn eentje opeten.
En alsof dat nog niet erg genoeg is... niet alleen de vlaaien zijn heerlijk. Ook de (mini)suikerbroodjes,  de roomboter en brioche broodjes en de - oh mijn god - worstenbroodjes. "Nostalgie is het sleutelwoord"

Ik heb in mijn eigen buurt nog niet zo'n bakker weten te vinden. Nee, ik zou er niet voor naar Maastricht verhuizen. Maar ja, ik rijd er wel voor om (openingstijden)
Ze bestaan (met groot succes) sinds 1936. Gaat dat zien!

Mariëtte van Tuyl's 'Gezonde Ontbijtkoek'

De kindjes zijn wat groter (2 en 1 jaar oud nu) en dus kom ik wel weer eens ergens. Zoals in een boekenwinkel om met mijn neus in de kookboeken te gaan hangen. Kook-en bakboeken zijn er veel en veel te veel; niet bij te houden zoveel. Dus er valt altijd wel iets nieuws te bekijken. Maar dit ene boek sprong er uit en heeft ook daarna mijn aandacht vastgehouden: 'Puur Zoet' van Mariëtte van Tuyl. Want feitelijk kan ik niet meer wegkomen met "ik ben net bevallen" en het is hoog hóóg tijd om een gezonder lijf in balans te 'krijgen'.

En jazeker. Ik sta een foto te maken, ín de boekenwinkel, van een recept in dat boek dat me wel wat lijkt. Een kruidige ontbijtkoek zonder ei, zonder vet, zonder geraffineerde suiker. Thuis kom ik er achter dat mw van Tuyl ook een keurige website heeft: yes! Direct toevoegd aan mijn bladwijzers. En nu ook (net) de koek gebakken. Het is een heel makkelijk pureer-en-meng-recept, waar je nog geen kwartiertje voor nodig hebt. Inclusief het daadwerkelijke bakken (wanneer je het boodschappen doen niet meetelt), heb je dus een eindresultaat een uur na start.

Recept

Week 200g ontpitte dadels 5 minuten in kokendheet water. Giet af. Maal de dadels samen met 4el (100g) appelstroop en 250ml (amandel)melk fijn in de blender. Meng in een andere kom 300g volkorenmeel met 2tl speculaaskruiden, 1el kaneel, 2tl bakpoeder en een snuf zout. Roer hier met een spatel het dadenmengsel doorheen tot alles goed gemengd is. Stort het deeg in een ingevette vorm en bak 40 tot 45 minuten in een voorverwarmde oven van 160 graden Celsius.

Nee natuurlijk. De koek is niet echt zoet. En ja natuurlijk, zoals verwacht is de kruidigheid van de overdaad kaneel en speculaaskruiden (ik had iets meer toegevoegd dan voorgeschreven) minder in de gebakken versie van het deeg. Maar de cake of ontbijtkoek of hoe je het wil noemen, is wel erg lekker. Smeuïg. Zacht van structuur en zacht van smaak. En - afgezien van de koolhydraten - zonder schuldgevoel. Maar ik heb wel spelt in plaats van tarwebloem gebruikt, dus dat verteert iets beter. Darmen ook tevreden. Dank, mw van Tuyl. Wat zal ik nu eens maken?

De aller-aller-allerbeste uiensoep

Aanschouw. Dé meest fantastische uiensoep, van ik durf wel te zeggen, Nederland. Goed afgekruide pittige soep met een 'shitload' gesmolten kaas en als extra traktatie een duo gefrituurde uienring. Superlekker.
In een gehucht in Zuid-Limburg, in Gastvrij A Gen Kirk (Oude Baan 24, Wahlwiller; geopend di tm zo vanaf 11.00u) kun je deze soep bestellen. Onder andere. Een eerlijke keuken met ruime porties voor een eerlijke prijs (menu). Met passie gerund (nog) door Margo en Jos.

