Ik heb weer wat te vieren. Want er valt, met een beetje goede wil, gelukkig genoeg te vieren! En dus ook te bakken: joepie!! En omdat er op de plek waar het te vieren valt, waarschijnlijk noch mes noch bordjes/vorkjes aanwezig zullen zijn, pas ik een recept voor taart met mandarijn aan naar (blijkt:) 3 taartjes van 22cm én 21 cakejes.

Dan een koekkruimelbodem bereiden van in totaal (voor dus drie taartjes en 21 cakejes) 150g Verkade knappertjes (fijngemalen), 150g bitterkoekjes (ook), 125g gesmolten roomboter plús (mijn nieuwe truc) een eitje en dooier. Hé, als het werkt voor gehakt aanmaken, dan werkt het, vind ik, óók voor koekbodems want dat droge gedoe met kruimels die maar niet aan elkaar willen kleien en na aansnijden van de taart elke vorm van cohesie missen; dàt heb ik nou wel gezien. En hou ik met het additionele eitje ook voor gezien, want de truc werkt.
Op de koekbodem een vulling van in totaal 250g romige mascar- pone, 600g MonChou, 200g witte basterdsuiker, zest van 1 limoen 1 citroen en 2 mandarijnen, het sap van 1 citroen, 3 zakjes vanille- suiker, zeven hele eieren en 1 eierdooier. Het mag schijnbaar wat kosten.... En dan de oven in; dik een half uur op 180 graden. De taarten zijn dan nog wat drillerig, máár...
Na een dag wachten is het resultaat een vooral zoet maar ook licht zure citrustaart met smeuïge kaasvulling op een lekkere, stevige koekbodem met licht notenaccent. De taart is goed snijbaar, niet te zoet en heeft hét voordeel van een geleitóplaagje. Geslaagd! Wat ik eigenlijk weer zou moeten vieren...
Wat ziet dat er leuk uit met dat schijfje mandarijn zo precies passend!
BeantwoordenVerwijderen