Een bijzondere lieve vriend uit Enschede komt over en omdat hij mojito's doet verschijnen overal waar hij komt (I kid you not!), gaan we (dus) 'ouderwets' indrinken en er een stapavondje van maken. Dat laatste is dan óók ouderwets, want ik zou niet weten waar in Utrecht je echt fijn dansen kunt. Of wordt het met een mojito (en een paar rode wijn) achter de kiezen altijd wel leuk?! Maar mezelf kennende heb ik wel een bodem nodig, anders wordt het wel héél gezellig... Dus, jeuj, ik mag weer de keuken in. En deze 'dadel citroen ricottataart' uit Yvette van Boven's Home Made ga ik in ieder geval maken.
Ricottataart is natuurlijk hetzelfde als cheese cake. Ik wil een paar kleine (cup)cakejes en halveer de hoeveelheden uit het recept. En hoewel ik het sap van 1 citroen aan het ricottabeslag toevoeg, vind ik de taart na bakken nog altijd niet genoeg citroen..
En terwijl ik mijn taartbeslag in papieren vormpjes schep, twijfel ik met grote twijfels of de taartjes daar ooit wel uit te halen zullen zijn (nee, dus; maar het met de tanden uitschrapen gaat eigenlijk ook best ;) Het resterende beslag bak ik in een klein springvormpje tot een vaste ricottakoek. Mijn in calvados geweekte medjoul dadels moeten (!) gewarmd in geleisuikersiroop met gelatine en gaan dan bovenop de cheese cakejes.
Ken je dat, dat je een recept maakt naar aanleiding van de foto en dat je eigen creatie er bij lange na niet uitziet zoals het inspireren- de plaatje? Totdat je beter kijkt en ziet dat die mooie foto eigenlijk mooier oogt dan het bakprodukt is. Nou, dat dus. Ik ben best blij met mijn ricottataartje, hoor. Zoals vele cheese cakes smaakt 'ie vol plakkerig en mondvullend naar gebakken kaaskoek. Ik mis een beetje een knapperige bodem (en zoals gezegd, de extra citroen zuurkick) maar ach. Na een mojito meer of minder wil je gewoon lekker proppen. Dat beetje calvados uit de topping kan er dan ook nog wel bij, hihi. Medjouldadels, altijd goed. En grote pluspunt van deze zoete hap: glutenvrij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten