Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

31 oktober 2007

Het kleine huis aan het riviertje...

Voor pure inspiratie en onvergelijkbaar genot, kijk naar The River Cottage Series van de BBC. Werd enkele jaren geleden uitgezonden door Discovery, maar is via internet op dvd te bestellen (Engels ondertiteld).
In deze serie laat yup Hugh Fearnley-Whittingstall de urbane hectiek achter zich om een nieuw leven te starten als boerderijhouder op het platteland. Zijn beslommeringen met het houden van kleinvee en het groeien van eigen groente en fruit, worden afgewisseld met handige tips en lekkere recepten. Zijn gerechten maakt Hugh met wat er op dat moment verkrijgbaar is, zij het geschoten duif of geslacht (eigen) varken, als het maar vers en eerlijk voedsel is. Ik vind het zelf het leukst wanneer hij naar de 'farmersmarket' gaat om zelfgemaakte produkten (soep, ijsjes, snacks) te verkopen.



Keelpastilles

Deze blog in het kader van mijn recente verkoudheid. Tegenwoordig prefereer ik, naast de duidelijke eucalyptus/menthol varianten, de droppastilles van het AH huismerk. Die smaken namelijk ook nog eens lekker én bevatten geen suiker. Gezien de frequentie van keelpastille- inname, is SUIKERVRIJ het devies! Vroeger had oma altijd Sula dropsnoepjes in haar mysterieuze handtas (in een klein Tupperware-bakje), maar die smaken heden ten dage niet meer helemaal hetzelfde en zijn dus door mij verworpen.

Sinusitis

Er is een groot verloop van mensen op de plaats waar ik werk en wanneer ik in deze tijd van het jaar wordt overspoeld door de gebruikelijke hoeveelheid bacillen en virussen, delft mijn lichaam veelal het onderspit en krijg ik als één van de eerste van de nieuwe lichting een stevige (neus)verkoudheid. Enkele dagen snotteren en proesten is nog tot dáár aan toe, maar de infectie breidt zich na een korte week altijd uit naar mijn keel, waarna ik nog wéken lang met zo'n naar droog (blaffend) hoestje loop. En in dat laatste heb ik nou eens géén zin!!
Bij navraag naar 'gouden tips' kwamen uiteindelijk de adviezen om zgn. Superol te gaan kopen (zuigtabletten; smaken naar steriele gaasjes) en Cinuforce van Dr.Vogel. Ik kocht de Cinuforce neusspray en ben er zéér over te spreken. Weliswaar geen totale verdwijning van snot en vocht, maar toch zéker een temporaire opklaring na sprayen. Alleen het jezelf in de neus injecteren vergt nog enige oefening...

Pastasalade

Een koelkast vol restjes groente en fruit vraagt om een creatieve oplossing. Die dient zich eenvoudig aan in de vorm van een pastasalade! Niks geen recept dit keer, gewoon in stukjes snijden wat er nog aan eetbaars in huis is en vermengen met een fijne dressing:

Kies een pasta en kook deze beetgaar. Ik ga dit keer voor cuoricini van O'Cool; lieve pasta in hartjesvorm, gekleurd met tomaten, spinazie, raap, inktvisinkt en kurkuma. Terwijl de pasta gaart, snijd ik tomaten, augurkjes, een geschilde appel, een sinaasappel en gerookte kipfilet in stukjes. Als de pasta bijna goed is, gaan snijboontjes, doperwtjes en kleine worteltjes uit de diepvries enkele minuten erbij in het kokende water. Afgieten en vervolgens alle ingrediënten in een grote schaal overdoen. Gesneden ijsbergsla, rucola, veldsla e.d. zijn facultatief: zij geven veel massa aan de salade, maar maken hem ook minder lang houdbaar.

De dressing bestaat uit een eigen mengeling van mayonaise, mosterd, yoghurt, azijn (of augurkennat), olie, ketchup en kruiden (of komt uit de fabriek) en is bij mij meestal een vinaigrette. De salade is veelal goed voor meerdere ruime porties. Eet smakelijk.

Verdere ideëen voor in de salade: maïskorrels, ansjovisfilets, gekookte pastinaak, artisjokharten (uit blik), zalm (of tonijn, eventueel ook uit blik), olijven, noten, (bos)ui, gorgonzola (of een andere kaas), zilveruitjes. Dringend advies om níet álle genoemde ingrediënten tegelijk in de pastasalade te gebruiken...!!

29 oktober 2007

Gevulde langós

Dus; toen ik vanmiddag van huis ging richting vrijwilligerswerk, had ik al een deeg te rijzen gezet. Zodat ik bij terugkomst helemaal klaar zou zijn om deze aardappelpureebroodjes te bakken. Het deeg was eenvoudig genoeg gemaakt, zéker omdat ik een restje aardappelpuree (van de andijviestamppot) in de diepvries had bewaard (en deze vanochtend in de koelkast had gelegd om te ontdooien).
Meng volgens bovenstaand recept 400g bloem, 3el poedersuiker, 1tl zout en 7g gist met 150g fijne aardappelpuree, 3el olijfolie en 2dl melk. Goed doorkneden en eventueel wat extra bloem bijschudden tot een soepel, niet plakkerig, samenhangend deeg ontstaat. Onder een met warm water bevochtigde schone theedoek op een warme plaats laten rijzen.

Langós [LAHN-gosh] is een Hongaarse broodspecialiteit op basis van aardappeldeeg. Láng is Hongaars voor vlam, omdat het brood traditioneel werd gebakken in een stenen oven.
Door veranderende woon- omstandigheden, wordt het brood tegenwoordig in een pan olie gebakken, in plaats van in een stenen oven. Behalve in Hongarije, is het brood als fastfood snack populair geworden in Roemenië, Servië, Tsjechië en Oostenrijk. Zo kun je langós bv. kopen op de Weense Prater.

Het gerezen deeg verdeel ik dus in acht porties, die ik stuk voor stuk uitrol op een licht met bloem bestoven aanrecht, tot min of meer ronde lappen. Hierop komt een mengsel van verse tijm, munt en biogeitenkaas. De lappen worden dichtgevouwen (er is geen water voor nodig om de uiteinden aan elkaar te krijgen) en nogmaals te rijzen weggezet onder een vochtige doek.

Maar, als het een broodje betreft, waarom dan moeilijk doen en de deegbollen per stuk in een pan bakken. Waarom niet gewoon de oven aan op 175 graden Celsius en het deeg daarin garen?! Dus ik heb uiteindelijk twee versies: gebakken in een koekenpan (op het bordje) en gebakken in de oven (naast het bordje). Ze zijn, door mijn urenlange afwezigheid, een beetje aan de gisterige kant geworden, maar dat maakt de broodjes ook zeer luchtig. Lekkere gesmolten kruidige kaasvulling. Smakelijke hartige hap, die voor herhaling vatbaar is.

Vinaigrette

Azijn is zuur, uiteraard. Maar voor diegenen die, zoals ik, geen groot fan zijn van écht zúúr, hier een goede tip:
gebruik het 'nat' dat overblijft uit een pot zoetzure augurken, zilveruitjes of partysticks als basis voor een dressing of vinaigrette.

Dulce de leche

Bij de Jumbo zag ik een nieuw produkt: dulce de leche van het merk Mijn oma. Kijk, met zo'n etiket trek je de aandacht!
Het ziet er een beetje uit als Bebogeen, maar wat ís 'dulce de leche'? Schijnbaar één van de favoriete lekkernijen van prinses Maximá, maar dat zegt míj niet zoveel. Pot kopen, dus, en zélf proeven:
In eerste instantie smaakt het naar het soort karamel zoals je dat in een Twix vindt, maar dan met een iets steviger melknasmaak. En in tweede instantie weet ik precies waar het naar smaakt: vloeibare Werther's echte!! Het is dik smeerbaar en ik denk dat ik dit wel eens héél lekker zou kunnen gaan vinden. Handig spul ook; als vulling in bonbons, macarons, als basis in een zoete pannenkoekentaart etc.
Jammer voor het Nederlands erfgoed, maar ik verwerp Bebogeen (is bij mij sowieso nooit écht aangeslagen, ookal ben ik nog zo'n zoetekauw) ten gunste van deze dulce de leche!!

Voor een zelfverklaard taalpurist is het eigenlijk incorrect om 'beleefd' in plaats van 'beleeft' in de titel te hebben staan... Bij deze is het verbeterd (vijf maanden te laat)!

28 oktober 2007

Zo simpel, zo lekker

Tegenwoordig koop je voor niet al te veel geld al een ananas. Als deze nog aan de groene kant is, kun je 'm tijden bewaren. Een overrijpe ananas van de markt is vaak voor een appel en een ei (bij wijze van spreken, natuurlijk) mee te nemen. En dat zo'n ananas overrijp is, maakt meestal niks uit. Het vruchtvlees binnenin móet zacht en sappig zijn en persoonlijk vind ik deze 'overrijpe' exemplaren meestal mét van de betere.

Schillen: zorg voor een scherp (!) mes; snijd 'kop en kont' van de ananas en snijd in de lengte de schil er in repen af, zodat de 'ogen' er nèt vanaf zijn; de ontblote ananas in de breedte in plakken snijden; en deze van de harde kern ontdoen (facultatief).

Geraardsbergse Mattentaarten

Er is nog niet zo heel erg lang geleden officieel vastgelegd dat de échte échte mattentaarten uit Geraardsbergen, Geraardsbergse Mattentaarten zullen worden genoemd en dat geen enkele andere namaakversie de naam mattentaart mag dragen.
Het fenomeen mattentaart is pas langzaam in ons bewustzijn doorgesijpeld sinds we in België wonen, maar met zijn knapperige bladerdeeg en luchtige eierspijsvulling is het geen gebakje om licht te vergeten. En bij tijd en wijle koop ik er dan ook één of twee op ons eigen zondagochtendmarktje. Ik heb een recept liggen, maar heb me er nog niet aan durven wagen...

(update 10-02-2008)
De mattentaart is heel moeilijk te maken, en de meesten onder ons kunnen het niet, tenzij bakker of keukenprinses. Het moeilijkst is de vulling van de mattentaart, met name de gestremde melk. Eerst moet de melk al roerend aan de kook worden gebracht, waarna azijn en karnemelk worden toegevoegd om de melk te laten stremmen. Vervolgens dient dit mengsel een ganse nacht uit te lekken in een zeefdoek. De volgende dag worden eigeel, suiker en gestampte amandelen toegevoegd, waarna het mengsel wordt afgemaakt met stijfgeslagen eiwitten om opge- bakken te worden in bakjes van bladerdeeg. Hét traditionele dessert van de Vlaamse Ardennen (Bron: "De smaak van de Belgen" Eric Boschman en Nathalie Derny, Lannoo, 2006).

(update 23-10-2010)
Góede, verse mattentaarten (maar net een slagje te groot voor één persoon) koop je bijvoorbeeld bij "De Lekkerbek" (Geraardsbergse- straat 4, Deftinge, B) aan €2,10 het stuk. Rijd vanaf de E40 over de N42 naar Geraardsbergen en sla daar rechtsaf de N493 op. Neem de 1e rechts (Hazelaarstraat) en volg deze weg tot aan de rechterhand de bakkerij van Vercleyen verschijnt.

Siebengewald

Hier (zie boven) wil ik altijd nog eens een viergangendiner gaan genieten. Voor €30,00 volgens table d'hôte formule, in regio Gennep/Boxmeer. Doet mij érg denken aan die ene keer op bezoek bij mijn Spaanse vriend Rober in Porriñho, toen we ook uit eten gingen en tot mijn grote verbazing stopten voor een verlaten boerderij.

