Zampone

Met hartelijke dank aan onze lieve gastheer en -vrouw, wijd ik een geheel hoofdstuk aan het bizarre maar uiteindelijk verrukkelijke Italiaanse vleesgerecht dat we gisteren voorgeschoteld kregen:

Met veel aandacht en dan ook nog eens op origineel Italiaanse wijze bereid (kant-en-klaar kopen, een half uur in zijn vacuümpak in kokend water warmen en serveren) stond er een heuse Zampone op het menu; een met gekruid vlees (salami) gevulde varkenspoot, van oorsprong gegeten als brenger van rijkdom voor het nieuwe jaar in het Noorden van Italië. Traditioneel wordt de zampone dan ook geserveerd met linzen, die de veelheid aan geld symboliseren.
Men had ons al gewaarschuwd voor de eerste aanblik en in- derdaad zag het er 'bijzonder' uit. Vettige varkenshuid, op het oog nog rauw. Geen liefde op het eerste gezicht dus, maar dat mag natuurlijk de pret nooit drukken, dus hap. Mmmmm! Zulk lekker gekruid vlees. Heerlijk. Met het vet- randje eromheen had ik wat meer moeite, maar in theorie snap ik wel hoe vet juist de meeste smaak geeft. Ik kan iedereen aanraden bij de Italiaanse specialiteitenwinkel een Zampone te kopen; wij aten deze.
Ik was in de bevoorrechte positie om bij deze zampone di Modena een volle lambrusco te mogen drinken (uit dezelfde streek). Met als 'dolci' bij de (Italiaanse!) koffie nadien, een luchtige verse Colomba van Corsini, feitelijk een soort panettone maar dan enkel gevuld met gekonfijte vruchten cq. citrusschil en met een toplaag van griessuiker en amandelen. Heerlijk, heerlijk gegeten dus. Met als thema "wanneer men in Italië Nieuwjaarsdag met Pasen viert"...