Nee, natuurlijk kan (en wil) ik niet zonder toetje. Zelfs na een machtige Indische maaltijd (nasi goreng djawa met daging besengek), moet en zal (en kan) er nog wel een dessert'je' bij. Of laat ik het dan zo zeggen: feitelijk was de maaltijd het excuus om cheesecake te serveren. Het is namelijk dé favoriete taart van M. en aangezien ik vind dat ik nogal een bakker ben, heb ik hem een scala aan cheesecake beloofd. Doorheen de tijd uiteraard; niet allemaal in één weekend ;)
Deze cheesecake is het recept van Bakkerij Hartig&Zoet te Haarlem. De vulling van roomkaas (MonChou) met room (suiker, eieren en citroen) wordt gebakken in een bodem van pâte sucrée. In dit geval pâte sucrée met cassonade in plaats van gewone suiker.
Voor drie vormen (1x16,5cm en 2x12cm) heb ik meer dan genoeg aan één keer de hoeveelheid pâte sucrée uit het recept en tweederde keer de hoeveelheid roomkaasvulling. Ik neem deels MonChou (400g) en deels mascarpone (250g). Met nog een scheutje slagroom meer. En daarbij ook nog het sap van 1 citroen (die ik toch al heb lopen 'zesten' en hoe lang kun je zo'n ontblote citroen anders bewaren?!). De 'kaastaartjes' rijzen prachtig op in hun knapperige deegbodem en zakken bij afkoelen braaf naar benenden. Zonder te scheuren. Want ze zijn vrij langzaam gebakken op een lagere oventemperatuur (na een aanvankelijk flink hoge hittestoot om de eerste garing te starten).
En jawel! Hij is goed. Prachtig bruin gekleurd van boven en machtig smeuïg gevuld. Ik houd wel van die knapperige taartbodem (en -rand). Omdat ik zelfs (eenzesde) vulling over heb, is er genoeg voor nóg twee (best wel kleine) cheesecakejes. Die ik dan au-bain-marie bak op een bastognekruimelbodem (90g = 6½ bastognekoek met 35g gesmolten boter). Deze blijkt het lief NOG beter te bevallen. En hij is óók goed. Maar nog altijd niet zo fantastisch als Abbey's infamous cheesecake.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten