Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

30 september 2013

Goed boeren?

Jonnie Boer is de internationaal bekende chef-kok en eigenaar van driesterren-restaurant De Librije te Zwolle. Hij noemt 'de natuur' als zijn inspiratiebron en blijkt dat nu tot nieuwe (commerciële) hoogten gebracht te hebben in een reeks specerijenmelanges. "Original Spices zijn met passie ontdekt. Puur en authentiek en afkomstig uit alle windstreken. Geniet!"


Bij Jumbo (Ina Boudier-Bakkerlaan 64, Utrecht) staan de veertien vierkante blikjes. In stijlvol mat zilver met per variant een anders gekleurd etiket. Elk ca. 8cm hoog, lxb 5,5cm, met een inhoud van ca. 50g. Een blikje kost €3,49, met uitzondering van 'tellicherry pepper' ("door veel chefs als de beste pepervariëteit ter wereld ge- roemd"); die gaat voor €4,99.

"Op Sri Lanka hebben we deze echte kaneel gevonden. Delicaat van smaak met een lichtzoet aroma. In het blik bevinden zich zowel stokjes als gemalen kaneel." Mijn blikje bevat drie stokjes, maar na enig graven ontdek ik er nog drie. Ze zijn natuurlijk niet zo groot want dan passen ze niet. Bij schudden dwarrelt een welriekende kaneelmist omhoog uit de opening. De gemalen kaneel is minder fijnpoederig dan ik van bijvoorbeeld picado gewend ben, maar dat (en de poeha-teksten) impliceert alleen maar kwaliteit. Best dure kaneel met een hoog placebo-effect; want als je maar gelooft dat het fantastisch is, zal het ook wel zo smaken. Maar ìk ga ervoor ;)

25 september 2013

'Homemade' ricottataart

Een bijzondere lieve vriend uit Enschede komt over en omdat hij mojito's doet verschijnen overal waar hij komt (I kid you not!), gaan we (dus) 'ouderwets' indrinken en er een stapavondje van maken. Dat laatste is dan óók ouderwets, want ik zou niet weten waar in Utrecht je echt fijn dansen kunt. Of wordt het met een mojito (en een paar rode wijn) achter de kiezen altijd wel leuk?! Maar mezelf kennende heb ik wel een bodem nodig, anders wordt het wel héél gezellig... Dus, jeuj, ik mag weer de keuken in. En deze 'dadel citroen ricottataart' uit Yvette van Boven's Home Made ga ik in ieder geval maken.

Ricottataart is natuurlijk hetzelfde als cheese cake. Ik wil een paar kleine (cup)cakejes en halveer de hoeveelheden uit het recept. En hoewel ik het sap van 1 citroen aan het ricottabeslag toevoeg, vind ik de taart na bakken nog altijd niet genoeg citroen..

En terwijl ik mijn taartbeslag in papieren vormpjes schep, twijfel ik met grote twijfels of de taartjes daar ooit wel uit te halen zullen zijn (nee, dus; maar het met de tanden uitschrapen gaat eigenlijk ook best ;) Het resterende beslag bak ik in een klein springvormpje tot een vaste ricottakoek. Mijn in calvados geweekte medjoul dadels moeten (!) gewarmd in geleisuikersiroop met gelatine en gaan dan bovenop de cheese cakejes.

Ken je dat, dat je een recept maakt naar aanleiding van de foto en dat je eigen creatie er bij lange na niet uitziet zoals het inspireren- de plaatje? Totdat je beter kijkt en ziet dat die mooie foto eigenlijk mooier oogt dan het bakprodukt is. Nou, dat dus. Ik ben best blij met mijn ricottataartje, hoor. Zoals vele cheese cakes smaakt 'ie vol plakkerig en mondvullend naar gebakken kaaskoek. Ik mis een beetje een knapperige bodem (en zoals gezegd, de extra citroen zuurkick) maar ach. Na een mojito meer of minder wil je gewoon lekker proppen. Dat beetje calvados uit de topping kan er dan ook nog wel bij, hihi. Medjouldadels, altijd goed. En grote pluspunt van deze zoete hap: glutenvrij!

Roze himalaya zout

Dit is dus volgens mij een perfect cadeautje voor kookminnende vriend(inn)en: een stijlvolle molen met 180 gram roze Himalaya zout. Voor €3,99 bij de Xenos, in ongetwijfeld gelimiteerde opla- ge..

23 september 2013

Mosselen!!