Zoete bolkomkommer

Kortstondig bij de Jumbo XL (Leidsche Rijn) verkrijgbaar voor slechts €0,99; een zoete bolkomkommer uit Puglia. Smaakt naar komkommer én naar meloen (een beetje zoals kelek). Héél erg lekker. Alleen, helaas, toen ik terugging om er nog meer te halen, waren ze op. 

Dus Jumbo, deze graag vast in het assortiment!

Stroopwafels en -koeken plus

Bij AH spot ik van het eigen merk een hele nieuwe reeks aan bijzondere stroopwafels en -koeken: met gember, met speculaas, met rozemarijn, met mango-chili, natuurlijk met karamel/zeezout, met aardbei en zelfs met lavendel/peper. Voor een 'schamele' €1,99 per pak ;)

De aller-aller-allerlekkerste kaas

De meest karaktervolle, meest verrukkelijke kaas die ik at. En ik at véél kaas. Deze KZN (Kaas Zonder eigen Naam) is een biologische kaas uit Bennekom, handgemaakt door een ambachtsman volgens Zwitserse receptuur. Deze kaas heeft hét! Ik kan het niet beschrijven. Wij kochten een groot stuk bij Kaashandel Sauer (op de Maastrichtse zondagmarkt) voor €7,50/500g. Sauer verkoopt trouwens nog meer pareltjes. Ga vinden en proeven!

Bananenbrood, een gezondere versie

Met twee kleintjes in huis, moeten er eigenlijk ook altijd bananen zijn. Die zijn snel (geprakt en) opgegeten. Echter, in een aankoopbevlieging van mezelf ('dan heb ik er maar genoeg') liggen er nu toch drie bananen te verbruinen op de fruitschaal. Dát wordt dan dus bananen'brood'. Ik google een gezondere versie (zonder boter en zonder suiker) en sla weer eens aan het (sporadische) bakken.

Recept
Maal 50g havermout fijn in een keukenmachine tot 'meel'. Pureer 3 (over)rijpe bananen met 50g ontpitte dadels in een keukenmachine (of met een staafmixer). Klop hier 3 eieren en een snufje zout doorheen. Voeg 100g amandelmeel (of tarwebloem) en 1,5tl bakpoeder toe en meng tot een homogeen beslag. Voeg een handjevol ongebrande noten (of rozijnen of chipzaad of...) toe en giet het mengsel in een ingevette bakvorm. Bak in een voorverwarmde oven van 175 C in ca 30 tot 45 minuten gaar. Controleer of het bananenbrood gaar is, door een er een satéprikker in te prikken. Laat afkoelen en ontvorm.

In het recept staat ruim 45 minuten in de oven, maar dat is met de harde brander van ons niet nodig. Binnen een klein half uur komt mijn satéprikker er al droog en schoon uit. Het brood is dan niet echt smeuïg meer; ik zou zelfs zeggen aan de droge kant. Maar verder wel heel goed. Niet te zoet. Of is dat, niet zoet genoeg? Zelfs met (ongezoete) slagroom erop, wil kind 1 (S.) het niet opeten. Werk in wording dus. Ik weet nog niet zeker of dat laatste voor het kind of het bananenbrood geldt...

Happiness...

Goed brunchen (van het buffetje) en fijn thee drinken bij de volgens mij meest hippe plek in Geraardsbergen (B): koffie-en theebar Lathee (Karmelietenstraat 2). En ik koop er losse 'groene rooibos'; groenbos zeg maar. De uitbaatster weet briljant smaken te combineren.

De aller-aller-aller beste babyhuidcrème

De aller-aller-allerbeste (baby)crème ís helemaal geen crème. En is ook helemaal niet alleen voor baby's. Deze Mádara 'Cocoa & Plum Creamy Oil' is feitelijk cacaoboter. Daardoor smelt het op je vingers bij lichaamstemperatuur waardoor het zich heel makkelijk olie-achtig laat uitsmeren. Toen mijn dochter J. (nu 5,5mnd) berg op haar hoofd en in haar wenkbrauwen had, was dat na een paar keer smeren met dit spul snel verdwenen. En ook bij mezelf verdwijnen rauwe ruwe droge plekjes op de huid snel hiermee. En vooral: het rúikt zo lekker!

Ik bestel mijn tubes online (uiteraard - wie gaat er nou winkelen met een baby én een dreumes?!) bij Shizo. Dan krijg ik er behalve goede service (op de site stond 'uitverkocht' maar toen ik belde was het tóch snel geregeld) ook proefmonsters bij. Het product zit in een handige kliktube (met één hand te openen en te sluiten). "Laat een beetje van de creamy oil tussen je vingers opwarmen en smelten. En masseer er de huid van je baby mee."

Voor luieruitslag gebruik ik overigens deze creamy oil niet. Dan heb je toch écht zinkolie (van Dr.Swaab) nodig. Dat is zeg maar de echte originele Sudocrem.

Broodpudding

Zelf heb ik een soort systeem gaande waarbij de vers gekochte broden zo snel mogelijk de diepvries ingaan. De sneetjes die (de volgende dag) gegeten gaan worden, haal ik op tijd eruit zodat ze kunnen ontdooien op kamertemperatuur. Tada: zo goed als vers brood, zo goed als altijd wanneer je wil. En zo lukt mij dat individueel ook wel. Maar met drie 'nieuwe' huisgenoten loopt dit systeem nogal eens spaak. En dan liggen sneetjes brood oud te worden in de trommel. En oud brood; dat eet ik niet. Maar weggooien gaat mij ook te ver. En de eendjes voeren, is ook niet verantwoord, want daar schijnen de ratten vooral op af te komen. Dus doe ik tegenwoordig de restjes oud brood (en de eerder afgesneden broodkorsten) alvast in blokjes gesneden in een zakje in de diepvries. Klaar voor het maken van broodpudding:

Met weinig suiker erin durf ik dat best aan mijn zoon S. (1,5) voor te schotelen. Want verder is het alleen volkorenbrood, melk, eieren en rozijnen. Ik heb vroeger, tijdens mijn Gentse dagen, wel vaker broodpudding gemaakt. Maar ik gebruik dit keer een ander recept:

Recept
Warm 5 (of 6)dl melk met 80g basterd-of palmsuiker op tot de suiker opgelost en de melk lauw is. Niet te lang verwarmen (want basterdsuiker reageert anders dan kristalsuiker). Snijd ondertussen 300g oud brood (met korstjes en al) in blokjes. Doe het brood in een grote kom en voeg de gesuikerde melk toe. Laat dit een uurtje weken en roer het af en toe door, tot een dikke brij ontstaat. Gebruik zo nodig een pureestamper. Voeg 50g rozijnen, een ½tl kaneelpoeder en 4 losgeklopte eieren toe en roer alles goed door elkaar.
Bekleed de bodem van een bakvorm met bakpapier en vet de vorm in. Vul de vorm met het broodbeslag en bak de broodpudding 45 minuten in een voorverwarmde oven van 180°C. Dek eventueel de bovenkant tijdens het bakken af met aluminiumfolie oid. Laten afkoelen en ontvormen.

(update 25.04.2020) Kapjes brood uit de diepvries kwamen in totaal op 200g, dus recept bovenstaand gehalveerd. Aan het deeg heb ik nog 2el honing en 1 (bruine, overrijpe) geprakte banaan toegevoegd. 
Góed idee!

Aangezien bovengenoemd systeem spaak is gelopen en er op een ochtend geen 'vers' brood voorhanden is, schotel is zoon S. dus broodpudding voor. Ook keurig in hapklare brokjes voorgesneden. Hij verórbert ze. En zegt: "meer". Voor mijn gevoel ben ik goed bezig, want dit is zo goed als volkorenbrood. Hoewel het natuurlijk wel verdacht is dat S. in minder dan tien minuten in totaal twee dikke plakken broodpudding opeet. "Ach voor een keertje". "Weggooien is ook zonde".