Puree van speculaasjes op brood?

Bij de Aldi verkopen ze momenteel deze seizoens- gebonden speculaaspasta. Een pot van 300g neem je mee voor €1,39. Bestudering van het etiket leert mij dat de pasta feitelijk bestaat uit vet (38%) en suiker (58%) met speculaaskruiden (1%). Tja, daaruit concludeer ík dat het helemaal niet moeilijk moet zijn om je eigen boterhampasta te maken; een min of meer neutrale variant uit de supermarkt kruiden naar eigen inzicht. Met bv. kruidnagelpoeder en stukjes pistachenoot. Wordt vast smakelijker dan dit enigszins inferieure boterhamsmeersel, hoewel het nog wel handig spul is als kant-en-klare bonbonvulling?! Maar het idee is goed! (had Bolletje niet al eerder een boterhambeleg van mini-speculaasjes bedacht?)

26 oktober 2007

Limoenjelly

Laat de limoensiroop absoluut éérst lobbig worden. Het liefst in een bak ijswater, want anders duurt het wel even. En gebruik kleine vormpjes!! Resultaat: een fris, licht kruidig geleitje.

Zeemonster

Een (halve) banaan in een glas sinaasappelsap wordt met een sneetje voor de mond en een stukje wortel voor de tong en twee rozijnen voor de ogen, een waar zeemonster.

Back-fabrik

Bij de "Back-fabrik" (D) ligt een hele selectie vers afgebakken broodjes. Met een dienblad loop je langs de vitrines en pakt naar keuze zelf naturel brood, zoete koffiebroodjes of hartige snacks. Of hele broden; dat kan ook. Doorlopen naar de kassa en daarna zelf inpakken in een zakje of een doos. Hier wordt bijvoorbeeld mijn favoriete amandelcroissant (met spijs) verkocht. O.a. in centrum Kleve.

25 oktober 2007

Aardappelsalade

De dressing is oké. De aardappel in plakken vind ik zelf een minder goed idee, want te groot. Mijn lief is dan weer wél gecharmeerd van de hompen aardappel. Gepelde pistachenoten zijn érrug lekker!!
Overige toevoegingen naar eigen inzicht:
sowieso gerookte ganzenborst in plaats van kipfilet, en verder augurk en komkommer in stukjes, mozzarella bolletjes (nog over van de Capresespiesjes) en gesneden ijsbergsla.

Boursin in België

24 oktober 2007

Door een ei heen kijken

Met enige hulpmiddelen kun je blijkbaar door de schaal van een ei heen kijken. Je hebt wél een wit ei nodig:

Neem een toiletpapierkokertje en plak dit met plakband op de voorkant van een zaklamp. Zorg ervoor dat er zo min mogelijk spleten zijn tussen koker en lamp. Doe het licht in de kamer uit (best wordt dit experiment na zonsondergang uitgevoerd) en laat een rauw (wit!) ei met de stompe kant naar de zaklantaarn toe in het kokertje zakken. Schakel de zaklamp aan en kijk dwars door het ei heen: je kunt de luchtkamer zien. Schijnbaar hoe groter de luchtkamer, hoe ouder het ei.

Herfstlasagne van rode biet

Door de continue aanwezigheid van rode biet in ons huishouden, raakte ik geïnspireerd tot het maken van een lasagne met plakken gekookte rode biet in plaats van lasagnebladen.
Bereid ten eerste een bechamelsaus:

Mijn bechamelsaus lukte wonderwel en ik verkreeg met bovenstaand recept een romige, egale saus. Te gebruiken als basissaus, waaraan enkel nog ingrediënten naar smaak hoeven worden toegevoegd, zoals verse gehakte kruiden, garnaaltjes, (room)kaas, etc. Ik besluit echter voor een simpele melksaus in combinatie met de rode biet en laat de bechamelsaus voor wat het is.