Omdat ik nieuwe ondermijnwerkkleding witte shirtjes nodig heb, sta ik 's maandagochtends voor 12u in de Hema. Die dan gelukkig al open is. En zo'n basisshirt (€4,50) blijkt daar even duur als 2kg verse mosselen. Die neem ik dan dus ook maar mee, want heb ik eigenlijk ooit al zelf de mosselklassieker klaargemaakt? Ik geloof het niet, nee. Het was toch iets met mosselen, soepgroenten en witte wijn in een pan stoven?! Eens kijken...

De keuken van ons moeder en De keuken van Nederland en België bieden houvast. Ik blijk nog verse peterselie, selderie en melk te moeten kopen. De mosselen gaan in een volle gootsteen fris water met flink melk (ik drink dat spul toch niet, dus het mag best op als 'wasmiddel'). De Hema blijkt de schelpen werkelijk keurig gekuisd te hebben; ik ontdek slechts een enkel baardje. In mijn megapan voor soep stoof ik de helft van een zakje mosselgroente (Hema €1: prei, peen en uienringen) in kruidenboter, waar ik dan gewassen mosselen, ruim peterselie en selderie, de rest van de groente en de resterende mosselen op stapel. Een halve fles witte wijn, het sap van een limoentje en een half chilipepertje met nog flink peper en wat grof zout erbij en de hele pan gaat 10 minuten op middelhoog vuur. Halverwege schud ik de boel om (dat is nog het moeilijkste van alles) en in geen tijd is mijn diner dan klaar. Dat was nauwelijks werk; sterker nog, je kan het bijna geen koken noemen.

Het eerste lege schelpenduo geldt als 'tang' om de andere mosselen uit hun schelp te scheppen.

Deze mosselen hebben helemaal geen mayo-achtig 'mosselsausje' nodig (tenzij voor meer (maag)vulling). Ik eet de hele berg in mijn eentje smakelijk op. Een heerlijk sappig, licht pittig maaltje. Prima afgekruid met de verschillende smaken van wijn, kruiden, chili en ui goed proefbaar. Én 'Dr.Mike approved'. Toppie! Enige nadeel is dat de mosselen zo snel afkoelen.

Hartverwarmend

Favoriete thee: pintglas met kokendheet water, takjes verse munt en een zakje Zonnatura zoethoutthee. 'Losjes' geïnspireerd op deze Lipton Saveurs du Soir réglisse menthe.

Cuberdon pasta

En dan zie ik opeens potjes 'CuboSpread' bij de Xenos (€0,99 per pot), zogenaamd gemaakt van Vlaamse tjoepkes. Gelukkig bedenk ik me net op tijd dat dit met aan zekerheid grenzende waarschijn- lijkheid gewoon mierzoete pasta is, à la marshmallowfluff, en dat ik helemaal geen boterhammen meer eet ;)

09 september 2013

Courgette-frittata's

Boodschappen is "al meer dan 20 jaar de vertrouwde culinaire inspiratiebron voor de klanten van supermarkten die aangesloten zijn bij Superunie" (Boni, Deen, Hoogvliet, Nettorama, Jan Linders, Poiesz, Plus, Agrimarkt, Coop, Emté, MCD, Deen, Vomar, Digros, Dirk, Dekamarkt, Spar) en ligt deze maand met een dikke "speciale jubileumuitgave" in genoemde supermarkten.

Op blz.21 staat een simpel receptje voor frittata 'cup cakes'. Een beslag van grofgeraspte courgette met een gefruit uitje, ei en (geiten)kaas wordt in muffinvorms gebakken. Het is een te nat beslag en dat geeft eiwitrijke hapjes die ook na het bakken hun vorm nog maar net behouden.

Het papiertje is er maar met moeite af te peuteren en de mooie kleuren hebben aan het eiermengsel afgegeven. Smaakt naar niets meer dan natte groente-omelet. Ondanks de prachtige foto uit het magazine, niet echt een 'culinaire inspiratiebron'. Voor een goed feest weet ik wel betere hapjes ;)

01 september 2013

Lindenhoff

Door een simpel roquefortworstje op een terrassige hapjesplank, kwam ik gisteren terecht in één van mijn tegenwoordig schaarse 'culinaire strooptochten'. A2 afslag 3 richting Abcoude en na de éénautotegelijkbrug in het centrum, rechtsaf de Molenweg op. Dan langs de Vecht tot aan de linkerkant Rijksstraatweg nummer 21 opdoemt. Hek door, oprit door bomen omzoomd, over het erf en tenslotte achter de Marché parkeren. Waar het opeens druk blijkt. Ik ben bij Lindenhoff.
Lindenhoff is een familiebedrijf, dat momenteel door de vierde generatie bestierd wordt. Op de boerderij lopen 260 Gasconne runderen, 160 Tarrasconaise schapen, 140 Baambrugse varkens; paarden en kippen. Die ik overigens niet zie. Wél spot ik een heuse (hooiloze) hooimijt, een blauwe lucht met ook schapenwolkjes en een loods vol versproducten met één ding gemeen: "authentieke smaak".

De gegoede burgers van Amsterdam verdrukken zich om de verse berlotti bonen en rode bosuien. En er is inderdaad goed lekkers te vinden. Bij de ingang een open koelkast met (duur) zachtfruit. Er staan diverse stellages met kisten groente en fruit (gele en ronde courgettes; diverse pruimen; verse knoflook; mooie aardappelen; knollen van citroenen; snijbiet en watniet) en er is zelfs een rek met oliën, verse hazelnoten en (o.a. cranberry) azijn. Links aan de wand wijnen, enkele kookboeken, chocolades (uit Laren), koffie en thee (met een uitgestreken gezicht antwoordt het kassameisje op mijn verbaasde vraag, dat de pakjes Løv Organic Thee à 20 zakjes inderdaad €9,95 per pakje kosten, WTF!) en Hollandse cider. Maar de wáre trekpleisters zijn de koelkamers met kazen (achterin) en vlees (rechts). Op de groene knop drukken en je kunt naar binnen.

Holy cow (letterlijk ;) Dát is nog eens vlees! Uiteraard staat men er dik voor in de rij. Naast de kotelletten van lam en rund, hammen en ribstukken, liggen vleeswaren, spek, patés en worsten (bv. van Brandt&Levie). Twee lange slingers roquefortworst gaan in 'mijn' rieten boodschappenmand (€9,85; €33,40/kg) plus een gekookte Baambrugse bigworst (van Robert) à €2,50. En ik hap natuurlijk stukjes worst weg, want die liggen voor de proef op een schaaltje. Héérlijk!
De fijne proeverijtjes gaan in de kaaskamer stug door. Elke ware kaasliefhebber zal hier een kleine hartverzakking krijgen. Wat een keuze en wat een bijzondere kazen. Wit-, blauw-en roodschimmels. Harde kazen. Brokkelkazen. En vele schapen-en geitenkaasjes. Uit Nederland (er is messenklever! €29/kg, en Nederlandse cheddar, €23,41/kg: een bijzondere kaas met een aanvankelijk zachte smaak die daarna zouter en vervolgens uitgesproken pittig is, bijna bran- dend) en natuurlijk uit Frankrijk en Italië (Provolone Mandarone 26/28 mesi, €39,95/kg). En voor bijna elke kaas staat een klein bakje met stukjes voor de proef. Walhalla!
Naast kaas is er ook verse room, buffelmozzarella, (Franse) crème fraîche, (Engelse) double cream en (Geurnsey) boter in papieren rol (€5,99/250g). Het glazen potje 'petit pot de pistache' met wit plastic wipdeksel herbergt een groen pistachepuddinkje (€2,40) en is er ook in de smaken praline en karamel.

Maar bij de kassa is het pas écht slikken! Het kleine zakje gebrande pecannoten met chocolade dat ik mezelf als verwennerij had toe- gestaan, blijk ik voor €7,09 te hebben gekocht (rechtsonderaan op de foto). Wát?! Hadden ze deze niet even in het vak kunnen prijzen. Het schoolbordje met €49,95 per kilo verraadt dit namelijk niet. Ik ben genept. Ook omdat de ene citroen €1,94 aanslaat en de zes kleine komkommertjes pas in ruil voor €4 mee mogen. Pinnen en vergeten. Maar ik voel me wel een beetje genomen. Blablablabla "authentieke smaak" helemaal mee eens, maar die hele over-de-prijs-doen-wij-niet-moeilijk-dus-moet-jij-t-ook-niet-doen-houding is er wel over. De andere bezoekers, type grachtengordel, doen ook net alsof hun neus bloedt, maar bij deze. Een gewaarschuwd mens telt voor twee: neem geld mee, en een boodschappenlijstje.

Over twee weken (14.09.2013) is er open "fine food farm" dag. En de website heeft ook een webwinkel (bestellingen vanaf €45, maar met vijf zakjes chocolade en wat worst ben je daar al aan, haha).

(update 16.08.2014)
Ja, ik ben verrukt van de kazen en worst op de Lindenhoff. En ja, het groentemeneertje weet alles van wat er aan groenten (en fruit) te koop ligt. Maar als het kassameisje doodleuk €8,50 rekent voor 120g paarse sperziebonen, ben ik er wel weer even klaar mee. Pas wanneer ik er iets van zeg ("dat is volgens mij de kiloprijs"), krijg ik geld terug. Schijnbaar vindt zij het normaal, bijna negen euro voor een paar boontjes. Sjonge. Maar goed, ik heb mijn kaasjes; ik ben ermee weg.