(Big) Lebowski

Vorig jaar begin september ging ik met een hele groep vrienden naar Zuid-"we-gaan-naar-de-hemel"-Frankrijk. We konden de pâté en de cider en de wijn en de worst en al het lekkers maar moeilijk loslaten bij terugkomst. En we kwamen na een kleine week dan ook alweer samen om op een terras te verzuchten hoe fijn het daar was geweest. En met de onfortuinlijke woorden "je moet deze app echt eens uitproberen" smeerde D. mij Ingress aan, waarna een hele nieuwe wereld voor mij openging..

In Utrecht is grand café Lebowski (Domplein 17) zo'n beetje het hart van Ingress Enlightened. Met vier tot zes portals 'in range' is het hier (vooral met meer dan zeven L8 spelers) goed toeven (en farmen). Zij die weten waar ik het over heb, weten dat portals binnen bereik een belangrijke meerwaarde zijn. Maar anders is Lebowski nog steeds een zeer goede plek om bij te komen.

Ten eerste is het interieur stijlvol. Met chesterfield banken (en stoelen), een jukebox, een heuse kanarie (levend) en een levensgrote giraf (niet-levend). Ten tweede wordt er bijna altijd goede muziek gedraaid; van jaren '80 rock tot jazz en golden oldies. Verder is er een uitgebreide kaart 'intoxicants': erg veel (speciale) bieren, gedistilleerd binnen-en buitenlands, maar ook bijvoorbeeld verse gemberthee en natuurlijk cassis). En ook de keuken is goed: diverse snacks en hapjes, goede sandwiches, soep ('bowl full of crab') acht verschillende hamburgers en interessante hoofdgerechten (o.a. spareribs).

Hun eigen motto "It's not just a bar, it's a way of life" is er een beetje over. Maar fijn is het hier zeker. Op de agenda staan regelmatig live theater of optredens. Er wordt elke derde woensdag van de maand een popquiz georganiseerd. En op vrijdag en zaterdag draait een dj fijne plaatjes. En oh ja; het is hier gróóót.

Dagelijks open vanaf 11.00u (za 10u) tot 1.00u (vrij,za 2u zo 0u).

Theekan, toekan, cancan, kaneel

Je hoeft echt geen appeltaart te bakken, om toch de heerlijke geur van versgebakken appeltaart door het hele huis heen te ruiken. Zet er een steelpannetje water met (twee) kaneelstokjes voor op, laat het even doorkoken en weer af koelen. De geur van kaneel houdt een paar dagen aan. Weg vieze luchtjes. En anders kook je het kaneelwater weer even.

Slagerij van der Zon

Zomaar zijn we op een zaterdag in Leiden. Omdat we daar allebei láng niet zijn geweest, het best zonnig is en we zin hebben in een leuke dag elders. Leiden blijkt een gelukkige gok, want alleen al de zaterdagmarkt van Leiden is er één om érg blij van te worden. Vanaf de V&D staat de gracht (Nieuwe Rijn) vol kramen uitgestald en overal is ook genoeg te proeven. Er zijn ongeveer dertig groente-en fruitkramen, ik tel bijna tien kramen met olijven en Oriëntaalse specialiteiten en ook het deel met verse vis is al een bezoek aan de markt waard. Waarlijk één van de beste (zaterdag)markten die ik ken (van 8.00 tot 17.00u). "Maar wat van Leiden echt een interessante winkelstad maakt, zijn de speciaal- zaken die (vaak) in kleine straatjes en steegjes te vinden zijn." Onze ontdekking van de dag is Slagerij van der Zon (Haarlemmerstraat 78); een familieslagerij anno 1945.