Snijd 300g kipfilet in stukken en bak deze in 2el olie rondom goudbruin. Voeg 1 gesnipperde grote ui, 1tl gemberpoeder, 1/2tl kaneel, 1el balsamicoazijn, 2 gesnipperde teentjes knoflook en zout en peper naar smaak toe. Onder af en toe roeren de ui zacht laten worden. Ondertussen 250g pompoen schillen en in stukken snijden. Deze, met de zaadlijsten verwijderd, blancheren.
De gekookte rode biet in dunne plakken snijden.

Schik in een grote ovenschaal een eerste laag van stukken kip en pompoen. Ik heb nog verse basilicum en verdeel blaadjes over de schotel. Bouw de lasagne naar keuze verder op, laag voor laag vormend met de ingrediënten. Om een kurkdroge lasagne te voorkomen, gaat bij elke laag ook bechamelsaus.
Verder een laag van rauwe bloemkool en gepelde walnoten en tussenlaags komen steeds plakken rode biet. Ik eindig met de laatste krootjes en strijk het restant saus over de bovenkant uit. Ik twijfel nog over een knapperige toplaag van paneermeel en geraspte kaas (met kleine stukjes boter erover), maar ik vind kaas níet de meest geslaagde combi met biet.

Vega? Kip weglaten of vervangen door noten!

Cacaofantasie

Vroeger thuis was er de illustere "trommel" met allerhande mini chocolaatjes (Bounty, Raider, Nuts) en ander snaaispul. In plaats van naar iets lekkers, vroegen mijn broertje en ik dan ook altijd of 'we iets uit de trommel mochten' en later, als we 'alleen thuis waren' pakten we het gewoon (doesn't everybody?).
Toen ik gisteren bij de Jumbo een pak koetjesrepen zag (€0,69 p.10 repen), moest ik dan ook direct hieraan terugdenken. Ik weet natuurlijk nog steeds precies hoe die trommel eruit zag en ik denk dat als ik een gelijk exemplaar op een rommelmarkt ergens zou zien, ik bij openen waarschijnlijk altijd nog de geur van chocolade in mijn neus krijg. Ah, the good old times...

22 oktober 2007

De aller-aller-allerlekkerste cruesli R.I.P.

Ik ontbijt het liefste met een bakje cruesli, zó, rechtstreeks uit het pak. Droog dus, wat velen raar vinden. Nou had ik mijn allerfavorietste cruesli allertijden gevonden in deze "Licht en luchtig met amandel en hazelnoot" van Quaker. Helaas, helaas: niet meer te koop.
Dat doen ze nou altijd; gewoon, fijne artikelen van de markt halen. Quaker had ook nog lekkere cruesli in de smaken "Cappuchino" en "Karamel", die eveneens niet meer te krijgen zijn. Jammer. In de "cappuchino" zaten van die fijne brosse stukjes witte chocolade; waar vond je nou witte (!) chocolade in je cruesli? Het was juist zo'n goed idee (deze hiernaast is van de Auchan, Frankrijk).

Antwerpse vleespastei

Zondagmiddag Spelletjesmatinee! Daar hoort lekker eten bij. En dus dacht ik me eens te wagen aan een heuse vleespastei:

Het deeg blijkt zeer elastisch (en dus ook lastig uit te rollen, maar bijkans onscheurbaar) en komt uit de oven als heerlijk stevig zacht boterig hartig deeg. Wie had dat gedacht van enkel bloem, boter, water en een ei?! De vormpjes laten zich simpel met het deeg bekleden.
Ik houd me braaf aan bovenstaand recept; ik wil alleen niet zo'n grote pastei. Dus neem ik voor de vulling 2/3 van de aangegeven hoeveelheden; wat precies genoeg blijkt voor een kleine springvorm (van de Hema) en daarbij nog eens zes mini-pasteitjes. Toevallig heb ik pasteitjes op dezelfde dag gemaakt als de stoofpeertjes, want de ingekookte stoofpeertjessaus blijkt PRECIES dát te zijn, wat de pasteitjes nodig hebben. Samen een killercombinatie!


De pasteitjes zouden ook goed in deze vorm gemaakt kunnen worden!

Sushi van chocolade

Help me herinneren dat áls ik óóit in San Jose ben, ik ABSOLUUT langs moet gaan bij deze mensen, zij verkopen hand- gemaakte sushi van chocolade (!) Kijk nou hoe briljant prachtig!! De sushirijst wordt, volgens de website, geïmiteerd door rijstwafel. Nou, dat zie je er op deze fotootjes niet aan af. MOOI! (en vast óók lekker)

Kruidige stoofpeertjes

Het voorjaar was zonnig en warm en nu, in de herfst, zijn er dus appels en peren in overvloed. Een collega moest dan ook nodig van zijn peren af, en wat kun je beter met zo veel peertjes doen dan ze stoven?!

Nou kan ik me niet echt herinneren dat mijn moeder ooit stoofpeertjes heeft gemaakt en omdat ik me zelf ook nog niet vaak op dit vlak heb begeven, zie ik het als mijn vuurdoop. Ik snap wel dat voor mooie rode peertjes rode wijn nodig is, maar verder?! Mijn lief maakte wel eens eerder stoofpeertjes naar recept van zíjn moeder, maar zij prefereert witte vanille-peertjes en ik wil de authentieke rode. Ik tover ergens een origineel recept vandaan, maar besluit al snel scheuteriger te zijn met de kruiden:

Ik begin aan het schillen van de hele peertjes en ben met mijn 2,5kg wel even bezig (je moet er schijnbaar wat voor over hebben...). De steeltjes blijven er natuurlijk aan zitten. In mijn Cook doe ik iets meer dan een halve fles rode wijn (gewoon, een goedkopere variant uit de supermarkt) met 3 gekneusde steranijs, 50g cassonade (bruine basterdsuiker gebruiken kan ook), 3 gekneusde kaneelstokjes, 1tl kruidnagelpoeder en de rasp van 1 schoongeboende citroen. Ik weet wel niet zeker of ik de kruiden moet kneuzen, maar dat lijkt mij meer smaak afgeven.
Op zacht vuur de peertjes in deze kruidenwijn afgedekt een uurtje stoven. Af en toe de peren draaien (want ze staan niet onder). Daarna de gare peertjes één voor één uit het vocht verwijderen en ervoor zorgen dat er geen restjes kruiden op achterblijven. Het vocht zorgvuldig zeven en op hoog vuur tot 1/3 inkoken (zonder deksel).

En hoe smaken ze? Oh hemel; goddelijk lekker!! Écht heel kruidig en prachtig van kleur. Het rood is wonderwel tot diep in de peertjes doorgedrongen en ze zijn zo boterzacht dat je bijna het klokhuis op zou kunnen eten. Het waren ongeveer 25 peertjes en om eerlijk te zijn, overleefden slechts enkelen het weekend...

Net zo klassiek, maar tóch nèt even anders zijn deze stoof- peertjes in balsamicosiroop (bron Delicious.):
Schil 12-18 stoofpeertjes (Gieser Wildeman) maar laat de steeltjes eraan. Verwarm 750ml droge rode wijn met het sap van 1 sinaasappel, de helft van de rasp van 1 sinaasappel, 100g suiker, 2 kaneelstokjes, 10cm gemberwortel in plakjes, 5 gekneusde kardemompeulen, 1 steranijs en 2 kruidnagels tot de suiker is opgelost. Leg de peertjes in deze kruidenwijn en breng opnieuw tegen de kook aan. De peertjes moeten net onder liggen, vul anders aan met kokend water. Pocheer de peren in 2,5 tot 3 uur gaar zonder de wijn te laten koken. Schep de peren uit de pan, zeef het kookvocht en laat dit, terug in de pan, met 250ml balsamicoazijn inkoken tot een mooie siroop (duurt bijna een uur). Laat de ingekookte siroop afkoelen en serveer bij de stoofpeertjes.