De eerste aandacht wordt getrokken door de buitenkraam waar warme worstenbroodjes worden verkocht. Die zien er zó appetijtelijk uit, dat we onder de mooie rooie luifel door naar binnen lopen om daar eens rond te kijken. Direct worden we welkom geheten door de slager zelf, die een heuse onemanshow opvoert voor zijn publiek. We zijn zeker niet de enigen in de winkel, maar er wordt hier hard doorgewerkt en we zijn snel aan de beurt.

Op de achtergrond gaat de vleesverwerking gewoon door. Je krijgt een heerlijk kijkje in de keuken. Via de website blijkt het goed mogelijk een bestelling te plaatsen (die je kunt komen ophalen in de winkel of die desgewenst thuis, op kantoor, op het kinderdagverblijf (omgeving Leiden) wordt bezorgd). Verder staat het assortiment (incl de prijzen) online; plus een aantal handige recepten voor vleesgerechten, zoals fijn draadjesvlees.

Onze aandacht wordt direct getrokken door de droge worsten. We gaan uiteindelijk naar huis met chorizo, mosterdworst, een viertal saucijzen, een verse rookworst en een stuk smeuïge grillworst (die door de slager in plakken wordt gesneden, omdat die bedoeld is voor 'onderweg', lees: voor de eerste tien minuten vanaf dat we buiten de slagerij staan).

Er zijn genoeg superlatieven te bedenken, maar laat ik het zeggen in de eigen woorden van Van der Zon: "Door onze ambachtelijke werkwijze (het verwerken van hele varkens en hele runderen), kunnen wij elke week 5 à 6 varkens en 1 à 2 koeien in de winkel verwerken. Want zo wordt het grootste deel van onze producten door onszelf gemaakt. Door de jarenlange samenwerking met bestaande veeboeren in de omgeving weten zij precies wat onze wensen en eisen zijn met betrekking tot de kwaliteit van het vlees. De slagerij ademt tot op de dag van vandaag een ambachtelijke, authentieke sfeer uit. Het vlees wordt voor de ogen van de klant aan het hakblok gesneden en de originele weegschalen zijn nog in gebruik."

Fruitbedrijf Westeneng

Als je zelf geen tuin hebt - laat staan een boerderij - kun je ook verse oogst gaan kopen bij de (lokale) boer. Voor stadse Utrechters met een neus voor seizoensproducten (zoals ik), is het bijvoorbeeld slechts een klein ommetje om vanaf de Uithof over de smalle plattelandsweggetjes te toeren. Daar, op de grens van gemeente Zeist, De Bilt, Utrecht en Bunnik, vind je op de Tolakkerlaan (nummer 15) het fruitbedrijf van de familie Westeneng. Een echt familie(fruit)bedrijf waar nu de zesde generatie de boel bestiert.

In eigen boomgaard worden tien soorten appels, zes soorten peren en zes soorten pruimen geteeld. En logischerwijs zijn er (dus) ook eigen bijen. Bovendien komen hier de aardbeien 'van eigen bodem' (maar eigenlijk: uit eigen lucht).

De winkel is elke zaterdag geopend van 8.00 tot 17.00u. Hier koop je mooi seizoensfruit, fruitsappen, verse eieren (graag de dozen weer mee terug nemen) en er is ook een kleine selectie groenten. Met enig geluk word je geholpen door de meer dan capabele zoon des huizes, een jonge tiener die zich bij mij al direct onsterfelijk heeft gemaakt met de wijze uitspraak "perensap heb ik in de koeling staan".

't Amsterdammertje

Van de raarste kanten krijg je soms goede tips. En dan bedoel ik niet die van je moeder: "ruim je kamer eens op" (of misschien die ook wel). Ik bedoel de tussen-neus-en-lippen-door opmerkingen van collega's die je aanraden eens bij 't Amsterdammertje (Rijksstraatweg 119) te gaan dineren. Nou kom ik niet zo vaak in Loenen a/d Vecht, maar op de één of andere manier is dit precies waar we belanden na een zondagmiddag in de Zwaluwhoeve (één keer, nooit meer).

Lovende woorden op de eigen website ("passie, eerlijk, gedreven en een snufje gekheid"). Een beetje schuchter stappen we naar binnen in onze wel heel nonchalante kledij (hij op teenslippers, ik op sneakers) met de vraag of we zo welkom zijn. De vriendelijke gastheer toont zijn eigen sneakers en lacht "natuurlijk". Langs de open keuken lopend worden we begroet "hallo, welkom" door de kokende brigade en we vinden een heerlijke stoel in het prachtige interieur (lunch di tm vrij 12-14u; diner di tm za 18-22u; driegangenmenu €40). Chefkok en eigenaar André Gerrits komt persoonlijk iedere gast een hand geven en begroeten. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. 'En passant' laat hij Spaanse olijven en een knapperig hapje op tafel achter. En we zijn om! Nog los van het diner dat meeslepend en verrukkelijk blijkt. We gaan helemaal los met het zes-gangen-verrassingsmenu (à €72,50) dat feitelijk uit liefst acht gangen inclusief amuses blijkt te bestaan :)

"De keuken van André Gerrits laat zich moeilijk in één woord vatten. Er wordt modern gekookt met de klassieke basis in het oog." Aangesloten bij Jeunes Restaurateurs d'Europe.

Voordat het verrassingsmenu van start gaat, wordt een assortiment (van een viertal) amuses gebracht: een gepocheerd ei in zijn eigen dop, met appelstroopschuim en kaviaar - zoetzure wortelrol met Thaise garnaal, geserveerd op een ijsbol (foto) - 'pizza lagere' met konfijte ui, ansjovis en zwarte olijf - en Antilliaanse 'trucki pan'. Het is al meteen één groot feestje (niet in de laatste plaats door het verrúkkelijke brood Van Menno, gebakken volgens de (Franse) regels der kunst "comme il faut").

De Noordzeekrab die volgt (met diverse bereidingen van komkommer en asperge) smaakt al even bijzonder. Terwijl mijn tafelgenoot M. zich vooral verbaast over het begeleidende Parmezaanse kaasijs ;)

We eten huisgerookte zalm op zacht spek met erwtenmousse. Kreeft met rode biet in vele uitvoeringen (dit blijkt M's favoriete gang, terwijl hij een paar dagen geleden thuis nog uitriep dat hij niet van biet houdt omdat het naar grond smaakt). Schol met couscous citroen munt en spinazie yoghurtschuim.

M: "ik ben meer dan aan het eten; ik ben echt aan het proeven" En zo is het ook; het is een culinaire verleiding pur sang die ons enthousiast en verrukt doet glimmen van genot.

Het heerlijke brood (dat geserveerd werd met 'vloeibaar goud' en échte roomboter; en trouwens werd aangevuld elke keer dat het (weer) op was "geen zorgen, wat overblijft is voor de vogeltjes") verdwijnt van tafel terwijl de kundige bediening de vele kruimels (we maken er een troep van, want we genieten) met een schuier verwijderd. Dan komt het hoofdgerecht: melkkoe in rode wijnsaus met huisgemaakte hollandaise en dragon. Mjam.

Het dessert (een lemon curd taartje met Italiaans schuim, cacaobonen en bramensorbet) wordt voorafgegaan door zijn eigen dessertamuse (kersengelei met champagnemousse en merengue).

WAUW! Dit was nog eens een belevenis. Nadenken over geld doet bijna afbreuk aan de ervaring, maar we rekenen een meer dan schappelijk bedrag af voor dermate hoogstaand culinair genot. Inclusief (twee keer witte) wijn, (drie flessen) water en acht gangen per persoon komen we in totaal op €164,40. Wat we ruim af-fooien, want we vinden het allebei makkelijk meer waard. Gaat dat beleven!